Κάτι ξεχάσατε κ. Πρωθυπουργέ

του Αριστείδη Χατζή

Τα Νέα
15 Ιουνίου 2011

Κύριε Πρωθυπουργέ, ακόµα και ένας καλόπιστος παρατηρητής της προσπάθειάς σας να πετύχετε τους στόχους των διαφορετικών εκδοχών του Μνηµονίου θα απελπίστηκε µετά την ανάγνωση του Μεσοπρόθεσµου Προγράµµατος. Η λογική του είναι πολύ απλή: δεδοµένου ότι υπάρχουν κάποιοι στην Ελλάδα που δεν θέλουν ή δεν µπορούν να φοροδιαφύγουν, θα τους αποµυζήσουµε. Επειδή δεν έχουµε την πολιτική βούληση να µειώσουµε το σπάταλο κράτος θα φορολογήσουµε όσο µπορούµε για να το συντηρήσουµε. Ωστόσο, οι 10 από τις 52 ∆ΕΚΟ παράγουν ελλείµµατα 1,7 δισ. ευρώ, ποσό διπλάσιο από αυτό που θα εξοικονοµήσετε από τις περικοπές στους µισθούς. Η κυβέρνηση επέλεξε και πάλι τη φαινοµενικά δυσκολότερη λύση, η οποία στην πραγµατικότητα έχει µικρότερο πολιτικό κόστος από αυτήν που όφειλε να επιλέξει: να µειώσει το κράτος.

∆υστυχώς, όλες οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και όσων φιλοδοξούν να την αντικαταστήσουν έχουν παραµερίσει τον µοναδικό µηχανισµό παραγωγής πλούτου: την αγορά! Η σηµερινή κατάσταση στην Ελλάδα οφείλεται στο ότι δεν έχουµε µια πραγµατικά ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά και σχεδόν κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί. Ολοι όσοι µιλούν για ανάπτυξη, φαίνεται να έχουν ξεχάσει ποιος είναι ο µηχανισµός που την εξασφαλίζει. ∆ιότι ανάπτυξη και πλούτο δηµιουργεί η αγορά µέσω των συναλλαγών που αυξάνουν το πλεόνασµα του παραγωγού και του καταναλωτή, του πωλητή και του αγοραστή. Αυτό το πλεόνασµα, που το δηµιουργεί ο µηχανισµός της αποτελεσµατικής κατανοµής των πόρων, αυξάνει τον συνολικό πλούτο της κοινωνίας. Επειτα το κράτος µπορεί, µέσω της αναδιανεµητικής πολιτικής του, να µοιράσει µέρος αυτού του πλούτου, ο οποίος όµως θα πρέπει πρώτα να δηµιουργηθεί. Όλες οι σχετικές έρευνες αποδεικνύουν ότι όσο περισσότερες συναλλαγές λαµβάνουν χώρα σε µια κοινωνία τόσο πιο πλούσια είναι αυτή, µε περισσότερες δυνατότητες για κοινωνική πολιτική.

Για τις συναλλαγές όµως δεν αρκούν µόνο η προσφορά, η ζήτηση, τα αγαθά και τα χρήµατα. Οπως έδειξε ο νοµπελίστας οικονοµολόγος Ronald Coase, απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει ο µηχανισµός αποτελεσµατικής κατανοµής των πόρων και δηµιουργίας πλεονασµάτων είναι να µην υπάρχουν υψηλά έξοδα συναλλαγών. Ας φανταστούµε ότι κάποιος έχει συγκεντρώσει 300.000 ευρώ για να αγοράσει ένα διαµέρισµα αυτής της αξίας. Τελικώς όµως θα αγοράσει διαµέρισµα µε το ποσό που θα του αποµείνει αφού πληρώσει την εφορία, τους δικηγόρους, τον συµβολαιογράφο, τον µεσίτη, το υποθηκοφυλακείο, το Ταµείο Νοµικών και όλα τα υπόλοιπα έξοδα της συναλλαγής. Ολοι αυτοί – που θα τον αναγκάσουν να αγοράσει ένα πολύ διαφορετικό διαµέρισµα από αυτό που θα ήθελε ή να µην αγοράσει τίποτα – έχουν πολλά επιχειρήµατα για να σας πείσουν ότι είναι απαραίτητοι. Εσείς όµως θα πρέπει να θυµάστε ότι το συνολικό κόστος συναλλαγών στην Ελλάδα για µεταβίβαση ακινήτων είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε. Ξέρετε ποια χώρα έχει το χαµηλότερο κόστος συναλλαγών και µάλιστα για τις ακριβότερες κατοικίες; Η Σουηδία.

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου εδώ

Εδώ θα βρείτε το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε (σε PDF για καλύτερη εκτύπωση)

Εδώ θα βρείτε περισσότερα για το Θεώρημα του Coase (από τις Πανεπιστημιακές Σημειώσεις μου)

Δείτε επίσης σχετικά:

Πανάκριβη η μεταβίβαση των ακινήτων στην Ελλάδα (Καθημερινή 6/3/2011)

Επαγγέλματα πιο "κλειστά" και από της Πολωνίας (Το Βήμα, 17/2/2011)

Διπλάσια Γραφειοκρατία για μια νέα επιχείρηση στην Ελλάδα (Express, 28/12/2010)

Κλείνουν πόρτες στις επενδύσεις (Το Βήμα, 7/4/2011)

Entrepreneurship in Greece (Economist 27/6/2011)

Άρση στα εμπόδια της επιχειρηματικότητας ζητεί ο ΣΕΒ (Το Βήμα, 19/5/2011)

Και οι επιχειρηματίες έχουν κάτι να αποδείξουν (Καθημερινή, 11/6/2011)

Πληρώνουμε με φόρους ζημίες των ΔΕΚΟ (Καθημερινή, 12/6/2011)

Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015

Διαβάστε επίσης το σχετικό άρθρο του Τάσου Καραγιάννη και κείμενα των Μητσόπουλου & Πελαγίδη.