του Π.Κ. Ιωακειμίδη
Τα Νέα
31 Δεκεμβρίου 2012
Μπορεί το 2013 να είναι σχετικά καλύτερος χρόνος για Ελλάδα και Ευρώπη; Υπό προϋποθέσεις, ναι. Για τον περιορισμένο χρονικό ορίζοντα που ορίζεται από την αλλαγή του χρόνου, η προοπτική εμφανίζεται στα σημεία κάπως θετική και καλύτερη για Ευρώπη και Ελλάδα, αν και η έννοια του «καλύτερου» επιδέχεται περιορισμούς και επιφυλάξεις.
Σε γενικότερη θεώρηση τρεις υπήρξαν οι κύριες εξελίξεις που σφράγισαν το 2012:
1. Η σταθεροποίηση της ευρωζώνης και σε κάποιο βαθμό ο έλεγχος - αλλά όχι η οριστική υπέρβαση - της κρίσης. Οι χειρότερες εκφάνσεις της, ωστόσο, φαίνεται ότι ανήκουν στο παρελθόν, αν και ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα κατηγορηματικός. Η κρίση έχει τη δυναμική να επανέρχεται με οξύτητα. Ωστόσο ο χρόνος έκλεισε με σχετική ηρεμία στις αγορές και την πεποίθηση των πολιτικών ηγεσιών ότι «περάσαμε τα χειρότερα».
2. Η Ευρώπη (ηγεσίες και θεσμοί) αποδέχτηκε τελικά ότι η κρίση είναι μεν συγκυριακή εκδήλωση, αλλά στις ρίζες της συνιστά συστημικό φαινόμενο. Οφείλεται στα αρχιτεκτονικά ελλείμματα, τις ατέλειες, τις δυσλειτουργίες που έχει η Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ). Επομένως, πρέπει να θεσπισθούν ρυθμίσεις για τη βελτίωση και συμπλήρωσή της. Στη λογική αυτή εκκίνησε η διαδικασία για την προώθηση τεσσάρων ειδικότερων πακέτων μέτρων (αν και οι σχετικές αποφάσεις αναβλήθηκαν για τον Ιούνιο 2013): (α) για την εγκαθίδρυση της τραπεζικής ένωσης, (β) την προώθηση της δημοσιονομικής ένωσης με την πρόβλεψη θέσπισης ξεχωριστού προϋπολογισμού για την ευρωζώνη και τη δημιουργία υπουργείου Οικονομικών της Ενωσης, (γ) την ανάπτυξη της οικονομικής ένωσης και (δ) την ολοκλήρωση της πολιτικής ένωσης και την ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης του συστήματος. Το σημαντικό είναι η απόφαση των ευρωπαίων ηγετών να θωρακίσουν την ΟΝΕ και να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του ευρώ. Η αβεβαιότητα για τη βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος έχει τώρα, έναν χρόνο μετά, αρθεί. Το ευρώ υπάρχει εδώ για να μείνει.
Περισσότερα
Monday, December 31, 2012
Europe’s New Year’s Irresolution
by Joschka Fischer
Project Syndicate
December 31, 2012
Will the eurozone crisis end in 2013, or will it drag on throughout the year, and perhaps even deteriorate anew? This is likely to be not only the crucial question for the European Union’s further development, but also a key issue affecting the performance of the global economy.
While the EU clearly needs internal reforms, two external political factors are central to its prospects this year. The first is America’s self-imposed fiscal cliff, which, if not avoided, could throw the United States into recession, with massive repercussions for the world economy, and thus for Europe. Second, a hot war in the Persian Gulf, in which Israel and/or the US confronts Iran over its nuclear program, would result in a sharp rise in global energy prices.
Either scenario would greatly aggravate Europe’s crisis: soaring oil costs or another US recession would harm even the strong northern European economies, to say nothing of the already-depressed countries in Europe’s south. But, even then, the humanitarian consequences – especially in the case of another Middle East war – would most likely overshadow these scenarios’ impact on the European crisis.
CommentsIndeed, Europe’s crisis only seems to be economic or financial in nature; in reality, it is political to the core, for it has revealed that Europe lacks two things: a political framework – that is, more statehood – for its monetary union, and the vision and leadership to create it.
More
Project Syndicate
December 31, 2012
Will the eurozone crisis end in 2013, or will it drag on throughout the year, and perhaps even deteriorate anew? This is likely to be not only the crucial question for the European Union’s further development, but also a key issue affecting the performance of the global economy.
While the EU clearly needs internal reforms, two external political factors are central to its prospects this year. The first is America’s self-imposed fiscal cliff, which, if not avoided, could throw the United States into recession, with massive repercussions for the world economy, and thus for Europe. Second, a hot war in the Persian Gulf, in which Israel and/or the US confronts Iran over its nuclear program, would result in a sharp rise in global energy prices.
Either scenario would greatly aggravate Europe’s crisis: soaring oil costs or another US recession would harm even the strong northern European economies, to say nothing of the already-depressed countries in Europe’s south. But, even then, the humanitarian consequences – especially in the case of another Middle East war – would most likely overshadow these scenarios’ impact on the European crisis.
CommentsIndeed, Europe’s crisis only seems to be economic or financial in nature; in reality, it is political to the core, for it has revealed that Europe lacks two things: a political framework – that is, more statehood – for its monetary union, and the vision and leadership to create it.
More
Sunday, December 30, 2012
H χρονιά που παραλίγο να μας καταστρέψει ο λαϊκισμός
του Νίκου Mαραντζίδη
Καθημερινή
30 Δεκεμβρίου 2012
Το 2012 υπήρξε αναμφίβολα η χρονιά, που η λαϊκιστική αντιμνημονιακή υστερία παραλίγο να ρίξει τη χώρα στα βράχια. Το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου αποτέλεσε ανάσα για τη χώρα και τώρα έγκειται αποκλειστικά στην κυβέρνηση και τις δυνάμεις που την απαρτίζουν αν θα γίνει η απαρχή μιας νέας οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής αναγέννησης.
Ο λαϊκισμός, βέβαια, δεν αποτέλεσε χαρακτηριστικό μόνο της χρονιάς που πέρασε. Ως βασική συνιστώσα των περισσότερων πολιτικών κινημάτων της μεταπολίτευσης διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της κομματικής αντιπαράθεσης αυτήν την περίοδο. Αλλοτε ο λαϊκισμός είχε αριστερόστροφα χαρακτηριστικά, αναδεικνύοντας ως ιερή αγελάδα τους «μη προνομιούχους» που συγκρούονταν με το «κατεστημένο» και τους ξένους και άλλοτε είχε δεξιόστροφα και συντηρητικά χαρακτηριστικά, ταυτίζοντας τον λαό της Εκκλησίας με το έθνος. Η οικονομική κατάρρευση του 2009 έφερε στην επιφάνεια έναν επιθετικό λαϊκισμό, ταυτόχρονα αριστερόστροφο και δεξιόστροφο, που ως κοινωνικό κίνημα πήρε τον χαρακτήρα των αγανακτισμένων του 2011 και πολιτικά αποτυπώθηκε στις εκλογές του 2012.
Το 2011 ο λαϊκισμός μετέτρεψε τη χώρα σε μια άλογη μάζα που περιφερόταν προς απροσδιόριστες κατευθύνεις, σαν ένα ακυβέρνητο καράβι, ωθούμενη κυρίως από τη θυμική κατάσταση των πολιτών και το μέγεθος της αφροσύνης των πολιτικών ηγεσιών. Τη μια μέρα, για παράδειγμα, οι αγανακτισμένοι συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες στις πλατείες για να υβρίσουν το κοινοβούλιο και τους πολιτικούς, και την άλλη μέρα παρακαλούσαν να αναλάβει τις τύχες της χώρας ένας μετριοπαθής, «μνημονιακός» τεχνοκράτης.
Περισσότερα
Καθημερινή
30 Δεκεμβρίου 2012
Το 2012 υπήρξε αναμφίβολα η χρονιά, που η λαϊκιστική αντιμνημονιακή υστερία παραλίγο να ρίξει τη χώρα στα βράχια. Το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου αποτέλεσε ανάσα για τη χώρα και τώρα έγκειται αποκλειστικά στην κυβέρνηση και τις δυνάμεις που την απαρτίζουν αν θα γίνει η απαρχή μιας νέας οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής αναγέννησης.
Ο λαϊκισμός, βέβαια, δεν αποτέλεσε χαρακτηριστικό μόνο της χρονιάς που πέρασε. Ως βασική συνιστώσα των περισσότερων πολιτικών κινημάτων της μεταπολίτευσης διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της κομματικής αντιπαράθεσης αυτήν την περίοδο. Αλλοτε ο λαϊκισμός είχε αριστερόστροφα χαρακτηριστικά, αναδεικνύοντας ως ιερή αγελάδα τους «μη προνομιούχους» που συγκρούονταν με το «κατεστημένο» και τους ξένους και άλλοτε είχε δεξιόστροφα και συντηρητικά χαρακτηριστικά, ταυτίζοντας τον λαό της Εκκλησίας με το έθνος. Η οικονομική κατάρρευση του 2009 έφερε στην επιφάνεια έναν επιθετικό λαϊκισμό, ταυτόχρονα αριστερόστροφο και δεξιόστροφο, που ως κοινωνικό κίνημα πήρε τον χαρακτήρα των αγανακτισμένων του 2011 και πολιτικά αποτυπώθηκε στις εκλογές του 2012.
Το 2011 ο λαϊκισμός μετέτρεψε τη χώρα σε μια άλογη μάζα που περιφερόταν προς απροσδιόριστες κατευθύνεις, σαν ένα ακυβέρνητο καράβι, ωθούμενη κυρίως από τη θυμική κατάσταση των πολιτών και το μέγεθος της αφροσύνης των πολιτικών ηγεσιών. Τη μια μέρα, για παράδειγμα, οι αγανακτισμένοι συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες στις πλατείες για να υβρίσουν το κοινοβούλιο και τους πολιτικούς, και την άλλη μέρα παρακαλούσαν να αναλάβει τις τύχες της χώρας ένας μετριοπαθής, «μνημονιακός» τεχνοκράτης.
Περισσότερα
Τζόζεφ Στίγκλιτζ: Θα πρέπει να υπάρξει και ένα νέο «κούρεμα»
Συνέντευξη στον Αθανάσιο Έλλις
Καθημερινή
30 Δεκεμβρίου 2012
Αυστηρή κριτική στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη και βυθίζει τη Γηραιά ήπειρο στην ύφεση, ασκεί σε συνέντευξή του στην «Κ», ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτζ, ο οποίος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι «εάν η Ευρώπη δεν αλλάξει πορεία, ακόμη και η παραμονή στο ευρώ θα έχει μεγάλο κόστος».
Ο βραβευμένος με το Νομπέλ Οικονομίας καθηγητής του πανεπιστημίου Κολούμπια περιγράφει ως αναγκαίο το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, σημειώνοντας ότι αυτό θα πρέπει να καλύπτει όχι μόνο τον επίσημο τομέα, αλλά και τους ιδιώτες πιστωτές, ενώ υπογραμμίζει ότι η αναδιάρθρωση πρέπει να είναι μεγάλη, γιατί αλλιώς δεν θα είναι αποτελεσματική.
Χαρακτηρίζει ως «ευπρόσδεκτη» την αλλαγή στάσης της Αγκελα Μέρκελ έναντι της Ελλάδας, αλλά σπεύδει να επισημάνει ότι θα πρέπει «να υπάρξει και αλλαγή πολιτικής» προς αναπτυξιακά μέτρα που θα επιτρέψουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη να εξέλθει από την κρίση που βιώνει.
Εκτιμά, δε, ότι οι σημερινοί μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι βιώσιμοι, και δηλώνει ότι «θα πρέπει να υπάρξει είτε περισσότερη είτε λιγότερη Ευρώπη».
Περισσότερα
Καθημερινή
30 Δεκεμβρίου 2012
Αυστηρή κριτική στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη και βυθίζει τη Γηραιά ήπειρο στην ύφεση, ασκεί σε συνέντευξή του στην «Κ», ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτζ, ο οποίος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι «εάν η Ευρώπη δεν αλλάξει πορεία, ακόμη και η παραμονή στο ευρώ θα έχει μεγάλο κόστος».
Ο βραβευμένος με το Νομπέλ Οικονομίας καθηγητής του πανεπιστημίου Κολούμπια περιγράφει ως αναγκαίο το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, σημειώνοντας ότι αυτό θα πρέπει να καλύπτει όχι μόνο τον επίσημο τομέα, αλλά και τους ιδιώτες πιστωτές, ενώ υπογραμμίζει ότι η αναδιάρθρωση πρέπει να είναι μεγάλη, γιατί αλλιώς δεν θα είναι αποτελεσματική.
Χαρακτηρίζει ως «ευπρόσδεκτη» την αλλαγή στάσης της Αγκελα Μέρκελ έναντι της Ελλάδας, αλλά σπεύδει να επισημάνει ότι θα πρέπει «να υπάρξει και αλλαγή πολιτικής» προς αναπτυξιακά μέτρα που θα επιτρέψουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη να εξέλθει από την κρίση που βιώνει.
Εκτιμά, δε, ότι οι σημερινοί μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι βιώσιμοι, και δηλώνει ότι «θα πρέπει να υπάρξει είτε περισσότερη είτε λιγότερη Ευρώπη».
Περισσότερα
Εξοδος από την κρίση με εννιά βήματα
του Γιώργου Α. Προβόπουλου
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Το 2012 ξεκίνησε με μεγάλες αβεβαιότητες. Η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη αμφισβητείτο. Σήμερα έχει αποκατασταθεί μέρος της εμπιστοσύνης και η νέα χρονιά ξεκινά με σαφώς καλύτερες προϋποθέσεις.
Εχει αρθεί εν πολλοίς η αβεβαιότητα της παραμονής στο ευρώ. Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και οι καταθέσεις των πολιτών διασφαλίστηκαν. Η Ευρώπη έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση δημιουργώντας θεσμούς και υποδομές που μπορούν να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις. Το τραπεζικό μας σύστημα ενισχύεται κεφαλαιακά και ανασυντάσσεται. Αρκετοί δείκτες της οικονομίας παρουσιάζουν εμφανή βελτίωση. Το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών έχουν μειωθεί κατά τα δύο τρίτα. Το σύνολο σχεδόν της απολεσθείσας κατά τα έτη 2001-2009 ανταγωνιστικότητας θα έχει ανακτηθεί ως το τέλος του έτους.
Το 2013 ξεκινά από καλύτερη βάση. Ξεκινά με μεγαλύτερη αισιοδοξία για την οικονομία και για την κοινωνία.
Ωστόσο έχουμε ακόμη μπροστά μας μεγάλες προκλήσεις. Η ανεργία αποτελεί ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί - ένα πρόβλημα που ευθύνεται για την επιδείνωση πολλών κοινωνικών δεικτών, την απαξίωση πολύτιμου ανθρώπινου κεφαλαίου και τις δυσκολίες πολλών συμπολιτών μας. Με τη σταθεροποίηση όμως που διαφαίνεται στον ορίζοντα υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για να επιστρέψει η οικονομία μας στην ανάπτυξη.
Περισσότερα
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Το 2012 ξεκίνησε με μεγάλες αβεβαιότητες. Η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη αμφισβητείτο. Σήμερα έχει αποκατασταθεί μέρος της εμπιστοσύνης και η νέα χρονιά ξεκινά με σαφώς καλύτερες προϋποθέσεις.
Εχει αρθεί εν πολλοίς η αβεβαιότητα της παραμονής στο ευρώ. Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και οι καταθέσεις των πολιτών διασφαλίστηκαν. Η Ευρώπη έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση δημιουργώντας θεσμούς και υποδομές που μπορούν να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις. Το τραπεζικό μας σύστημα ενισχύεται κεφαλαιακά και ανασυντάσσεται. Αρκετοί δείκτες της οικονομίας παρουσιάζουν εμφανή βελτίωση. Το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών έχουν μειωθεί κατά τα δύο τρίτα. Το σύνολο σχεδόν της απολεσθείσας κατά τα έτη 2001-2009 ανταγωνιστικότητας θα έχει ανακτηθεί ως το τέλος του έτους.
Το 2013 ξεκινά από καλύτερη βάση. Ξεκινά με μεγαλύτερη αισιοδοξία για την οικονομία και για την κοινωνία.
Ωστόσο έχουμε ακόμη μπροστά μας μεγάλες προκλήσεις. Η ανεργία αποτελεί ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί - ένα πρόβλημα που ευθύνεται για την επιδείνωση πολλών κοινωνικών δεικτών, την απαξίωση πολύτιμου ανθρώπινου κεφαλαίου και τις δυσκολίες πολλών συμπολιτών μας. Με τη σταθεροποίηση όμως που διαφαίνεται στον ορίζοντα υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για να επιστρέψει η οικονομία μας στην ανάπτυξη.
Περισσότερα
Ανοίγονται ευκαιρίες για νέες δουλειές
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Τέλος εποχής για μια σειρά επαγγελμάτων που άνθησαν υπό τον μανδύα προστατευτικών ρυθμίσεων αλλά και το άνοιγμα ευκαιριών για νέες δουλειές που αφορούν χιλιάδες επαγγελματίες σηματοδοτεί η ολοκλήρωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων το 2013. Η μεταρρύθμιση που παρουσίασε τις μεγαλύτερες δυσκολίες υλοποίησης (σχεδιάζεται πολύ πριν από το μνημόνιο, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000) έγινε αφορμή για «φαρμακερά» σχόλια από την πλευρά της καγκελαρίου της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ακόμη και από υπουργούς.
Η ανάγκη έγκρισης της εκταμίευσης δύο δόσεων από την τρόικα το 2012, στην αρχή και στο τέλος του έτους, ήταν η αφορμή για την υλοποίηση δεκάδων προαπαιτούμενων δράσεων για το άνοιγμα των επαγγελμάτων, από τις κυβερνήσεις των κκ. Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά αντιστοίχως, οι οποίες ήταν αναγκαίες για την εφαρμογή του νόμου που πέρασε ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου το 2011.
Το άνοιγμα δεκάδων επαγγελμάτων προσφέρει ευκαιρίες για άνεργους και υποαπασχολούμενους και υπόσχεται νέες θέσεις εργασίας. Αναγκαία προϋπόθεση να ξεπεραστούν η πιστωτική ασφυξία και η πρωτοφανής έλλειψη ρευστότητας που έπληξαν την αγορά το 2012.
Περισσότερα
30 Δεκεμβρίου 2012
Τέλος εποχής για μια σειρά επαγγελμάτων που άνθησαν υπό τον μανδύα προστατευτικών ρυθμίσεων αλλά και το άνοιγμα ευκαιριών για νέες δουλειές που αφορούν χιλιάδες επαγγελματίες σηματοδοτεί η ολοκλήρωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων το 2013. Η μεταρρύθμιση που παρουσίασε τις μεγαλύτερες δυσκολίες υλοποίησης (σχεδιάζεται πολύ πριν από το μνημόνιο, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000) έγινε αφορμή για «φαρμακερά» σχόλια από την πλευρά της καγκελαρίου της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ακόμη και από υπουργούς.
Η ανάγκη έγκρισης της εκταμίευσης δύο δόσεων από την τρόικα το 2012, στην αρχή και στο τέλος του έτους, ήταν η αφορμή για την υλοποίηση δεκάδων προαπαιτούμενων δράσεων για το άνοιγμα των επαγγελμάτων, από τις κυβερνήσεις των κκ. Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά αντιστοίχως, οι οποίες ήταν αναγκαίες για την εφαρμογή του νόμου που πέρασε ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου το 2011.
Το άνοιγμα δεκάδων επαγγελμάτων προσφέρει ευκαιρίες για άνεργους και υποαπασχολούμενους και υπόσχεται νέες θέσεις εργασίας. Αναγκαία προϋπόθεση να ξεπεραστούν η πιστωτική ασφυξία και η πρωτοφανής έλλειψη ρευστότητας που έπληξαν την αγορά το 2012.
Περισσότερα
Πέτερ Μπόφινγκερ: Η Ελλάδα βγαίνει επιτέλους από το πολιτικό εμπάργκο
Συνέντευξη στον Νίκο Χειλά
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Ηταν ένας χρόνος-κλειδί για την ευρωζώνη. Το 2012 έγιναν τα πρώτα σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της οικονομικής ενοποίησής της, με κυριότερο την υπαγωγή του ελέγχου των σημαντικότερων ευρωπαϊκών τραπεζών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και την ανάθεση της εντολής στον πρόεδρο της Κοινότητας Χέρμαν βαν Ρομπάι να προετοιμάσει έναν οδικό χάρτη για την πολιτική ολοκλήρωσή της. Ταυτόχρονα ωστόσο η κρίση του ευρώ συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση. Το αποτέλεσμα ήταν ανεργία και εξαθλίωση στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αποπροσανατολισμός και φόβος σε όλη την Ευρώπη. Πρωταίτιος αυτής της κρίσης, λέει ο γερμανός «σοφός» Πέτερ Μπόφινγκερ, ήταν και παραμένουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Τα υπερχρεωμένα κράτη, στα οποία είχε φορτωθεί κατ’ αρχάς η ευθύνη, δεν είναι παρά «παράπλευρα» θύματά τους. Ωστόσο και οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν στερούνται ευθυνών – ιδίως εκείνοι, όπως η Ανγκελα Μέρκελ, που επιβάλλουν εξοντωτικές πολιτικές τόσο στους κατοίκους των υπερχρεωμένων χωρών όσο και στην εθνική τους οικονομία. Στην παρακάτω συνέντευξη ο διάσημος οικονομολόγος εξηγεί τα κίνητρα αυτής της πολιτικής και επαινεί την από πρώτη ματιά τουλάχιστον παράλογη προσέγγιση του Αντώνη Σαμαρά με τους ευρωπαίους εταίρους του. Ο καθηγητής Οικονομίας Πέτερ Μπόφινγκερ είναι μέλος του πενταμελούς συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης (κοινώς επονομαζομένων και «σοφών»).
Περισσότερα
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Ηταν ένας χρόνος-κλειδί για την ευρωζώνη. Το 2012 έγιναν τα πρώτα σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της οικονομικής ενοποίησής της, με κυριότερο την υπαγωγή του ελέγχου των σημαντικότερων ευρωπαϊκών τραπεζών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και την ανάθεση της εντολής στον πρόεδρο της Κοινότητας Χέρμαν βαν Ρομπάι να προετοιμάσει έναν οδικό χάρτη για την πολιτική ολοκλήρωσή της. Ταυτόχρονα ωστόσο η κρίση του ευρώ συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση. Το αποτέλεσμα ήταν ανεργία και εξαθλίωση στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αποπροσανατολισμός και φόβος σε όλη την Ευρώπη. Πρωταίτιος αυτής της κρίσης, λέει ο γερμανός «σοφός» Πέτερ Μπόφινγκερ, ήταν και παραμένουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Τα υπερχρεωμένα κράτη, στα οποία είχε φορτωθεί κατ’ αρχάς η ευθύνη, δεν είναι παρά «παράπλευρα» θύματά τους. Ωστόσο και οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν στερούνται ευθυνών – ιδίως εκείνοι, όπως η Ανγκελα Μέρκελ, που επιβάλλουν εξοντωτικές πολιτικές τόσο στους κατοίκους των υπερχρεωμένων χωρών όσο και στην εθνική τους οικονομία. Στην παρακάτω συνέντευξη ο διάσημος οικονομολόγος εξηγεί τα κίνητρα αυτής της πολιτικής και επαινεί την από πρώτη ματιά τουλάχιστον παράλογη προσέγγιση του Αντώνη Σαμαρά με τους ευρωπαίους εταίρους του. Ο καθηγητής Οικονομίας Πέτερ Μπόφινγκερ είναι μέλος του πενταμελούς συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης (κοινώς επονομαζομένων και «σοφών»).
Περισσότερα
Είναι οι κατάλληλοι θεσμοί, ανόητε, που θα φέρουν την ανάπτυξη
του Βασίλη Θ. Ράπανου
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας εδώ και τρία χρόνια είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά κυρίως των πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Η κρίση όμως ανέδειξε, με τον πιο εύγλωττο τρόπο, όχι μόνο τις αδυναμίες των οικονομικών πολιτικών αλλά και την ανεπάρκεια των θεσμών της χώρας μας.
Σήμερα η χώρα αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση. Από τη μια πλευρά πρέπει να σταθεροποιήσει και να μειώσει το δημόσιο χρέος και από την άλλη πλευρά να λάβει μέτρα που θα προωθήσουν την ανάπτυξη. Με δεδομένο ότι η μεγέθυνση της οικονομίας δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί από κρατικούς πόρους γιατί δεν υπάρχουν, το ερώτημα είναι αν οι διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται - με επιμονή της τρόικας, είναι αλήθεια - αρκούν για να μπει σε αναπτυξιακή πορεία η χώρα. Η εμπειρία άλλων χωρών έχει δείξει ότι όσο αναγκαίες και να είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών, δεν είναι επαρκείς για να επανέλθει η χώρα σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό, απαιτείται να αλλάξει και το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί η οικονομία μας.
Η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει σε μια νέα πορεία χωρίς νέους θεσμούς, χωρίς να ξεπεράσει το παλαιό και φθαρμένο πολιτικό, θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο.
Περισσότερα
Το Βήμα
30 Δεκεμβρίου 2012
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας εδώ και τρία χρόνια είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά κυρίως των πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Η κρίση όμως ανέδειξε, με τον πιο εύγλωττο τρόπο, όχι μόνο τις αδυναμίες των οικονομικών πολιτικών αλλά και την ανεπάρκεια των θεσμών της χώρας μας.
Σήμερα η χώρα αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση. Από τη μια πλευρά πρέπει να σταθεροποιήσει και να μειώσει το δημόσιο χρέος και από την άλλη πλευρά να λάβει μέτρα που θα προωθήσουν την ανάπτυξη. Με δεδομένο ότι η μεγέθυνση της οικονομίας δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί από κρατικούς πόρους γιατί δεν υπάρχουν, το ερώτημα είναι αν οι διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται - με επιμονή της τρόικας, είναι αλήθεια - αρκούν για να μπει σε αναπτυξιακή πορεία η χώρα. Η εμπειρία άλλων χωρών έχει δείξει ότι όσο αναγκαίες και να είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών, δεν είναι επαρκείς για να επανέλθει η χώρα σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό, απαιτείται να αλλάξει και το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί η οικονομία μας.
Η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει σε μια νέα πορεία χωρίς νέους θεσμούς, χωρίς να ξεπεράσει το παλαιό και φθαρμένο πολιτικό, θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο.
Περισσότερα
Saturday, December 29, 2012
Μεταμνημονιακή εποχή
του Γιάννη Βούλγαρη
Τα Νέα
29 Δεκεμβρίου 2012
Η χώρα οδεύει στη μεταμνημονιακή εποχή. Ο δημόσιος λόγος όλο και λιγότερο θα περιορίζεται στο μοτίβο «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο» που κυριάρχησε τα τελευταία δύο χρόνια. Η εθνική πολιτική ατζέντα θα γίνεται πιο σύνθετη. Εξηγούμαστε. Η Ελλάδα θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό αυστηρή επιτήρηση προκειμένου να εκπληρώνει τις μνημονιακές της υποχρεώσεις, αλλά το σκηνικό θα αλλάζει επιταχυνόμενα και ουσιωδώς. Η ελληνική αβεβαιότητα μπορεί πλέον να επανέλθει μόνο από εσωτερικό πολιτικό «ατύχημα», όπως π.χ. απρόβλεπτες εξελίξεις τύπου λίστα Λαγκάρντ. Ή από την παράταση του σημερινού επιπέδου ύφεσης και το 2013, γεγονός που θα καταστήσει ακυβέρνητη τη χώρα. Οι ειδικοί δίνουν λίγες πιθανότητες σε τέτοιο σενάριο. Αντιθέτως, μια μικρή έστω μείωση της κοινωνικής έντασης μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο νέας πολιτικής αστάθειας και να ανακόψει τον υφεσιακό κατήφορο. Σε αυτή την περίπτωση η ψυχολογία της κοινωνίας στο προσεχές μέλλον θα είναι μια διελκυστίνδα μεταξύ της αγωνίας των πιο αδύναμων στρωμάτων να τα βγάλουν πέρα, ιδίως το πρώτο εξάμηνο του 2013, και της τρεμάμενης αισιοδοξίας που θα προκαλούν η βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και η αργή αναθέρμανση της οικονομίας. Τα μεσαία στρώματα, ή ό,τι τούτο σημαίνει μετά τις μειώσεις των εισοδημάτων και το πάγωμα της αγοράς κατοικίας, θα διαμορφώσουν το κλίμα στην αρχή της νέας φάσης.
Το ποιοτικό σημείο στροφής είναι η απόφαση της ΕΕ να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Μεταφέρει την ευθύνη για την τύχη μας στα χέρια μας. Λογικά αυτό θα τροποποιήσει την εθνική πολιτική ατζέντα και το περιεχόμενο της κομματικής αντιπαράθεσης. Το σύνθημα «θα ακυρώσω το Μνημόνιο αλλά θα παραμείνω στο ευρώ» χάνει κάθε περιεχόμενο. Ο «αντιστασιακός» λόγος του Αντιμνημονίου έρχεται υποχρεωτικά αντιμέτωπος με το ερώτημα «τι προτείνετε;». Είναι μια ουσιώδης αλλαγή. Στη δίνη των δύο τελευταίων χρόνων, το «φάρμακο» έκανε να ξεχάσουμε την «ασθένεια» παρότι δεν την είχε θεραπεύσει. Το σοκ του Μνημονίου απώθησε τη χρεοκοπία που είχε προηγηθεί. Τώρα που σταθεροποιήθηκε σε ό,τι μας αφορά το ευρωπαϊκό πλαίσιο, έρχονται ξανά στην επιφάνεια οι εθνικές αιτίες της χρεοκοπίας. Τώρα ξέρουμε ότι η διέξοδος από την κρίση δεν γίνεται με μονομερείς «ταρζανιές» ούτε με καταστροφικές φυγές στη δραχμή, αλλά στο πλαίσιο της Ευρώπης, με τους κανόνες της Ευρώπης και την προσπάθεια βελτίωσης των συσχετισμών εντός αυτής. Εξίσου όμως καταλαβαίνουμε τώρα ότι η ανασυγκρότηση της χώρας είναι δικό μας πρόβλημα. Τρεις είναι οι προφανείς μεταρρυθμίσεις που η κοινωνία απαιτεί και θα ήταν πρόθυμη να στηρίξει. Αναδόμηση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Ριζική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Αναπροσαρμογή του κράτους πρόνοιας ώστε να ανταποκριθεί στις νέες καταστάσεις ανισότητας και κοινωνικού αποκλεισμού που προκάλεσε η χρεοκοπία.
Περισσότερα
Τα Νέα
29 Δεκεμβρίου 2012
Η χώρα οδεύει στη μεταμνημονιακή εποχή. Ο δημόσιος λόγος όλο και λιγότερο θα περιορίζεται στο μοτίβο «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο» που κυριάρχησε τα τελευταία δύο χρόνια. Η εθνική πολιτική ατζέντα θα γίνεται πιο σύνθετη. Εξηγούμαστε. Η Ελλάδα θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό αυστηρή επιτήρηση προκειμένου να εκπληρώνει τις μνημονιακές της υποχρεώσεις, αλλά το σκηνικό θα αλλάζει επιταχυνόμενα και ουσιωδώς. Η ελληνική αβεβαιότητα μπορεί πλέον να επανέλθει μόνο από εσωτερικό πολιτικό «ατύχημα», όπως π.χ. απρόβλεπτες εξελίξεις τύπου λίστα Λαγκάρντ. Ή από την παράταση του σημερινού επιπέδου ύφεσης και το 2013, γεγονός που θα καταστήσει ακυβέρνητη τη χώρα. Οι ειδικοί δίνουν λίγες πιθανότητες σε τέτοιο σενάριο. Αντιθέτως, μια μικρή έστω μείωση της κοινωνικής έντασης μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο νέας πολιτικής αστάθειας και να ανακόψει τον υφεσιακό κατήφορο. Σε αυτή την περίπτωση η ψυχολογία της κοινωνίας στο προσεχές μέλλον θα είναι μια διελκυστίνδα μεταξύ της αγωνίας των πιο αδύναμων στρωμάτων να τα βγάλουν πέρα, ιδίως το πρώτο εξάμηνο του 2013, και της τρεμάμενης αισιοδοξίας που θα προκαλούν η βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και η αργή αναθέρμανση της οικονομίας. Τα μεσαία στρώματα, ή ό,τι τούτο σημαίνει μετά τις μειώσεις των εισοδημάτων και το πάγωμα της αγοράς κατοικίας, θα διαμορφώσουν το κλίμα στην αρχή της νέας φάσης.
Το ποιοτικό σημείο στροφής είναι η απόφαση της ΕΕ να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Μεταφέρει την ευθύνη για την τύχη μας στα χέρια μας. Λογικά αυτό θα τροποποιήσει την εθνική πολιτική ατζέντα και το περιεχόμενο της κομματικής αντιπαράθεσης. Το σύνθημα «θα ακυρώσω το Μνημόνιο αλλά θα παραμείνω στο ευρώ» χάνει κάθε περιεχόμενο. Ο «αντιστασιακός» λόγος του Αντιμνημονίου έρχεται υποχρεωτικά αντιμέτωπος με το ερώτημα «τι προτείνετε;». Είναι μια ουσιώδης αλλαγή. Στη δίνη των δύο τελευταίων χρόνων, το «φάρμακο» έκανε να ξεχάσουμε την «ασθένεια» παρότι δεν την είχε θεραπεύσει. Το σοκ του Μνημονίου απώθησε τη χρεοκοπία που είχε προηγηθεί. Τώρα που σταθεροποιήθηκε σε ό,τι μας αφορά το ευρωπαϊκό πλαίσιο, έρχονται ξανά στην επιφάνεια οι εθνικές αιτίες της χρεοκοπίας. Τώρα ξέρουμε ότι η διέξοδος από την κρίση δεν γίνεται με μονομερείς «ταρζανιές» ούτε με καταστροφικές φυγές στη δραχμή, αλλά στο πλαίσιο της Ευρώπης, με τους κανόνες της Ευρώπης και την προσπάθεια βελτίωσης των συσχετισμών εντός αυτής. Εξίσου όμως καταλαβαίνουμε τώρα ότι η ανασυγκρότηση της χώρας είναι δικό μας πρόβλημα. Τρεις είναι οι προφανείς μεταρρυθμίσεις που η κοινωνία απαιτεί και θα ήταν πρόθυμη να στηρίξει. Αναδόμηση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Ριζική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Αναπροσαρμογή του κράτους πρόνοιας ώστε να ανταποκριθεί στις νέες καταστάσεις ανισότητας και κοινωνικού αποκλεισμού που προκάλεσε η χρεοκοπία.
Περισσότερα
Scandal Deepens Over Greece's 'Lagarde List'
Wall Street Journal
December 29, 2012
A corruption scandal involving a list of thousands of Greeks with Swiss bank accounts took a new turn Friday, focusing on the former finance minister who received the list on Greece's behalf.
Cousins of then-finance minister George Papaconstantinou were among the names of Greeks associated with 2,062 offshore banking accounts on a list that France handed over to Mr. Papaconstantinou in 2010, a Greek court official and a senior government adviser said Friday. A version of the list that was later handed to prosecutors didn't include three accounts associated with the relatives, the officials said.
Mr. Papaconstantinou, who negotiated Greece's first international bailout and was unpopular in the country for presiding over the government's first round of austerity measures, has denied any wrongdoing. He hinted that others were seeking to incriminate him.
"I have not made any intervention in the details that I asked for and received from the French authorities," Mr. Papaconstantinou wrote on his personal website Friday. "If there are accounts on the list that relate to people in my wider family environment, this is something that I did not know of until today."
Friday's allegations stoked public scorn toward politicians and deepened the saga surrounding the list of Greeks with Swiss accounts that Christine Lagarde, then the French finance minister, handed over to Mr. Papaconstantinou.
More
December 29, 2012
A corruption scandal involving a list of thousands of Greeks with Swiss bank accounts took a new turn Friday, focusing on the former finance minister who received the list on Greece's behalf.
Cousins of then-finance minister George Papaconstantinou were among the names of Greeks associated with 2,062 offshore banking accounts on a list that France handed over to Mr. Papaconstantinou in 2010, a Greek court official and a senior government adviser said Friday. A version of the list that was later handed to prosecutors didn't include three accounts associated with the relatives, the officials said.
Mr. Papaconstantinou, who negotiated Greece's first international bailout and was unpopular in the country for presiding over the government's first round of austerity measures, has denied any wrongdoing. He hinted that others were seeking to incriminate him.
"I have not made any intervention in the details that I asked for and received from the French authorities," Mr. Papaconstantinou wrote on his personal website Friday. "If there are accounts on the list that relate to people in my wider family environment, this is something that I did not know of until today."
Friday's allegations stoked public scorn toward politicians and deepened the saga surrounding the list of Greeks with Swiss accounts that Christine Lagarde, then the French finance minister, handed over to Mr. Papaconstantinou.
More
Friday, December 28, 2012
Athens - the EU capital city without a mosque
by Mark Lowen
BBC News
December 28, 2012
At Friday prayers and across Athens, Muslims gather in underground, cramped prayer rooms.
The makeshift facilities are illegal but this huge community faces no other option. Athens, a metropolis on the edge of the Muslim world, is one of the few EU capitals without a mosque.
Since Greece gained independence from the Ottoman Empire in 1832, no government has allowed a mosque to be built in the city. It was seen by many as "un-Greek" - out of place in a country in which much more than 90% of the population are Orthodox Christians.
But as Greece has become the main entry point for migrants to the EU, its Muslim population has swelled.
Some estimates place the number of Muslims in Athens alone at around 300,000, in a city with a population of around five million, and the clamour for an official place of prayer is growing.
"It is a very big tragedy for us Muslims that there is no mosque here," says Syed Mohammad Jamil from the Pakistan-Hellenic Society.
"Greece produced democracy and civilisation and the respect of religion - but they don't respect our Muslims to provide us with a regular, legal mosque."
More
BBC News
December 28, 2012
At Friday prayers and across Athens, Muslims gather in underground, cramped prayer rooms.
The makeshift facilities are illegal but this huge community faces no other option. Athens, a metropolis on the edge of the Muslim world, is one of the few EU capitals without a mosque.
Since Greece gained independence from the Ottoman Empire in 1832, no government has allowed a mosque to be built in the city. It was seen by many as "un-Greek" - out of place in a country in which much more than 90% of the population are Orthodox Christians.
But as Greece has become the main entry point for migrants to the EU, its Muslim population has swelled.
Some estimates place the number of Muslims in Athens alone at around 300,000, in a city with a population of around five million, and the clamour for an official place of prayer is growing.
"It is a very big tragedy for us Muslims that there is no mosque here," says Syed Mohammad Jamil from the Pakistan-Hellenic Society.
"Greece produced democracy and civilisation and the respect of religion - but they don't respect our Muslims to provide us with a regular, legal mosque."
More
How Europe's Currency Survived 2012 Intact
by Stephen Fidler
Wall Street Journal
December 27, 2012
With three days left of the old year, there's still time for even this prediction to go awry. But let's stick our necks out: Contrary to some expectations, the euro zone will end the year as it entered it—with 17 members.
What this column described a year ago as "the unswerving commitment of euro-zone leaders to muddling through" has bought the common currency another year at least. And here, in ascending order of importance, are the six events that ensured the bloc's survival through 2012.
March 9: Greece completes the largest sovereign-debt restructuring in history. This was significant not because it resolved Greece's debt overhang: Nobody thought wiping 53.5% of the face value of most of the country's €206 billion ($272 billion) debt to private investors was a long-term debt solution, as a subsequent bond buyback emphasized. But it bought time for politics by lessening tensions over whether Greece would be able to meet a heavy debt-repayment schedule.
Sept. 12: Germany's constitutional court backs the euro-zone's permanent bailout fund. Few analysts thought the court in Karlsruhe would decide that the European Stability Mechanism was unconstitutional, but an adverse ruling would have thrown the bloc's crisis-management plans into disarray. The ESM started operation on Oct. 8, after ratification by all 17 member states.
More
Wall Street Journal
December 27, 2012
With three days left of the old year, there's still time for even this prediction to go awry. But let's stick our necks out: Contrary to some expectations, the euro zone will end the year as it entered it—with 17 members.
What this column described a year ago as "the unswerving commitment of euro-zone leaders to muddling through" has bought the common currency another year at least. And here, in ascending order of importance, are the six events that ensured the bloc's survival through 2012.
March 9: Greece completes the largest sovereign-debt restructuring in history. This was significant not because it resolved Greece's debt overhang: Nobody thought wiping 53.5% of the face value of most of the country's €206 billion ($272 billion) debt to private investors was a long-term debt solution, as a subsequent bond buyback emphasized. But it bought time for politics by lessening tensions over whether Greece would be able to meet a heavy debt-repayment schedule.
Sept. 12: Germany's constitutional court backs the euro-zone's permanent bailout fund. Few analysts thought the court in Karlsruhe would decide that the European Stability Mechanism was unconstitutional, but an adverse ruling would have thrown the bloc's crisis-management plans into disarray. The ESM started operation on Oct. 8, after ratification by all 17 member states.
More
Thursday, December 27, 2012
Greek Church Fields Calls to Do More
by Stelios Bouras
Wall Street Journal
December 26, 2012
In the basement of St. Varvaras church, Rev. Theodoros Georgiou issued instructions on a recent morning to volunteers preparing hundreds of packages of food for local families, as two phones on his desk buzzed with more calls about supplies for Greece's growing ranks of the needy.
"We do not solve the problems here," Father Theodoros said. "We put out fires."
As unemployment has mounted in recession-hit Greece, so have poverty and hunger in Father Theodoros's once firmly middle-class parish in the Greek capital. His congregation's philanthropic resources have been stretched to the limit, he says, as it contributes to churchwide efforts to feed 10,000 people a day across Athens—which in turn is part of what Greek Orthodox Church officials say is the biggest mobilization to help the disadvantaged here since the aftermath of World War II.
Critics complain that the church isn't doing enough, however. In a country where the state is nearly bankrupt and its political forces are splintered, the church remains a powerful and unifying institution—one that these people say must reassess its contribution not only to the nation's spiritual needs, but also to its worldly salvation.
"Greek people expect their church to go out of its way to help Greek society endure and recover," said Aristides Hatzis, an associate professor of law, economic and legal theory at the University of Athens. "This is a national emergency."
More
Wall Street Journal
December 26, 2012
In the basement of St. Varvaras church, Rev. Theodoros Georgiou issued instructions on a recent morning to volunteers preparing hundreds of packages of food for local families, as two phones on his desk buzzed with more calls about supplies for Greece's growing ranks of the needy.
"We do not solve the problems here," Father Theodoros said. "We put out fires."
As unemployment has mounted in recession-hit Greece, so have poverty and hunger in Father Theodoros's once firmly middle-class parish in the Greek capital. His congregation's philanthropic resources have been stretched to the limit, he says, as it contributes to churchwide efforts to feed 10,000 people a day across Athens—which in turn is part of what Greek Orthodox Church officials say is the biggest mobilization to help the disadvantaged here since the aftermath of World War II.
Critics complain that the church isn't doing enough, however. In a country where the state is nearly bankrupt and its political forces are splintered, the church remains a powerful and unifying institution—one that these people say must reassess its contribution not only to the nation's spiritual needs, but also to its worldly salvation.
"Greek people expect their church to go out of its way to help Greek society endure and recover," said Aristides Hatzis, an associate professor of law, economic and legal theory at the University of Athens. "This is a national emergency."
More
Monday, December 24, 2012
Greece Will Miss 2012 Tax Reform Targets — EU/IMF Report
by Stelios Bouras
Wall Street Journal
December 24, 2012
Greece will miss tax reform goals set for this year and needs to do more to chase down wealthier tax cheats, a report by the country’s international creditors said Monday.
Greece isn’t seen achieving five out of ten goals set for December in relation to audits and tax collection, the report said, adding that changes to the legal framework and collection methods could give a major boost to revenues.
“Considerable arrears remain on the books — €53 billion ($69.9 billion) — of which most likely 15 to 20% could be paid,” said the report prepared by the International Monetary Fund and the European Union.
Greece could boost revenues by implementing systems that automatically deduct money owed to the state from taxpayer’s banks accounts, the report added.
It comes as Greece prepares to vote next month on a new tax bill long promised to international creditors in an effort to increase budget revenue, simplify the tax system and curb evasion.
More
Wall Street Journal
December 24, 2012
Greece will miss tax reform goals set for this year and needs to do more to chase down wealthier tax cheats, a report by the country’s international creditors said Monday.
Greece isn’t seen achieving five out of ten goals set for December in relation to audits and tax collection, the report said, adding that changes to the legal framework and collection methods could give a major boost to revenues.
“Considerable arrears remain on the books — €53 billion ($69.9 billion) — of which most likely 15 to 20% could be paid,” said the report prepared by the International Monetary Fund and the European Union.
Greece could boost revenues by implementing systems that automatically deduct money owed to the state from taxpayer’s banks accounts, the report added.
It comes as Greece prepares to vote next month on a new tax bill long promised to international creditors in an effort to increase budget revenue, simplify the tax system and curb evasion.
More
Greece Urged to Get Tough on Tax
Wall Street Journal
December 24, 2012
Greece's international creditors have called on the country to do more to tackle tax evasion, particularly among wealthier residents, as Athens scrambles to check up on thousands of taxpayers suspected of having sent money abroad illegally.
Tax dodging is estimated to cost Greece about €28 billion ($36.93 billion) a year, roughly 15% of economic output, hampering efforts to restore the country's fiscal health after a debt crisis broke out in late 2009, threatening the country's presence in the common currency zone and plunging the economy into severe recession.
A report prepared by the International Monetary Fund and the European Union said on Monday that Greece will miss five out of 10 goals set for December in relation to audits and tax collection, adding that changes to the legal framework and collection methods could provide a major boost to revenue.
"Considerable arrears remain on the books—€53 billion—of which most likely 15% to 20% could be paid," the report said.
"The mission expresses concern that work being conducted is falling idle and that the drive to fight tax evasion among the very wealthy and the self employed is at risk of weakening."
More
December 24, 2012
Greece's international creditors have called on the country to do more to tackle tax evasion, particularly among wealthier residents, as Athens scrambles to check up on thousands of taxpayers suspected of having sent money abroad illegally.
Tax dodging is estimated to cost Greece about €28 billion ($36.93 billion) a year, roughly 15% of economic output, hampering efforts to restore the country's fiscal health after a debt crisis broke out in late 2009, threatening the country's presence in the common currency zone and plunging the economy into severe recession.
A report prepared by the International Monetary Fund and the European Union said on Monday that Greece will miss five out of 10 goals set for December in relation to audits and tax collection, adding that changes to the legal framework and collection methods could provide a major boost to revenue.
"Considerable arrears remain on the books—€53 billion—of which most likely 15% to 20% could be paid," the report said.
"The mission expresses concern that work being conducted is falling idle and that the drive to fight tax evasion among the very wealthy and the self employed is at risk of weakening."
More
Προβλήματα στην είσπραξη του ΦΠΑ διαπιστώνει η έκθεση της τρόικας
Καθημερινή
24 Δεκεμβρίου 2012
Οι έλεγχοι των υψηλών εισοδημάτων και των ελεύθερων επαγγελματιών με μεγάλες απολαβές «βρίσκονται σε απραγία» σύμφωνα με την Τρόικα, ενώ όσον αφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές, τα αποτελέσματα των εισπράξεων είναι απογοητευτικά.
Συγκεκριμένα, από τις 567 υποθέσεις που εξετάστηκαν, οι οποίες εκπροσωπούν 13,6 δισ. ευρώ, έχουν εισπραχθεί μόνο 29 εκατ. ευρώ. Λόγω της αφερεγγυότητας των μεγάλων οφειλετών, οι δανειστές υποστηρίζουν ότι το ενδιαφέρον θα πρέπει να επικεντρωθεί σε 5.770 οφειλέτες που χρωστούν από 300.000 ευρώ έως 1 εκατ. ευρώ έκαστος.
Είχε προηγηθεί αλληλογραφία ανάμεσα στις δύο πλευρές με τις εντολές των πιστωτών μας να είναι σαφείς: Το πλαίσιο αλλαγών που προωθεί η τρόικα από κοινού με την ελληνική πλευρά, προβλέπει μεταξύ άλλων στοχευμένους ελέγχους σε ομάδες επαγγελματιών ή πρόσωπα ύποπτα για φοροδιαφυγή. Την υιοθέτηση ενός συστήματος προστασίας για όσους προχωρούν σε σημαντικές καταγγελίες, την σύσταση ειδικών μονάδων για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών, όπως και την ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των εφοριών. Το σχέδιο προβλέπει και ίδρυση ειδικών φορολογικών δικαστηρίων.
Εν προκειμένω είναι χαρακτηριστικό ότι το ΔΝΤ και η Κομισιόν ζητούν από τη φορολογική διοίκηση να σκληρύνει τη στάση της, προχωρώντας, μεταξύ άλλων, στην άμεση κατάσχεση των υπολοίπων των τραπεζικών λογαριασμών όσων έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, την αυτοματοποιημένη ειδοποίηση των οφειλετών, τον επαναπροσδιορισμό του συστήματος ελέγχων με επικέντρωση σε τομείς υψηλής φοροδιαφυγής (π.χ. γιατροί, δικηγόροι και ελεύθεροι επαγγελματίες με υψηλά εισοδήματα), καθώς και τη δημιουργία ειδικής υπηρεσίας για τον εντοπισμό της απάτης σχετικά με την κλοπή ΦΠΑ.
Περισσότερα
Διαβάστε την έκθεση του ΔΝΤ
24 Δεκεμβρίου 2012
Οι έλεγχοι των υψηλών εισοδημάτων και των ελεύθερων επαγγελματιών με μεγάλες απολαβές «βρίσκονται σε απραγία» σύμφωνα με την Τρόικα, ενώ όσον αφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές, τα αποτελέσματα των εισπράξεων είναι απογοητευτικά.
Συγκεκριμένα, από τις 567 υποθέσεις που εξετάστηκαν, οι οποίες εκπροσωπούν 13,6 δισ. ευρώ, έχουν εισπραχθεί μόνο 29 εκατ. ευρώ. Λόγω της αφερεγγυότητας των μεγάλων οφειλετών, οι δανειστές υποστηρίζουν ότι το ενδιαφέρον θα πρέπει να επικεντρωθεί σε 5.770 οφειλέτες που χρωστούν από 300.000 ευρώ έως 1 εκατ. ευρώ έκαστος.
Είχε προηγηθεί αλληλογραφία ανάμεσα στις δύο πλευρές με τις εντολές των πιστωτών μας να είναι σαφείς: Το πλαίσιο αλλαγών που προωθεί η τρόικα από κοινού με την ελληνική πλευρά, προβλέπει μεταξύ άλλων στοχευμένους ελέγχους σε ομάδες επαγγελματιών ή πρόσωπα ύποπτα για φοροδιαφυγή. Την υιοθέτηση ενός συστήματος προστασίας για όσους προχωρούν σε σημαντικές καταγγελίες, την σύσταση ειδικών μονάδων για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών, όπως και την ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των εφοριών. Το σχέδιο προβλέπει και ίδρυση ειδικών φορολογικών δικαστηρίων.
Εν προκειμένω είναι χαρακτηριστικό ότι το ΔΝΤ και η Κομισιόν ζητούν από τη φορολογική διοίκηση να σκληρύνει τη στάση της, προχωρώντας, μεταξύ άλλων, στην άμεση κατάσχεση των υπολοίπων των τραπεζικών λογαριασμών όσων έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, την αυτοματοποιημένη ειδοποίηση των οφειλετών, τον επαναπροσδιορισμό του συστήματος ελέγχων με επικέντρωση σε τομείς υψηλής φοροδιαφυγής (π.χ. γιατροί, δικηγόροι και ελεύθεροι επαγγελματίες με υψηλά εισοδήματα), καθώς και τη δημιουργία ειδικής υπηρεσίας για τον εντοπισμό της απάτης σχετικά με την κλοπή ΦΠΑ.
Περισσότερα
Διαβάστε την έκθεση του ΔΝΤ
Sunday, December 23, 2012
Buying Back Greek Debt Rewarded Hedge Funds
New York Times
December 23, 2012
Last month, the European Commission’s top economic official in Brussels, Olli Rehn, received an intriguing e-mail.
Greece, under pressure from its European creditors, wanted to retire some of its debt by buying back its bonds at a deep discount to their face value. A senior executive at Deutsche Bank proposed that Europe take a tough negotiating stance toward private hedge funds that had bought Greek bonds. He urged officials to use a legal mechanism that would force the funds to sell at a lower price than they might voluntarily accept.
The move was “perfectly legal” and would not “upset the markets,” the executive, Hakan Wohlin, argued. And by forcing private investors to sell low — for 28 to 30 cents on the euro, instead of the 34 to 35 cents many hedge funds were aiming for — Greece could achieve significant debt reduction at a reasonable cost.
But in this latest showdown with private investors over Greece’s debt, Europe blinked first.
With litigious hedge funds and global finance’s most powerful lobbying group warning of a market crisis, European officials rejected the hard-line approach.
When the results were tallied on Dec. 12, Greece had reached its target of buying back enough bonds at a discount to retire 21 billion euros, or about $27 billion, of its debt. The bigger winners, though, were hedge funds, which pocketed higher profits than many had expected, in yet another Greek bailout financed by European taxpayers.
More
December 23, 2012
Last month, the European Commission’s top economic official in Brussels, Olli Rehn, received an intriguing e-mail.
Greece, under pressure from its European creditors, wanted to retire some of its debt by buying back its bonds at a deep discount to their face value. A senior executive at Deutsche Bank proposed that Europe take a tough negotiating stance toward private hedge funds that had bought Greek bonds. He urged officials to use a legal mechanism that would force the funds to sell at a lower price than they might voluntarily accept.
The move was “perfectly legal” and would not “upset the markets,” the executive, Hakan Wohlin, argued. And by forcing private investors to sell low — for 28 to 30 cents on the euro, instead of the 34 to 35 cents many hedge funds were aiming for — Greece could achieve significant debt reduction at a reasonable cost.
But in this latest showdown with private investors over Greece’s debt, Europe blinked first.
With litigious hedge funds and global finance’s most powerful lobbying group warning of a market crisis, European officials rejected the hard-line approach.
When the results were tallied on Dec. 12, Greece had reached its target of buying back enough bonds at a discount to retire 21 billion euros, or about $27 billion, of its debt. The bigger winners, though, were hedge funds, which pocketed higher profits than many had expected, in yet another Greek bailout financed by European taxpayers.
More
Saturday, December 22, 2012
Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;
του Στάθη Ν. Καλύβα
Καθημερινή
22 Δεκεμβρίου 2012
Συνήθως τα πολιτικά συνθήματα είναι ή ψευδεπίγραφα ή κενά. Κάπου κάπου όμως, εμφανίζονται και κάποια που καταφέρνουν να περιγράψουν μέσα σε ελάχιστες λέξεις την ουσία ενός κρίσιμου πολιτικού διακυβεύματος. Τέτοιο ήταν το σύνθημα «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Δυστυχώς ταυτίστηκε με έναν πολιτικό, τον Γιώργο Παπανδρέου, που δεν είχε ούτε την πρόθεση αλλά ούτε και την ικανότητα να το υλοποιήσει. Ετσι το σύνθημα αυτό ταυτίστηκε με μια παταγώδη αποτυχία, με αποτέλεσμα να περιοριστεί η απήχησή του. Για πολλούς δεν είναι παρά η γραφική υπενθύμιση μιας άσχημης ανάμνησης. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος να το αγνοήσουμε, παραβλέποντας την ουσία του, που παραμένει πιο επίκαιρη και εύστοχη από ποτέ.
Παρά τη σύγχυση και τον λαϊκισμό που πλημμύρισαν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, γίνεται σιγά σιγά κοινό κτήμα, σε υποσυνείδητο κυρίως επίπεδο, πως δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής στην προμνημονιακή Ελλάδα. Συγχρόνως, και παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι ακόμη ορατό μέσα στη δύσκολη καθημερινότητα, η χώρα εισέρχεται σε μια νέα φάση όπου, εκτός απροόπτου, ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας και κατάρρευσης γίνεται παρελθόν. Μολονότι δεν έχει εξαλειφθεί η περίπτωση ενός δραματικού ατυχήματος, τόσο η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας όσο και η ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα έχουν μεταμορφωθεί. Είναι πολύ πιθανό, η Ιστορία να καταγράψει πως το παιχνίδι κρίθηκε τον περασμένο Ιούνιο, όταν ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων επέλεξε να μετακινηθεί προς τη Νέα Δημοκρατία παρά τις βαθύτατες ενστάσεις του, αποτρέποντας με τον τρόπο αυτό την προοπτική του χάους. Οσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τον κίνδυνο, τόσο η ερμηνεία αυτή θα φαίνεται αυταπόδεικτη.
Με δεδομένη λοιπόν την αποφυγή της κατάρρευσης, το ερώτημα που τίθεται δεν είναι τόσο το αν αλλάζουμε, αλλά το πώς αλλάζουμε. Η αλλαγή είναι πραγματικότητα γιατί το οικονομικό μοντέλο της προμνημονιακής Ελλάδας αποτελεί τελεσίδικο παρελθόν. Το ερώτημα είναι αν οι αλλαγές που θα πραγματοποιηθούν από εδώ και πέρα θα είναι επιφανειακές και ψευδεπίγραφες, σχεδιασμένες έτσι ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών μας και ενδεχομένως να τους παραπλανήσουν, ή αν θα είναι ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές που θα θέσουν τις βάσεις ενός νέου οικονομικού μοντέλου, βασισμένου στην ανταγωνιστικότητα. Στην περίπτωση των ψευδεπίγραφων αλλαγών θα επιβιώσουμε, δίχως όμως προοπτική ουσιαστικής ανάπτυξης. Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση, η οικονομία θα γίνει δυνατό να ανοικοδομηθεί πάνω σε στέρεες βάσεις.
Περισσότερα
Καθημερινή
22 Δεκεμβρίου 2012
Συνήθως τα πολιτικά συνθήματα είναι ή ψευδεπίγραφα ή κενά. Κάπου κάπου όμως, εμφανίζονται και κάποια που καταφέρνουν να περιγράψουν μέσα σε ελάχιστες λέξεις την ουσία ενός κρίσιμου πολιτικού διακυβεύματος. Τέτοιο ήταν το σύνθημα «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Δυστυχώς ταυτίστηκε με έναν πολιτικό, τον Γιώργο Παπανδρέου, που δεν είχε ούτε την πρόθεση αλλά ούτε και την ικανότητα να το υλοποιήσει. Ετσι το σύνθημα αυτό ταυτίστηκε με μια παταγώδη αποτυχία, με αποτέλεσμα να περιοριστεί η απήχησή του. Για πολλούς δεν είναι παρά η γραφική υπενθύμιση μιας άσχημης ανάμνησης. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος να το αγνοήσουμε, παραβλέποντας την ουσία του, που παραμένει πιο επίκαιρη και εύστοχη από ποτέ.
Παρά τη σύγχυση και τον λαϊκισμό που πλημμύρισαν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, γίνεται σιγά σιγά κοινό κτήμα, σε υποσυνείδητο κυρίως επίπεδο, πως δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής στην προμνημονιακή Ελλάδα. Συγχρόνως, και παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι ακόμη ορατό μέσα στη δύσκολη καθημερινότητα, η χώρα εισέρχεται σε μια νέα φάση όπου, εκτός απροόπτου, ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας και κατάρρευσης γίνεται παρελθόν. Μολονότι δεν έχει εξαλειφθεί η περίπτωση ενός δραματικού ατυχήματος, τόσο η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας όσο και η ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα έχουν μεταμορφωθεί. Είναι πολύ πιθανό, η Ιστορία να καταγράψει πως το παιχνίδι κρίθηκε τον περασμένο Ιούνιο, όταν ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων επέλεξε να μετακινηθεί προς τη Νέα Δημοκρατία παρά τις βαθύτατες ενστάσεις του, αποτρέποντας με τον τρόπο αυτό την προοπτική του χάους. Οσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τον κίνδυνο, τόσο η ερμηνεία αυτή θα φαίνεται αυταπόδεικτη.
Με δεδομένη λοιπόν την αποφυγή της κατάρρευσης, το ερώτημα που τίθεται δεν είναι τόσο το αν αλλάζουμε, αλλά το πώς αλλάζουμε. Η αλλαγή είναι πραγματικότητα γιατί το οικονομικό μοντέλο της προμνημονιακής Ελλάδας αποτελεί τελεσίδικο παρελθόν. Το ερώτημα είναι αν οι αλλαγές που θα πραγματοποιηθούν από εδώ και πέρα θα είναι επιφανειακές και ψευδεπίγραφες, σχεδιασμένες έτσι ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών μας και ενδεχομένως να τους παραπλανήσουν, ή αν θα είναι ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές που θα θέσουν τις βάσεις ενός νέου οικονομικού μοντέλου, βασισμένου στην ανταγωνιστικότητα. Στην περίπτωση των ψευδεπίγραφων αλλαγών θα επιβιώσουμε, δίχως όμως προοπτική ουσιαστικής ανάπτυξης. Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση, η οικονομία θα γίνει δυνατό να ανοικοδομηθεί πάνω σε στέρεες βάσεις.
Περισσότερα
Όχι άλλο βαρύ πακέτο λιτότητας στην Ελλάδα
Συνέντευξη στον Νίκο Χρυσολωρά
Καθημερινή
22 Δεκεμβρίου 2012
«Η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί άλλο μεγάλο πακέτο λιτότητας, καθώς ο κύριος όγκος των περιοριστικών μέτρων που χρειαζόταν, έχει ήδη ληφθεί», δηλώνει ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Eurogroup (EWG) και της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ε.Ε. (EFC), Τόμας Βίζερ. Σε αποκλειστική συνέντευξή του στην Κ, ο πλέον υψηλόβαθμος τεχνοκράτης της Ευρωζώνης διευκρινίζει ότι όλα τα κράτη «προσπαθούν να κάνουν οικονομίες, ανάλογα με τις συνθήκες, στους προϋπολογισμούς που συντάσσουν κάθε χρόνο. Το ίδιο θα κάνει και η Ελλάδα. Αλλά πιστεύω ότι, εκτός απροόπτου, δεν θα χρειαστεί κάποιο άλλο «βαρύ πακέτο», όπως αυτά που είδαμε μέχρι σήμερα». «Φυσικά», προειδοποιεί, «αν ο επόμενος προϋπολογισμός παρουσιάσει αστοχίες, οι οποίες δεν οφείλονται στο δυσμενές μακροοικονομικό περιβάλλον, αλλά στην αβελτηρία των ελληνικών αρχών, τότε προβλέπεται από το πρόγραμμα η αυτόματη λήψη διορθωτικών μέτρων».
Ερωτώμενος για το κενό χρηματοδότησης του ελληνικού προγράμματος, λόγω της μεγαλύτερης του αναμενομένου ύφεσης, των μικρότερων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις και των χρημάτων που δόθηκαν για την επαναγορά ομολόγων, ο Αυστριακός οικονομολόγος διαβεβαιώνει ότι «το ελληνικό πρόγραμμα είναι πλήρως χρηματοδοτημένο μέχρι το 2014. Αν χρειαστεί νέο πρόγραμμα, είναι κάτι που θα το δούμε μέσα στο 2013, καθώς το ΔΝΤ απαιτεί να έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση μιας χώρας για τους επόμενους 12 μήνες, πριν από την εκταμίευση της κάθε δόσης. Γενικά πάντως, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τους ρυθμούς ανάπτυξης, τις συνθήκες ρευστότητας και την πορεία των αποκρατικοποιήσεων».
Περισσότερα
Καθημερινή
22 Δεκεμβρίου 2012
«Η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί άλλο μεγάλο πακέτο λιτότητας, καθώς ο κύριος όγκος των περιοριστικών μέτρων που χρειαζόταν, έχει ήδη ληφθεί», δηλώνει ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Eurogroup (EWG) και της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ε.Ε. (EFC), Τόμας Βίζερ. Σε αποκλειστική συνέντευξή του στην Κ, ο πλέον υψηλόβαθμος τεχνοκράτης της Ευρωζώνης διευκρινίζει ότι όλα τα κράτη «προσπαθούν να κάνουν οικονομίες, ανάλογα με τις συνθήκες, στους προϋπολογισμούς που συντάσσουν κάθε χρόνο. Το ίδιο θα κάνει και η Ελλάδα. Αλλά πιστεύω ότι, εκτός απροόπτου, δεν θα χρειαστεί κάποιο άλλο «βαρύ πακέτο», όπως αυτά που είδαμε μέχρι σήμερα». «Φυσικά», προειδοποιεί, «αν ο επόμενος προϋπολογισμός παρουσιάσει αστοχίες, οι οποίες δεν οφείλονται στο δυσμενές μακροοικονομικό περιβάλλον, αλλά στην αβελτηρία των ελληνικών αρχών, τότε προβλέπεται από το πρόγραμμα η αυτόματη λήψη διορθωτικών μέτρων».
Ερωτώμενος για το κενό χρηματοδότησης του ελληνικού προγράμματος, λόγω της μεγαλύτερης του αναμενομένου ύφεσης, των μικρότερων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις και των χρημάτων που δόθηκαν για την επαναγορά ομολόγων, ο Αυστριακός οικονομολόγος διαβεβαιώνει ότι «το ελληνικό πρόγραμμα είναι πλήρως χρηματοδοτημένο μέχρι το 2014. Αν χρειαστεί νέο πρόγραμμα, είναι κάτι που θα το δούμε μέσα στο 2013, καθώς το ΔΝΤ απαιτεί να έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση μιας χώρας για τους επόμενους 12 μήνες, πριν από την εκταμίευση της κάθε δόσης. Γενικά πάντως, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τους ρυθμούς ανάπτυξης, τις συνθήκες ρευστότητας και την πορεία των αποκρατικοποιήσεων».
Περισσότερα
Asset performance
Economist
December 22, 2012
Greek government bonds were one of the worst-performing investments in 2011, but in the past 12 months this trend has reversed. Intervention by the European Central Bank to prevent a break-up of the euro area has helped the bonds of peripheral nations to rally. Buyers of Turkish and Nigerian equities saw a similar turnaround. Thanks to the yuan’s appreciation and reinvested dividends, investors in Chinese shares also got a bounce in dollar terms, even though local indices have fared poorly. In America bond returns easily outshone those of equities in 2011, but in 2012 equities beat bonds by 14 percentage points. Commodities continued to be a poor investment, falling slightly for the second year in a row.
More
December 22, 2012
Greek government bonds were one of the worst-performing investments in 2011, but in the past 12 months this trend has reversed. Intervention by the European Central Bank to prevent a break-up of the euro area has helped the bonds of peripheral nations to rally. Buyers of Turkish and Nigerian equities saw a similar turnaround. Thanks to the yuan’s appreciation and reinvested dividends, investors in Chinese shares also got a bounce in dollar terms, even though local indices have fared poorly. In America bond returns easily outshone those of equities in 2011, but in 2012 equities beat bonds by 14 percentage points. Commodities continued to be a poor investment, falling slightly for the second year in a row.
More
Friday, December 21, 2012
Finance: The great Greek gamble
Financial Times
December 21, 2012
In Quentin Tarantino’s film Reservoir Dogs, Mr Pink gets away with the diamonds. His co-conspirators are left bloodied and dying.
When he was starting out as a hedge fund manager in the 1990s, Daniel Seth Loeb used to stalk investing chat rooms and message boards with an online persona: Mr Pink.
Mr Loeb has always evaded questions on the nom de plume, but it stuck as a nickname. And he appears to be living up to it.
This week the 51-year-old, now one of Wall Street’s most successful investors, scooped up a $500m windfall for his clients in a bond buyback deal with the Greek government.
Dozens of hedge funds have been burnt trying to play the eurozone crisis but Mr Loeb’s Third Point is not one of them.
The trade in Greek government bonds, which saw a handful of canny investors double their money, has been the single most successful hedge fund bet in two years – a period during which most hedge fund managers have struggled to navigate rocky markets, grinding out meagre returns.
More
December 21, 2012
In Quentin Tarantino’s film Reservoir Dogs, Mr Pink gets away with the diamonds. His co-conspirators are left bloodied and dying.
When he was starting out as a hedge fund manager in the 1990s, Daniel Seth Loeb used to stalk investing chat rooms and message boards with an online persona: Mr Pink.
Mr Loeb has always evaded questions on the nom de plume, but it stuck as a nickname. And he appears to be living up to it.
This week the 51-year-old, now one of Wall Street’s most successful investors, scooped up a $500m windfall for his clients in a bond buyback deal with the Greek government.
Dozens of hedge funds have been burnt trying to play the eurozone crisis but Mr Loeb’s Third Point is not one of them.
The trade in Greek government bonds, which saw a handful of canny investors double their money, has been the single most successful hedge fund bet in two years – a period during which most hedge fund managers have struggled to navigate rocky markets, grinding out meagre returns.
More
Greece's Top Banks Need $36 Billion Boost
Wall Street Journal
December 21, 2012
Greece's four largest banks need a capital boost of €27.4 billion ($36.29) to overcome the impact of the country's sovereign debt write-down as they battle to stem growing losses in the rapidly shrinking domestic economy.
A mammoth €200 billion debt restructuring completed by the country earlier this year wiped out the capital base of Greece's top lenders—National Bank of Greece, Eurobank Ergasias, Alpha Bank and Piraeus Bank — forcing them to appeal to the government for help.
On Friday, NBG said it requires a capital boost of €9.7 billion while Alpha needs a capital injection of €4.6 billion. This comes after Eurobank and Piraeus Bank said Thursday they need €5.8 billion and €7.3 billion respectively.
"The total number seems to be at the high end of expectations," said Panagiotis Kladis, an analyst at investment services company National P+K.
"This is a lot of money and investor interest in these banks will be determined by economic conditions prevailing in coming months and the economy's broader outlook."
More
December 21, 2012
Greece's four largest banks need a capital boost of €27.4 billion ($36.29) to overcome the impact of the country's sovereign debt write-down as they battle to stem growing losses in the rapidly shrinking domestic economy.
A mammoth €200 billion debt restructuring completed by the country earlier this year wiped out the capital base of Greece's top lenders—National Bank of Greece, Eurobank Ergasias, Alpha Bank and Piraeus Bank — forcing them to appeal to the government for help.
On Friday, NBG said it requires a capital boost of €9.7 billion while Alpha needs a capital injection of €4.6 billion. This comes after Eurobank and Piraeus Bank said Thursday they need €5.8 billion and €7.3 billion respectively.
"The total number seems to be at the high end of expectations," said Panagiotis Kladis, an analyst at investment services company National P+K.
"This is a lot of money and investor interest in these banks will be determined by economic conditions prevailing in coming months and the economy's broader outlook."
More
Crisis Enters Its Political Phase
by Stephen Fidler
Wall Street Journal
December 20, 2012
It may be hard for some to take, but acting on the confident statements of Europe's leaders at the start of this year about the survival of the euro zone could have made you a lot of money. Holders of Greek, Portuguese and Irish government bonds, among others, have made substantial profits as bond yields have fallen substantially.
It's a point José Manuel Barroso, the president of the European Commission, made in a brief interview on Thursday: "Those who have made their calculations based on our assessment have gained, and those who were predicting other things have been proven wrong."
The outlook for the euro zone has improved, he said. "Why? Because we have shown we mean business when we say we are ready to do whatever is necessary to secure financial stability in the euro zone."
This year has seen, he said, an announcement by the European Central Bank of a new policy to shore up government-bond markets, actions to control public finances, some ambitious economic reforms, a strengthened bailout fund, proposals to tighten economic integration and the first steps toward a single banking union in the euro zone.
More
Wall Street Journal
December 20, 2012
It may be hard for some to take, but acting on the confident statements of Europe's leaders at the start of this year about the survival of the euro zone could have made you a lot of money. Holders of Greek, Portuguese and Irish government bonds, among others, have made substantial profits as bond yields have fallen substantially.
It's a point José Manuel Barroso, the president of the European Commission, made in a brief interview on Thursday: "Those who have made their calculations based on our assessment have gained, and those who were predicting other things have been proven wrong."
The outlook for the euro zone has improved, he said. "Why? Because we have shown we mean business when we say we are ready to do whatever is necessary to secure financial stability in the euro zone."
This year has seen, he said, an announcement by the European Central Bank of a new policy to shore up government-bond markets, actions to control public finances, some ambitious economic reforms, a strengthened bailout fund, proposals to tighten economic integration and the first steps toward a single banking union in the euro zone.
More
Wednesday, December 19, 2012
Greece faces ‘make or break’ year
Financial Times
December 19, 2012
Next year will be “a make or break” year for Greece’s future as a member of the eurozone, the country’s finance minister has said, warning Europe’s leaders that Athens still faces “the possible risk” of crashing out of the currency bloc.
“We can make it next year if we can stick to the programme agreed with the EU and IMF,” Yannis Stournaras said in an interview with the Financial Times.
However, “the break would be if the political system finds the situation too difficult to handle”, he added, referring to the danger of social unrest about austerity that could force the two left-of-centre parties to bring down the governing coalition.
“What we have done so far is necessary but not sufficient to achieve a permanent solution for Greece,” Mr Stournaras said. “The issue now is implementation.”
The minister’s warning pierces the prevailing optimism about Greece, whose 10-year bond yields fell to an 21-month low on Wednesday after the European Central Bank said it would once again accept the country’s sovereign debt as collateral.
More
December 19, 2012
Next year will be “a make or break” year for Greece’s future as a member of the eurozone, the country’s finance minister has said, warning Europe’s leaders that Athens still faces “the possible risk” of crashing out of the currency bloc.
“We can make it next year if we can stick to the programme agreed with the EU and IMF,” Yannis Stournaras said in an interview with the Financial Times.
However, “the break would be if the political system finds the situation too difficult to handle”, he added, referring to the danger of social unrest about austerity that could force the two left-of-centre parties to bring down the governing coalition.
“What we have done so far is necessary but not sufficient to achieve a permanent solution for Greece,” Mr Stournaras said. “The issue now is implementation.”
The minister’s warning pierces the prevailing optimism about Greece, whose 10-year bond yields fell to an 21-month low on Wednesday after the European Central Bank said it would once again accept the country’s sovereign debt as collateral.
More
Corruption, Inequality and Trust: The Greek Vicious Circle from Incremental Adjustment to “Critical Juncture”?
by Christos J. Paraskevopoulos
Harvard University
Center for European Studies
CES Papers - Open Forum # 13, 2012
December 2012
Drawing primarily on new institutionalist approaches to Europeanization and the institutional theory of trust, and based on critical evaluation of the post-authoritarian period in terms of institutional and policy evolution, this paper argues that the situation in Greece over the last decade or so characterized by relatively high levels of corruption and inequality and low levels of social and institutional trust has constituted a vicious circle that can be conceptualized as a “multiple/institutional equilibrium”. In this respect, the current period of institutional and policy change should be viewed as a “critical juncture”, actually a consequence of the external shock facing the country, marked by the serious economic and political crises over the last two to three years. Yet, given that cor¬ruption, inequality and lack of trust are characterized as rather “sticky” phenomena, the paper, differentiating -up to a point- from other theories of transition/change, such as cultural, modernization and/or late industrialization theories, provides evidence of the Greek paradox, namely that this vicious circle is a relatively recent phenom¬enon that can be traced back to the post-authoritarianism, and in particular post-EU accession period, the main feature of which, however, has been incremental institutional and policy change. In other words, the vicious circle can itself be considered as a side-effect or byproduct of inadequacies/failures of the adjustment and/or moderniza¬tion processes themselves. In accounting for this phenomenon, the paper points to the congruence of cheap credit, on the one hand, as a result of Greece’s accession into the Eurozone, and the long-established weakness of the domestic institutional infrastructure, on the other, identified primarily with political clientelism and/or low “qual¬ity of government”. A key feature of this weakness has been the predominant role of rent-seeking interest groups in Greece’s policy-making structure at the expense of (civil) society. This phenomenon, however, is closely linked to the predominance of particularized (“amoral familism”-like) over generalized/social trust, which constitutes a key feature of Greece’s institutional infrastructure. Thus the lack of social trust is identified as a key intervening/ explanatory variable within the research hypotheses of this paper.
Read the Paper
Harvard University
Center for European Studies
CES Papers - Open Forum # 13, 2012
December 2012
Drawing primarily on new institutionalist approaches to Europeanization and the institutional theory of trust, and based on critical evaluation of the post-authoritarian period in terms of institutional and policy evolution, this paper argues that the situation in Greece over the last decade or so characterized by relatively high levels of corruption and inequality and low levels of social and institutional trust has constituted a vicious circle that can be conceptualized as a “multiple/institutional equilibrium”. In this respect, the current period of institutional and policy change should be viewed as a “critical juncture”, actually a consequence of the external shock facing the country, marked by the serious economic and political crises over the last two to three years. Yet, given that cor¬ruption, inequality and lack of trust are characterized as rather “sticky” phenomena, the paper, differentiating -up to a point- from other theories of transition/change, such as cultural, modernization and/or late industrialization theories, provides evidence of the Greek paradox, namely that this vicious circle is a relatively recent phenom¬enon that can be traced back to the post-authoritarianism, and in particular post-EU accession period, the main feature of which, however, has been incremental institutional and policy change. In other words, the vicious circle can itself be considered as a side-effect or byproduct of inadequacies/failures of the adjustment and/or moderniza¬tion processes themselves. In accounting for this phenomenon, the paper points to the congruence of cheap credit, on the one hand, as a result of Greece’s accession into the Eurozone, and the long-established weakness of the domestic institutional infrastructure, on the other, identified primarily with political clientelism and/or low “qual¬ity of government”. A key feature of this weakness has been the predominant role of rent-seeking interest groups in Greece’s policy-making structure at the expense of (civil) society. This phenomenon, however, is closely linked to the predominance of particularized (“amoral familism”-like) over generalized/social trust, which constitutes a key feature of Greece’s institutional infrastructure. Thus the lack of social trust is identified as a key intervening/ explanatory variable within the research hypotheses of this paper.
Read the Paper
Tuesday, December 18, 2012
S&P Lifts Rating on Greece to 18-Month High
Wall Street Journal
December 18, 2012
A strong and clear commitment from members of the euro zone to keep Greece in the common-currency bloc helped lead Standard & Poor's to raise its rating on Greece to B-minus from selective default, the ratings firm said Tuesday.
It is the highest rating S&P has given Greece since June 2011 as the country continues to face a deep recession and debt crisis.
Even with the country still facing challenges, S&P placed a stable outlook on the new B-minus rating. That buoys hope that the worst of Greece's problems could be in the past.
"It is a very important decision, but there is no room for complacency," said Greek Finance Minister Yannis Stournaras. "It is a decision which creates a climate of optimism, but we know that the road is still long and uphill."
More
December 18, 2012
A strong and clear commitment from members of the euro zone to keep Greece in the common-currency bloc helped lead Standard & Poor's to raise its rating on Greece to B-minus from selective default, the ratings firm said Tuesday.
It is the highest rating S&P has given Greece since June 2011 as the country continues to face a deep recession and debt crisis.
Even with the country still facing challenges, S&P placed a stable outlook on the new B-minus rating. That buoys hope that the worst of Greece's problems could be in the past.
"It is a very important decision, but there is no room for complacency," said Greek Finance Minister Yannis Stournaras. "It is a decision which creates a climate of optimism, but we know that the road is still long and uphill."
More
Lincoln, Leadership Lessons and Greece
by Gianna Angelopoulos
Huffington Post
December 18, 2012
Those who do not learn history are doomed to repeat it. Those who learn history with the help of Steven Spielberg and Daniel Day-Lewis, though, might learn how to repeat it -- better.
In recent weeks, I've watched American critics and pundits praise the movie Lincoln while calling on their leaders to re-learn its lessons. I have been impressed with Americans' seemingly inexhaustible desire to learn from their founding fathers. Spielberg's tale has tapped a deep reserve of American history that contains powerful lessons in leadership and moral courage for every successive generation. The response at the box office suggests that once again, Americans are listening.
The success of Lincoln, however, has awoken a very personal worry for me. I fear that my home country, Greece -- which has no shortage of founding principles, or ancient heritage, or illustrious former leaders -- has forgotten how to learn from its past.
After all, Greece is the birthplace of democracy, philosophy, and the international communal spirit embodied by the Olympic Games.
But today all three of those ideals are under threat in Greece. How can a democracy work when its people are jobless? How can we do the right thing for future generations? How can Greece establish a relationship with the international community not based on debt or dependency, but on mutual interests and trust?
More
Huffington Post
December 18, 2012
Those who do not learn history are doomed to repeat it. Those who learn history with the help of Steven Spielberg and Daniel Day-Lewis, though, might learn how to repeat it -- better.
In recent weeks, I've watched American critics and pundits praise the movie Lincoln while calling on their leaders to re-learn its lessons. I have been impressed with Americans' seemingly inexhaustible desire to learn from their founding fathers. Spielberg's tale has tapped a deep reserve of American history that contains powerful lessons in leadership and moral courage for every successive generation. The response at the box office suggests that once again, Americans are listening.
The success of Lincoln, however, has awoken a very personal worry for me. I fear that my home country, Greece -- which has no shortage of founding principles, or ancient heritage, or illustrious former leaders -- has forgotten how to learn from its past.
After all, Greece is the birthplace of democracy, philosophy, and the international communal spirit embodied by the Olympic Games.
But today all three of those ideals are under threat in Greece. How can a democracy work when its people are jobless? How can we do the right thing for future generations? How can Greece establish a relationship with the international community not based on debt or dependency, but on mutual interests and trust?
More
EU Presses for More Action on Deficits
Wall Street Journal
December 18, 2012
The European Commission rammed home the need for countries with high debt and deficit levels to reduce them before they are overwhelmed by the demands of aging populations, largely absolving member states with big current-account surpluses of blame for the region's woes.
A long-awaited report on countries with "persistently large" current-account surpluses said rebalancing was already under way in some, notably Germany. Still, it urged those countries to do more to rebalance their economies by stimulating demand at home—chiefly in liberalizing their markets for services, and financial services in particular.
National current accounts measure the difference between the values of a country's combined exports and imports of trade and services, as well as the net income flows from investments.
The report is likely to disappoint countries such as France and Italy, which have long complained that their exports suffer from policy choices in countries such as Germany and the Netherlands, both of which run persistent surpluses.
The commission has prescribed detailed targets and policy recommendations for countries with deficits, but has shied away from doing so for those member states running a surplus.
More
December 18, 2012
The European Commission rammed home the need for countries with high debt and deficit levels to reduce them before they are overwhelmed by the demands of aging populations, largely absolving member states with big current-account surpluses of blame for the region's woes.
A long-awaited report on countries with "persistently large" current-account surpluses said rebalancing was already under way in some, notably Germany. Still, it urged those countries to do more to rebalance their economies by stimulating demand at home—chiefly in liberalizing their markets for services, and financial services in particular.
National current accounts measure the difference between the values of a country's combined exports and imports of trade and services, as well as the net income flows from investments.
The report is likely to disappoint countries such as France and Italy, which have long complained that their exports suffer from policy choices in countries such as Germany and the Netherlands, both of which run persistent surpluses.
The commission has prescribed detailed targets and policy recommendations for countries with deficits, but has shied away from doing so for those member states running a surplus.
More
Struggling Greeks Face Harsh Winter
Wall Street Journal
December 18, 2012
Maria Katri sent her son to live at a charitable home for poor boys after Greece's economy crashed.
Now, as Greece slides deeper into depression, the widowed mother is so poor that her teenage daughter, who stills lives at home, is "jealous that her brother is having a better time than her in the institution," Ms. Katri says.
The spread of economic hardship is fraying Greece's social fabric and straining its political cohesion as the country enters the harshest winter of its three-year-old debt crisis. Even the tightknit Greek family—an institution that has helped the population to absorb a collapse in employment—is under pressure as household incomes dwindle.
Many families are sliding down the economic ladder that their parents and grandparents climbed, often making them reliant on those same retirees' shrinking pensions. Already-poor families are slipping off the ladder, into the arms of overburdened charities. In a country of 11 million, only 3.7 million people have jobs, down from 4.6 million four years ago. Economic activity has shrunk by over 20% in that time.
More
December 18, 2012
Maria Katri sent her son to live at a charitable home for poor boys after Greece's economy crashed.
Now, as Greece slides deeper into depression, the widowed mother is so poor that her teenage daughter, who stills lives at home, is "jealous that her brother is having a better time than her in the institution," Ms. Katri says.
The spread of economic hardship is fraying Greece's social fabric and straining its political cohesion as the country enters the harshest winter of its three-year-old debt crisis. Even the tightknit Greek family—an institution that has helped the population to absorb a collapse in employment—is under pressure as household incomes dwindle.
Many families are sliding down the economic ladder that their parents and grandparents climbed, often making them reliant on those same retirees' shrinking pensions. Already-poor families are slipping off the ladder, into the arms of overburdened charities. In a country of 11 million, only 3.7 million people have jobs, down from 4.6 million four years ago. Economic activity has shrunk by over 20% in that time.
More
Ελεύθερο ωράριο και καταναλωτές
του Τάσου Αβραντίνη
Capital.gr
18 Δεκεμβρίου 2012
Είμαι υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Επτά ημέρες την εβδομάδα, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Οι έμποροι πρέπει να αποφασίζουν οι ίδιοι πόσο και πότε θα εργαστούν. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και θα ωφελούσε τους καταναλωτές.
Θα ισχυριστεί κάποιος καλόπιστος ότι μια τέτοια απελευθέρωση ενδέχεται να ευνοήσει τα υπερκαταστήματα εις βάρος των μικρότερων επιχειρήσεων. Κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό, αφού τα υπερκαταστήματα είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσουν την απελευθέρωση του ωραρίου και να αποτελέσουν, εξ αυτού του λόγου, κίνδυνο για τις μικρότερες επιχειρήσεις. Και τούτο διότι σε σχέση με αυτές έχουν πολύ μεγάλο λειτουργικό κόστος, δουλεύουν με σχεδόν οριακό κέρδος και τις ώρες της μειωμένης κίνησης δεν συμφέρει να μένουν ανοιχτά.
Το ελεύθερο ωράριο θα βοηθήσει κυρίως τις ευέλικτες επιχειρήσεις και τους εργατικούς και πολυμήχανους καταστηματάρχες που είναι σε θέση να ικανοποιούν ευκολότερα και αμεσότερα τις ιδιαίτερες ανάγκες των καταναλωτών τους. Δείτε τι συμβαίνει στις τουριστικές περιοχές, στις οποίες το ωράριο είναι σχεδόν απελευθερωμένο, και θα διασκεδασθούν οι όποιες ανησυχίες σας.
Η πρόταση του Υπουργείου Ανάπτυξης για το ποια καταστήματα θα μπορούν να ανοίγουν όλες τις Κυριακές του χρόνου είναι ημίμετρο και αλυσιτελής. Είναι φανερό ότι την έγραψαν κουτοπόνηροι γραφειοκράτες, τους οποίους και αυτή η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμπιστεύεται, και όχι άνθρωποι της αγοράς. Με ποια λογική, λ.χ., θεωρείται μικρό ένα κατάστημα 250 τετραγωνικών μέτρων και μεγάλο ένα 251 τετραγωνικών μέτρων;
Περισσότερα
Capital.gr
18 Δεκεμβρίου 2012
Είμαι υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Επτά ημέρες την εβδομάδα, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Οι έμποροι πρέπει να αποφασίζουν οι ίδιοι πόσο και πότε θα εργαστούν. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και θα ωφελούσε τους καταναλωτές.
Θα ισχυριστεί κάποιος καλόπιστος ότι μια τέτοια απελευθέρωση ενδέχεται να ευνοήσει τα υπερκαταστήματα εις βάρος των μικρότερων επιχειρήσεων. Κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό, αφού τα υπερκαταστήματα είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσουν την απελευθέρωση του ωραρίου και να αποτελέσουν, εξ αυτού του λόγου, κίνδυνο για τις μικρότερες επιχειρήσεις. Και τούτο διότι σε σχέση με αυτές έχουν πολύ μεγάλο λειτουργικό κόστος, δουλεύουν με σχεδόν οριακό κέρδος και τις ώρες της μειωμένης κίνησης δεν συμφέρει να μένουν ανοιχτά.
Το ελεύθερο ωράριο θα βοηθήσει κυρίως τις ευέλικτες επιχειρήσεις και τους εργατικούς και πολυμήχανους καταστηματάρχες που είναι σε θέση να ικανοποιούν ευκολότερα και αμεσότερα τις ιδιαίτερες ανάγκες των καταναλωτών τους. Δείτε τι συμβαίνει στις τουριστικές περιοχές, στις οποίες το ωράριο είναι σχεδόν απελευθερωμένο, και θα διασκεδασθούν οι όποιες ανησυχίες σας.
Η πρόταση του Υπουργείου Ανάπτυξης για το ποια καταστήματα θα μπορούν να ανοίγουν όλες τις Κυριακές του χρόνου είναι ημίμετρο και αλυσιτελής. Είναι φανερό ότι την έγραψαν κουτοπόνηροι γραφειοκράτες, τους οποίους και αυτή η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμπιστεύεται, και όχι άνθρωποι της αγοράς. Με ποια λογική, λ.χ., θεωρείται μικρό ένα κατάστημα 250 τετραγωνικών μέτρων και μεγάλο ένα 251 τετραγωνικών μέτρων;
Περισσότερα
Monday, December 17, 2012
Aid to Ease Greece's Strain, but Hard Year Looms
Wall Street Journal
December 17, 2012
Greece is due to receive about €34 billion ($45 billion) in bailout aid this week that will ease strains on an economy that many pundits forecast would be forced out of the euro-zone this year, but a European Union report warned Monday that the country's economic struggles are far from over.
Finance ministers from the 17-nation currency bloc backed the aid payment at a meeting last week, their governments hoping that the move would lift the air of crisis that has surrounded the government's finances almost continuously since its debt problems emerged three years ago. For Germany, Greece's biggest government creditor, keeping a lid on the Greek crisis next year is critical to ensuring a turmoil-free run-up to elections next fall.
But the report on Monday made clear that Greece will continue to battle under the burden of heavy debts, a tough economic-reform agenda and an economy, in recession since 2008, that will continue to shrink in 2013. A senior EU official who briefed reporters on the contents of the review of Greece's economic performance said the economy could contract by more than the 4.2% officially forecast for 2013.
Cuts in public spending have already resulted in shortages in basic medical supplies at public hospitals. More than half of those under the age of 24 seeking work can't find any, and one-quarter of the entire workforce is jobless.
More
December 17, 2012
Greece is due to receive about €34 billion ($45 billion) in bailout aid this week that will ease strains on an economy that many pundits forecast would be forced out of the euro-zone this year, but a European Union report warned Monday that the country's economic struggles are far from over.
Finance ministers from the 17-nation currency bloc backed the aid payment at a meeting last week, their governments hoping that the move would lift the air of crisis that has surrounded the government's finances almost continuously since its debt problems emerged three years ago. For Germany, Greece's biggest government creditor, keeping a lid on the Greek crisis next year is critical to ensuring a turmoil-free run-up to elections next fall.
But the report on Monday made clear that Greece will continue to battle under the burden of heavy debts, a tough economic-reform agenda and an economy, in recession since 2008, that will continue to shrink in 2013. A senior EU official who briefed reporters on the contents of the review of Greece's economic performance said the economy could contract by more than the 4.2% officially forecast for 2013.
Cuts in public spending have already resulted in shortages in basic medical supplies at public hospitals. More than half of those under the age of 24 seeking work can't find any, and one-quarter of the entire workforce is jobless.
More
The Eurozone’s Delayed Reckoning
by Nouriel Roubini
Project Syndicate
December 17, 2012
The risks facing the eurozone have been reduced since the summer, when a Greek exit looked imminent and borrowing costs for Spain and Italy reached new and unsustainable heights. But, while financial strains have since eased, economic conditions on the eurozone’s periphery remain shaky.
Several factors account for the reduction in risks. For starters, the European Central Bank’s “outright monetary transactions” program has been incredibly effective: interest-rate spreads for Spain and Italy have fallen by about 250 basis points, even before a single euro has been spent to purchase government bonds. The introduction of the European Stability Mechanism (ESM), which provides another €500 billion ($650 billion) to be used to backstop banks and sovereigns, has also helped, as has European leaders’ recognition that a monetary union alone is unstable and incomplete, requiring deeper banking, fiscal, economic, and political integration.
But, perhaps most important, Germany’s attitude toward the eurozone in general, and Greece in particular, has changed. German officials now understand that, given extensive trade and financial links, a disorderly eurozone hurts not just the periphery but the core. They have stopped making public statements about a possible Greek exit, and just supported a third bailout package for the country. As long as Spain and Italy remain vulnerable, a Greek blowup could spark severe contagion before Germany’s election next year, jeopardizing Chancellor Angela Merkel’s chances of winning another term. So Germany will continue to finance Greece for the time being.
More
Project Syndicate
December 17, 2012
The risks facing the eurozone have been reduced since the summer, when a Greek exit looked imminent and borrowing costs for Spain and Italy reached new and unsustainable heights. But, while financial strains have since eased, economic conditions on the eurozone’s periphery remain shaky.
Several factors account for the reduction in risks. For starters, the European Central Bank’s “outright monetary transactions” program has been incredibly effective: interest-rate spreads for Spain and Italy have fallen by about 250 basis points, even before a single euro has been spent to purchase government bonds. The introduction of the European Stability Mechanism (ESM), which provides another €500 billion ($650 billion) to be used to backstop banks and sovereigns, has also helped, as has European leaders’ recognition that a monetary union alone is unstable and incomplete, requiring deeper banking, fiscal, economic, and political integration.
But, perhaps most important, Germany’s attitude toward the eurozone in general, and Greece in particular, has changed. German officials now understand that, given extensive trade and financial links, a disorderly eurozone hurts not just the periphery but the core. They have stopped making public statements about a possible Greek exit, and just supported a third bailout package for the country. As long as Spain and Italy remain vulnerable, a Greek blowup could spark severe contagion before Germany’s election next year, jeopardizing Chancellor Angela Merkel’s chances of winning another term. So Germany will continue to finance Greece for the time being.
More
Αύξηση των εγγεγραμμένων ανέργων
Ναυτεμπορική
17 Δεκεμβρίου 2012
Αύξηση κατά 9,86% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι και κατά 1,09% σε σύγκριση με τον Οκτώβριο παρουσίασε ο αριθμός των εγγεγραμμένων άνεργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον Νοέμβριο. Ειδικότερα, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανήλθαν τον Νοέμβριο στους 786.236, εκ των οποίων οι 329.946 ήταν άνδρες (ποσοστό 41,97%) και οι 456.290 γυναίκες (ποσοστό 58,03%).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού, το ποσοστό των μακροχρόνια άνεργων τον Νοέμβριο του 2012 κατέγραψε αύξηση κατά 16,81% σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ σε σχέση με τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους εμφανίζεται μειωμένο κατά 0,54%, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση να έχει καταγραφεί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (-4,07%).
Αυξημένος κατά 36.008 άτομα (ποσοστό 20,17%) σε σχέση με Οκτώβριο εμφανίζεται ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων, ο οποίος ανήλθε τον Νοέμβριο σε 214.573 άτομα. Από το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, το 68,24% είναι κοινοί επιδοτούμενοι, το 22,18% είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων επιδοτούμενοι, το 5,60% είναι εποχικοί λοιποί επιδοτούμενοι (αγροτικά), το 2,04% είναι επιδοτούμενοι σε οικοδόμο-τεχνικά επαγγέλματα, το 1,64% είναι εκπαιδευτικοί επιδοτούμενοι και το 0,31% είναι λοιποί επιδοτούμενοι.
Περισσότερο
17 Δεκεμβρίου 2012
Αύξηση κατά 9,86% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι και κατά 1,09% σε σύγκριση με τον Οκτώβριο παρουσίασε ο αριθμός των εγγεγραμμένων άνεργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον Νοέμβριο. Ειδικότερα, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανήλθαν τον Νοέμβριο στους 786.236, εκ των οποίων οι 329.946 ήταν άνδρες (ποσοστό 41,97%) και οι 456.290 γυναίκες (ποσοστό 58,03%).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού, το ποσοστό των μακροχρόνια άνεργων τον Νοέμβριο του 2012 κατέγραψε αύξηση κατά 16,81% σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ σε σχέση με τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους εμφανίζεται μειωμένο κατά 0,54%, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση να έχει καταγραφεί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (-4,07%).
Αυξημένος κατά 36.008 άτομα (ποσοστό 20,17%) σε σχέση με Οκτώβριο εμφανίζεται ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων, ο οποίος ανήλθε τον Νοέμβριο σε 214.573 άτομα. Από το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, το 68,24% είναι κοινοί επιδοτούμενοι, το 22,18% είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων επιδοτούμενοι, το 5,60% είναι εποχικοί λοιποί επιδοτούμενοι (αγροτικά), το 2,04% είναι επιδοτούμενοι σε οικοδόμο-τεχνικά επαγγέλματα, το 1,64% είναι εκπαιδευτικοί επιδοτούμενοι και το 0,31% είναι λοιποί επιδοτούμενοι.
Περισσότερο
Greece's triangle of power
Reuters
December 17, 2012
In late 2011 the Greek finance minister made an impassioned plea for help to rescue his country from financial ruin.
"We need a national collective effort: all of us have to carry the burden together," announced Evangelos Venizelos, who has since become leader of the socialist party PASOK. "We need something that will be fair and socially acceptable."
It was meant to be a call to arms; it ended up highlighting a key weakness in Greece's attempts to reform.
Venizelos' idea was a new tax on property, levied via electricity bills to make it hard to dodge. The public were furious and the press echoed the outrage, labeling the tax ‘haratsi' after a hated levy the Ottomans once imposed on Greeks. The name stuck and George Papandreou, then prime minister, felt compelled to plead with voters: "Let's all lose something so that we don't lose everything."
More
December 17, 2012
In late 2011 the Greek finance minister made an impassioned plea for help to rescue his country from financial ruin.
"We need a national collective effort: all of us have to carry the burden together," announced Evangelos Venizelos, who has since become leader of the socialist party PASOK. "We need something that will be fair and socially acceptable."
It was meant to be a call to arms; it ended up highlighting a key weakness in Greece's attempts to reform.
Venizelos' idea was a new tax on property, levied via electricity bills to make it hard to dodge. The public were furious and the press echoed the outrage, labeling the tax ‘haratsi' after a hated levy the Ottomans once imposed on Greeks. The name stuck and George Papandreou, then prime minister, felt compelled to plead with voters: "Let's all lose something so that we don't lose everything."
More
Slow but real progress on resolving eurozone crisis
by Jean Pisani-Ferry
Financial Times
December 17, 2012
Last week’s summit of European leaders as well as finance ministers marks an important step in completing the eurozone architecture. At the same time, the summit’s results fall short of what could have been hoped for.
Start with banking union. When launched on 29 June, the project was widely and rightly interpreted by markets to indicate that Europe’s leaders had changed their assessment of the euro crisis. Until then eurozone heads of state had behaved as if a mere tightening of the existing budgetary provisions could suffice to restore confidence in the euro. But in June they recognised that the arrest of financial flows within the euro area had deeper roots. Banking union was designed as the first component of a systemic response to a systemic problem. Together with the announcement by the European Central Bank of a new bond-purchase facility, it was instrumental in convincing markets that the worst was not certain.
Last week finance ministers agreed on the first important step towards banking union: the establishment of a single supervisory mechanism (SSM). The compromise they have reached seems to be a good one. The ECB will be in a strong position and responsible for the overall functioning of the SSM. It will have direct oversight of eurozone banks in a differentiated way depending on size. The size threshold of €30bn means that perhaps 85 per cent of assets and more than 180 banks in the eurozone will be under direct oversight of the ECB. The press communiqué suggests that ECB will also have the right to scrutinize banks below the threshold, which will reduce banks’ incentives to fall below or above the threshold. This is important to avoid competitive distortions but also to prevent major problems among small banks, which taken together are still large. Moreover, when financial assistance is given, the ECB will be the supervisor which allows extending the coverage to a number of Spanish Cajas that are smaller in size than €30bn. The compromise also appropriately allows non-eurozone countries to participate in the SSM.
More
Financial Times
December 17, 2012
Last week’s summit of European leaders as well as finance ministers marks an important step in completing the eurozone architecture. At the same time, the summit’s results fall short of what could have been hoped for.
Start with banking union. When launched on 29 June, the project was widely and rightly interpreted by markets to indicate that Europe’s leaders had changed their assessment of the euro crisis. Until then eurozone heads of state had behaved as if a mere tightening of the existing budgetary provisions could suffice to restore confidence in the euro. But in June they recognised that the arrest of financial flows within the euro area had deeper roots. Banking union was designed as the first component of a systemic response to a systemic problem. Together with the announcement by the European Central Bank of a new bond-purchase facility, it was instrumental in convincing markets that the worst was not certain.
Last week finance ministers agreed on the first important step towards banking union: the establishment of a single supervisory mechanism (SSM). The compromise they have reached seems to be a good one. The ECB will be in a strong position and responsible for the overall functioning of the SSM. It will have direct oversight of eurozone banks in a differentiated way depending on size. The size threshold of €30bn means that perhaps 85 per cent of assets and more than 180 banks in the eurozone will be under direct oversight of the ECB. The press communiqué suggests that ECB will also have the right to scrutinize banks below the threshold, which will reduce banks’ incentives to fall below or above the threshold. This is important to avoid competitive distortions but also to prevent major problems among small banks, which taken together are still large. Moreover, when financial assistance is given, the ECB will be the supervisor which allows extending the coverage to a number of Spanish Cajas that are smaller in size than €30bn. The compromise also appropriately allows non-eurozone countries to participate in the SSM.
More
Saturday, December 15, 2012
Δουλειά
του Γιώργου Λακόπουλου
Τα Νέα
15 Δεκεμβρίου 2012
Σε όλα τα συστήματα οργάνωσης της εργασίας στην Ιστορία υπήρχε ιεραρχία. Με διάφορες παραλλαγές, στο τέλος κάποιος είχε την ευθύνη να αποφασίσει πώς διατάσσεται το προσωπικό, ποιο είναι το αντικείμενο, οι προτεραιότητες, οι στόχοι και οι κανόνες. Αλλά και πώς θα γίνει εν τέλει η αξιολόγηση του έργου, της εργασίας και των εργαζομένων. Αυτή η αξιολόγηση είχε συνέπειες - καλές και καλές. Στις καλές υπήρχαν αμοιβές και έπαινοι. Στις κακές επιβάλλονταν περιορισμοί και τιμωρία. Η διαφορά είναι ότι σε άλλες περιπτώσεις η τιμωρία θα μπορούσε να είναι ο αποκεφαλισμός, σε άλλες η εκτόπιση και σε άλλες απλώς η απόλυση.
Ετσι είχαν και έχουν τα πράγματα, παντού και πάντα με μία μόνο εξαίρεση: το ελληνικό Δημόσιο. Το προσωπικό του ελληνικού κράτους θεωρεί ότι ουδείς μπορεί να του θέτει στόχους, περιορισμούς, καθήκοντα και πολύ περισσότερο να το αξιολογεί αναλόγως. Ταυτόχρονα το ελληνικό Δημόσιο είναι ο μοναδικός εργοδότης στον πλανήτη που έχει αποποιηθεί των δικαιωμάτων του να ορίζει την οργάνωση της εργασίας, όπως κρίνει πιο αποδοτικό και χρήσιμο για τους πολίτες - πελάτες του.
Περισσότερα
Τα Νέα
15 Δεκεμβρίου 2012
Σε όλα τα συστήματα οργάνωσης της εργασίας στην Ιστορία υπήρχε ιεραρχία. Με διάφορες παραλλαγές, στο τέλος κάποιος είχε την ευθύνη να αποφασίσει πώς διατάσσεται το προσωπικό, ποιο είναι το αντικείμενο, οι προτεραιότητες, οι στόχοι και οι κανόνες. Αλλά και πώς θα γίνει εν τέλει η αξιολόγηση του έργου, της εργασίας και των εργαζομένων. Αυτή η αξιολόγηση είχε συνέπειες - καλές και καλές. Στις καλές υπήρχαν αμοιβές και έπαινοι. Στις κακές επιβάλλονταν περιορισμοί και τιμωρία. Η διαφορά είναι ότι σε άλλες περιπτώσεις η τιμωρία θα μπορούσε να είναι ο αποκεφαλισμός, σε άλλες η εκτόπιση και σε άλλες απλώς η απόλυση.
Ετσι είχαν και έχουν τα πράγματα, παντού και πάντα με μία μόνο εξαίρεση: το ελληνικό Δημόσιο. Το προσωπικό του ελληνικού κράτους θεωρεί ότι ουδείς μπορεί να του θέτει στόχους, περιορισμούς, καθήκοντα και πολύ περισσότερο να το αξιολογεί αναλόγως. Ταυτόχρονα το ελληνικό Δημόσιο είναι ο μοναδικός εργοδότης στον πλανήτη που έχει αποποιηθεί των δικαιωμάτων του να ορίζει την οργάνωση της εργασίας, όπως κρίνει πιο αποδοτικό και χρήσιμο για τους πολίτες - πελάτες του.
Περισσότερα
Friday, December 14, 2012
Europe’s Two-Speed Future
by Jean-Claude Piris
Project Syndicate
December 14, 2012
For three years, the euro crisis has threatened not only to unravel the eurozone, but to bring down the entire European Union with it. Although the pressure from financial markets has moderated, for now, a long-term resolution to the crisis remains an existential priority for the EU.
In today’s highly competitive global economy, European countries’ relatively small size, aging populations, and excessive indebtedness, combined with a lack of energy resources and insufficient investment in research and development, mean that their high living standards and generous social-welfare states are in jeopardy. Individually, they cannot compete with emerging markets; they need a strong EU to face the challenges posed by globalization.
But the eurozone’s architecture – in which monetary policy is centralized, but budgetary and economic policies are left up to individual governments – is not viable in the long term. Although Europe’s leaders have made some progress on institutional reform, the measures taken so far will not lead to real convergence of economic and budgetary policies, or to genuine economic union. As a result, they will fail to reassure financial markets.
More
Project Syndicate
December 14, 2012
For three years, the euro crisis has threatened not only to unravel the eurozone, but to bring down the entire European Union with it. Although the pressure from financial markets has moderated, for now, a long-term resolution to the crisis remains an existential priority for the EU.
In today’s highly competitive global economy, European countries’ relatively small size, aging populations, and excessive indebtedness, combined with a lack of energy resources and insufficient investment in research and development, mean that their high living standards and generous social-welfare states are in jeopardy. Individually, they cannot compete with emerging markets; they need a strong EU to face the challenges posed by globalization.
But the eurozone’s architecture – in which monetary policy is centralized, but budgetary and economic policies are left up to individual governments – is not viable in the long term. Although Europe’s leaders have made some progress on institutional reform, the measures taken so far will not lead to real convergence of economic and budgetary policies, or to genuine economic union. As a result, they will fail to reassure financial markets.
More
Thursday, December 13, 2012
FT Person of the Year: Mario Draghi
Financial Times
December 13, 2012
On the eve of the 2012 Olympic Games, Mario Draghi found himself in the august setting of Lancaster House in the heart of London’s royal district. He was a panellist at an official event intended to drum up foreign investment to the UK, but the president of the European Central Bank had weightier matters on his mind.
Europe’s single currency was disintegrating amid soaring borrowing costs in Greece, Spain and Mr Draghi’s native Italy. Speculation that the eurozone was heading for a break-up, with incalculable financial and political consequences, was rampant. It was time to draw a line in the crisis.
“Within our mandate, the ECB is ready to do whatever it takes to preserve the euro,” Mr Draghi said, pausing for effect. “And believe me, it will be enough.”
Mr Draghi’s advisers had been forewarned that he was preparing to make a forthright statement, but none had been apprised of the precise wording. In retrospect, the July declaration – which in effect dared financial markets to challenge the ECB’s unlimited firepower – may well be seen as a turning point in the three-year-old crisis.
“What I thought was that the markets should know what our stance was,” Mr Draghi, 65, recalls in an interview with the Financial Times in his office on the 35th floor of the ECB’s Frankfurt headquarters. Asked if he had rehearsed his pause, he laughs. “No, I’m not really that theatrical.”
More
Read the Interview
December 13, 2012
On the eve of the 2012 Olympic Games, Mario Draghi found himself in the august setting of Lancaster House in the heart of London’s royal district. He was a panellist at an official event intended to drum up foreign investment to the UK, but the president of the European Central Bank had weightier matters on his mind.
Europe’s single currency was disintegrating amid soaring borrowing costs in Greece, Spain and Mr Draghi’s native Italy. Speculation that the eurozone was heading for a break-up, with incalculable financial and political consequences, was rampant. It was time to draw a line in the crisis.
“Within our mandate, the ECB is ready to do whatever it takes to preserve the euro,” Mr Draghi said, pausing for effect. “And believe me, it will be enough.”
Mr Draghi’s advisers had been forewarned that he was preparing to make a forthright statement, but none had been apprised of the precise wording. In retrospect, the July declaration – which in effect dared financial markets to challenge the ECB’s unlimited firepower – may well be seen as a turning point in the three-year-old crisis.
“What I thought was that the markets should know what our stance was,” Mr Draghi, 65, recalls in an interview with the Financial Times in his office on the 35th floor of the ECB’s Frankfurt headquarters. Asked if he had rehearsed his pause, he laughs. “No, I’m not really that theatrical.”
More
Read the Interview
EU Reaches Deal on Bank Supervisor
Wall Street Journal
December 13, 2012
European Union finance ministers reached a landmark deal early Thursday that would bring many of the continent's banks under a single supervisor, in what governments hope will be a major step toward resolving their three-year-old debt crisis.
Ministers said the European Central Bank would start policing the most important and vulnerable banks in the euro zone and other countries that choose to join the new supervisory regime next year. Once it takes over, the ECB will be able to force banks to raise their capital buffers and even shut down unsafe lenders.
German Finance Minister Wolfgang Schäuble said national parliaments will be able to ratify the new supervisor by the end of February and "we should have the supervisor in place by the first of March."
The EU's Internal Markets Commissioner Michel Barnier, in a tweet, called the agreement "historic." "Taking these decisions on the supervisor was a night well spent," he added.
With the deal, which still needs to be signed off by the European Parliament, the currency union has cleared the first real hurdle on the road to a "banking union," designed to cut the debilitating link between weak banks and their governments.
More
See also
December 13, 2012
European Union finance ministers reached a landmark deal early Thursday that would bring many of the continent's banks under a single supervisor, in what governments hope will be a major step toward resolving their three-year-old debt crisis.
Ministers said the European Central Bank would start policing the most important and vulnerable banks in the euro zone and other countries that choose to join the new supervisory regime next year. Once it takes over, the ECB will be able to force banks to raise their capital buffers and even shut down unsafe lenders.
German Finance Minister Wolfgang Schäuble said national parliaments will be able to ratify the new supervisor by the end of February and "we should have the supervisor in place by the first of March."
The EU's Internal Markets Commissioner Michel Barnier, in a tweet, called the agreement "historic." "Taking these decisions on the supervisor was a night well spent," he added.
With the deal, which still needs to be signed off by the European Parliament, the currency union has cleared the first real hurdle on the road to a "banking union," designed to cut the debilitating link between weak banks and their governments.
More
See also
The Euroless Union?
by Barry Eichengreen
Project Syndicate
December 13, 2012
Europe’s crisis has entered a quiet phase, which is no accident. The current period of relative calm coincides with the approach of Germany’s federal election in 2013, in which the incumbent chancellor, Angela Merkel, will be running as the woman who saved the euro.
But the crisis will be back, if not before Germany’s upcoming election, then after. Southern Europe has not done enough to enhance its competitiveness, while northern Europe has not done enough to boost demand. Debt burdens remain crushing, and Europe’s economy remains unable to grow. Across the continent, political divisions are deepening. For all of these reasons, the specter of a eurozone collapse has not been dispatched.
The consequences of a collapse would not be pretty. Whichever country precipitated it – Germany by threatening to abandon the euro, or Greece or Spain by actually doing so – would trigger economic chaos and incur its neighbors’ wrath. To protect themselves from the financial fallout, governments would invoke obscure clauses in EU treaties in order to slap temporary controls on capital flows and ring-fence their banking systems. They would close their borders to stem capital flight. It would be each country for itself.
More
Project Syndicate
December 13, 2012
Europe’s crisis has entered a quiet phase, which is no accident. The current period of relative calm coincides with the approach of Germany’s federal election in 2013, in which the incumbent chancellor, Angela Merkel, will be running as the woman who saved the euro.
But the crisis will be back, if not before Germany’s upcoming election, then after. Southern Europe has not done enough to enhance its competitiveness, while northern Europe has not done enough to boost demand. Debt burdens remain crushing, and Europe’s economy remains unable to grow. Across the continent, political divisions are deepening. For all of these reasons, the specter of a eurozone collapse has not been dispatched.
The consequences of a collapse would not be pretty. Whichever country precipitated it – Germany by threatening to abandon the euro, or Greece or Spain by actually doing so – would trigger economic chaos and incur its neighbors’ wrath. To protect themselves from the financial fallout, governments would invoke obscure clauses in EU treaties in order to slap temporary controls on capital flows and ring-fence their banking systems. They would close their borders to stem capital flight. It would be each country for itself.
More
Greece To Get Billons in Long-Awaited Payments
Wall Street Journal
December 13, 2012
Euro-zone finance ministers on Thursday backed the release of long-delayed aid payments to Greece, saying the first batch of money will be sent to Athens in the coming days. WSJ's Charles Forelle reports on the News Hub.
More
December 13, 2012
Euro-zone finance ministers on Thursday backed the release of long-delayed aid payments to Greece, saying the first batch of money will be sent to Athens in the coming days. WSJ's Charles Forelle reports on the News Hub.
More
Why Does the EU Need a Single Banking Supervisor?
Wall Street Journal
December 13, 2012
EU finance ministers have agreed to a joint banking supervisor for big banks in the euro zone. Heard on the Street's Simon Nixon explains how the supervisor will work and what it means for financial transfers in the region.
More
See also
December 13, 2012
EU finance ministers have agreed to a joint banking supervisor for big banks in the euro zone. Heard on the Street's Simon Nixon explains how the supervisor will work and what it means for financial transfers in the region.
More
See also
ΕΛΣΤΑΤ: Συνεχίζει να καλπάζει η ανεργία στην Ελλάδα με σχεδόν 25%
Το Βήμα
13 Δεκεμβρίου 2012
Στο 24,8% αυξήθηκε η ανεργία στο τρίτο τρίμηνο του έτους, από 23,6% το προηγούμενο τρίμηνο, λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή την Πέμπτη.
Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας τουλάχιστον από το 1998.
Στο τρίτο τρίμηνο του 2011, η ανεργία είχε ανέλθει στο 17,7%.
Η ΕΛΣΤΑΤ έχει ήδη δημοσιεύσει μηνιαία στοιχεία για την ανεργία μέχρι τον Σεπτέμβριο (26%).
Περισσότερα
13 Δεκεμβρίου 2012
Στο 24,8% αυξήθηκε η ανεργία στο τρίτο τρίμηνο του έτους, από 23,6% το προηγούμενο τρίμηνο, λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή την Πέμπτη.
Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας τουλάχιστον από το 1998.
Στο τρίτο τρίμηνο του 2011, η ανεργία είχε ανέλθει στο 17,7%.
Η ΕΛΣΤΑΤ έχει ήδη δημοσιεύσει μηνιαία στοιχεία για την ανεργία μέχρι τον Σεπτέμβριο (26%).
Περισσότερα
Europe to Back Greek Aid Release
Wall Street Journal
December 12, 2012
Euro-zone finance ministers are set on Thursday to back the release of another batch of aid to Greece, although its bond-buyback operation fell short of expectations and left the country likely to need more financial assistance and further measures to reduce its debt.
Euro-zone leaders and the International Monetary Fund agreed last month to provide the next installment of about €34 billion ($44 billion) in loans if Greece met certain economic conditions and retired a sizable portion of its private-sector debt by buying back its bonds at deep discounts to face value.
Athens disclosed Wednesday that the buyback fell shy of expectations because Greece had to pay a higher-than-intended price to buy about €31.9 billion in bonds.
Germany and the IMF lauded the bond repurchase as a success, although documents from the Greek government and its troika of official creditors—sent by the German finance minister to Germany's parliament on Wednesday, and reviewed by The Wall Street Journal—showed that Greece would miss its targets. The troika comprises euro-zone national governments, the IMF and the European Central Bank.
The buyback is expected to reduce Greece's debt to 128% of gross domestic product by 2020, slightly higher than the original target of 124%, the documents showed.
More
December 12, 2012
Euro-zone finance ministers are set on Thursday to back the release of another batch of aid to Greece, although its bond-buyback operation fell short of expectations and left the country likely to need more financial assistance and further measures to reduce its debt.
Euro-zone leaders and the International Monetary Fund agreed last month to provide the next installment of about €34 billion ($44 billion) in loans if Greece met certain economic conditions and retired a sizable portion of its private-sector debt by buying back its bonds at deep discounts to face value.
Athens disclosed Wednesday that the buyback fell shy of expectations because Greece had to pay a higher-than-intended price to buy about €31.9 billion in bonds.
Germany and the IMF lauded the bond repurchase as a success, although documents from the Greek government and its troika of official creditors—sent by the German finance minister to Germany's parliament on Wednesday, and reviewed by The Wall Street Journal—showed that Greece would miss its targets. The troika comprises euro-zone national governments, the IMF and the European Central Bank.
The buyback is expected to reduce Greece's debt to 128% of gross domestic product by 2020, slightly higher than the original target of 124%, the documents showed.
More
Wednesday, December 12, 2012
Μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήρωσαν το 55% των φόρων το 2011
In.gr
12 Δεκεμβρίου 2012
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν στην εφορία το 2011 το 70,22% του συνολικού εισοδήματος των φορολογούμενων και σηκώνοντας ως συνήθως το μεγαλύτερο βάρος κατέβαλαν το 55,09% του συνολικού φόρου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών που δόθηκαν την Τετάρτη στη δημοσιότητα.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία τα υπόλοιπα φυσικά πρόσωπα (κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες) δήλωσαν το 18,79% του συνολικού εισοδήματος και κατέβαλαν το 15,44% του φόρου, ενώ τα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις) δήλωσαν το 11% του συνολικού εισοδήματος και κατέβαλαν το 29,47% του φόρου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2011 δηλώθηκε συνολικά εισόδημα (που αποκτήθηκε το 2010) ύψους 116,5 δισ. ευρώ από το οποίο τα 81,81 δισ. ευρώ δηλώθηκε από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τα 21,8 δισ ευρώ από τους λοιπούς φορολογούμενους (επαγγελματίες κά), ενώ 12,8 δισ. ευρώ ήταν τα δηλωθέντα κέρδη των επιχειρήσεων.
Περισσότερα
12 Δεκεμβρίου 2012
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν στην εφορία το 2011 το 70,22% του συνολικού εισοδήματος των φορολογούμενων και σηκώνοντας ως συνήθως το μεγαλύτερο βάρος κατέβαλαν το 55,09% του συνολικού φόρου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών που δόθηκαν την Τετάρτη στη δημοσιότητα.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία τα υπόλοιπα φυσικά πρόσωπα (κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες) δήλωσαν το 18,79% του συνολικού εισοδήματος και κατέβαλαν το 15,44% του φόρου, ενώ τα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις) δήλωσαν το 11% του συνολικού εισοδήματος και κατέβαλαν το 29,47% του φόρου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2011 δηλώθηκε συνολικά εισόδημα (που αποκτήθηκε το 2010) ύψους 116,5 δισ. ευρώ από το οποίο τα 81,81 δισ. ευρώ δηλώθηκε από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τα 21,8 δισ ευρώ από τους λοιπούς φορολογούμενους (επαγγελματίες κά), ενώ 12,8 δισ. ευρώ ήταν τα δηλωθέντα κέρδη των επιχειρήσεων.
Περισσότερα
Ευνοιοκρατία: τι είναι και πως λειτουργεί
του Δημήτρη Δημητράκου
Ratio Vincit
12 Δεκεμβρίου 2012
Ευνοιοκρατία, όπως ο καθένας ξέρει, είναι η μεροληπτική προτίμηση των «ημετέρων» από μια κυβέρνηση, η ρουσφετολογική /αναξιοκρατική απονομή δημόσιας θέσης. Αλλά στο παρελθόν αυτή η πρακτική ήταν οριακή. Ο εκάστοτε υπουργός ή πρωθυπουργός είχε ένα περιθώριο διακριτικής ευχέρειας να τοποθετήσει μερικά από «τα δικά μας παιδιά» και να προωθήσει ορισμένους έμπιστους δικούς του ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά. Και πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτό ήταν και είναι αναπόφευκτο στην πολιτική. Η ευνοιοκρατία, όμως, γίνεται σύστημα εξουσίας όταν (i) ο αριθμός των ευνοιοκρατικώς διοριζομένων ξεπερνά μια κρίσιμη μάζα (ii) η απόκτηση πολιτικής εύνοιας είναι απαράβατος όρος για να πετύχει κανείς ό,τιδήποτε και (iii) όταν το πολιτικό σύστημα θεσμικά προβλέπει θεσμικά παρασιτικές θέσεις και υπηρεσίες για να εξασφαλίζονται ευνοιοκρατικές ανάγκες.
Φτάνουμε, δηλαδή, στο σημείο, όχι μόνο να δημιουργούνται ad hoc θέσεις και υπηρεσίες για να βολεύονται «ημέτεροι», αλλά και να προβλέπονται θεσμικά, διότι χωρίς αυτές δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα. Θυμάμαι ότι σε κουβέντα που είχα προ πολλών ετών με γνωστό μου που μόλις είχε αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας, μου είχε πει ότι πρώτο μέλημά του ήταν να «γεμίσει» τις 40 (ή 50, δεν θυμάμαι καλά) θέσεις που του έδιναν : συμβούλους, γραμματείς, κλητήρες και άλλους παρατρεχάμενους, εκπροσώπους σε διεθνή ή ευρωπαϊκά όργανα κλπ. Τα πόστα αυτά είναι κατά το πλείστον, παρασιτικά, φυσικά. Έπρεπε να πληρωθούν, αλλιώς θα τα «έχανε»!
Περισσότερα
Ratio Vincit
12 Δεκεμβρίου 2012
Ευνοιοκρατία, όπως ο καθένας ξέρει, είναι η μεροληπτική προτίμηση των «ημετέρων» από μια κυβέρνηση, η ρουσφετολογική /αναξιοκρατική απονομή δημόσιας θέσης. Αλλά στο παρελθόν αυτή η πρακτική ήταν οριακή. Ο εκάστοτε υπουργός ή πρωθυπουργός είχε ένα περιθώριο διακριτικής ευχέρειας να τοποθετήσει μερικά από «τα δικά μας παιδιά» και να προωθήσει ορισμένους έμπιστους δικούς του ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά. Και πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτό ήταν και είναι αναπόφευκτο στην πολιτική. Η ευνοιοκρατία, όμως, γίνεται σύστημα εξουσίας όταν (i) ο αριθμός των ευνοιοκρατικώς διοριζομένων ξεπερνά μια κρίσιμη μάζα (ii) η απόκτηση πολιτικής εύνοιας είναι απαράβατος όρος για να πετύχει κανείς ό,τιδήποτε και (iii) όταν το πολιτικό σύστημα θεσμικά προβλέπει θεσμικά παρασιτικές θέσεις και υπηρεσίες για να εξασφαλίζονται ευνοιοκρατικές ανάγκες.
Φτάνουμε, δηλαδή, στο σημείο, όχι μόνο να δημιουργούνται ad hoc θέσεις και υπηρεσίες για να βολεύονται «ημέτεροι», αλλά και να προβλέπονται θεσμικά, διότι χωρίς αυτές δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα. Θυμάμαι ότι σε κουβέντα που είχα προ πολλών ετών με γνωστό μου που μόλις είχε αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας, μου είχε πει ότι πρώτο μέλημά του ήταν να «γεμίσει» τις 40 (ή 50, δεν θυμάμαι καλά) θέσεις που του έδιναν : συμβούλους, γραμματείς, κλητήρες και άλλους παρατρεχάμενους, εκπροσώπους σε διεθνή ή ευρωπαϊκά όργανα κλπ. Τα πόστα αυτά είναι κατά το πλείστον, παρασιτικά, φυσικά. Έπρεπε να πληρωθούν, αλλιώς θα τα «έχανε»!
Περισσότερα
Subscribe to:
Posts (Atom)