Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική

των Κώστα Αζαριάδη, Γιάννη Ιωαννίδη και Χριστόφορου Πισσαρίδη

Καθημερινή
9 Οκτωβρίου 2010

Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από τον φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι’ αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.

Υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε. Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε. Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22 χιλ. ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18 χιλ., επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε. Ε. -27 σε περίπου 72%.

Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνον με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως στην Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.

Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε. Ε. -27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατ. νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800 χιλιάδες νέους και 400 χιλιάδες πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί παρεμβάσεις για την αποκατάσταση εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί ότι επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημοσίου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε έναν χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα.

Περισσότερα

Δες εδώ το δεύτερο μέρος του άρθρου