Ο δρόμος προς την οχλοκρατία

του Στέφανου Κασιμάτη

Καθημερινή
2 Ιουνίου 2011

Τι είναι οι «αγανακτισμένοι» της πλατείας Συντάγματος, που τόσο τους κολακεύουν οι πάντες, αφού πρώτα προσπάθησαν να τους αγνοήσουν; Μακάρι να ’ξεραν και οι ίδιοι. Είναι ένα ετερόκλητο πλήθος: φύρδην μίγδην όλοι οι απελπισμένοι με την αποτυχία του «συστήματος». Στο ένα άκρο της βεντάλιας βρίσκεις τριαντάρηδες, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στον κόσμο της πλαστής ευημερίας των δανεικών, έμαθαν να τον θεωρούν φυσιολογικό και, τώρα, δεν τους αρέσει καθόλου το τέλος του. Τριαντάρηδες, που ζουν τον δικό τους Μάη του ’68 (άλλη υπερτιμημένη σαχλαμάρα κι αυτή...) και για τους οποίους πλέον η ουτοπία ταυτίζεται με τον διορισμό στο Δημόσιο. Στο άλλο άκρο, βρίσκεις τριαντάρηδες οι οποίοι έχουν καταλάβει τη μηδαμινή αξία στην αγορά εργασίας του εύκολου, του μαζικού, του «δημοκρατικού» πανεπιστημιακού πτυχίου και τώρα ευχαρίστως θα δέχονταν μια δουλίτσα στον ιδιωτικό τομέα με 700 ευρώ, αν υπήρχε για να τους προσφερθεί.

Καταλαβαίνω το αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί, καταλαβαίνω και την οργή που γεννά μέσα τους η προοπτική τού τίποτα στη ζωή τους. Είναι όμως λύση το παιδαριώδες σύνθημα «Δεν φεύγουμε, αν δεν φύγει κυβέρνηση, τρόικα, χρέος»; Προφανώς, όχι – το σύνθημα είναι χρήσιμο μόνον για την εκτόνωση του θυμού και τίποτε περισσότερο. (Ανώφελο και αστείο, σαν την αντίδραση ενός παιδιού δέκα χρόνων, το οποίο, επειδή τσακώθηκε με τους γονείς του, αποφασίζει πολύ σοβαρά να φύγει από το σπίτι και να ζήσει μόνο του...) Και πώς θα φύγει το χρέος; Υπάρχει δυνατότητα να το καταργήσουμε μονομερώς; Τι επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο στο μέλλον; Ποια είναι η σχέση της διόγκωσης του «επαχθούς και απεχθούς» χρέους με την εντυπωσιακή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου που σημειώθηκε κατά την ίδια περίοδο; Πώς συνέβη μέσα σε μία γενιά να περάσουμε από το αυτοκίνητο-εργαλείο, που ο πατέρας σου το κρατούσε για δεκαπέντε χρόνια, στο αυτοκίνητο-αξεσουάρ-γκομενοπαγίδα, που το αλλάζαμε κάθε τρία χρόνια; Πώς, τέλος πάντων, πρέπει να αναδιοργανώσουμε το κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο μας για να αντεπεξέλθουμε;

Περισσότερα