Καθημερινή
7 Μαΐου 2012
Οι εκλογές είχαν τρεις θριαμβευτές: Τσίπρα, Καμμένο και Μιχαλολιάκο. Ηττήθηκαν το κομματικό σύστημα και ο απολογισμός της τελευταίας τριακονταετίας, θριάμβευσε όμως το πνεύμα της. Την ερμηνεία του παραδόξου αυτού διευκολύνει η αναφορά στις τρεις διαστάσεις της ελληνικής κρίσης.
Η πρώτη διάσταση της κρίσης ήταν η οικονομική, που εκδηλώθηκε τον Μάιο του 2010, όταν οι αγορές έπαψαν να δανείζουν την Ελλάδα και η χώρα βρέθηκε μπροστά στη χρεοκοπία, την οποία απέφυγε εξαιτίας του Μνημονίου. Η οικονομική κρίση συναρτάται με διεθνείς και ευρωπαϊκές δυναμικές, αλλά απέκτησε τη συγκεκριμένη χροιά της, που τη διαφοροποιεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής πολιτικής οικονομίας.
Η δεύτερη διάσταση είναι πολιτική και εκφράστηκε απόψε με τον καταποντισμό των δύο κυρίαρχων κομμάτων της Μεταπολίτευσης, που οδήγησαν στη χρεοκοπία, αποτυγχάνοντας παταγωδώς και να τη διαχειριστούν. Σε όλες τις δημοκρατίες, το πολιτικό κόστος της διαχείρισης των μεγάλων οικονομικών κρίσεων βαραίνει τα κυβερνητικά κόμματα, σπάνια όμως φθάνει ώς την κατάρρευση του κομματικού συστήματος. Το εκλογικό αποτέλεσμα επιδέχεται πολλές ερμηνείες: καταδίκη της διαχείρισης Ν. Δ. –ΠΑΣΟΚ, αλλά και συνέπεια της εξαΰλωσης της νομιμοποιητικής τους βάσης, δηλαδή του πελατειακού συστήματος, που χάνοντας τη χρηματοδότησή του, κατέρρευσε. Καταδίκη και του Μνημονίου, χωρίς όμως να είναι σαφές αν αυτό σημαίνει επιλογή της χρεοκοπίας, έξοδο από το ευρώ ή απλώς τυφλή (και άρα αδιέξοδη) διαμαρτυρία απέναντι στην οικονομική δυσπραγία.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment