Και τώρα τρέχουμε!

του Στέφανου Κασιμάτη

Καθημερινή
27 Νοεμβρίου 2011

Το μειονέκτημα με την περίπτωση του εκάστοτε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος είναι ότι, λόγω της θέσεώς του, οφείλει να σταθμίζει με ακρίβεια την κάθε λέξη που χρησιμοποιεί. Μέσα στο περιβάλλον, όμως, του δικού μας δημοσίου βίου, όπου οι πολίτες έχουν διαπαιδαγωγηθεί κατά τέτοιο τρόπο από δημαγωγούς και εμπόρους του λαϊκισμού, ώστε να προσέχουν μόνον υστερικές κραυγές, η σημασία των λόγων του διοικητή της ΤτΕ συχνά χάνεται μέσα στη θάλασσα της ακατάσχετης μπουρδολογίας. Οταν λοιπόν ο Γιώργος Προβόπουλος προειδοποιεί ότι οι αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου αποτελούν την «τελευταία ευκαιρία» για την Ελλάδα, πρόκειται πράγματι για την τελευταία: άλλη δεν θα υπάρξει. Το παλαιότερο καλό σενάριο της επώδυνης επιβίωσης από μέρα σε μέρα δεν υφίσταται πλέον, ενώ το θεωρούμενο πλεονέκτημα της απειλής ότι, αν δεν μεριμνήσουν οι άλλοι για τη θεραπεία μας, θα τους μολύνουμε, εξουδετερώθηκε από την πραγματικότητα: η μόλυνση συνέβη. Και τώρα τι; Κατά τη γνωστή, σε όσους έχουν υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία τους, έκφραση: «Και τώρα τρέχουμε!».

Παράγοντες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αλλά και πολιτικοί με σημαντική πείρα στη λειτουργία της ευρωπαϊκής και της διεθνούς οικονομίας δίνουν πλέον άνω του 50% πιθανότητες στο σενάριο να υποχρεωθεί η Ελλάδα να αποχωρήσει αυτοβούλως από το ευρώ· ενώ στη Νέα Υόρκη, στην έδρα του ΔΝΤ, πίσω από κλειστές πόρτες, το ίδιο σενάριο συζητείται πλέον ανοιχτά. Ο ένας τρόπος για την πραγματοποίηση του απευκταίου είναι να αποτύχει το PSI (το γνωστό «κούρεμα» κατά 50% των ελληνικών ομολόγων). Δεδομένου ότι, πρώτον, η εθελοντική συμμετοχή στο προηγούμενο PSI (του 21%) είχε μόλις περάσει το 70% και, δεύτερον, ότι τα αποτελέσματα της ελληνικής προσπάθειας εξακολουθούν να υπολείπονται των στόχων, το ενδεχόμενο της αποτυχίας δεν είναι καθόλου απίθανο. Στην περίπτωση αυτή, κεφάλαια για την επιπλέον χρηματοδότηση της χώρας δεν περισσεύουν. Το μόνο που θα μπορούν να μας προσφέρουν οι εταίροι μας θα ήταν ένα ακόμη PSI (το τρίτο) της τάξεως του 90%. Από εκεί και πέρα θα έχει ανοίξει για την Ελλάδα ένας δρόμος, μπροστά στον οποίο η μοίρα της Αργεντινής θα φαντάζει σαν ευχάριστος περίπατος στην εξοχή...

Περισσότερα