Ας σεβαστούμε τις λέξεις

της Ξένιας Κουναλάκη

Καθημερινή
17 Ιουνίου 2011

Είναι εξοργιστική η έλλειψη ψυχραιμίας που επικρατεί στη χώρα τις τελευταίες ημέρες και η αμετροέπεια με την οποία εκσφενδονίζονται βαρύγδουπες εκφράσεις, όπως «κατάλυση της δημοκρατίας», «αποστασία», «χούντα». Οι γλωσσολόγοι θα πρέπει να τραβάνε τα μαλλιά τους, με την αναντιστοιχία ανάμεσα στα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα.

Η αρχή έγινε από τους «Αγανακτισμένους», που επιστράτευσαν ελικόπτερα και σβάστικες για να περιγράψουν την παρέμβαση των Ευρωπαίων -και δη της Γερμανίας- στα εσωτερικά της χώρας και την αποδοχή αυτής της κατάστασης από την ελληνική κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός κατηγορήθηκε για μειοδοσία, κρεμάλες στήθηκαν, η τρόικα αποκηρύχθηκε ως ένα μάτσο παιδαρέλια, που ήρθαν να αναλάβουν τον έλεγχο των οικονομικών μας. Οταν όμως μπήκε η Ελλάδα στην ΟΝΕ, ουδείς διαμαρτυρόταν για την εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Οταν έπαιρνε αφειδώς κοινοτικά κονδύλια, δεν υπήρχε ίχνος ευρωσκεπτικισμού. Οταν ζήτησε βοήθεια από την Ε. Ε. και την πήρε, έστω καθυστερημένα, κανείς δεν ζωγράφιζε αγκυλωτούς σταυρούς πάνω στη σημαία της Ευρώπης. Μετά ήρθε το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο και μας προέκυψε... ο ευρωναζισμός και το Δ΄ Ράιχ. Ο ναζισμός, όμως, και το Γ΄ Ράιχ προέβλεπε κάτι πολύ συγκεκριμένο: την εξόντωση Εβραίων, κομμουνιστών, ομοφυλόφιλων, Ρομά με βιομηχανικό μάλιστα τρόπο. Ούτε έκτακτη εισφορά 3% ούτε απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων ούτε κατάργηση επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων.

Περισσότερα