της Μιράντας Ξαφά
Protagon.gr
14 Φεβρουαρίου 2012
Με την έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης και του PSI από τη Βουλή απετράπη η άτακτη χρεοκοπία και η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη. Το πακέτο περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, τον εξορθολογισμό των κρατικών δαπανών (π.χ. με καλύτερη στόχευση των κοινωνικών επιδομάτων και αναμόρφωση των ειδικών μισθολογίων) αλλά και οριζόντιες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Όλοι μας –και η τρόικα– συνειδητοποιούμε ότι οι περικοπές δεν αρκούν για να ανακάμψει η Ελληνική οικονομία. Τα ταμειακά μέτρα αποτελούν εύκολη λύση για την άμεση μείωση των ελλειμμάτων, ώστε να μπορούν να καλυφθούν από την διαθέσιμη χρηματοδότηση, χωρίς όμως να θεραπεύουν τις δομές που παράγουν τα ελλείμματα. Ποιος όμως ευθύνεται για την επαναλαμβανόμενη εφαρμογή οριζόντιων περικοπών, αν όχι η συνεχιζόμενη απροθυμία της κυβέρνησης να εφαρμόσει διαρθρωτικές αλλαγές;
Αν είχαν εφαρμοστεί εγκαίρως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η ενιαία αρχή πληρωμών, το ενιαίο μισθολόγιο, και το διπλογραφικό σύστημα στα νοσοκομεία, αν είχε απολυθεί το υπερβάλλον προσωπικό στο Δημόσιο, όπως προέβλεπε το Μνημόνιο, δεν θα είχαν χρειαστεί οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις πέρα από αυτές που έγιναν το καλοκαίρι του 2010. Οι οριζόντιες περικοπές αγόρασαν χρόνο για να σχεδιαστούν διαρθρωτικές αλλαγές που μειώνουν τις κρατικές δαπάνες σε μόνιμη βάση. Τέτοιες αλλαγές όμως δεν σχεδιάστηκαν. Αν είχε γίνει πριν δύο χρόνια πραγματική αναμόρφωση του ασφαλιστικού, με άμεση σύνδεση των συντάξεων με τις εισφορές των εργαζομένων και δημιουργία ενός πυλώνα ιδιωτικής ασφάλισης, δεν θα ήταν απαραίτητες σήμερα άγριες οριζόντιες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment