του Μιχαήλ Ιακωβίδη
Το Βήμα
27 Μαΐου 2012
Τον τελευταίο καιρό ακούγεται συχνά, και ειδικά από τη συντηρητική Αριστερά, η διαπίστωση ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν». Η διαπίστωση αυτή είναι, δυστυχώς, ορθή. Με τις τρέχουσες συμπεριφορές μας, την άρνηση να αναδιαρθρώσουμε και να περιορίσουμε τον δημόσιο τομέα, ενισχύοντας δυνητικά και τα φορολογικά έσοδα, οι μακροοικονομικές προβλέψεις του μνημονίου δεν πρόκειται να επιτευχθούν. Δυστυχώς όμως, τα νούμερα δεν βγαίνουν ούτε με τις εναλλακτικές λύσεις μιας μονομερούς χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ. Οι δείκτες ευημερίας θα κατέρρεαν, ακόμη κι αν με κάποιον τρόπο ένα δραχμοποιημένο κράτος μπορούσε να βρει έναν τρόπο να λειτουργήσει στοιχειωδώς.
Αυτό που έχει σημασία όμως δεν είναι η διαπίστωση, αλλά το συμπέρασμα. Στο εξωτερικό το ερώτημα είναι «πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τα νούμερα», «τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα ώστε να περιορίσει το πρόβλημα», αλλά και «τι μπορούμε να κάνουμε για να περιορίσουμε στην ΕΕ τη ζημιά της εξόδου». Στην Ελλάδα η συζήτηση δεν επικεντρώνεται σε λύση αλλά σε απεμπόληση του προβλήματος. Η συντηρητική Αριστερά και η λαϊκίστικη Δεξιά θεωρούν ότι αν δεν βγαίνουν τα νούμερα το πρόβλημα είναι της ΕΕ (ή της Μέρκελ). Και πρέπει αυτή να αλλάξει τακτική, για να μπορέσουμε εμείς να συνεχίσουμε με ένα αντιπαραγωγικό κράτος.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment