«Δύσκολο να διαλυθεί η ευρωζώνη, ακόμη πιο δύσκολο η ΕΕ»

Το Βήμα
25 Νοεμβρίου 2011

Την εκτίμησή του ότι, παρά την τρέχουσα κρίση χρέους, η ευρω-ζώνη είναι πολύ δύσκολο να διαλυθεί, εκφράζει μιλώντας στο ΒΗΜΑ ο Αντριου Μόραβτσικ, καθηγητής πολιτικών επιστημών και διευθυντής του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Ενωσης στο πανεπιστήμιο Πρίνστον, στις ΗΠΑ.

Συχνά υπέρμαχος νεοφιλελεύθερων απόψεων και γνωστός για τις έρευνές του σε ζητήματα ευρωπαϊκής ενοποίησης και σχέσεων ΗΠΑ - Ευρώπης, ο Αμερικανός πανεπιστημιακός πιστεύει ότι η κρίση δεν θα απειλήσει ούτε το πολιτικό οικοδόμημα της ΕΕ. Αφήνει όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και δεν αποκλείει μεγαλύτερη οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση - μια μορφή φεντεραλισμού - στο μέλλον.

- Πιστεύετε ότι κρίση χρέους, που εξαπλώνεται από την Ελλάδα στην Ιταλία και στην Ισπανία, θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυση της ευρω-ζώνης, και να απειλήσει όλο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

«Θεωρητικά θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυση της ευρω-ζώνης. Δεν λέω ότι έτσι θα γίνει, διότι ακόμη το θεωρώ πολύ απίθανο. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να απειλήσει ολόκληρο το οικοδόμημα της ΕΕ. Κάποιοι στην Ευρώπη στηρίζουν την ιδέα του περιορισμού των μελών της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, και κάποιες χώρες δεν έχουν ενταχθεί στην ΟΝΕ. Αλλά όλοι είναι εντός της κοινής αγοράς, και θα ήταν αυτοκτονικό να αποχωρήσουν. Κανένας σοβαρός, εκλέξιμος πολιτικός, σε καμμία χώρα μέλος της ΕΕ, δεν υποστηρίζει κάτι διαφορετικό».

- Μπορείτε να φανταστείτε την ΕΕ να κινείται προς μεγαλύτερη οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση, με άλλα λόγια προς μια μορφή φεντεραλισμού, τροποποιώντας τις Συνθήκες στο εγγύς μέλλον;

«Ισως».

- Πιστεύετε ότι η βιωσιμότητα της ΕΕ στο μέλλον θα εξαρτάται περισσότερο από την πολιτική, όπως θα αποφασίζεται στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, ή από οικονομικές αποφάσεις που θα λαμβάνονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Φρανκφούρτη;

«Οχι από τις Βρυξέλλες, αλλά πιστεύω ότι αυτή η ερώτηση δεν έχει νόημα. Πολιτική και οικονομία αλληλοσυνδέονται. Το πιο σημαντικό πράγμα στο μυαλό των πολιτικών και της κοινής γνώμης στις μεγάλες χώρες-μέλη είναι η διατήρηση της οικονομικής ευημερίας. Είναι το πιο σημαντικό πολιτικό ζήτημα παντού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνει καλή διαχείριση αυτής της αλληλεξάρτησης. Αν χώρες όπως η Γερμανία το καταφέρουν αυτό καλά, και άλλες, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα το καταφέρουν άσχημα, θα πληρώσουν ένα τίμημα. Αλλά αυτές είναι πολιτικές επιλογές. Οι Ιταλοί θα μπορούσαν να μην ψηφίσουν Μπερλουσκόνι και να αλλάξουν πολιτική οποιαδήποτε στιγμή τα τελευταία 15 χρόνια - το ίδιο ισχύει και για τους Γερμανούς».

Περισσότερα