Η ώρα της κρίσης

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
11 Φεβρουαρίου 2012

Τα μηνύματα από το εξωτερικό ήταν άσχημα, αλλά τώρα γίνονται απελπιστικά. Η αναβολή απόφασης του Eurogroup είναι κακός οιωνός. Στην Ελλάδα μεταφράζεται ως πίεση. Είναι πίεση, αλλά προς ποια κατεύθυνση; Είναι πίεση προς το πολιτικό σύστημα (να εγγυηθεί όσα υποσχόταν και δεν έκανε, για να κάνει όσα θα υποσχεθεί με τη νέα δανειακή σύμβαση;) ή είναι πίεση εξόδου από την Ευρωζώνη; Την Τετάρτη θα ξέρουμε.

Το μόνο σίγουρο είναι πως μ’ όλες αυτές τις πολιτικές λοβιτούρες η χώρα κατεβαίνει σκαλί σκαλί – οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά. Το τελευταίο σκαλί είναι η πτωχή και ούτε καν βαλκανική Ελλάς. Διότι οι άλλοι γείτονες παλεύουν και προχωρούν για να ενταχθούν σ’ αυτά που εμείς είχαμε κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια. Μη βρεθούμε δηλαδή μεσοπρόθεσμα να βάζει βέτο η ΠΓΔΜ για ένταξη της Ελλάδας σε κάποια όργανα της Ε.Ε. Ακούγεται αστείο; Πιθανώς. Αλλά πάλι σαν ανέκδοτο δεν θα ακουγόταν πριν από τρία χρόνια ότι υπάρχει περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη;

Υπάρχουν πολλοί που αναρωτιούνται αν η νέα δανειακή σύμβαση θα μας σώσει. Οχι. Δεν υπάρχει εύκολη σωτηρία. Στη ζωή μόνο η καταστροφή είναι εύκολη. Η χώρα αυτή προσπάθησε πολύ για να γίνει μέρος του πλουσιότερου κλαμπ του κόσμου. Ο στόχος είναι να παραμείνει εκεί, έστω ως ο φτωχός συγγενής. Υπάρχουν πολλοί γύρω μας που θα ήθελαν να βρίσκονται σ’ αυτό το τελευταίο βαγόνι που είμαστε εμείς.

Περισσότερα