Γ. Προβόπουλος: Η δραχμή θα ήταν κόλαση

Συνέντευξη στον Αλεξη Παπαχελα

Καθημερινή
2 Ιανουαρίου 2012

Με αληθινή κόλαση θα ισοδυναμούσε μια επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος είναι ξεκάθαρος. Και προειδοποιεί: «Σε τέτοιες «ανώμαλες» καταστάσεις, αυτοί που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι. Αυτοί που θα επωφεληθούν, όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν σε έκτακτες καταστάσεις, θα είναι οι λίγοι επιτήδειοι».

Και προκειμένου να υπάρχει μια πρακτική διάσταση της επόμενης μέρας από τη φυγή από το ευρώ, ο κ. Προβόπουλος δεν διστάζει να προβλέψει «σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη» και να κάνει λόγο για «τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά τις δημόσιες υπηρεσίες, που θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους», ενώ «ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα». Εικόνες που «οδηγούν» σε επάνοδο στη δεκαετία του '50, όπως λέει. Κι όλα αυτά, με ένα νέο νόμισμα που θα υποτιμηθεί σημαντικά, ενδεχομένως έως και 60% - 70%.

Η μεταβατική περίοδος

- Ενα πράγμα που τρομάζει είναι ότι σοβαροί οικονομολόγοι αρχίζουν να λένε ότι ενδεχομένως η χώρα, το πολιτικό της σύστημα, η κοινωνία, τα media, ο επιχειρηματικός κόσμος να μη σηκώνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ και μπορεί μια λύση να είναι να πάμε στη δραχμή. Πιστεύετε σε αυτήν την άποψη;

- Θα πρέπει να βοηθήσουμε να κατανοήσει ο απλός άνθρωπος, που δεν είναι ειδήμων, ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση.

- Οταν λέτε αληθινή κόλαση;

- Επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι στη μεταβατική περίοδο, μέχρι δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε φυσική μορφή τα νέα χαρτονομίσματα, δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές παρά μόνον σε λογιστική μορφή. Δηλαδή, μόνο οι συναλλαγές μέσω τραπεζικών λογαριασμών θα μπορούν να γίνουν σε δραχμές. Θα υπάρχει, πάντως, ακόμη το παλαιό νόμισμα, το ευρώ. Το ευρώ, όμως, στο νέο περιβάλλον θα είναι το «σκληρό» νόμισμα και γι' αυτό σύντομα θα αποτραβηχθεί. Διότι όποιος έχει χαρτονομίσματα ευρώ θα θέλει να τα κρατήσει στην άκρη ως μέσον αποθησαυρισμού και διαφύλαξης της αξίας της περιουσίας του. Ετσι λοιπόν θα φθάσουμε μοιραία σε καθεστώς αντιπραγματισμού. Δίνει π.χ. κάποιος ένα κιλό λάδι για να πάρει τρία κιλά αλεύρι. Δεδομένου ότι η χώρα μας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές, για την πραγματοποίηση των οποίων θα απαιτείται, βεβαίως, συνάλλαγμα και όχι δραχμές, θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις. Ελλείψεις π.χ. σε καύσιμα, σε πρώτες ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα, διότι εξαιτίας της αδύναμης ανταγωνιστικότητας της χώρας, ακόμη και τα τρόφιμα είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενα. Θα υπάρξουν, επομένως, σοβαρές ελλείψεις σε αρκετά βασικά είδη. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα οχήματα. Μετά την πάροδο αρκετού χρόνου τα πράγματα θα έρθουν, βεβαίως, σε κάποια καλύτερη ισορροπία, όμως στην πρώτη μεταβατική περίοδο θα βιώσουμε ένα εφιαλτικό σενάριο. Γι' αυτό ακριβώς περιγράφω κάποιες ζοφερές καταστάσεις, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τι πιθανότατα θα μπορούσε να συμβεί. Και δεν αναφέρομαι εδώ σε πιθανές κοινωνικές εκρήξεις, που θα ήταν αναμενόμενες σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Κάποιοι άνθρωποι και μάλιστα καλοπροαίρετοι πιστεύουν αφελώς ότι επιστροφή στη δραχμή σημαίνει πως γυρίζουμε περίπου στο 2000, δηλαδή στο χρονικό σημείο λίγο πριν να μπούμε στη Ζώνη του Ευρώ. Και θυμούνται ότι την περίοδο εκείνη περνούσαν αρκετά καλά, άρα θεωρούν ότι δεν θα ήταν πρόβλημα η επιστροφή στη δραχμή. Ομως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για τους λόγους που ανέφερα, επιστροφή στη δραχμή σημαίνει επιστροφή της χώρας δεκαετίες πίσω.

Περισσότερα