Άγνοια νόμου στον ΔΣΑ συγχωρείται;

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
24 Ιουνίου 2011

Νομικώς αβάσιμη κρίθηκε η προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και άλλων φορέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Μνημονίου. Το ορθό θα ήταν να χαρακτηριστεί λογικώς αβάσιμη, όπως προκύπτει από το κείμενο της προσφυγής που δημοσιοποιήθηκε.

Δεν είναι υπερβολή· είναι το σκεπτικό διακοσίων σελίδων που εξέδωσε σε βιβλιαράκι ο ΔΣΑ με τίτλο «Η Δίκη του Μνημονίου». Τα κείμενα βρίθουν λογικών ακροβασιών, επενδεδυμένων με νομική διάλεκτο, μέχρι βαθμού ανοησίας. Για παράδειγμα, η έννοια της ανταποδοτικότητας των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων ερμηνεύεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αντιστρέφεται πλήρως το νόημά της, δημιουργώντας τον τέλειο παραλογισμό. «Υπό το νέο καθεστώς», σημειώνουν όσοι προσέφυγαν στο ΣτΕ, «η σύνταξη του Δημοσίου αποτελεί γνήσια ανταποδοτική παροχή ασφαλιστικού χαρακτήρα. Η ανταποδοτικότητα εδώ, βεβαίως, νοείται με την ευρεία έννοια και δεν συναρτάται απολύτως με την καταβολή των σχετικών εισφορών...». Δηλαδή, πόσο «ευρεία» μπορεί να είναι αυτή η έννοια της ανταποδοτικότητας που αφενός είναι γνήσια και αφετέρου δεν συναρτάται από την καταβολή των σχετικών εισφορών;

Ο παραλογισμός δεν σταματά εδώ. Μετά την είδηση περί απόρριψης της προσφυγής από το ΣτΕ, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ανακοίνωσε ότι προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) κατά της απόφασης. Κι αυτό πριν καν δει το σκεπτικό, το οποίο αναμένεται να δημοσιευτεί τον Σεπτέμβριο. Αν αυτή η ανακοίνωση δεν αποτελεί απλώς ένα πυροτέχνημα προπαγάνδας, τίθεται το ερώτημα: πώς προδικάζεται η προσφυγή στο ΕΣΔΑ, χωρίς να υπάρχει καν η αιτιολόγηση της απόφασης του ΣτΕ;

Περισσότερα