Καθημερινή
20 Οκτωβρίου 2012
Ευτυχώς, διαπιστώνω, ολοένα και περισσότεροι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της χώρας από την πλευρά της εργασίας. Σκέφτονται, δηλαδή, τρόπους που θα επιτρέψουν στην οικονομία και στην κοινωνία να επιτύχουν σε τρεις στόχους. Στόχοι που συγκλίνουν στην απόλυτη προτεραιότητα που οφείλουμε σε δράσεις οι οποίες θα διασφαλίσουν την τοποθέτηση ανέργων σε θέσεις εργασίας. Μόνον μια εντατική ανάπτυξη του επιχειρηματικού τομέα θα κατορθώσει τη μείωση της ανεργίας.
Πρώτος στόχος είναι να γίνουν λιγότερες απολύσεις στους κλάδους και στα τμήματα της επιχειρηματικότητας, που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμογής. Είχαμε, για παράδειγμα, μεγάλη μείωση θέσεων εργασίας επειδή συνεχίστηκε η μακρά διολίσθηση στην ανταγωνιστικότητα στην κατασκευή ενδυμάτων, επίπλων, μηχανών, ακόμη και δομικών υλικών. Το εμπόριο υποκατέστησε εγχωρίως μεταποιούμενα προϊόντα. Η πτώση της ζήτησης απογύμνωσε το ήδη συντελεσθέν γεγονός, αφού η πτώση του εμπορίου παρέσυρε ολόκληρους κλάδους οι οποίοι συνδύαζαν το εισαγωγικό εμπόριο με την εναπομείνασα εγχώρια παραγωγή.
Χειρότερα είναι τα πράγματα στο μικρό εμπόριο. Πολλές μικρές εμπορικές επιχειρήσεις κλείνουν επειδή ο καταναλωτής δεν μπορεί να υποστηρίξει τα περιθώρια κέρδους που συντηρούσαν πολλές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις επιστρέφουν στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν, απολύουν όμως τους υπαλλήλους, εξέλιξη που περιορίζει δραστικά την κερδοφορία τους.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment