Θυμηθείτε τον Ζολώτα, κύριε πρωθυπουργέ

του Περικλή Βασιλόπουλου

Καθημερινή
12 Νοεμβρίου 2011

O κ. Λουκάς Παπαδήμος ήταν από την πρώτη στιγμή για το σύνολο σχεδόν των λογικών πολιτών, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης, η αυτονόητη επιλογή για τη θέση του πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης πολλαπλής στήριξης ή εθνικής συνεννόησης ή απλά στοιχειώδους σύνεσης, τη στιγμή που διακυβεύεται η θέση της χώρας στο ευρώ και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του έχει μηδενική σχεδόν αξιοπιστία στην πλειονότητα των θεσμών και των κυβερνήσεων της Ε.Ε. Το γεγονός ότι χρειάστηκαν 4 ολόκληρες μέρες εξωφρενικά παράλογων παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων αποδεικνύει ότι το πολιτικό και κομματικό μας σύστημα παρουσιάζει βαθιά παρακμιακά χαρακτηριστικά που βρίσκονται στην πηγή της οιονεί ελληνικής χρεοκοπίας. Το γεγονός ότι τελικά αποφάσισαν το αυτονόητο δείχνει ότι υπάρχει μια ελπίδα. Με την άμεση προϋπόθεση βεβαίως ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου θα επιτύχει στην ανοιχτά διακηρυγμένη αποστολή της: να σώσει τη χώρα από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ.

Όμως ο κ. Παπαδήμος, όπως ακριβώς ο αείμνηστος στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και πρωθυπουργός της οικουμενικής κυβέρνησης καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας πριν από ακριβώς 22 χρόνια (Νοέμβριος 1989), έχει εκ των πραγμάτων όχι μία αλλά δύο αποστολές. Την επίσημη και την ανεπίσημη. Η ανεπίσημη είναι ότι όλοι σχεδόν οι Ελληνες πολίτες περιμένουν να οδηγήσει τη χώρα συγκροτημένα στις εκλογές με έναν νέο τρόπο, που θα δώσει την ελπίδα γενικότερων μεταρρυθμίσεων που υπερβαίνουν κατά πολύ την επίσημη αποστολή του. Η οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα πέτυχε στην επίσημη αποστολή της (αποτροπή της επερχόμενης χρεοκοπίας το 1989, ομαλή μετάβαση και διενέργεια των εκλογών της 8ης Απριλίου 1990) και απέτυχε στην ανεπίσημη, που ήταν η αξιοποίηση της προσωρινής αδυναμίας των πολιτικών κομμάτων να κυβερνήσουν με τον γνωστό τους τρόπο, που και τότε είχε φέρει τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας: με δημόσια ελλείμματα στο 15% του ΑΕΠ, επιτόκια στο 23%, υποτιμήσεις της δραχμής, το δημόσιο χρέος στο 80% του ΑΕΠ (από 30% το 1975) και παντελή έλλειψη ταμειακών διαθεσίμων στο δημόσιο ταμείο. Εάν τα κόμματα είχαν δεσμευτεί να εφαρμόσουν τα πορίσματα της επιτροπής Αγγελόπουλου, δεν θα είχαμε φθάσει στη σημερινή αξιοθρήνητη κατάσταση.

Περισσότερα