Το Βήμα
21 Αυγούστου 2011
Υπάρχουν διαφορές και οµοιότητες ανάµεσα στις πρόσφατες ταραχές στη Μεγάλη Βρετανία και σε εκείνες που ξέσπασαν στην Αθήνα τον ∆εκέµβριο του 2008. Μία από τις σηµαντικές διαφορές είναι η έλλειψη (στη βρετανική περίπτωση) αυτής της έστω επιφανειακής και ψευδοεπαναστατικής πολιτικής δικαιολόγησης των εξεγέρσεων. Στο Λονδίνο οι πυρήνες που οργάνωσαν τα επεισόδια δεν ήταν ακραίες αριστερές και αναρχικές οργανώσεις αλλά καλά οργανωµένες συµµορίες που δρουν εδώ και αρκετά χρόνια στις ίδιες περιοχές. Σε αντίθεση µε την Ελλάδα, οι συµµορίες αυτές κυριαρχούν σε µεγάλο µέρος του Λονδίνου και άλλων πόλεων και πρόκειται να επανέλθουν σύντοµα, µετά την αντεπίθεση της αστυνοµίας, για να επαναδιεκδικήσουν την κυριαρχία τους. Υπάρχουν βέβαια και αρκετές οµοιότητες, όπως η αφορµή για τις ταραχές, η αρχική αδράνεια της αστυνοµίας και της κυβέρνησης και η αµηχανία των πολιτικών κοµµάτων. Στη βρετανικήπερίπτωση όµως όλοι συνήλθαν σχετικά σύντοµα και η αντίδρασή τους φαίνεται να είναι αποτελεσµατική.
Αυτού του είδους οι εξεγέρσεις έχουν έρθει για να µείνουν. ∆εν είναι οι πρώτες (προηγήθηκε το Παρίσι στα µέσα της προηγούµενης δεκαετίας), ούτε θα είναι οι τελευταίες. ∆εν θα είναι τα µόνα συµπτώµατα, θα αποτελούν µέρος πολλών και διαφορετικών βίαιων πράξεων, ατοµικών (όπως η πρόσφατη στη Νορβηγία) και συλλογικών. Φαίνεται ότι υπάρχει πολύ µίσος έτοιµο να ξεχυθεί και δεν βλέπω πώς το τζίνι µπορεί να παραµείνει µέσα στο µπουκάλι. Το περίσσευµα του µίσους αποτελεί το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των εξεγέρσεων.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ
Κατεβάστε το άρθρο σε μορφή PDF (για καλύτερη εκτύπωση)
No comments:
Post a Comment