Καθημερινή
23 Οκτωβρίου 2011
«Πρέπει σύντροφοι, να το πούμε ανοιχτά. Δεν εκτιμήσαμε όσο έπρεπε όλο το βάθος και το βάρος των παραμορφώσεων και της στασιμότητας των προηγούμενων χρόνων. Πολλά άλλα πράγματα δεν τα γνωρίζαμε και μόλις τώρα τα βλέπουμε. Το πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα φαίνεται ιδιαίτερα στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Στη διάρκεια πολλών ετών οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού αυξάνονταν πιο γρήγορα απ’ ό,τι τα δημόσια έσοδα. Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού πιέζει την αγορά. Υποσκάπτει τη σταθερότητα του νομίσματος και την όλη κυκλοφορία του χρήματος».
Μην στοιχηματίσετε πως τα παραπάνω λόγια, που ομολογούν μια τραγική και αδικαιολόγητη άγνοια της χρόνιας ασθένειας της χώρας, ανήκουν στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου ή κάποιο μέλος της ελληνικής κυβέρνησης. Προς μεγάλη σας έκπληξη, ίσως, αποτελούν ένα μικρό τμήμα της ομιλίας του τελευταίου Σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ προς την Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του τον Ιούνιο του 1988, τρία χρόνια δηλαδή μετά την ανάληψη εκ μέρους του της ηγεσίας της ΕΣΣΔ.
Εκ πρώτης όψεως λίγα πράγματα μοιάζουν να συνδέουν τον Γ. Παπανδρέου με τον Μ. Γκορμπατσόφ. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τον Ελληνα πρωθυπουργό, που αξιοποίησε την οικογενειακή κληρονομιά για να ανέλθει στην προεδρία του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του, ο Γκορμπατσόφ, έχοντας ταπεινή καταγωγή, έφτασε με πολύ κόπο στα ανώτατα κλιμάκια του ΚΚΣΕ. Κι όμως μια προσεκτικότερη ματιά στα δύο πρόσωπα θα μας έδειχνε μερικές, ανησυχητικές, ομοιότητες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment