by Spyros Pagratis
Greek Economists for Reform.com
October 30, 2010
Greek banks, like their international peers, have not simply faced the unfortunate consequences of an externally imposed crisis. Coordination problems and perverse incentives in the banking sector, often exacerbated by short-termism in government policies and objectives, led to perpetuation of macroeconomic imbalances and higher overall risk in the economy. Greece is currently in an inefficient, self-reinforcing cycle of tightening credit conditions and economywide recession. Policy initiatives to improve credit conditions and increase the lending capacity of the Greek banking system should complement government efforts to restore its fiscal position. Catalyzing new lending in the economy would require policy initiatives along three dimensions: (1) Maintaining support to the banking system, but with an explicit mechanism for sharing the benefits of such support with the real economy, (2) Promoting more efficient risk-sharing between the public and the banking sector, in the spirit of public-private partnerships (PPPs) and revolving financing facilities, and (3) Sponsoring the creation of a market mechanism to enhance the credit quality and ratings of bank-issued paper, such as asset backed securities (ABS). That would facilitate banks accessing market funding and gradually weaning off the ECB window.
More
Read the Paper
Sunday, October 31, 2010
Saturday, October 30, 2010
Euro-zone Governance: Game, Set and Match to Agela
October 29, 2010
“I am on the whole quite satisfied with the decision.” With these modest words, Angela Merkel, Germany’s chancellor, rounded off a remarkable victory at the end of a bruising European summit that concluded today.
Less than a fortnight ago, members of the European Union were universally opposed to Germany’s demand to reopen the EU’s treaties to strengthen the means of maintaining fiscal discipline among members of the euro zone. But within days of winning over Nicolas Sarkozy to her cause at the Deauville summit on October 18th, she got everyone to sign up to the idea of a “limited treaty change”. By the slow-moving standards of the EU, this happened in an eye-blink. It is a testament to the authority of Mrs Merkel, as well as the power of Germany’s constitutional court in Karlsruhe.
“Everybody was very sensitive to Mrs Merkel’s persuasive arguments,” is how one national diplomat put it. “Bullying,” said another. Whether by persuasion or compulsion, Mrs Merkel secured her main objective: agreement to amend the EU treaty to allow the creation of a “permanent crisis mechanism” to resolve the debt of countries that may be hit by a Greek-style crisis in future.
More
Thursday, October 28, 2010
Tax Shortfalls Spur New Fear on Europe’s Recovery Bid
New York Times
October 27, 2010
The mathematics of austerity are getting harder.
With economic conditions weaker than expected, tax revenue is coming up short of projections in parts of Europe. As a result, countries struggling with high deficits are now confronting the prospect that they will miss the budget deficit targets forced upon them this year by impatient bond investors.
Greece, for one, looks as if it will run a budget deficit for 2010 greater than the 8.1 percent of gross domestic product it agreed to as part of a rescue package from the International Monetary Fund and the European Union that amounted to more than $150 billion, according to a person briefed on the matter but not authorized to speak about it.
The adjustment, at worst, would result in a deficit of 8.9 percent of Greece’s output, this person said. Normally, such a small difference would not be cause for alarm.
But after the latest upward revision in Greece’s 2009 deficit — to about 15.5 percent from 13.5 percent of output — the miss has spurred investor fears that the Greek government will be unable to close the gap and that Greece may ultimately be forced to restructure its mountain of debt with foreign investors.
More
October 27, 2010
The mathematics of austerity are getting harder.
With economic conditions weaker than expected, tax revenue is coming up short of projections in parts of Europe. As a result, countries struggling with high deficits are now confronting the prospect that they will miss the budget deficit targets forced upon them this year by impatient bond investors.
Greece, for one, looks as if it will run a budget deficit for 2010 greater than the 8.1 percent of gross domestic product it agreed to as part of a rescue package from the International Monetary Fund and the European Union that amounted to more than $150 billion, according to a person briefed on the matter but not authorized to speak about it.
The adjustment, at worst, would result in a deficit of 8.9 percent of Greece’s output, this person said. Normally, such a small difference would not be cause for alarm.
But after the latest upward revision in Greece’s 2009 deficit — to about 15.5 percent from 13.5 percent of output — the miss has spurred investor fears that the Greek government will be unable to close the gap and that Greece may ultimately be forced to restructure its mountain of debt with foreign investors.
More
Wednesday, October 27, 2010
Betting on Debt Restructuring in Europe
by Jack Ewing
New York Times
October 26, 2010
In a rebuke to European policy makers, many investors remain convinced that Greece and other so-called peripheral countries in the euro zone will eventually have to restructure their debts or even default, according to a questionnaire submitted to money managers by Barclays Capital.
The finding suggests that massive efforts by the European Union, European Central Bank and International Monetary Fund to prop up Greece, Portugal, Spain and Ireland have provided only temporary relief from the market turmoil their problems have caused.
The questionnaire sent to 582 Barclays clients, including traders, hedge fund managers, and corporate money managers, found that 82 percent expect either a debt restructuring in one of the peripheral countries, an outright default or a deeper crisis that could lead to the breakup of the euro zone.
More
New York Times
October 26, 2010
In a rebuke to European policy makers, many investors remain convinced that Greece and other so-called peripheral countries in the euro zone will eventually have to restructure their debts or even default, according to a questionnaire submitted to money managers by Barclays Capital.
The finding suggests that massive efforts by the European Union, European Central Bank and International Monetary Fund to prop up Greece, Portugal, Spain and Ireland have provided only temporary relief from the market turmoil their problems have caused.
The questionnaire sent to 582 Barclays clients, including traders, hedge fund managers, and corporate money managers, found that 82 percent expect either a debt restructuring in one of the peripheral countries, an outright default or a deeper crisis that could lead to the breakup of the euro zone.
More
Διεθνής Διαφάνεια: Η Ελλάδα πρώτη σε διαφθορά στην ΕΕ
26 Οκτωβρίου 2010
Στην 78η θέση ανάμεσα σε 178 χώρες και τελευταία ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ βρίσκεται η Ελλάδα στην κατάταξη της Διεθνούς Διαφάνειας σύμφωνα με τη βαθμολογία στο Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς (Corruption Perception Index CPI) για το 2010. Παράλληλα η χώρα μας παρουσίασε την τρίτη μεγαλύτερη επιδείνωση στην κατάταξη, καθώς υποχώρησε επτά θέσεις, από την 71η στην οποία βρισκόταν το 2009.
Η χώρα μας βαθμολογήθηκε με 3,5 στην κλίμακα από 0 (άκρως διεφθαρμένες χώρες) έως 10 (χαμηλά επίπεδα διαφθοράς). Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οργάνωσης, «μεταξύ των χωρών που σημείωσαν επιδείνωση ξεχωρίζουν εκείνες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση, η οποία επισπεύσθηκε λόγω της ύπαρξης ελλείμματος διαφάνειας και ακεραιότητας - η Ελλάδα δυστυχώς δεν αποτελεί εξαίρεση».
Ο πρόεδρος του ελληνικού τομέα της Διεθνούς Διαφάνειας Κώστας Μπακούρης τόνισε: «Η δυσάρεστη αυτή κατάσταση διαμορφώθηκε παρά τις προσπάθειες της πολιτείας με θετικές νομοθετικές παρεμβάσεις (προστασία πληροφοριοδοτών, παρεμβάσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, "διαύγεια", νέος νόμος για τον έλεγχο των δαπανών στις περιφερειακές εκλογές, παρεμβάσεις με τον Καλλικράτη). Η προσπάθεια δεν είναι αρκετή καθώς οι ενέργειες αυτές δεν έχουν καταφέρει ακόμα να επηρεάσουν την καθημερινότητα των πολιτών και των επιχειρηματιών…. Επιλογές της κυβέρνησης όπως η περαίωση και η εξαγγελία της πρόθεσης για νομιμοποίηση αυθαιρέτων / ημί-υπαίθριων οδηγούν σε διαφορετική κατεύθυνση και στέλνουν λάθος μηνύματα».
Περισσότερα
Friday, October 22, 2010
Greece Plans Local Overhauls
October 22, 2010
Plagued for years by a bloated bureaucracy, Greece is counting on a radical overhaul of local government that will slash thousands of public-sector jobs, cut red tape and potentially save it €1.5 billion ($2.09 billion) a year, in order to nurse the country back to financial health.
Starting Jan. 1, Greece's Socialist government will implement its long-promised Kallikratis reform—named after one of the two architects of Athens' Parthenon temple—that will abolish two-thirds of the country's remaining 1,000-odd municipalities and dozens of district governments.
The steps will come on top of the most stringent fiscal austerity plans in Europe after Greece's near-insolvency last spring and risk rekindling popular resistance.
More
The treat of treaties
EconomistOctober 21, 2010
It was supposed to be a final act. The Lisbon treaty, successor to the ill-fated European Union constitution, which in turn followed the Maastricht, Amsterdam and Nice treaties, would create a permanent club rulebook. “We expect no change in the foreseeable future,” European leaders declared in December 2007. Freed from its internal wrangling, the EU would be able to turn outward and face the real world. Instead, the real world threw up the euro-zone debt crisis. And less than a year after the Lisbon treaty came into force, the EU is talking of a new treaty.
Brussels’s favourite game has been restarted by President Nicolas Sarkozy of France and the German chancellor, Angela Merkel. At their summit in the French resort of Deauville (where they also met Russia’s Dmitry Medvedev) this week, they declared that, in order to deal with future debt crises, “it is necessary to revise the treaty”. What fun. Remember the French and Dutch rejection of the constitution? How the Irish had to vote twice to approve the slimmed-down Lisbon treaty? The thrill of the Czechs keeping Europe guessing until the 11th hour? Let’s do it all again. This time, in the face of economic crisis and budget cuts, it will be even more exciting to run the gauntlet of parliaments, constitutional courts and angry voters—and all in the name of imposing still greater fiscal rigour in future.
More
Thursday, October 21, 2010
Greece's smokers stoke up rebellion
Guardian
October 20, 2010
Change takes courage and in Greece change is everywhere. Reform, revolution, restructuring, call it what you will, the country is in the grip of massive transformation, spurred mostly by the realisation that without it cash-strapped Athens was heading for economic collapse.
But change is also painful, and of all the changes currently being enacted in a society historically resistant to reform, the government's campaign to stub out the nation's proclivity for a puff is proving to be more inflammatory than predicted.
More
Tuesday, October 19, 2010
Why Deficit Reduction Is Necessary and Need Not Hurt the Poor
Brookings Institution
October 18, 2010
We need to reduce our long-term deficits. We cannot forever spend more than we collect in taxes. And if we continue on our current path we risk another economic crisis that is likely to produce even more unemployment than we have now.
To be sure, we should not cut the deficit right now—that would be very bad for the economy. We should combine stimulus now with legislative initiatives that gradually rein in spending and raise taxes once the economy has recovered.
But if we continue to ignore the huge accumulation of debt in our future, or assume it can be addressed without cutting domestic spending, it is the least advantaged who are likely to suffer the most.
More
"Ελληνικός φιλελευθερισμός: Το ριζοσπαστικό ρεύμα, 1932-1979"
Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί την εμφάνιση, εξέλιξη και εφαρμογή των προταγμάτων του ιδεολογικού και πολιτικού ρεύματος που προκάλεσε τη σημαντικότερη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα της μεταβενιζελικής εποχής. Οι μέτοχοι του ρεύματος επιζήτησαν, και σε μεγάλο βαθμό επέφεραν, μια δυναμική αναπροσαρμογή της ελληνικής δημόσιας ζωής: αναπτυξιακή παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, εκβιομηχάνιση, αύξηση του εθνικού εισοδήματος, ορθολογική οικονομική διαχείριση, αναζήτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης μέσω της ισότητας ευκαιριών και ενίσχυσης της κοινωνικής κινητικότητας, θεσμική μεταρρύθμιση, υπέρβαση των αλλεπάλληλων διχασμών, αναζήτηση μιας νέας νομιμοποίησης του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Η μεταπολεμική οικονομική ανάπτυξη, η εδραίωση μιας σύγχρονης δημοκρατίας, η πλήρης συμμετοχή στο κίνημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης αποτέλεσαν ουσιώδεις επιτυχίες της συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης, στοχοθεσίας και μεθοδολογίας.
Ήταν μία περίπλοκη διαδικασία: μία πορεία μέσα από τις συμπληγάδες του ελληνικού 20ού αιώνα. Το βιβλίο εξετάζει τις μετεξελίξεις του συγκεκριμένου ρεύματος, τις εκδοχές και διασπάσεις του, τους τρόπους με τους οποίους μετουσιώθηκε σε πολιτική πράξη (αλλά και τις αποτυχίες του), την επιρροή της συγκυρίας, τον ρόλο των ηγετών (Π. Κανελλόπουλος, Γ. Θεοτοκάς, Κ. Τσάτσος, Γ. Παπανδρέου, Κ. Καραμανλής κ.ά.), αλλά και τη σημασία της συγκρότησης ευρύτερων επιτελείων στην σύλληψη και την εφαρμογή της πολιτικής. Τέλος, ανιχνεύονται οι τρόποι με τους οποίους η πολιτική αυτή μεθοδολογία συνομίλησε με τις διεθνώς κυρίαρχες φιλελεύθερες τάσεις της εποχής μεταξύ της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929 και της δεύτερης πετρελαϊκής κρίσης του 1979-81 – δηλαδή η διαδικασία προσαρμογής της Ελλάδας στις ευρύτερες ροπές του δυτικού κόσμου.
Περισσότερα
Sunday, October 17, 2010
Stabilizing the euro zone
Washington Post
November 17, 2010
European officials met in Brussels to discuss plans to prevent a deeper debt crisis in the 16-country currency union and help stabilize the weakest countries -- including Ireland and Portugal -- which may be in need of a bailout.
More
November 17, 2010
European officials met in Brussels to discuss plans to prevent a deeper debt crisis in the 16-country currency union and help stabilize the weakest countries -- including Ireland and Portugal -- which may be in need of a bailout.
More
The ancient students of Greece…and we are not talking Plato
by Matthew Reisz
Times of Higher Education
16 October 2010
The universities of the world all trace their origins back to Plato’s Academy and Aristotle’s Lyceum.
Yet a system that allows many students to remain at university for more than a decade and still fail to obtain a degree is just one of the most blatant signs that something is radically wrong with Greek higher education today.
That is the claim of Elias Katsikas, associate professor of economics at the University of Macedonia in Thessaloniki, in an article published in the Journal of Further and Higher Education.
Entitled “Elements and symptoms of an ineffective higher education system: evidence from a Greek university”, it draws on data from his own institution to look at the issue of “prolonged student status”, what it is caused by and why it has proved so intractable.
The academic year 2006-07, Professor Katsikas writes, saw two major upheavals in Greece’s higher education sector.
The first related to government plans to change the constitution to permit the creation of private universities, with politicians of both major parties forced to back down after considerable protest. Equally contentious were initiatives “to restrict the maximum time of a student’s stay at a university”.
This was designed to address an academic state of affairs that is highly unusual in the West.
More
Read the Paper
An ungated related paper by Elias Katsikas and Theologos Dergiades
Times of Higher Education
16 October 2010
The universities of the world all trace their origins back to Plato’s Academy and Aristotle’s Lyceum.
Yet a system that allows many students to remain at university for more than a decade and still fail to obtain a degree is just one of the most blatant signs that something is radically wrong with Greek higher education today.
That is the claim of Elias Katsikas, associate professor of economics at the University of Macedonia in Thessaloniki, in an article published in the Journal of Further and Higher Education.
Entitled “Elements and symptoms of an ineffective higher education system: evidence from a Greek university”, it draws on data from his own institution to look at the issue of “prolonged student status”, what it is caused by and why it has proved so intractable.
The academic year 2006-07, Professor Katsikas writes, saw two major upheavals in Greece’s higher education sector.
The first related to government plans to change the constitution to permit the creation of private universities, with politicians of both major parties forced to back down after considerable protest. Equally contentious were initiatives “to restrict the maximum time of a student’s stay at a university”.
This was designed to address an academic state of affairs that is highly unusual in the West.
More
Read the Paper
An ungated related paper by Elias Katsikas and Theologos Dergiades
Saturday, October 16, 2010
Προοπτικές: Η Ελλάδα και η κρίση
Τα Νέα
16 Οκτωβρίου 2010
«Ο δρόμος είναι μακρύς αλλά είναι δυνατόν να πετύχουμε», εκτιμά ο Κώστας Σημίτης, σε άρθρο-ανάλυση της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας, που δημοσιεύεται κατ' αποκλειστικότητα σήμερα στα Νέα. Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, η ύφεση είχε προβλεφθεί το 2008 - κι η ΝΔ, που έλεγε ότι δεν θα θίξει την Ελλάδα, διαψεύστηκε. Ωστόσο, από τη στιγμή που η κρίση ξέσπασε, οι περικοπές ήταν αναγκαίες και οποιαδήποτε άλλη πολιτική πλην της περιοριστικής θα ήταν ολέθρια. Εκτός του ευρώ, προσθέτει, υπάρχουν μόνο λιτότητα, αβεβαιότητα, φόβος και ανέχεια.
Ο κ. Σημίτης τονίζει ότι «το μνημόνιο δεν είναι πανάκεια» , αλλά υπογραμμίζει - κόντρα στην πολιτική που εκφράζει η ηγεσία της ΝΔ - ότι «η αντικατάστασή του με μία μη πολιτική στιγμιαίων εμπνεύσεων και εθνικιστικής πολυλογίας , θα επιδεινώσει τα προβλήματα». Μάλιστα, σημειώνει ότι η τακτική του «'αλλοτε περιορίζουμε και άλλοτε μοιράζουμε απλόχερα ό,τι έχουμε, ανάλογα με τις πολιτικές εκοπιμότητες, αποβαίνει σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας».
Ξεκαθαρίζει ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει ούτε μία στιγμή να σκεφτεί το πολιτικό κόστος ή τις αντιδράσεις συντεχνιών. «Το μέτρο αξιολόγησης είναι η επάνοδος στην αναπτυξιακή πορεία και η βελτίωση της κατανομής του εισοδήματος σε προσδιορίσιμο χρόνο», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Περισσότερα
Greece Looks At U.S. Model for Entrepreneurs
Wall Street Journal
October 15, 2010
Greece’s Education Minister, Anna Daimantopoulou , was in Silicon Valley for three days looking at how to boost Greece’s competitiveness by tapping Greek entrepreneurs and venture capitalists who had come to study in the U.S. and stayed in the U.S.
She says she is trying to put together an expat network, similar to what the Indian government has done with Indian techies in the U.S. The Greek expats would sit on a new National Research Council and help review new research projects originating in Greece. The expat network would help evaluate the projects and could help co-finance, with the Greek government, promising efforts.
She was literally wide-eyed as she described the number of immigrant entrepreneurs she met in California and talked about what a “miracle” it was for the U.S. to have such a pool of talent.
More
October 15, 2010
Greece’s Education Minister, Anna Daimantopoulou , was in Silicon Valley for three days looking at how to boost Greece’s competitiveness by tapping Greek entrepreneurs and venture capitalists who had come to study in the U.S. and stayed in the U.S.
She says she is trying to put together an expat network, similar to what the Indian government has done with Indian techies in the U.S. The Greek expats would sit on a new National Research Council and help review new research projects originating in Greece. The expat network would help evaluate the projects and could help co-finance, with the Greek government, promising efforts.
She was literally wide-eyed as she described the number of immigrant entrepreneurs she met in California and talked about what a “miracle” it was for the U.S. to have such a pool of talent.
More
Friday, October 15, 2010
Το «τρίγωνο της γνώσης» (Παιδεία-Έρευνα-Καινοτομία) και η οικονομία
Athens Review of Books
Οκτώβριος 2010
Η επίδοση του τριγώνου της γνώσης (Παιδεία-Έρευνα-Καινοτομία) καθορίζει, σε σημαντικό βαθμό, την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική επίδοση των οικονομικών συστημάτων μακροχρονίως. Διότι η ανταγωνιστικότητα στις αναπτυγμένες οικονομίες εξαρτάται μεν από τα σχετικά κόστη και τις σχετικές τιμές, κυρίως όμως εξαρτάται από το τεχνολογικό περιεχόμενο, τη διαφοροποίηση και την ποιότητα των παραγομένων προϊόντων και υπηρεσιών.
Στη χώρα μας η επίδοση του «τριγώνου της γνώσης» είναι πολύ φτωχή. Η σειρά κατάταξης των επιδόσεων της μέσης εκπαίδευσης στο αξιολογικό πρόγραμμα PISA του ΟΟΣΑ είναι τρίτη από το τέλος. Η επίδοση της ανώτατης εκπαίδευσης είναι επίσης σχετικά φτωχή –το καλύτερο ελληνικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, το ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) κατατάσσεται κάτω από τη θέση 175 στην παγκόσμια κατάταξη– αν και δεν υπολείπεται της κατάταξης άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Πορτογαλία. Τέλος, οι επιδόσεις μας σε καινοτομική δραστηριότητα είναι επίσης φτωχές σύμφωνα με όλους τους διαθέσιμους δείκτες του ΟΟΣΑ.
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο βαθμός κάλυψης των εισαγωγών προϊόντων μέσης και υψηλής τεχνολογίας από τις αντίστοιχες εξαγωγές στην Ελλάδα είναι ο χαμηλότερος στην ΕΕ-27, ούτε και η χαμηλή επίδοση της χώρας μας στη λεγόμενη «διαρθρωτική» ανταγωνιστικότητα. Η ελληνική οικονομία πάσχει, μεταξύ άλλων, τόσο στο γενικό επίπεδο της Παιδείας αλλά και στο ότι δεν επενδύει στην έρευνα και ανάπτυξη και δεν καινοτομεί. Επομένως, μια από τις μεγαλύτερες αναπτυξιακές αλλά και κοινωνικές προκλήσεις στην Ελλάδα σήμερα είναι η βελτίωση του τριγώνου της γνώσης. Το νέο αναπτυξιακό και κοινωνικό πρότυπο της Ελλάδας πρέπει να στηριχτεί σε μεγάλο βαθμό στην οικονομία της γνώσης.
Η καινοτομία είναι, βεβαίως, τόσο επιστημονική όσο και επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλά και το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα κατατάσσεται πολύ χαμηλά σε όλους τους διεθνείς δείκτες. Τα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα είναι και εμπόδια στην καινοτομία. Το ίδιο συμβαίνει και με την ένταση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Ο ΟΟΣΑ κατατάσσει την ελληνική οικονομία πολύ χαμηλά στην ένταση του ανταγωνισμού. Όμως κλάδοι που προστατεύονται δεν καινοτομούν.
Περισσότερα
Greece Responds On Budget Targets
October 14, 2010
Greece’s Finance Ministry has taken exception to a post on this blog that argued the government’s deficit reduction program is missing its target. It has sent the following letter from George Zanias, chairman of the ministry’s Council of Economic Advisors. It is here reproduced in full.
Charles Forelle’s piece (“Greece veering off target”) includes certain inaccuracies and is misleading. Its premise is wrong: Greece has not asked its partners to prolong the repayment of the €110 billion package. It is pursuing its fiscal consolidation and structural reform programme as designed – and doing so quite successfully, as is widely acknowledged and reflected in tightening spreads in the market.
More
Thursday, October 14, 2010
The Euro Catalyst
Project Syndicate
October 13, 2010
In 2000, shortly after the launch of the euro, I wrote a book arguing that countries adopting the common currency should be forced in one way or another to implement structural reforms. Ten years later, where do we stand?
Surprisingly, the first country to reform was Germany. Thanks to an environment favorable to export-oriented firms and, most notably, to wage discipline, Germany began to post significant balance-of-payment surpluses. This is evident today on a dramatic scale, and is sustaining German economic growth, and one of the lowest unemployment rates in Europe.
The story is markedly different in other eurozone members. The “PIIGS” (Portugal, Italy, Ireland, Greece, and Spain) greatly benefited from the euro, thanks not only to the removal of currency-related trade barriers, but also because their interest rates suddenly fell to levels unthinkable in pre-euro times.
More
Wednesday, October 13, 2010
Greece Veering Off Target
Wall Street Journal
October 12, 2010
Greek Finance Minister George Papaconstantinou mused on a television program last night that his country might take longer than originally thought to pay back the €110 billion it borrowed from other euro-zone nations and the IMF.
Now why might he want to do that?
One answer comes in Greece’s monthly budget-execution reports, the most recent of which was released late last night. The upshot: Greece is very far from reaching the government-revenue targets built in to its deficit-reduction plan. Greece simply isn’t raking in enough cash. (On the plus side, at least revenue in September didn’t fall, as it did in August.)
More
Greece and the fiscal crisis in the Eurozone
VOX
October 12, 2010
The saga of the Greek public finances continues. But this time, Greece is not the only country that suffers from doubts about the sustainability of its fiscal position. Quite the contrary. The public finances of most countries in the Eurozone are in a worse state today than at any time since the industrial revolution, except for wartime episodes and their immediate aftermaths. And the problems are not confined to the Eurozone, extending to other EU member states, like the UK and Hungary, Japan, and the US. This column introduces a new CEPR Policy Insight by Willem Buiter and Ebrahim Rahbari that explains how this situation came about and how it is likely to evolve during the rest of this decade.
More
October 12, 2010
The saga of the Greek public finances continues. But this time, Greece is not the only country that suffers from doubts about the sustainability of its fiscal position. Quite the contrary. The public finances of most countries in the Eurozone are in a worse state today than at any time since the industrial revolution, except for wartime episodes and their immediate aftermaths. And the problems are not confined to the Eurozone, extending to other EU member states, like the UK and Hungary, Japan, and the US. This column introduces a new CEPR Policy Insight by Willem Buiter and Ebrahim Rahbari that explains how this situation came about and how it is likely to evolve during the rest of this decade.
More
Tuesday, October 12, 2010
Το Μνημόνιο της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή, τη διεθνή και την εθνική έννομη τάξη
Αν. Καθηγητής Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο και προσφέρεται για εύπεπτα και βιαστικά –πλην όμως αποπροσανατολιστικά– επιχειρήματα, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται συνήθως για το ελληνικό Μνημόνιο. Το Μνημόνιο της Ελλάδος, κεντρικό εργαλείο της διεθνούς αντιμετώπισης της κρίσης μας, δεν μπορεί να προσεγγισθεί αντικειμενικά, ως προς τη φύση, το σκοπό και το κύρος του, εάν δεν φωτισθεί επαρκώς η διεθνής του διάσταση. Ο συγγραφέας τολμά για πρώτη φορά μια τέτοια ακριβώς προσέγγιση, εξηγώντας με τρόπο συστηματικό και τεκμηριωμένο, πλην όμως απλό και κατανοητό, αλλά κυρίως υπεύθυνο, πώς φτάσαμε στην ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας και ποιοι κίνδυνοι αποσοβήθηκαν από την προσφυγή μας στο μηχανισμό αυτό• γιατί αποκοπήκαμε από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων και πώς διαχειρίστηκαν την κρίση μας η Ε.Ε. και η διεθνής κοινότητα• πώς και γιατί διαμορφώθηκε, με τον τρόπο που διαμορφώθηκε, τελικά το Μνημόνιο, ποιος ο σκοπός και το νομικό του καθεστώς, εάν έπρεπε να κυρωθεί και με ποια διαδικασία, εάν πράγματι περιορίζει την εθνική μας κυριαρχία και αν οι ρυθμίσεις του είναι συμβατές με το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τι ακριβώς διακυβεύεται, τελικά, από την επιτυχημένη ή αποτυχημένη εφαρμογή του για τη χώρα, την οικονομία της και τη θέση της στο σύγχρονο κόσμο;
Περισσότερα
2010 Nobel Laureate in Economics Christopher A. Pissarides on European Unemployment
"The Ins and Outs of European Unemployment"
by Barbara Petrongolo and Christopher A Pissarides (Department of Economics and Centre for Economic Performance, London School of Economics)
Institute for the Study of Labor
IZA DP No. 3315
January 2008
Abstract
In this paper we study the contribution of inflows and outflows to the dynamics of unemployment in three European countries, the United Kingdom, France and Spain. We compare performance in these three countries making use of both administrative and labor force survey data. We find that the impact of the 1980s reforms in Britain is evident in the contributions of the inflow and outflow rates. The inflow rate became a bigger contributor after the mid 1980s, although its significance subsided again in the late 1990s and 2000s. In France the dynamics of unemployment are driven virtually entirely by the outflow rate, which is consistent with a regime with strict employment protection legislation. In Spain, however, both rates contribute significantly to the dynamics, very likely as a consequence of the prominence of fixed-term contracts since the late 1980s.
Read the Paper
Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική (δεύτερος μέρος)
των Κώστα Αζαριάδη, Γιάννη Ιωαννίδη και Χριστόφορου Πισσαρίδη
Καθημερινή
12 Οκτωβρίου 2010
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης με τους καθηγητές Οικονομικών Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη, στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε το Σάββατο στην Καθημερινή, επεσήμαιναν ότι η ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία, προτείνοντας συγκεκριμένες προτάσεις για να επιτευχθεί. Σήμερα η Κ το αναδημοσιεύει, μαζί με το δεύτερο τμήμα του άρθρου των διαπρεπών οικονομολόγων, στο οποίο προτείνεται να συνδυαστεί η ανάπτυξη, η οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή της εμπιστοσύνης, την αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και την αναβάθμιση των υποδομών, με ελάττωση του κρατικού παρεμβατισμού και την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος.
Περισσότερα
Καθημερινή
12 Οκτωβρίου 2010
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης με τους καθηγητές Οικονομικών Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη, στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε το Σάββατο στην Καθημερινή, επεσήμαιναν ότι η ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική οικονομία, προτείνοντας συγκεκριμένες προτάσεις για να επιτευχθεί. Σήμερα η Κ το αναδημοσιεύει, μαζί με το δεύτερο τμήμα του άρθρου των διαπρεπών οικονομολόγων, στο οποίο προτείνεται να συνδυαστεί η ανάπτυξη, η οποία θα επιτευχθεί με την επιστροφή της εμπιστοσύνης, την αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και την αναβάθμιση των υποδομών, με ελάττωση του κρατικού παρεμβατισμού και την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος.
Περισσότερα
Saturday, October 9, 2010
Προτάσεις για μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική
των Κώστα Αζαριάδη, Γιάννη Ιωαννίδη και Χριστόφορου Πισσαρίδη
Καθημερινή
9 Οκτωβρίου 2010
Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από τον φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι’ αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.
Υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε. Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε. Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22 χιλ. ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18 χιλ., επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε. Ε. -27 σε περίπου 72%.
Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνον με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως στην Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.
Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε. Ε. -27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατ. νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800 χιλιάδες νέους και 400 χιλιάδες πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί παρεμβάσεις για την αποκατάσταση εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί ότι επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημοσίου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε έναν χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα.
Περισσότερα
Δες εδώ το δεύτερο μέρος του άρθρου
Καθημερινή
9 Οκτωβρίου 2010
Φρονούμε πως τα μέτρα λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής ώστε να απομακρύνουν τη χώρα από τον φαύλο κύκλο αυξανόμενης ανεργίας και χρεοκοπιών. Προτείνουμε γι’ αυτό πολιτικές που θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά 4% τον χρόνο, επιτρέποντας στην Ελλάδα όχι απλώς να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κυρίως να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και να μπει σε σταθερή τροχιά ευημερίας.
Υπερκατανάλωση είναι η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας. Πέρυσι η χώρα ξόδεψε 12% πάνω από τον μέσο όρο της Ε. Ε., ενώ το εισόδημα ήταν 5% κάτω και η παραγωγικότητα εργασίας 20% χαμηλότερη. Μεταβιβάσεις από την Ε. Ε. και εξωτερικά δάνεια χρηματοδοτούσαν το γλέντι. Η δραματική ύφεση που ζούμε χαμηλώνει το εισόδημα από 22 χιλ. ευρώ κατά κεφαλήν σε 17-18 χιλ., επίπεδο που αναλογεί στην παραγωγικότητά μας. Χωρίς δραστικά αναπτυξιακά μέτρα, τα εισοδήματα θα κατέβουν από 95% της Ε. Ε. -27 σε περίπου 72%.
Βαθιές αδυναμίες αντιμετωπίζονται μόνον με βαθιές τομές σε οικονομία, διοίκηση και κοινωνική δομή, που θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, όπως στην Σουηδία, Ιρλανδία, Κύπρο. Η κεντρική κυβέρνηση παραμένει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας, προστασίας του πολίτη, υποδομών, και κοινωνικής πρόνοιας.
Οι προτάσεις μας στοχεύουν να αυξήσουν, έως το 2020, την παραγωγικότητα της εργασίας στο 120% του μέσου όρου της Ε. Ε. -27 και να δημιουργήσουν 1,2 εκατ. νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, απορροφώντας 800 χιλιάδες νέους και 400 χιλιάδες πλεονάζοντες από το Δημόσιο. Βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί παρεμβάσεις για την αποκατάσταση εμπιστοσύνης, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, απάλειψη της διαφθοράς, ανασυγκρότηση υποδομών και ανθρώπινων πόρων. Ριζοσπαστικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι ατελέσφορες εάν η κοινή γνώμη δεν πεισθεί ότι επίκειται σοβαρή πάταξη της διαφθοράς και βελτίωση της εφιαλτικής ανεπάρκειας του Δημοσίου. Το κοινό θα πεισθεί για πραγματικές αλλαγές εάν δει σε έναν χρόνο πράγματα πρωτάκουστα για την Ελλάδα.
Περισσότερα
Δες εδώ το δεύτερο μέρος του άρθρου
The Big Interview with George Papaconstantinou
Wall Street Journal
October 8, 2010
In an interview with WSJ's Rebecca Blumenstein, Greek Finance Minister George Papaconstantinou claimed Greece is on track to achieve fiscal stability, but that he won't be a success as finance minister until Greece is "off the front page of most financial newspapers." He also stated that Greece will return to private capital markets in 2011 or 2012.
October 8, 2010
In an interview with WSJ's Rebecca Blumenstein, Greek Finance Minister George Papaconstantinou claimed Greece is on track to achieve fiscal stability, but that he won't be a success as finance minister until Greece is "off the front page of most financial newspapers." He also stated that Greece will return to private capital markets in 2011 or 2012.
Friday, October 8, 2010
Η ηµιµάθεια των αποφοίτων ΑΕΙ
Τα Νέα
8 Οκτωβρίου 2010
Είναι κοινό μυστικό στα ΑΕΙ και τα ΑΤΕΙ ότι η πλειονότητα των αποφοίτων τους είναι ηµιµαθείς. Είναι επίσης γνωστοί οι λόγοι οι οποίοι τους οδηγούν σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση που έχει τεράστιες συνέπειες στην προσωπική τους ζωή, την καριέρα τους και στην οικονοµική ανάπτυξη της χώρας μας. Το τραγικό όµως είναι ότι τον νόµο για τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ που οδήγησε μια ολόκληρη γενιά στην ηµιµάθεια καµία κυβέρνηση δεν έχει μέχρι σήµερα το πολιτικό θάρρος να τον αλλάξει.
Το 86% των αποφοίτων των περισσότερων σχολών αποτυγχάνει στο μάθηµα της ειδικότητάς του στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και το 14% που τα «κατάφερε» φοίτησε μετά την απόκτηση του πτυχίου αρκετά χρόνια σε ειδικά φροντιστήρια. Στα περισσότερα πανεπιστηµιακά τµήµατα οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που ολοκλήρωσαν τα κανονικά εξάµηνα και είναι «στο πτυχίο» μπορούν να εξεταστούν σε όλα τα μαθήµατα από όλα τα έτη σπουδών. Στις εξετάσεις αυτές ερχόµαστε αντιµέτωποι με ένα πρωτοφανές φαινόµενο: οι επί πτυχίω φοιτητές και φοιτήτριες έχουν ξεχάσει ακόµα και τις βασικές γνώσεις (όσες είχαν) του Λυκείου στο αντικείµενό τους.
Περισσότερα
Minister Notes Interest in Greek Privatization Plan
October 8, 2010
Greek Finance Minister George Papaconstantinou said the government has received broad interest from companies within and outside Europe in taking partial or complete ownership of state-run operations up for privatization as Athens tries to right a struggling economy. That builds on interest from other countries, such as China and the United Arab Emirates, that are already investing in Greece.
In an interview Thursday with The Wall Street Journal, the finance minister said at least one big postal company in Europe has expressed "explicit" interest in Greece's postal service.
Mr. Papaconstantinou, in the U.S. for meetings at the International Monetary Fund in Washington, said Greece is on track to meet its year-end austerity targets, but conceded that "lagging revenues" remain a concern.
More
Thursday, October 7, 2010
Ανάπτυξη είναι η μόνη λύση: Δεκαεπτά προτάσεις για μία νέα αναπτυξιακή στρατηγική
των Κώστα Αζαριάδη και Γιάννη Ιωαννίδη
Greek Economists for Reform
6 Οκτωβρίου 2010
Οι υπογράφοντες το άρθρο αυτό πιστεύουν ότι τα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου είναι απαραίτητα σαν πρώτο βήμα. Αλλά πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής ώστε να απομακρύνουν την χώρα απο φαύλο κύκλο μειούμενης παραγωγής, αυξανόμενης ανεργίας και εξαπλούμενων χρεωκοπιών. Προτείνουμε λοιπόν δεκαεπτά μέτρα τα οποία θα έχουν διττό αποτέλεσμα. Πρώτο, θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά τουλάχιστον 4% τον χρόνο, επιτρέποντας έτσι στην Ελλάδα όχι μόνο να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κάνοντας βαθειές τομές, να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και την διεθνή ανταγωνιστικότητα της και να μπει σε σταθερή τροχειά ευημέριας. Και δεύτερον, θα αντιστρέψουν τις προσδοκίες και του Ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης για το μέλλον της χώρας.
Bαθειές τομές στην οργάνωση της παραγωγής, την διοίκηση και την κοινωνική δομή θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, θα περιορίσουν τα μονοπωλιακά προνόμια, θα καταργήσουν τις πολιτικές δυναστείες και θα περιορίσουν την εξουσία των εργατικών συνδικάτων. Η κεντρική κυβέρνηση θα παραμείνει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας και προστασίας του πολίτη, κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής και υποδομών.
Οι μεταρρυθμίσεις που προτείνουμε επιδιώκουν ώστε μέσα σε μία δεκαετία από την εφαρμογή τους να αυξηθεί η παραγωγικότητα από το 80% στο 120% της μέσης στην ΕΕ-27, δηλαδή στο επίπεδο των ευπόρων μελών της ΕΕ, και το εθνικό εισόδημα απο 240 σε 425 δις. Ευρώ, και να δημιουργηθούν 1,2 εκατομμύρια νέων θέσεων εργασίας στο ιδιωτικό τομέα, έτσι να απασχοληθούν 800 χιλιάδες νέοι και να απορροφηθούν 400 χιλιάδες εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα οι οποίοι θα πλεονάζουν. Τέτοια βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί μαζικές επαναστατικές παρεμβάσεις σε τέσσερες στυλοβάτες της εθνικής οικονομίας: (α) διαφθορά και δημόσια διοίκηση· (β) υποδομές και ανθρώπινοι πόροι· (γ) αγορές και ανταγωνισμός· και (δ) ασφαλιστικό, φορολογία και δημόσιο χρέος.
Περισσότερα
Διαβάστε όλο το κείμενο
Greek Economists for Reform
6 Οκτωβρίου 2010
Οι υπογράφοντες το άρθρο αυτό πιστεύουν ότι τα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μνημονίου είναι απαραίτητα σαν πρώτο βήμα. Αλλά πρέπει να συνοδευθούν από ισχυρότατο πρόγραμμα αναπτυξιακής πολιτικής ώστε να απομακρύνουν την χώρα απο φαύλο κύκλο μειούμενης παραγωγής, αυξανόμενης ανεργίας και εξαπλούμενων χρεωκοπιών. Προτείνουμε λοιπόν δεκαεπτά μέτρα τα οποία θα έχουν διττό αποτέλεσμα. Πρώτο, θα αυξήσουν τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης κατά τουλάχιστον 4% τον χρόνο, επιτρέποντας έτσι στην Ελλάδα όχι μόνο να ικανοποιήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά κάνοντας βαθειές τομές, να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα και την διεθνή ανταγωνιστικότητα της και να μπει σε σταθερή τροχειά ευημέριας. Και δεύτερον, θα αντιστρέψουν τις προσδοκίες και του Ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης για το μέλλον της χώρας.
Bαθειές τομές στην οργάνωση της παραγωγής, την διοίκηση και την κοινωνική δομή θα μεταφέρουν το κύριο βάρος της οικονομικής ανάπτυξης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, θα περιορίσουν τα μονοπωλιακά προνόμια, θα καταργήσουν τις πολιτικές δυναστείες και θα περιορίσουν την εξουσία των εργατικών συνδικάτων. Η κεντρική κυβέρνηση θα παραμείνει υπεύθυνη μόνο στους χώρους της δικαιοσύνης, άμυνας και προστασίας του πολίτη, κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής και υποδομών.
Οι μεταρρυθμίσεις που προτείνουμε επιδιώκουν ώστε μέσα σε μία δεκαετία από την εφαρμογή τους να αυξηθεί η παραγωγικότητα από το 80% στο 120% της μέσης στην ΕΕ-27, δηλαδή στο επίπεδο των ευπόρων μελών της ΕΕ, και το εθνικό εισόδημα απο 240 σε 425 δις. Ευρώ, και να δημιουργηθούν 1,2 εκατομμύρια νέων θέσεων εργασίας στο ιδιωτικό τομέα, έτσι να απασχοληθούν 800 χιλιάδες νέοι και να απορροφηθούν 400 χιλιάδες εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα οι οποίοι θα πλεονάζουν. Τέτοια βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί μαζικές επαναστατικές παρεμβάσεις σε τέσσερες στυλοβάτες της εθνικής οικονομίας: (α) διαφθορά και δημόσια διοίκηση· (β) υποδομές και ανθρώπινοι πόροι· (γ) αγορές και ανταγωνισμός· και (δ) ασφαλιστικό, φορολογία και δημόσιο χρέος.
Περισσότερα
Διαβάστε όλο το κείμενο
Friday, October 1, 2010
Cutting edge: Does fiscal austerity boost short-term growth? A new IMF paper thinks not
September 30, 2010
Most people, among them the tens of thousands of workers who rallied in Brussels on September 29th, believe that fiscal austerity leads to a shrinking economy, at least in the short run. Jean-Claude Trichet, president of the European Central Bank, disagrees. In June he said that “the idea that austerity measures could trigger stagnation is incorrect.” Arguing that a credible fiscal-consolidation plan would restore confidence, he said: “I firmly believe that in the current circumstances, confidence-inspiring policies will foster and not hamper economic recovery.”
With rich-world budget deficits averaging about 9% of GDP in 2009—up from only 1% in 2007—and their average public-debt-to-GDP ratio expected to hit 100% by the end of this year, austerity is a bullet that few rich countries will be able to dodge. But is it right to claim, as Mr Trichet and other devotees of “expansionary fiscal consolidations” do, that belt-tightening can actually aid growth in the short term? The intellectual backing for these claims comes from a study by two Harvard economists, Alberto Alesina and Silvia Ardagna, which studied past fiscal adjustments in rich countries. They found that, more often than not, fiscal adjustments that relied on spending cuts boosted growth, even in the very short run. But a new study by economists at the IMF reckons that the Harvard study was seriously flawed.
More
Read the Chapter
Economic sanctions? Yes, please
September 30, 2010
They came to Brussels this week in their tens of thousands, from Finland to Greece, to say no to austerity. Their message was simple: the poor and the workers are being made to pay for the sins of the bankers and the speculators. To judge from some banners, they may have a new category of enemy: Eurocrats.
José Manuel Barroso, president of the European Commission, keeps saying that the days of stimulus spending are over; now is the time for budget cuts. To ensure that members of the European Union maintain fiscal discipline, he proposed on September 29th stern new measures to give the commission power to scrutinise their budgets and impose hundreds of millions of euros’ worth of penalties on the profligate. Even those that pig-headedly refuse to reform their economies could be punished.
For Mr Barroso this “economic governance” is the only way to ensure the survival of the euro. But outside the commission, demonstrators see things differently. To John Monks, general secretary of the European Trade Union Confederation, the EU is turning into a “punishment squad”. Left-wing members of the European Parliament are in a quandary. They want “more Europe”, but in this case more Europe means more austerity.
This year’s Greek crisis exposed the inadequacies of the euro, a single currency without a joint economic or fiscal policy. Trouble in even a peripheral country like Greece, whose GDP is less than a tenth of Germany’s, posed dangers to all. Loose agreements have not proved strong enough to stop reckless behaviour. Sanctions exist, in theory, in the stability and growth pact, which requires euro-area countries to keep deficits below 3% of GDP and government debt below 60% of GDP, but they have never been imposed. Governments have been reluctant to criticise each other in public, let alone to mete out fines.
More
Subscribe to:
Posts (Atom)