Καθημερινή
7 Αυγούστου 2011
Μια πρώτη διαπίστωση: οι πανεπιστημιακές αρχές δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων.
Το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ εισάγει μια ριζική μεταρρύθμιση, που μάλιστα η κυβέρνηση θέλει να ψηφισθεί από τη Βουλή μέσα στον Αύγουστο. Η επείγουσα αυτή διαδικασία είναι ασφαλώς σύμφωνη με το Σύνταγμα. Δεν είναι «συνταγματικό πραξικόπημα», όπως τη χαρακτήρισε η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών (σοβαρότερο, βέβαια, το ατόπημα της Συγκλήτου -που μάλλον οφείλεται σε κακή στιγμή- ότι, αν ψηφισθεί ο νόμος, δεν θα τον εφαρμόσει). Λόγος για τη βιαστική ψήφιση όμως δεν υπάρχει, αφού έτσι κι αλλιώς μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση δεν μπορεί να είναι άμεσης εφαρμογής. Θα ήταν ευθύτερο να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση «εν πληθούση αγορά» τις όποιες αντιδράσεις, παρά να υπεκφεύγει με προσφυγή στην «ερημιά» των αυγουστιάτικων διακοπών.
Κεντρικό ζήτημα της μεταρρύθμισης είναι ο νέος τρόπος εκλογής των πανεπιστημιακών αρχών. Μπορεί εύκολα να υποθέσει κανείς ότι πίσω από τη ρύθμιση αυτή βρίσκεται η διαπίστωση, ότι οι πανεπιστημιακές αρχές απέτυχαν ώς τώρα να εξασφαλίσουν αδιατάρακτα ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων, ότι δεν κατάφεραν να αντισταθούν αποτελεσματικά σε παράνομες ή αθέμιτες συμπεριφορές, προερχόμενες από διάφορους πανεπιστημιακούς (ιδίως φοιτητικούς) ή εξωπανεπιστημιακούς χώρους.
Η διαπίστωση αυτή είναι, δυστυχώς για τα πανεπιστήμια, σωστή (πλην εξαιρέσεων). Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τη διαδεδομένη απαξίωση συλλήβδην του σημερινού πανεπιστημίου, με μειωτικές εκφράσεις που ενέχουν γενικευμένη απόρριψη. Στο σημερινό πανεπιστήμιο υπάρχουν πολλοί χώροι, όπου παράγεται έργο καλής ή και υψηλής ποιότητας από διδάσκοντες και διδασκομένους. Αλλωστε, η παραπάνω αποτυχία βαρύνει εν μέρει και την πολιτεία (που δεν άσκησε τη δέουσα εποπτεία μπροστά σ’ αυτά τα φαινόμενα, όπως έχει συνταγματικό καθήκον), αλλά βαρύνει και ευρύτερους, πολιτικούς και άλλους, χώρους της κοινωνίας που επικροτούσαν ή και απαιτούσαν τη στάση ανοχής των πανεπιστημιακών οργάνων.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment