Ευρωομόλογα: μια συζήτηση «από άλλον πλανήτη»

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Protagon.gr
26 Μαΐου 2012

Αξίζει να την ξαναδούμε λίγο την τοσο δημοφιλή αυτή συζήτηση για το διαβόητο ευρωομόλογο. Ηδη, εκείνη που γίνεται στην Ευρώπη μετά την παραδοσιακά άνευρη άτυπη Κορυφή των Βρυξελλών – γιατί εκείνη που γίνεται σ’ εμάς είναι ούτως ή άλλως «από άλλον πλανήτη».

Στέκονται λοιπόν όλοι με σεβαστικό τρόπο μπροστά στην καταρχήν συζήτηση που άρχισε, και που στην Κορυφή του Ιουνίου μπορεί και να ολοκληρωθεί, γύρω από τα «ομόλογα έργου»,τα project bonds – μέσω Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ή και απευθείας από την ΕΕ. Αποτελεί, βλέπετε, προανάκρουσμα των καθαυτό ευρωομολόγων/των eurobonds. Με μεγάλη προσοχή λύεται η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ Φρανσκουά Ολλαντ (ο οποίος μας εξήγησε ότι θεωρεί το ευρωομόλογο αρχή μιας νέας προσέγγισης της ΕΕ προς την ανάπτυξη) και Άνγκελας Μέρκελ/Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε (που το βλέπουν το ευρωομόλογο ως τέρμα μιας μακράς διαδικασίας, διαδικασίας ολοκλήρωσης της δημοσιονομικής σύγκλισης στην Ευρωζώνη). Γύρω τους διαμορφώνονται παρατάξεις στην Ευρώπη, που αναζητά τον χαμένο εαυτό της. Και στήνονται σενάρια. Και χαράσσονται γραμμές.

Θα προτείναμε όμως να το δούμε το πράγμα πιο απλά. Η Γερμανία σήμερα δανείζεται με κάτι κοντά στο 0% - άντε μέχρις 1% σε καμιά άτυχη στιγμή. Η Γαλλία δανείζεται με 3-3,5%. Η Ισπανία και η Ιταλία σηκώνουν κεφάλαια με 5-6%. Προσέξτε όμως την πελώρια, συγκλονιστική λεπτομέρεια. Οι Γερμανικές επιχειρήσεις, άμα το Βερολίνο δανείζεται με 0%, προσπορίζονται κεφάλαια με 3-3,55. Οι Γαλλικές, δεν βρίσκουν δανεισμό κάτω του 6%. Ε, οι Ισπανοί και οι Ιταλοί είναι ευτυχείς άμα δανείζονται κάτω από 10%. Όλοι αυτοί, δε, δανείζονται για να παράγουν, για να εξάγουν: συνειδητοποιούμε άραγε τι θα πει αυτό από πλευράς ανταγωνιστικότητας; Θα αφήσει η Γερμανία από τα χέρια της το πελώριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του φθηνού χρήματος; Θα αφεθεί η κυρία Μέρκελ να το αφήσει;

Περισσότερα