του Μιχάλη Τσιντσίνη
Τα Νέα
27 Σεπτεμβρίου 2011
Τον κάλεσαν στο Βερολίνο να μιλήσει για το τελευταίο του μυθιστόρημα. Ενόψει της εκδήλωσης στη γερμανική πρωτεύουσα, δημοσίευσε ένα κείμενο στον βερολινέζικο Tagesspiegel της περασμένης Τρίτης (δημοσιεύεται στα ελληνικά και στο makridakis.wordpress.com).
Εκεί ιστορεί τον φόβο ενός χωρικού που πριν από πενήντα χρόνια κατέβαινε στην πόλη της Χίου για να πουλήσει «λίγες οκάδες ρακί και ξυλοκάρβουνα λαθραίας παραγωγής». Ο φόβος του ήταν ότι στον αμαξωτό δρόμο για την πόλη «είχανε στημένο καρτέρι χωροφυλάκοι και δασονόμοι». Αν τον έπιαναν θα του έκαναν «έλεγχο στα κοφίνια» και θα είχε «μπλεξίματα».
Ο συγγραφέας βρίσκει ευθείες αναλογίες με τη σημερινή Ελλάδα. Υπό τις εντολές του Βερολίνου «οι τοπικοί χωροφύλακες στήνουν καρτέρια στις ζωές μας». «Οι τοπικοί λήσταρχοι συνεχίζουν να γραπώνουν όποιον περάσει, να του βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό και να του λένε πλήρωσε».
Τέτοια κείμενα μας έλειπαν. Μας λείπουν τα κείμενα που θα εξαγνίσουν τη φοροδιαφυγή στην κολυμβήθρα της άσπιλης ελληνικής υπαίθρου. Ετσι η φοροδιαφυγή δεν θα είναι πια το εθνικό άγος που μας οδηγεί στην καταστροφή. Θα μεταρσιωθεί στο εικονοστάσι της ναΐφ ελληνικότητας.
Ο φοροφυγάς δεν θα είναι πια ο υπονομευτής της συλλογικής ζωής, ο προδοτικά ανεύθυνος που παρασιτεί εις βάρος της κοινωνίας. Θα είναι ο απόγονος του χαΐνη και του αδούλωτου ζευγά, που δεν πληρώνει στο όνομα της λευτεριάς.
Θα είναι αυτός που ζαλώνει το γαϊδουράκι του με το αδήλωτο βιος του, για να το κουβαλήσει μακριά από δω. Σε κάποιαν υπεράκτια κρυψώνα. Μακριά απ' τη χώρα που φαντασιοκοπώντας χρεοκοπούσε.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment