Μύθοι και εμπόδια του Μνημονίου

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
30 Ιουνίου 2011

Τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης χρόνια τώρα λειτουργούν με το δόγμα «ακόμη δεν τον είδαμε, Ερντογάν τον είπαμε». Δεν αναφερόμαστε στην ανύπαρκτη συνάντηση Καραμανλή-Ερντογάν που δημοσιεύτηκε ως γεγονός σε έγκυρες κυριακάτικες εφημερίδες, ούτε στο γεγονός ότι ο καπιταλισμός καταρρέει κάθε βδομάδα στις σελίδες τους και η επανάσταση έρχεται με κάθε διαδήλωση. Τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν χειρότερο ρεκόρ προβλέψεων από τις καφετζούδες που εμφανίζονται μεταμεσονυκτίως σε κανάλια της επαρχίας υπό το κρόουλ «090... /1,7 ευρώ το λεπτό». Ετσι οι Ελληνες πολίτες το 2003 «μάθαιναν» επί 22 μέρες ότι «οι Αμερικανοί κόλλησαν στην άμμο του Ιράκ», ότι η «Βαγδάτη θα γίνει Στάλινγκραντ» (περικυκλωμένη από πύρινες τάφρους) και ξαφνικά είδαν το άγαλμα του Σαντάμ να πέφτει. Κατά τον ίδιο τρόπο το Αφγανιστάν θα γινόταν ο τάφος μιας ακόμη αυτοκρατορίας. Μην μιλήσουμε για τις προφητείες περί μουσουλμανικών τόξων που θα δημιουργούνταν στα Βαλκάνια και θα έπνιγαν τη χώρα και άλλα τελεολογικά.

Η τελευταία «προφητεία» από τις καφετζούδες των οκτώ αφορούσε την τύχη του Μνημονίου. Πριν καν ψηφιστεί ήταν «σίγουρο ότι θα αποτύχει». Και όταν εφαρμόστηκε είναι «σίγουρο ότι απέτυχε». Η προφητεία βασίστηκε σε ένα μείγμα βουντού οικονομικών της ανάπτυξης· η διαπίστωση περί αποτυχίας στηρίχθηκε σε αποσπασματικές αποκλίσεις των στόχων, και η προτεινόμενη θεραπεία ήταν ο ελαφρολαϊκός κεϊνσιανισμός: «ρίχτε λεφτά να κυκλοφορούν. Κάτι περισσότερο θα καταναλώσουμε, κάτι θα πάρει πίσω το κράτος και όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι και ανεπτυγμένοι».

Περισσότερα