του Σεραφείμ Kωνσταντινίδη
Καθημερινή
1 Νοεμβρίου 2011
Ορισμένα «απλά» πράγματα είναι, τελικά, περισσότερο πολύπλοκα. Πριν από μόλις δύο χρόνια, τα κρατικά ομόλογα χωρών της Ευρωζώνης ήταν ασφαλής και αποδεκτή επένδυση. Οι ρυθμιστικές Αρχές της Βασιλείας και οι μικροί θεοί της λογιστικής διεθνώς επέβαλλαν σε τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες να τοποθετούν μέρος της ρευστότητάς τους σε κρατικά ομόλογα. Τώρα οι διοικήσεις των τραπεζών που ακολούθησαν τις παραινέσεις ή και οδηγίες ενοχοποιούνται από τους πολιτικούς που διαχειρίστηκαν τα κεφάλαια αυτά ως κερδοσκόποι που πρέπει να τιμωρηθούν!
Οι ίδιες ανεξέλεγκτες υπέρτατες Αρχές θεωρούσαν τα στεγαστικά δάνεια και τους ομολογιακούς τίτλους που περιλαμβάνουν στεγαστικά δάνεια πολύ ασφαλείς τοποθετήσεις. Τώρα ανησυχούν για την αξία των ακινήτων και το ενδεχόμενο να μην εξυπηρετούνται δάνεια για ακίνητα που μειώνεται η αξία τους. Τα προϊόντα που στοχοποιούνται τώρα, ως προϊόντα απληστίας, είχαν αξιολογηθεί από τους παντογνώστες οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης με άριστα, ΑΑΑ.
Οι πολιτικοί στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες προωθούν την αντίληψη ότι η κρίση οφείλεται στην απορρύθμιση των χρηματαγορών, που άφησε ανεξέλεγκτη μια μικρή ομάδα άπληστων να οργιάσει. Στην πραγματικότητα, οι πολιτικοί, οι επόπτες και οι οίκοι αξιολόγησης επέβαλαν στις τράπεζες να προσφέρουν μέρος των κεφαλαίων τους, με την ανάλογη ανταμοιβή, στην πολιτική διαχείριση. Το πρόβλημα στην Ευρώπη δεν προέκυψε από την απουσία ρυθμίσεων, αλλά, αντίθετα, από το πλέγμα αυστηρών ρυθμίσεων. Ρυθμίσεις που επιβράβευαν ή τιμωρούσαν τοποθετήσεις κεφαλαίων, οι οποίες παράλληλα έπρεπε να καταγράφονται με «τιμές αγοράς». Ολα αυτά δημιούργησαν το ρευστό περιβάλλον που έφερε την κρίση, οδηγούν σε βαθιά ύφεση και δείχνουν την άγνοια που είχαν τα καλύτερα μυαλά της διεθνούς ακαδημαϊκής σκέψης. Γι’ αυτό αποδεικνύεται επίκαιρη όσο ποτέ η ξεκάθαρη απάντηση του Κέινς στην ερώτηση αν το μέλλον είναι προβλέψιμο: «Απλά, δεν ξέρω!».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment