Ο «τρίτος γύρος»

του Ι.Κ. Πρετεντέρη

Το Βήμα
9 Οκτωβρίου 2011

Θεωρητικά, η ελληνική κοινωνία εµφανίζεται εξαιρετικά συµπαγής στις γενικές κατευθύνσεις της. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι ότι, ακόµη και µέσα σε µια τόσο σοβαρή κρίση, το 75%-77% των Ελλήνων δηλώνει (σε όλες τις δηµοσκοπήσεις και όπως αν τίθεται το ερώτηµα) ότι η χώρα οφείλει να µείνει « οπωσδήποτε » (άρα µε οιοδήποτε κόστος...) στην ευρωζώνη και στο ευρώ. Μόνο ένα ποσοστό της τάξεως του 12%-14% έχει διαφορετική γνώµη.

Ακόµη και έτσι όµως όλα δείχνουν ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιµέτωπη µε ένα σχέδιο εκτροπής από τις συντεταγµένες της µεταπολιτευτικής ιστορίας της. Από την κοινοβουλευτική δηµοκρατία, από την κοινωνική οικονοµία της αγοράς, από τον ευρωπαϊκό προσανατολισµό, από την ανοιχτή κοινωνία, από το κράτος δικαίου...

Και αυτό επειδή µια σηµαντική µερίδα της παραδοσιακής Αριστεράς αντιλαµβάνεται την κρίση όχι ως εθνικό πρόβληµα αλλά ως µια ουρανόπεµπτη ευκαιρία για να εκτροχιάσει τη χώρα από τις βασικές στρατηγικές επιλογές της. Να αυξήσει το δικό της ειδικό βάρος. Να ανακτήσει έναν ηγεµονικό ρόλο στο επίπεδο των ιδεών και των προσανατολισµών. Να εξασφαλίσει την επιστροφή της στο πολιτικό προσκήνιο.

Για να εξασφαλίσει αυτές τις επιδιώξεις δίνει έναν πολιτικά ασυνείδητο, σχεδόν υστερικό και πάντως ξεδιάντροπο αγώνα, ακόµη και εναντίον του καλώς εννοούµενου συµφέροντος του τόπου.

Μιλάµε ουσιαστικά για έναν «τρίτο γύρο». Εναν εµφύλιο χαµηλής (ακόµη...) έντασης.

Περισσότερα