Καθημερινή
4 Mαϊου 2010
Η συμφωνία για τη στήριξη της Ελλάδας δικαίωσε τους λίγους εκείνους που υποστήριζαν ότι θα έπρεπε η κυβέρνηση να ζητήσει από την πρώτη στιγμή την ανάμειξη του ΔΝΤ. Εφθασαν δύο εβδομάδες για να ξεκαθαρίσουν οι άνθρωποι του Ταμείου το χάος που επικρατεί στο ελληνικό Δημόσιο και να διαμορφώσουν ένα πρόγραμμα με αρχή, μέση και τέλος. Αρκεί να παραβάλει κάποιος τις διαδοχικές εκτιμήσεις για τα μεγέθη της οικονομίας που έκαναν η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος, από τον περασμένο Οκτώβριο μέχρι σήμερα, με όσα τελικώς συμφωνήθηκαν για να αντιληφθεί την έκταση της εγχώριας αιθερολογίας.
Παρακολούθησα τις ανακοινώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου και το συμπέρασμά μου ήταν ότι αυτός μεν είχε κάνει τη δουλειά του στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά ότι όλοι οι άλλοι υπουργοί που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πρέπει να συμμετάσχουν στη γενική προσπάθεια δεν πρέπει να έχουν κάνει τίποτε που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Γι’ αυτό ενώ τα φορολογικά και τα εισοδηματικά ήταν σαφή, για όλα τα άλλα ακούστηκαν μόνο γενικόλογες ευχές. Τίποτε το συγκεκριμένο (τι, πόσο, πότε, πώς κ. λπ.) δεν ακούστηκε.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment