Χανς-Βέρνερ Σιν: «Να κάνετε τα χρέη σας δραχµές»

Συνέντευξη στο Νίκο Χειλά

Το Βήμα
27 Νοεμβρίου 2011

Είναι ο τελευταίος των Μοϊκανών. Ο Χανς-Βέρνερ Σιν ανήκει στους ελάχιστους επώνυµους οικονοµολόγους στη Γερµανία οι οποίοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Οι περισσότεροι άλλοι οµότεχνοί του, όπως για παράδειγµα οι πέντε «σοφοί» οικονοµικοί εµπειρογνώµονες της γερµανικής κυβέρνησης, τάσσονται ενδιάµεσα υπέρ της παραµονής της σε αυτήν – και για το δικό της καλό, αλλά κυρίως για να αποφευχθεί η µετάδοση του ιού της χρεοκοπίας και σε άλλα κράτη-µέλη. Κατά παράδοξο τρόπο, η «αναχρονιστική» θέση της αποχώρησης γίνεται ξανά τελευταία µοντέρνα.

Κι αυτό επειδή το αντίθετό της, η παραµονή, γίνεται όλο και δυσκολότερη – παρά τον σχηµατισµό της τρικοµµατικής κυβέρνησης στην Αθήνα και παρά τις υποσχέσεις της συµφωνίας της 26ης Οκτωβρίου. Το θέµα αποκτά καινούργια επικαιρότητα.

Οι απόψεις είναι διχασµένες: ένα µέρος της Αριστεράς υποστηρίζει την αποχώρηση επειδή θεωρεί την ευρωζώνη εκ του πονηρού και καταστρεπτική για τις αδύναµες χώρες.

Ο κ. Σιν αντίθετα εκφράζει τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη της εξόδου. Το βασικό του κριτήριο για τη σωστή ανάπτυξη της οικονοµίας των αδύναµων χωρών είναι η ανταγωνιστικότητα και το µέσο γι’ αυτήν είναι η δυνατότητα υποτίµησης του νοµίσµατος – κάτι που µπορεί να γίνει όµως µόνο σε µια χώρα µε απόλυτη νοµισµατική αυτονοµία. Κι όλα αυτά στο πλαίσιο µιας θεωρητικά ελεύθερης, αλλά ουσιαστικά υποταγµένης στα καρτέλ της αγοράς.

Η ανάλυσή του καταλήγει σε µια πρόβλεψη για τη µελλοντική κατάσταση στην Ελλάδα, που όσο εφιαλτική και να είναι δεν φαίνεται πλέον απίθανη. Η έξοδος θα είναι ίσως το επόµενο βήµα σε περίπτωση που αποδειχθούν αναποτελεσµατικές οι συµφωνίες της 26ης Οκτωβρίου.

Εχετε ταχθεί επανειλημμένα υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Γιατί;

«Επειδή θέλω να βοηθήσω την Ελλάδα. Αν η χώρα κρατήσει το ευρώ, τότε στην καλύτερη περίπτωση θα υποστεί µια πολύχρονη στασιµότητα, στη χειρότερη έναν εµφύλιο πόλεµο. Η χώρα είναι πολύ ακριβή και έχει ένα γιγαντιαίο έλλειµµα στο ισοζύγιο πληρωµών που δεν θέλει να χρηµατοδοτήσει πλέον κανείς. Για να µπορέσει να γίνει ανταγωνιστική πρέπει να πέσουν οι τιµές κατά 30%, αν όχι κατά 50%. Και αυτό δεν µπορεί να πραγµατοποιηθεί σε µια νοµισµατική ένωση. Η υποτίµηση είναι αδύνατη επειδή οι τιµές είναι άκαµπτες τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω».

Ο εμφύλιος πόλεμος είναι πολύ πιθανότερος σε περίπτωση κάθετης μείωσης των μισθών. Γιατί δεν γίνεται ανασυγκρότηση της οικονομίας χωρίς υποτίμηση;

«Ακόµη κι αν τα συνδικάτα έδειχναν κατανόηση, θα παρέµενε το πρόβληµα ότι οι επιχειρήσεις της πραγµατικής οικονοµίας θα εξωθούνταν στη χρεοκοπία, επειδή θα διατηρούσαν τα τραπεζικά τους χρέη σε ευρώ, ενώ ταυτόχρονα η αξία των ενεργητικών τους στοιχείων, όπως τα ακίνητα, θα έπεφτε σε περίπτωση πραγµατικής µείωσης των µισθών και των τιµών. Υπάρχει λοιπόν µόνο µία διέξοδος: η αποχώρηση από την ευρωζώνη και η υποτίµηση όλων των εσωτερικών και εξωτερικών χρεών. Τα ελληνικά χρέη θα µετατραπούν σε δραχµές και η δραχµή θα υποτιµηθεί. Ετσι θα γίνει ξανά η χώρα ανταγωνιστική».

Περισσότερα