Καθημερινή
20 Ιανουαρίου 2013
Παλιότερα τέτοια εποχή, στο χιονισμένο τοπίο του Νταβός, αντηχούσαν αισιόδοξες συζητήσεις για τις γενναίες προοπτικές της παγκοσμιοποίησης. Ομως το φετινό Οικονομικό Φόρουμ, που ξεκινά σε λίγες μέρες, θα έχει μείζον θέμα στην ατζέντα το απειλητικό πρόβλημα της ανεργίας που θεριεύει στον ανεπτυγμένο κόσμο. Με πάνω από 200 εκατομμύρια ανέργους στον κόσμο, 26 εκατομμύρια στην Ευρώπη, η ανεργία συνιστά μια αποτυχία πολιτικής που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Πάνω από ένας στους δύο νέους είναι άνεργος σε Ελλάδα και Ισπανία, πάνω από ένας στους τρεις σε Ιταλία και Πορτογαλία. Πολλοί, απογοητευμένοι, δεν προσπαθούν καν να βρουν δουλειά, ενώ ούτε σπουδάζουν, ούτε καταρτίζονται: είναι οι λεγόμενοι ΝΕΕΤs (not in employment, education, training), πάνω από 20% των νέων σε Ιταλία και Ελλάδα.
Οι νέοι άνθρωποι που παγιδεύονται εκτός αγοράς εργασίας για περισσότερα χρόνια, θα δυσκολευτούν να χτίσουν βιογραφικό και να προσγειωθούν σε μια εργασία αντίστοιχη των δεξιοτήτων και προσδοκιών τους. Ακόμα χειρότερη η κατάσταση των ανέργων στις παραγωγικές ηλικίες των 40 και 50, ιδίως αν πάνω τους κρέμεται μια οικογένεια. «Με τη βαθμιαία απαξίωση των γνώσεων και δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού και την αύξηση της μετανάστευσης, ιδίως των νέων, στο εξωτερικό, μειώνονται το ανθρώπινο κεφάλαιο και ο δυνητικός ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης μεσομακροπρόθεσμα», τόνιζε ο Λουκάς Παπαδήμος στην πρόσφατη ομιλία του στο ΙΟΒΕ.
Η γενιά των σημερινών σαραντάρηδων βίωσε την οικοδόμηση μιας Ευρώπης των ευκαιριών, έζησε τα πρώτα προγράμματα Erasmus, την ελευθερία των ανοιχτών συνόρων, την αισιοδοξία κάθε γενιάς να ζει καλύτερα από την προηγούμενη. Αντίθετα, η γενιά που κοινωνικοποιείται στην κρίση των τελευταίων ετών, τείνει να συνδέσει την πραγματικότητα της Ευρώπης με κλειστές αγορές εργασίας, καθοδική κινητικότητα και δυσμενείς προοπτικές. Με ορατό τον κίνδυνο να αποτελέσει την πρώτη «χαμένη γενιά» της Ευρώπης μετά από 80 χρόνια.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment