Καθημερινή
10 Οκτωβρίου 2013
Ολοι έχουμε δει -τουλάχιστον σε ταινίες- τα πρώτα βήματα που κάνουν άνθρωποι που έμειναν επί μακρόν καθηλωμένοι έπειτα από κάποιο ατύχημα. Με αβέβαιες πρώτες κινήσεις, ο παθών στηρίζεται με τα χέρια του σε δύο μεταλλικές μπάρες, σφίγγει τα δόντια και προχωρά όσο επιτρέπει η θέλησή του. Κάπως έτσι θα είναι και η μικρή έξοδος της Ελλάδας στις αγορές μετά τη σφοδρή σύγκρουση που βίωσε η ελληνική οικονομία με την πραγματικότητα το 2009. Θα κάνει τα πρώτα της αβέβαια βήματα στηριζόμενη στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά όργανα, τα οποία θα εξασφαλίσουν ότι δεν θα πέσει. Κι αυτό είναι μια σημαντική και επιπλέον παράμετρος που αγνοούν (ηθελημένα;) όσοι ασπάζονται τη θεωρία ότι με καουμποϊλίκια και μονομερείς ενέργειες θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία.
Η έξοδος όμως στις αγορές -ακόμη κι αν μπορούσε να καλύψει όλες τις δανειακές μας ανάγκες, ακόμη και αν γινόταν χωρίς τη βοήθεια των εταίρων- δεν σημαίνει ότι τελειώνει η επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας. Αντιθέτως, θα είναι πιο ενδελεχής και καθημερινή, σε αντίθεση με τους τριμηνιαίους ελέγχους που έκανε η τρόικα. Οσοι σκεφθούν να επενδύσουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα θα παρατηρούν κάθε μεταβολή στη χώρα μας, κι αναλόγως θα διαμορφώνονται οι προσδοκίες. Τα πισωγυρίσματα δεν θα είναι υπό διαπραγμάτευση, όπως γίνεται τώρα με τους γραφειοκράτες των δανειστών μας. Θα τιμωρούνται άμα τη εμφανίσει διά των διαβόητων spreads, τα οποία τώρα τα έχουμε ξεχάσει.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment