Greece’s Economic Crisis

by Richard A. Posner

The Becker-Posner Blog
March 21, 2010

I’ll describe the crisis briefly, then address two questions: whether the nations of the European Union, such as Germany, should try to bail out Greece; and what the Greek crisis tells us about what is in store for the United States.

In the easy-money years of the early 2000s—for which we have Alan Greenspan, other central bankers, and President Bush and his foreign counterparts to thank—the Greek government borrowed a great deal of money from banks, mainly in Europe, to fund its huge public sector. Greece has chronic difficulty in funding its government expenditures out of tax revenues because of rampant tax evasion. And its bureaucracy appears to be either corrupt or incompetent or (probably) both, and as a result its published financial data are inaccurate and misled and continue to mislead lenders. The global downturn, which has driven up unemployment in Greece (to 10 percent) as elsewhere, has weakened the Greek economy further, but what has precipitated the country into de facto bankruptcy is the realization by lenders that Greece, like so many other countries, is dangerously overindebted. Its national debt, most of it owed to foreigners, of some $400 billion is greater than its Gross Domestic Product, and its current annual budget deficit is almost 13 percent of GDP, which means that its indebtedness is growing rapidly. Greece like other borrowers has to roll over its debt continuously. In 2010 it will have to replace some $65 billion in public debt, and fear of default has driven up the interest rate on new Greek government debt to 6 percent.

The Greek government has taken drastic-seeming measures to reduce its deficit. It has imposed new excise taxes and increased existing ones, reduced wages and pensions of government employees and increased their retirement age, and reduced public services. Greece has a huge public sector—40 percent of GDP is generated by the public sector, and 25 percent of Greek workers are public employees—and so the government can effectuate big reductions in public spending virtually by a stroke of the pen, though not without inciting riots.

More

Will the Euro Survive its Current Difficulties?

by Gary S. Becker

The Becker-Posner Blog
March 21, 2010

The short answer is “yes”. Yet possibly much more serious challenges to the euro will arise in the future unless some important changes are made in the European Monetary Union (EMU).

When the euro was launched on January 1, 1999, I was skeptical about its long run viability primarily for two reasons. The members of the EMU maintain their ability to follow different government spending and taxing policies, and their economies are subject to specific shocks because they produce different products and services, and have varying levels of per capita incomes and wealth. Since no country has the power to print Euros, no country can offset these country-specific difficulties by devaluating their currencies relative to the currencies of other members of the EMU, or even by devaluing relative to countries outside the monetary union. Devaluation under these circumstances reduces the net import of capital by a devaluing country, and hence eases its foreign debt. In the past, countries like Italy or Greece that had, among other troubles, insufficient taxes relative to government spending, frequently devalued their own currencies (the lira and drachma, respectively). When the debt was issued in local currencies, devaluation also in effect “inflated away” some of the real value of any foreign debt.

A partial alternative to devaluation when a country is in economic trouble is for many of its workers to move to other countries where jobs are more plentiful and wages are higher. Such migration helps soak up the unemployment and reduces the scarcity of jobs caused by the economic difficulties. This is essentially what happens in the US, a common-currency union of 50 states. States that do poorly relative to other states experience outmigration of many of their younger workers. Yet migration is still quite limited within the EU, despite the progress that has been made.

More

Γιατί θα αποτύχουν τα μέτρα

του Αριστείδη Ν. Χατζή

NewsTime
14 Μαρτίου 2010

Ενώ όμως στην ιδιωτική μας ζωή φερόμαστε όπως θέλουμε, χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον, στη δημόσιά μας ζωή, από σεβασμό προ πάντων, δεν παραβαίνουμε τους νόμους, υπακούμε σε όσους κάθε φορά κατέχουν δημόσια αξιώματα και τηρούμε τους νόμους, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν θεσπιστεί για να προστατεύσουν όσους αδικούνται, αλλά και σε εκείνους τους κανόνες οι οποίοι αν και είναι άγραφοι, η παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή στους παραβάτες.
Θουκιδίδη, «Περικλέους Επιτάφιος»

Τα μέτρα που πήρε η ελληνική κυβέρνηση είναι πρωτοφανή. Ποτέ ελληνική κυβέρνηση τα τελευταία 100 χρόνια δεν τόλμησε να μειώσει μισθούς, να κόψει επιδόματα, να αυξήσει τόσο τους φόρους και να μειώσει ταυτόχρονα και κάποιες δαπάνες. Επιπλέον ποτέ τόσο σκληρά μέτρα δεν συνάντησαν τόσο μεγάλη ανοχή, αν όχι αποδοχή από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Κρίμα.. Κρίμα, γιατί αυτή η τόσο σκληρή δέσμη μέτρων και αυτή η πρωτοφανής ανοχή θα πάνε χαμένες. Τα μέτρα δεν θα πετύχουν τους στόχους τους.

Τα μέτρα αυτά θα αποτύχουν γιατί και οι στόχοι που θέτει η κυβέρνηση αλλά και η κοινωνική αποδοχή είναι, όπως όλα στην Ελλάδα, εξόχως επιπόλαια. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί τα μέτρα είναι άδικα και γιατί θα οδηγήσουν σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα στην αγορά αλλά και για ποιους λόγους σύντομα η κοινωνική αποδοχή θα αρχίσει να εξατμίζεται. Το έχουν κάνει ήδη πολλοί και με πειστικά επιχειρήματα.

Η επιπολαιότητα για μένα έγκειται κυρίως στο ότι τα μέτρα εκτός από άδικα είναι και αναποτελεσματικά. Είναι αναποτελεσματικά γιατί οι στόχοι που θέτουμε είναι η βραχυπρόθεσμη βελτίωση κάποιων μακροοικονομικών δεικτών και όχι η μακροπρόθεσμη εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Αυτή όμως για να επιτευχθεί δεν αρκεί ένα «πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης» που βασικό στόχο έχει τον δανεισμό μας με ευνοϊκούς όρους. Για την ακρίβεια δεν αρκεί κανένα πακέτο οικονομικών μέτρων, όσο φιλόδοξο κι αν είναι, όσο πιστά κι αν εφαρμοστεί. Δεν αρκούν τα οικονομικά μέτρα γιατί το πρόβλημα της Ελλάδος είναι πρόβλημα θεσμών ή μάλλον πρόβλημα απουσίας θεσμών.

Πριν συνεχίσουμε θα πρέπει να κάνουμε κάποιες απαραίτητες διακρίσεις. Οι θεσμοί μπορεί να είναι τυπικοί θεσμοί που έχουν τη μορφή των τεθειμένων κανόνων δικαίου. Μπορεί όμως να είναι και άτυποι θεσμοί, κυρίως κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, που αποτελούν το απαραίτητο υπόβαθρο για να λειτουργήσουν οι τυπικοί θεσμοί, δηλαδή το δίκαιο. Στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε μεγάλο έλλειμμα και σε τυπικούς και σε άτυπους θεσμούς. Αυτό το έλλειμμα είναι πολύ σοβαρότερο από τα άλλα ελλείμματα γιατί εκείνα τουλάχιστον μπορούν προσωρινά να καλυφθούν με δανεισμό. Το θεσμικό έλλειμμα όμως χρειάζεται αρκετά χρόνια αν όχι δεκαετίες για να θεραπευθεί.

Περισσότερα

Greece Grinds to a Halt Amid General Strike

Wall Street Journal
March 12, 2010

Flights were grounded and trains suspended amid a nationwide general strike Thursday, as Greek police fought running street battles with anarchist youths in fresh and violent signs of anger at the government's austerity plans.

Unions called a strike to protest wage and benefit cuts being put in place to trim Greece's swollen budget deficit as the country draws closer to a financial reckoning. An estimated 50,000 people took to the streets.

Greece must refinance a chunk of its giant debt next month, and Greek leaders are leaning hard on counterparts in richer European states to provide some measure of support that could ease those debt sales. Eyes are on European Union finance ministers' meetings early next week.

In the capital city Thursday, masked and hooded youths went well beyond protest—throwing rocks and bottles, smashing shop windows, setting alight trash cans and burning at least one private car. Police fired tear gas and detained more than a dozen people.

There were also separate clashes outside the Greek parliament, Agence France-Presse reported. Greece has a history of sometimes-violent anarchist protesters, though they are well outside the mainstream.

More

Greece On The Brink: Civil Servants Fight Back

Wall Street Journal
March 11, 2010

As Greece embarks on deep cuts to appease a whip-cracking euro zone, workers in its famously bloated and inefficient public sector fear balancing the books will fall strictly on their backs, shattering any dreams of the good life politicians pushing the euro had promised. WSJ's Andy Jordan reports from Athens.

More