Οι προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης

της Μιράντας Ξαφά

Καθημερινή
19 Ιουνίου 2011

H νέα κυβέρνηση έχει επωμισθεί τη μεγάλη ευθύνη να αποφύγει τη χρεοκοπία της Ελλάδας και την επιστροφή στη δραχμή. Οι επόμενες γενιές δεν θα μας συγχωρήσουν αν δεν μείνουμε απόλυτα προσηλωμένοι στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Αμεση προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης είναι να θέσει ως βασικό στόχο την άμεση και αποφασιστική συρρίκνωση του Δημοσίου. Χρειάζεται θεραπεία-σοκ για να αποφύγουμε την επερχόμενη χρεοκοπία. Μια πρώτη κίνηση θα ήταν το κλείσιμο μιας-δύο ζημιογόνων ΔΕΚΟ -κατά προτίμηση του ΟΣΕ και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά που έχουν τις μεγαλύτερες ζημίες σε σχέση με τις υπηρεσίες που προσφέρουν- με άμεση απόλυση του προσωπικού τους. Αυτή η κίνηση θα έδινε ένα πρώτο δείγμα γραφής, που θα πρέπει να συνεχιστεί με το κλείσιμο μεγάλου μέρους άχρηστων δημόσιων οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατικών και δημοτικών ΜΜΕ που απομυζούν κρατικές επιδοτήσεις. Στους απολυμένους του Δημοσίου να δοθεί η ίδια αποζημίωση που πήραν οι 250.000 απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα ώστε να σταματήσουν να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Δεύτερη κίνηση θα ήταν η άμεση αναθεώρηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που είναι εντελώς ανεπαρκές. Περιλαμβάνει μπαράζ νέων φόρων που θα επιβαρύνουν υπέρμετρα τον ιδιωτικό τομέα, εις βάρος του οποίου ζει παρασιτικά το Δημόσιο. Αντί για νέους φόρους, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πρέπει να προβλέπει γενναίες περικοπές δαπανών. Στη σημερινή του μορφή, το πρόγραμμα προβλέπει ότι το 2015, αφού πουλήσουμε κρατική περιουσία ύψους 50 δισ. ευρώ, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει στα 350 δισ., όσο ακριβώς είναι και σήμερα. Με αυτά τα δεδομένα είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα φερεγγυότητας και όχι ρευστότητας, και ορθώς οι οίκοι αξιολόγησης μας υποβίβασαν στο CCC, στη χαμηλότερη πιστοληπτική θέση στην υφήλιο. Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, το επόμενο βήμα θα είναι το D (Default). Στο χέρι της κυβέρνησης είναι να προτείνει μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος στο έλλειμμα, ρίχνοντας το βάρος στη μείωση των δαπανών. Αυτή είναι η μόνη «αναδιαπραγμάτευση» του Μνημονίου που θα γινόταν δεκτή, και μάλιστα με ενθουσιασμό, από την τρόικα, που τόνιζε από την αρχή την ανάγκη βαθύτερης περικοπής των δαπανών. Οι στόχοι για το έλλειμμα δεν είναι διαπραγματεύσιμοι διότι τα δανεικά της τρόικας είναι δεδομένα.

Περισσότερα