Οι νέοι μισθοί

του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Καθημερινή
21 Σεπτεμβρίου 2012

Δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας που να μην έχει αντιληφθεί ότι τα εισοδήματά του μειώνονται. Για πολλούς, η μείωση των εισοδημάτων είχε ξεκινήσει ήδη το 2008. Στις κατασκευές και την οικοδομή, ήδη από το 2008. Στο αυτοκίνητο, ήδη το 2009. Οι περιορισμοί στους μισθωτούς του Δημοσίου και τους συνταξιούχους άρχισαν την άνοιξη του 2009 και μεγάλωσαν τον Μάρτιο 2010. Εντάθηκαν μετά το πρώτο Μνημόνιο. Ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό και η αναδιάταξη των ΔΕΚΟ επέκτειναν τις περικοπές. Εφέτος, άλλοτε ως υπόλοιπα του αρχικού Μνημονίου, αλλά και ως προαπαιτούμενο για την έγκριση του δεύτερου πακέτου, έρχεται μία ακόμη προσαρμογή στις συντάξεις. Ακολουθούν νέα ειδικά και γενικά μισθολόγια για τους δημοσίους υπάλληλους.

Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα υπήρξαν αλλού καλύτερα, αλλού χειρότερα και, πολύ συχνά, καταστροφικά. Οπως στην περίπτωση της πλήρους απώλειας εισοδήματος, αφού αυτό, πρακτικά, συμβαίνει στις ατελείωτες ιστορίες μετάπτωσης στην ανεργία. Η ανεργία είναι μεγαλύτερη και σκληρότερη όσο τα άτομα έχουν λιγότερα προσόντα. Από την άλλη, μεταξύ των 270 χιλιάδων επιδοτούμενων ανέργων, ένας στους δύο δεν προχώρησε πέραν της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ ένας στους τρεις περιορίστηκε στην υποχρεωτική εκπαίδευση και μόνον ένας στους έξι πέρασε από την τριτοβάθμια. Και επιπλέον, οι φόροι μειώνουν δραστικά ό,τι περισσεύει.

Ολοι πλέον αναμετρούνται με την επελθούσα και επερχόμενη καταστροφή εισοδήματος. Το θέμα, πλέον, είναι να κατανοήσουμε με τον ίδιο ισχυρό τρόπο πως πρέπει να αναζητήσουμε τον δρόμο της ανάκτησης του απολεσθέντος εισοδήματος. Ενώ όλοι συζητούν, με διαφορετική έμφαση, για το «κούρεμα» των αποδοχών, κανείς δεν έχει αποσαφηνίσει με ποιον τρόπο θα επιτύχουμε νέα αύξηση του διαθέσιμου πλούτου.

Περισσότερα