Μισή λύση

του Τάσου Τέλλογλου

Protagon.gr
23 Οκτωβρίου 2011

Όταν γράφονται οι γραμμές αυτές αργά το βράδυ του Σαββάτου όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την άμυνα της Ευρώπης στον «ελληνικό ιό» είναι ακόμα ανοιχτά. Το μόνο που μοιάζει να εχει συμφωνηθεί είναι ότι η προίκα του EFSF δεν θα ξεπεράσει το 1 τρισ. ευρώ καθώς η καγκελλάριος Μέρκελ είναι δεσμευμένη στην απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου να μην ξεπεράσει το ύψος των γερμανικών εγγυήσεων τα 200 δισ. ευρώ.

Εκείνο που συμφώνησαν ακόμα οι υπουργοί Οικονομικών είναι ότι το νέο ταμείο δεν θα αποκτήσει τραπεζική άδεια προκειμένου να σώζει κάθε τράπεζα στην Ευρώπη και κυρίως κάθε γαλλική τράπεζα. Εδώ, όπως και στο ύψος του ταμείου, «πέρασε» η γραμμή των βορείων, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται κατ' αρχήν από τους μετόχους τους, κατά δεύτερον από εθνικά χρήματα (αντί κοινών μετοχών) και στη συνέχεια από το ταμείο.

Στην έκθεση της τρόικας που διαβάσαμε την Πέμπτη έλειπε το κεφάλαιο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Την αποκάλυψαν οι χθεσινοί Financial Times τιμολογώντας την ελληνική «τρύπα» ως το 2020 στα 252 δισ. ευρώ, πολύ μακριά από τα 109 που περιλαμβάνει το δεύτερο «πακέτο». Σε απλά ελληνικά, και όλα να τα κάνουμε όπως τα εχουμε σχεδιάσει, χρειαζόμαστε 120% ενός ετήσιου ΑΕΠ σε δανεικά οκτώ ετών μέχρι να βγούμε στις αγορές. Αυτό οδηγεί πολλούς με πρώτον τον κ. Σόιμπλε στο συμπέρασμα ότι βασικά χρειαζόμαστε μια κανονική χρεοκοπία, είτε με τη θέληση των πιστωτών μας είτε χωρίς αυτούς. Αυτό δεν είναι και τόσο νόμιμο με βάση τον τύπο των ομολόγων που εχουμε εκδόσει αλλά όταν δεν εχεις να πληρώσεις και κυρίως όταν υποθηκεύεις το μέλλον των μελλοντικών γενιών ποιος νοιάζεται για τη νομιμότητα;

Περισσότερα