Υπάρχει και φιλότιμο

του Αριστείδη Χατζή

Τα Νέα
5 Μαΐου 2012

Ιδιαίτερος υπουργού: Θα είναι καλή η υποδοχή;

Γκρούεζας: Υποδοχή; Μωρέ θα χαλάσει ο κόσμος.

Ιδιαίτερος: Ναι, αλλά… να φανεί κάπως αυθόρμητο.

Γκρούεζας: Το 'χω κανονίσει και το αυθόρμητο!

Εάν υπάρχει ένας έλληνας πολιτικός που αποτελεί σύμβολο του πελατειακού κομματικού κράτους, της διαφθοράς, των ψευδών υποσχέσεων και της διαχρονικά θλιβερής ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, είναι ο Ανδρέας Μαυρογιαλούρος. Δεν πρόκειται βέβαια για πραγματικό πρόσωπο αλλά για χαρακτήρα. Ο Μαυρογιαλούρος είναι ο πρωταγωνιστής του θεατρικού έργου με αρχικό τίτλο Ανώμαλη προσγείωση που έγραψαν ο Αλέκος Σακελλάριος και ο Χρήστος Γιαννακόπουλος το 1950 και ανέβασε στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν. Η περίφημη ταινία που βασίζεται στο θεατρικό έργο (Υπάρχει και φιλότιμο) έχει σκηνοθετηθεί από τον Σακελλάριο και είναι κάτι παραπάνω από διάσημη. Θα την (ξανα)δείτε αυτές τις ημέρες, θα διαβάσετε άρθρα και θα ακούσετε αναφορές στις πολιτικές συζητήσεις γι' αυτό το μαύρο πρόβατο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ομως αυτοί που τον χρησιμοποιούν ως παράδειγμα προς αποφυγή δεν έχουν δει ή δεν έχουν καταλάβει την ταινία, ούτε τον ήρωα.

Να θυμίσω ότι ο Ανδρέας Μαυρογιαλούρος είναι υπουργός Εθνικής Ανασυγκροτήσεως και Περιθάλψεως. Εχει εκλεγεί βουλευτής κληρονομώντας την έδρα από τον παππού και τον πατέρα του. Επέστρεψε στην Ελλάδα έπειτα από σπουδές στο εξωτερικό για να τους διαδεχθεί και να κυβερνήσει τη χώρα. Είναι μεγαλοαστός, η σύζυγός του ασχολείται κυρίως με το κοσμικό κουτσομπολιό και το χαρτοπαίγνιο - όπως και ο ίδιος -, η κακομαθημένη κόρη του ζητάει ρουσφέτια από τον υπουργό Παιδείας και η παρέα τους είναι ένας παρόμοιος συνάδελφός του υπουργός με τη γυναίκα του. Ο Μαυρογιαλούρος φαίνεται να είναι ένας πομπώδης, επιπόλαιος, ανεύθυνος, φαιδρός πολιτικάντης, αντιπροσωπευτικός τύπος έλληνα πολιτικού. Στο γραφείο του, αντί να εργάζεται, λύνει σταυρόλεξα. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω άλλωστε. Εχουν αναλάβει τις υποθέσεις του ο ιδιαίτερός του Γιώργος (του γράφει τους λόγους και τις δηλώσεις, κανονίζει τα πάντα και τον προστατεύει από τον εξωτερικό κόσμο) και το αρχικομματόσκυλο της περιφέρειάς του, ο Γκρούεζας.

Ο Μαυρογιαλούρος έχει μόνο ένα άγχος. Κάθε τόσο θα πρέπει να έχει μια σύντομη επαφή με τον λαό. Θα πρέπει να μιλήσει απευθείας στους ψηφοφόρους του, να χάσει μια μέρα στην επαρχία, να ταλαιπωρηθεί λιγάκι. Αλλά οι συνεργάτες του θα είναι εκεί για να τον βοηθήσουν να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Ελα όμως που η μοίρα θα τον οδηγήσει σε ένα απομονωμένο χωριό, όπου οι κάτοικοι δεν γνωρίζουν ούτε το πρόσωπό του… Θα έχει για πρώτη φορά στη ζωή του την ευκαιρία να δει την πραγματικότητα κατάματα.

Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου


Εδώ θα βρείτε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στα Νέα (PDF)


Φάγανε, φάγανε, φάγανε... (Υπάρχει και Φιλότιμο, 1965)

Πώς γίνονται τα αγάλματα (Ένας Ήρως με Παντούφλες, 1958)

Κάτω οι κλέφτες, κάτω οι λωποδύτες! (Φωνάζει ο Κλέφτης, 1965)

Οι σκοτεινές επιδίωξες της συνειδητά ασυνείδητης ολιγαρχίας (Οι Γερμανοί Ξανάρχονται, 1948)

Για τα μάτια της τα βγαλμένα; (Δάφνες και Πικροδάφνες, 1979)

Τι έγινε με το κόμιστρο; (Βίος και Πολιτεία, 1987)

Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ταινία Υπάρχει και Φιλότιμο εδώ.