του Πάσχου Μανδραβέλη
Καθημερινή
28 Σεπτεμβρίου 2010
Τελικώς έχουμε συνηθίσει τόσο τον παραλογισμό που τίποτε δεν μας προξενεί εντύπωση. Δεν μας εκπλήσσει, για παράδειγμα, ότι οι μαζικοί φορείς (συνδικαλιστικά σωματεία κ.λπ.) προσφεύγουν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για να πάρουν λεφτά από ένα κράτος που δεν έχει λεφτά. Δεν εντυπωσιαζόμαστε από την επιχειρηματολογία τους, όπως την ανέπτυξε ο επικεφαλής της ομάδας νομικών που κάνει την προσφυγή, ο συνταγματολόγος κ. Γιώργος Κασιμάτης: «Η οικονομική κρίση δεν μπορεί να θεωρηθεί “κατάσταση ανάγκης”, με την έννοια που την προβλέπει το Σύνταγμα. Ούτε μπορεί η χώρα να κηρυχθεί σε κατάσταση ανάγκης για λόγους οικονομικής κρίσης - ούτε ακόμη και λόγω πτώχευσης. Οφειλαν, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να σεβαστούν αυτά τα δικαιώματα όταν επέβαλλαν τους όρους τους κι εμείς σήμερα οφείλουμε να τα προασπίσουμε» («Free Sunday» 12.9.2010). Με άλλα λόγια, οι εταίροι μας έπρεπε να σεβαστούν το δικαίωμά μας να παίρνουμε τα λεφτά τους και να μην τους δίνουμε λογαριασμό.
Δεν μας προξενούν εντύπωση οι πρακτικές των φορτηγατζήδων. Το να κλείνει κάποιος τα λιμάνια και τις οδικές αρτηρίες θεωρείται πλέον φυσιολογικό. Το να μην κάνει τη δουλειά της η αστυνομία, συλλαμβάνοντας αυτούς που παραβιάζουν τον νόμο, επίσης θεωρείται λογικό και πολύ δημοκρατικό.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment