Καθημερινή
2 Αυγούστου 2011
Θα ήταν χρήσιμο να έχουμε παρακολουθήσει προσεκτικά τη σκληρή, κάποτε κομματική, συχνά ουσιαστική, πάντοτε όμως πολιτική σύγκρουση που εξελίσσεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, εν μέσω μιας τόσο μεγάλης κρίσης, στη μεγαλύτερη, πάντοτε, ενότητα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας μας, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Το κύριο συμπέρασμα, ειδικά για τα καθ’ ημάς, είναι ότι τελικά την ευθύνη, σε μια διπολική πολιτική ισορροπία, πρέπει να την αναλάβουν από κοινού οι πολιτικοί σχηματισμοί. Το δεύτερο, συνοδευτικό, είναι ότι η συνταγματική «απαγόρευση» στη δημιουργία ανεξέλεγκτων κρατικών - ομοσπονδιακών ελλειμμάτων προφυλάσσει το έθνος από τα χειρότερα. Το τρίτο είναι ότι με όλο αυτόν τον θόρυβο, τις καθημερινές συγκρούσεις, μεταξύ ειδικών και, ίσως πιο ενδιαφέρον, ολιγότερο ειδικών και, τελικά, του σώματος της κοινής γνώμης, δύσκολα ένας Αμερικανός πολίτης θα μπορέσει να ισχυριστεί ότι δεν κατάλαβε πότε έφτασε να χρωστάει πάνω από 14 τρισ. δολάρια.
Ελάτε τώρα στα δικά μας. Αν στη μακρά περίοδο που χτίζαμε τα σημερινά μας χρέη υπήρχε παρόμοια συνταγματική ρύθμιση, η πολιτική μας ζωή σήμερα θα ήταν διαφορετική. Η μοίρα του πληθυσμού σ’ αυτό το κράτος θα είχε άλλη κατεύθυνση. Οι επαγγελματικές ομάδες θα αντιμετώπιζαν διαφορετικά το συμφέρον τους. Ακόμη και οι πολιτικοί μας θα ήταν πολύ διαφορετικοί και, σίγουρα, πιο υπεύθυνοι. Το μεγαλύτερο κέρδος, αν είχαμε διαδικασίες συλλογικής ευθύνης, είναι πως οι πολίτες θα ήταν καλύτερα ενημερωμένοι.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment