Protagon.gr
4 Ιουνίου 2012
Η πλήρης αποτυχία του προγράμματος της τρόικα και η λαϊκή απόγνωση φέρνουν άρον- άρον μια φοιτητική ουσιαστικά αριστερή παράταξη, όπως είναι ο Σύριζα, σε θέση διεκδικητή της κυβέρνησης. Γύρω της συσπειρώθηκαν απελπισμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ από τις ΔΕΚΟ, καθώς και ψηφοφόροι του άλλοτε πανίσχυρου κινήματος που έφαγαν με χρυσά κουτάλια επί 40 χρόνια από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φοροδιαφεύγοντας. Ο Σύριζα, χωρίς κοινωνικές δυνάμεις, με μηδενική επιρροή σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους, ήταν πάντα μια μικροαστική παρέκκλιση από το ιστορικό ΚΚΕ, η οποία επικαλούμενη εν γένει ανθρωπιστικές, αντικαπιταλιστικές και ριζοσπαστικές απλοϊκές απόψεις, επιβίωνε πολιτικά μέσα σε ένα νεανικό κινηματικό πλαίσιο. Μια κλασική περίπτωση ανέξοδου αριστερισμού.
Τώρα όμως οι περιστάσεις τον φέρνουν σε θέση κυβερνητικής διεκδίκησης. Και έτσι αναγκάστηκε κυριολεκτικά στο πόδι να παρουσιάσει κυβερνητικό πρόγραμμα. Το να γράψεις κυβερνητικό πρόγραμμα δεν συνιστά βεβαίως κατόρθωμα. Και εγώ αν ανάψω ένα τσιγάρο και βάλω ένα καλό ουϊσκυ, μέχρι τα χαράματα μπορώ να φτιάξω ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα σκέτη κούκλα: Πρώτον θα καταργήσω τις τράπεζες, όπως ο Σύριζα, Θα τις κλείσω και θα τις κάνω κρατικές. Θα διαγράψω τα χρέη των ιδιωτών, μαζί και τα δικά μου. Δεύτερον θα καταργήσω τους εξοπλισμούς, συμφωνώντας με την Τουρκία και ταυτόχρονα θα δημεύσω την εκκλησιαστική περιουσία, θα φορολογήσω τους εφοπλιστές και θα δημεύσω την περιουσία των πλουσίων. Με τα λεφτά αυτά που θα αποκτήσω θα αυξήσω τους μισθούς και θα προσλάβω νέους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ θα κρατικοποιήσω και όλες τις ΔΕΚΟ. Ταυτόχρονα, στο μεταξύ, θα ανακοινώσω στην Μέρκελ ότι δεν θέλω το μνημόνιο, διότι προφανώς δεν το χρειάζομαι. Όσο για τα λεφτά που της χρωστάω, θα της δηλώσω ότι θα τα ξεπληρώσω στο μέλλον, εφόσον τα βρώ.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment