Wall Street Journal
March 30, 2012
Euro-zone finance ministers on Friday agreed to boost the bloc's bailout lending limit to €700 billion ($930 billion), choosing the least ambitious option on the table for reinforcing its anticrisis "firewall," one some in Europe fear won't be enough to prevent a reawakening of the region's financial turmoil.
After several months of relative calm, tensions are returning to the European government bond markets. Yields on Italian and Spanish debt are rising, as the effects of the European Central Bank's huge infusions of cheap bank funding, which started in December, appear to be waning. Financial markets, governments in the Group of 20 and the International Monetary Fund have been pressing for a convincing increase of the bailout capacity to prevent the crisis from returning in full force.
But Germany, the euro zone's paymaster, beat back lobbying for a more ambitious increase of the bloc's two bailout funds, which have been capped at €500 billion. The European Commission, the EU's executive arm, backed by the euro zone's weaker economies, had argued that raising the lending cap to €940 billion would offer a convincing response to the crisis.
The expansion option chosen by finance ministers at their meeting here Friday will have to be ratified by the 17 euro-zone member parliaments.
More
See also
Saturday, March 31, 2012
Friday, March 30, 2012
Euro Bailout Fund Gets Another Boost
Μισές δουλειές, διπλά έξοδα
GK
Μάρτιος 2012
Σε ένα κράτος που μοίραζε λεφτά, όχι ανάλογα με τις ανάγκες, ούτε με κάποιο σχεδιασμό, όλοι ήξεραν πως η επιβίωση ή ο πλουτισμός δεν έχει σχέση με την δουλειά.
Η Σουηδία είναι πληθυσμιακά ισοδύναμη με την Ελλάδα. Έχει 9,5 περίπου εκατομμύρια κατοίκους κι ζηλευτό κράτος πρόνοιας. Κι όμως: η Σουηδία ξοδεύει τα μισά περίπου λεφτά για φάρμακα. Το 2009, η Ελλάδα ξόδεψε 8,4 δισ. ευρώ ενώ η Σκανδιναβική αυτή χώρα ξόδεψε 4,1 δισ.
Η Φιλανδία, σύμφωνα με την διεθνή κατάταξη του ΟΟΣΑ έχει το καλύτερο σύστημα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η Ελλάδα, σύμφωνα με την ίδια κατάταξη ένα από τα χειρότερα. Κι όμως: αναλογικά με τον αριθμό των μαθητών η χώρα μας έχει τους διπλάσιους δασκάλους και καθηγητές δευτεροβάθμιας από την μακρινή αυτή χώρα του βορρά.
Με όποιον δείκτη αποδοτικότητας δημόσιων δαπανών κι αν μετρηθεί η χώρα μας πάντα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης των 27 με τις πρώην χώρες του «υπαρκτού» να πλησιάζουν ταχύτατα, αν δεν μας έχουν ξεπεράσει. Γι’ αυτή την κατάσταση η ελληνική δημοσιογραφία ασπαζόταν ένα μόνο επιχείρημα, που καλλιεργούσαν για τους δικούς τους ιδιοτελείς λόγους οι συνδικαλιστές. Όλα τα προβλήματα αναγόταν στην έλλειψη χρημάτων. Ήταν ένα πρόχειρο, αβαθές κι ατεκμηρίωτο επιχείρημα. Κάθε φορά που οι δείκτες σταθμίζονταν βρίσκαμε υψηλές δαπάνες με χαμηλό αποτέλεσμα. Έτσι η Ελλάδα είναι η έκτη χώρα παγκοσμίως σε επίπεδο δαπανών Υγείας ως ποσοστού του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (πάνω από 10%), αλλά η δεύτερη χειρότερη παγκοσμίως (μετά τις ΗΠΑ) σε ό, τι αφορά την πρόσβαση των πολιτών. Έχει γεμίσει νοσοκομεία όλη η επικράτεια και δημόσια υγεία δεν υπάρχει. Η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιωτικών δαπανών στην υγεία· άνω του 50%.
Περισσότερα
Thursday, March 29, 2012
H ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
των Τάκη Aθανασόπουλου και Νικόλαου Γ. Τραυλού
Καθημερινή
29 Μαρτίου 2012
Ενα από τα πιο κρίσιμα θέματα στην ατζέντα της κυβέρνησης είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες υπέστησαν απομείωση σημαντικού τμήματος (περίπου 30 δισ. ευρώ) των στοιχείων του ενεργητικού τους λόγω του «κουρέματος» κατά 80% της αξίας των κρατικών ομολόγων στα οποία είχαν επενδύσει τα ταμειακά τους διαθέσιμα. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις, που παραδοσιακά και θεσμικά (κανονισμός Βασιλείας ΙΙ) εθεωρούντο επενδυτικά προϊόντα μηδενικού κινδύνου, υπέστησαν δραματικές μειώσεις της αξίας τους με αντίστοιχες μειώσεις της καθαρής θέσης των τραπεζών και ανάλογες της κεφαλαιακής τους επάρκειας.
Επίσης, δυσμενή εξέλιξη στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών προκάλεσε η σημαντική μείωση των καταθέσεων λόγω μετακόμισής τους στο εξωτερικό, καθώς και η μεγάλης διάρκειας ύφεση και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων που οδήγησαν επιχειρήσεις και νοικοκυριά στη μετατροπή των δανείων τους, είτε μερικώς είτε στο σύνολό τους, σε μη εξυπηρετούμενα.
Η δεινή χρηματοοικονομική εξέλιξη των τραπεζών αντικατοπτρίζεται στη χρηματιστηριακή τους τιμή. Λόγω της ανάγκης σημαντικής εισροής μετοχικού κεφαλαίου προς αποκατάσταση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών έχει προκληθεί δημόσιος διάλογος για τον τρόπο επανακεφαλαιοποίησής τους.
Η εύκολη λύση που ακούγεται συχνά είναι η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει με έκδοση κοινού μετοχικού κεφαλαίου με τα συνήθη δικαιώματα που οι κοινές μετοχές φέρουν. Λαμβάνοντας υπόψη τη χαμηλή χρηματιστηριακή τιμή σήμερα των μετοχών των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εμπορικών τραπεζών, η ανακεφαλαιοποίηση με 30 δισ. ευρώ θα επιφέρει δραματική εξασθένιση της αναλογικής ιδιοκτησίας των παλαιών μετόχων των οποίων η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο θα διαμορφωθεί πια κατά μέσον όρο στο 16% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου μετά την ανακεφαλαιοποίηση. Είναι προφανές πως αυτή η λύση θα οδηγήσει σε κρατικοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Μια τέτοια λύση θα οδηγήσει τη χώρα μας τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω.
Περισσότερα
Καθημερινή
29 Μαρτίου 2012
Ενα από τα πιο κρίσιμα θέματα στην ατζέντα της κυβέρνησης είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες υπέστησαν απομείωση σημαντικού τμήματος (περίπου 30 δισ. ευρώ) των στοιχείων του ενεργητικού τους λόγω του «κουρέματος» κατά 80% της αξίας των κρατικών ομολόγων στα οποία είχαν επενδύσει τα ταμειακά τους διαθέσιμα. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις, που παραδοσιακά και θεσμικά (κανονισμός Βασιλείας ΙΙ) εθεωρούντο επενδυτικά προϊόντα μηδενικού κινδύνου, υπέστησαν δραματικές μειώσεις της αξίας τους με αντίστοιχες μειώσεις της καθαρής θέσης των τραπεζών και ανάλογες της κεφαλαιακής τους επάρκειας.
Επίσης, δυσμενή εξέλιξη στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών προκάλεσε η σημαντική μείωση των καταθέσεων λόγω μετακόμισής τους στο εξωτερικό, καθώς και η μεγάλης διάρκειας ύφεση και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων που οδήγησαν επιχειρήσεις και νοικοκυριά στη μετατροπή των δανείων τους, είτε μερικώς είτε στο σύνολό τους, σε μη εξυπηρετούμενα.
Η δεινή χρηματοοικονομική εξέλιξη των τραπεζών αντικατοπτρίζεται στη χρηματιστηριακή τους τιμή. Λόγω της ανάγκης σημαντικής εισροής μετοχικού κεφαλαίου προς αποκατάσταση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών έχει προκληθεί δημόσιος διάλογος για τον τρόπο επανακεφαλαιοποίησής τους.
Η εύκολη λύση που ακούγεται συχνά είναι η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει με έκδοση κοινού μετοχικού κεφαλαίου με τα συνήθη δικαιώματα που οι κοινές μετοχές φέρουν. Λαμβάνοντας υπόψη τη χαμηλή χρηματιστηριακή τιμή σήμερα των μετοχών των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εμπορικών τραπεζών, η ανακεφαλαιοποίηση με 30 δισ. ευρώ θα επιφέρει δραματική εξασθένιση της αναλογικής ιδιοκτησίας των παλαιών μετόχων των οποίων η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο θα διαμορφωθεί πια κατά μέσον όρο στο 16% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου μετά την ανακεφαλαιοποίηση. Είναι προφανές πως αυτή η λύση θα οδηγήσει σε κρατικοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Μια τέτοια λύση θα οδηγήσει τη χώρα μας τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω.
Περισσότερα
Wednesday, March 28, 2012
Παραλείψεις και λάθη
Τα Νέα
28 Μαρτίου 2012
Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές επιβάλλεται να συζητήσουμε μερικές αντιλήψεις για την κρίση (και τις αιτίες της) για να τελειώνουμε με διάφορους μύθους που εμφανίζονται με ψευδοεπιστημονικό περίβλημα.
Παρακάμπτοντας δύσβατα θέματα, όπως αυτά που σχετίζονται με θεσμούς ή θεμελιώδεις αξίες της «ελίτ» και του έθνους, θα επικεντρωθώ σε μιαν αντίληψη που διαπερνά την αντιμνημονιακή επιχειρηματολογία: Σύμφωνα με αυτήν, η κρίση οφείλεται στη λιτότητα που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα. Την πρόβαλε πρόσφατα η κ. Κατσέλη όταν υποστήριξε ότι καταλήξαμε στο πρώτο Μνημόνιο γιατί... δεν εφαρμόστηκε επεκτατική δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική (κεϊνσιανού τύπου) για να αναθερμανθεί η οικονομία.
Το επιχείρημα συνυφαίνεται δυσδιάκριτα με άλλες ιδέες για επιστροφή στη δραχμή για να απαλλαγούμε από τους περιορισμούς του Μνημονίου, του πρόσφατου Δημοσιονομικού Συμφώνου κ.λπ. Αυτό βέβαια θα συνεπαγόταν επιστροφή στο παρελθόν - στο ιδιότυπο Μαχαγκόνι της Μεταπολίτευσης.
Τι παραβλέπουν όσοι σήμερα αναπαράγουν δημόσια αυτή την αντίληψη; Οχι λίγα.
Παραβλέπουν, κατ' αρχάς, την ιστορική εμπειρία. Υπενθυμίζω ότι το 2009 η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή εφάρμοσε επεκτατική πολιτική αυξάνοντας τις δαπάνες και αφήνοντας τα φορολογικά έσοδα να μειωθούν. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι η κυβέρνηση της ΝΔ υπεραντέδρασε λόγω της προοπτικής εκλογών που μετέτρεψε εξαρχής το 2009 σε προεκλογικό έτος.
Περισσότερα
Greece's Fringe Parties Surge Amid Bailout Ire
March 27, 2012
Weeks after agreeing to an agonizing bailout deal with Europe, Greece is splintering politically ahead of national elections, raising the risk that it won't be able to make the economic sacrifices still needed to keep it in the euro.
The election, not yet scheduled but expected in April or May, is shaping up as a public revolt against Greece's political establishment, which has backed the austerity policies that are the price of financial life support from Europe and the International Monetary Fund. Mainstream politicians are increasingly painted as leading Greece into a debt trap, then impoverishing it in trying to escape.
As a result, Greece's major parties, which have promised Europe they will enact yet another round of deep public-spending cuts by summer, are struggling for support.
Half the electorate plans to vote for radical opposition groups, ranging from Soviet-style Communists to anti-immigrant neo-Nazis, according to recent opinion polls. That could lead to growing political instability even if the established parties cling to power, undermining Greece's ability to enact the drastic spending cuts and economic overhauls its creditors demanded.
More
Monday, March 26, 2012
Eurozone firewall talk fails to quell fears
Financial Times
March 26, 2012
To listen to many eurozone policymakers, one would imagine all is now well with their two-year long struggle with the sovereign debt crisis.
Progress on plans for a beefed-up “firewall” to bail out distressed countries, which now have Germany’s backing, are cited in support.
Not so fast, say the markets. Sure, everyone is agreed that things feel better than they did at the end of last year. But many investors also say that little has changed fundamentally.
A good example of that is the apparent willingness of Germany and Finland to allow the temporary eurozone rescue vehicle, known as the European financial stability facility, to run alongside the soon-to-be-launched permanent one, the European stability mechanism. But a headline lending figure of €940bn for the two soon fizzles out as at least €200bn is already committed and the EFSF’s €440bn is likely to end next year.
“I don’t see the eurozone crisis fading in the next few years even when the ESM is operating,” says Neil Williams, chief economist of Hermes. Like many, he believes that even in enlarged form the rescue funds would be unable to deal with either Spain or Italy, the two Mediterranean countries whose fiscal and economic health is still viewed as critical to whether the crisis takes off again or not.
More
March 26, 2012
To listen to many eurozone policymakers, one would imagine all is now well with their two-year long struggle with the sovereign debt crisis.
Progress on plans for a beefed-up “firewall” to bail out distressed countries, which now have Germany’s backing, are cited in support.
Not so fast, say the markets. Sure, everyone is agreed that things feel better than they did at the end of last year. But many investors also say that little has changed fundamentally.
A good example of that is the apparent willingness of Germany and Finland to allow the temporary eurozone rescue vehicle, known as the European financial stability facility, to run alongside the soon-to-be-launched permanent one, the European stability mechanism. But a headline lending figure of €940bn for the two soon fizzles out as at least €200bn is already committed and the EFSF’s €440bn is likely to end next year.
“I don’t see the eurozone crisis fading in the next few years even when the ESM is operating,” says Neil Williams, chief economist of Hermes. Like many, he believes that even in enlarged form the rescue funds would be unable to deal with either Spain or Italy, the two Mediterranean countries whose fiscal and economic health is still viewed as critical to whether the crisis takes off again or not.
More
Whither Europe?
Project Syndicate
March 26, 2012
With the likelihood of a contagious sovereign-debt implosion and European bank failures greatly reduced by the Greek debt deal and the European Central Bank’s lending program, it is time to look ahead. Where do the European Union, the eurozone, and the EU’s highly indebted countries go from here? Will Europe be able to roll back its welfare states’ biggest excesses without economic distress and social unrest toppling governments and, in the peripheral countries, undermining already-tenuous agreements with creditors?
Some good news globally will have an impact on how these questions are resolved. The United States’ economy is gradually reviving, albeit slowly by the standards of recovery from a deep recession. China, Brazil, and India have not decoupled from their customers in Europe and North America, and so are slowing, though a relatively soft landing is likely if Europe’s recession is as short and mild as predicted.
The EU’s economic output and population are larger than that of the US, so the fate of the 27 EU countries is everyone’s business, from New York to New Delhi, São Paulo to Shanghai. Formed originally as a free-trade area, the eurozone comprises 17 of the countries. Knitting together 17 disparate economies, cultures, and institutions was a monumental undertaking, fraught with risk.
More
Sunday, March 25, 2012
How to ensure stimulus today, austerity tomorrow
Financial Times
March 25, 2012
Economic forecasters divide into two groups. There are those who cannot know the future but think they can – and then there are those who recognise their inability to know the future. Major shifts in the economy are rarely forecast and often not fully recognised until they have been under way for some time. So judgments about the US economy have to be tentative. What can be said is that for the first time in five years a resumption of growth significantly above the economy’s potential now appears a substantial possibility. Put differently, after years when growth was more likely to surprise below expectations than above them, the risks are now very much two-sided.
As winter turned to spring in 2010 and 2011, many observers thought they detected evidence that the economy had decisively turned, only to be disappointed a few months later. Several considerations suggest that this time may be different. Employment growth has been running well ahead of population growth for some time now. The stock market level is higher and its expected volatility lower than at any time since 2007, suggesting that the uncertainty weighing on business has declined. Consumers who deferred purchases of cars and other durable goods have created pent-up demand that now seems to be emerging. At last the housing market seems to be stabilising. For years now, the rate of new families setting up households has been well below normal as more and more young people have moved in with their parents. At some point they will set out on their own, creating a virtuous circle of a stronger housing market, more “family formation” that boosts demand, further improvement in housing conditions and so on. And, assuming there is no punitive regulation, innovation in mobile information technology, social networking and newly discovered oil and natural gas seems likely to drive investment and job creation.
True, the risks of high oil prices, further problems in Europe and financial fallout from anxiety about future deficits remain salient. However, unlike the situation in 2010 and 2011, these risks are probably already priced into markets and factored into outlooks for consumer and business spending. There has already been a significant rise in oil prices. Europe’s situation is hardly resolved but is very unlikely to deteriorate as much in the next months as it did last year. And market participants report great alarm about the deficit situation. So even modestly good news in any of these areas could drive upward revisions in current forecasts.
More
Europe’s bailout bazooka is proving to be a toy gun
Financial Times
March 25, 2012
Welcome back to the crisis. And it’s set to get worse once the markets discover that the eurozone is about to fudge the increase in the European rescue umbrella. The argument I am hearing is a wonderful example of circular logic: we don’t need a bigger umbrella because market pressure has eased.
Well, the market pressure has gone up again recently. Investors are concerned about Spain. Over the weekend, Angela Merkel was preparing for one of her celebrated U-turns, by letting out a trial balloon in the German press that she would, after all, be ready to accept an increase in the rescue operation.
As I understand it, she is ready to offer only a partial merger and only for a transitional period. Specifically, the Germans are proposing to tack on the existing commitments of the EFSF – the programmes for Greece, Ireland and Portugal – to the ESM. That would get us to a ballpark of €700bn. The trouble is that you cannot just add these numbers. Once the old programmes expire, they are gone. Any new money will have to come from the ESM. Over time, the ceiling will revert to €500bn. This deal would, at most, give a small, temporary increase in the ceiling.
Still, it would raise Germany’s maximum risk temporarily from €211bn to about €280bn. This presents a huge political problem for the chancellor because it would require a vote by the Bundestag, which had previously agreed that the total liability of €211bn must not be broken. The €211bn figure has taken on symbolism in the German debate. Ms Merkel and other politicians have pledged many times not to break it. It is not clear she would get the support for such an increase. The CSU, the Bavarian wing of her party, is opposed. After Sunday’s election in the Saarland, her coalition is facing an even bigger test in North-Rhine-Westphalia, which holds early elections in May. Remember, elections there messed up the first Greek programme.
More
Saturday, March 24, 2012
Top Bailout Fund Option Seen Last
Wall Street Journal
March 24, 2012
Earlier this month, the European Commission was charged by euro-zone governments with laying out the practical ways for expanding the bloc’s bailout funds beyond their current €500 billion limit. They would, we knew, involve some method of combining the current temporary European Financial Stability Facility with the permanent fund due to come into existence later this year, the European Stability Mechanism.
We got sight of the paper written by the commission staff and broke the story on Thursday describing the three ways in which the so-called firewall can be expanded. For those readers who have asked to see the paper, we’ve uploaded it here.
With the euro-zone sovereign debt crisis in remission thanks to the injection of three-year funds into banks by the European Central Bank, some officials have warned that governments should not fall prey to complacency. They point to warning signs: Spanish 10-year bond yields have climbed back over 5.5% and anxieties have grown over whether the ECB’s action would calm the turmoil for long. On Friday, economist Paul de Grauwe predicted that the ECB’s action to help the banks was doomed to fail to end the sovereign debt crisis.
More
Αλλαγή πολιτικού σκηνικού
Καθημερινή
24 Μαρτίου 2012
Στο πολιτικό σύστημα της κατακερματισμένης κοινωνίας οι πελατειακές σχέσεις αποτελούν παράγοντα αποφασιστικό για τα εκλογικά αποτελέσματα. Οι συγγενείς και γείτονες Ιταλοί με τον κατακερματισμένο Νότο και τον δυτικότροπο Βορρά, γνώρισαν περίοδο πολιτικής σύγχυσης, ανάλογη με τη σημερινή ελληνική όταν τα μεγάλα πελατειακά κόμματα της Χριστιανοδημοκρατίας και των Σοσιαλιστών κατέρρευσαν από τα σκάνδαλα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα απώλεσε την ιστορική του ηγεσία, με τελευταίο μεγάλο τον Μπερλιγκουέρ και στο τέλος έχασε την ταυτότητά του. Οταν οι προστάτες των Ιταλών ψηφοφόρων έπαψαν να είναι σε θέση να προσφέρουν στο κοινό τους τα αναμενόμενα ρουσφέτια και τις παραδοσιακές εξυπηρετήσεις, οι ψηφοφόροι διασκορπίστηκαν σε νέους σχηματισμούς.
Κάτι ανάλογο φαίνεται ότι ήδη συμβαίνει στις τάξεις των Ελλήνων ψηφοφόρων, καθώς το κράτος χάνει τους πόρους που κάποτε διέθετε και δεν υπόσχεται στους μέλλοντες εξουσιαστές ότι θα τους παράσχει την δυνατότητα διανομής αγαθών στους πελάτες τους.
Σε κοινωνία με απόλυτη εξάρτηση από αναδιανομή πόρων μέσα από την κρατική μηχανή, οι σημερινοί Ελληνες βρίσκονται διχασμένοι ανάμεσα στην επανάληψη της παραδοσιακής εκλογικής τους συμπεριφοράς επιλέγοντας κόμμα εξουσίας, ή την διάρρηξη του δικομματισμού, ψηφίζοντας το κόμμα που αντιπροσωπεύει τις επιταγές του θυμικού τους.
Ο κρατισμός υπήρξε μόνιμο παρακολούθημα της γένεσης του ελληνικού έθνους-κράτους. Ακόμη και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας ήταν έργο κρατικού σχεδιασμού. Μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, το κράτος έγινε η ατμομηχανή της ανασυγκρότησης και δημιουργός της κρατικοδίαιτης ελληνικής βιομηχανίας. Η βοήθεια που προσέφεραν στην Ελλάδα οι σύμμαχοί της, πέρασαν μέσα από την κρατική διαχείριση και διανομή. Μόλις μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η χώρα απέκτησε επιτέλους ανταγωνιστικές βιομηχανίες - κυρίως τροφίμων.
Περισσότερα
Λαϊκισμός και ακρότητες
Καθημερινή
24 Μαρτίου 2012
Αναρωτιούνται διάφοροι «σοβαροί» άνθρωποι πώς είναι δυνατόν να έχει φτάσει σε τόσο χαμηλά και ακραία επίπεδα ο δημόσιος διάλογος στη χώρα μας. Λογικό είναι όταν η κοινωνία δοκιμάζεται να πιάνουν τόπο οι θεωρίες συνωμοσίας, οι ακρότητες, η παράνοια. Το έδαφος είναι πρόσφορο λόγω της οργής και της μεγάλης ανασφάλειας. Το πρόβλημα αρχίζει όταν η παράνοια και η απύθμενη τρέλα γίνονται κομμάτια του βασικού κορμού του δημοσίου διαλόγου μας, όταν το γραφικό και το ακραίο γίνονται αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν mainstream. Δεν αναφερόμαστε, προφανώς, στην άποψη της Αριστεράς ή εκείνων που με επιχειρήματα είναι υπέρ της δραχμής. Οχι. Αναφερόμαστε στον ακραίο, φανατικό λόγο εκείνων που βλέπουν παντού προδοσίες και συνωμοσίες.
Το πώς συνέβη αυτό δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Ενα πέρασμα από ορισμένα πρωινάδικα ή... ξενυχτάδικα στην τηλεόραση και από το Διαδίκτυο δείχνει πόσο διαδεδομένες είναι αυτές οι απόψεις. Μέσα σε μια κοινωνία που όχι απλώς δεν πιστεύει τίποτα και κανέναν, αλλά θέλει να αμφισβητήσει όλους και όλα, το ψέμα και η ακρότητα γίνονται εύπεπτη τροφή. Είναι προφανώς πολύ πιο δύσκολο να ακούσεις την αλήθεια για τα εγκληματικά λάθη που έκαναν διαδοχικές κυβερνήσεις υπό την πίεση του (δικού μας) λαϊκισμού παρά να αποδώσεις τη σημερινή μας κατάντια σε διεθνείς τοκογλύφους, τα CDS, γεωπολιτικές συνωμοσίες κ.λπ. κ.λπ. Είναι βαρετή η αλήθεια μερικές φορές και ακόμη πιο βαρετοί οι άνθρωποι που την κατανοούν επιστημονικά και μπορούν να την ερμηνεύσουν τεκμηριωμένα... Αντιθέτως, είναι πολύ πιο «πιασάρικοι» όλοι εκείνοι που χωρίς κανείς να ξέρει από πού αντλούν το ύφος και το «βάρος» πουλάνε σασπένς, συνωμοσίες, εναλλακτικές προτάσεις αέρα-πατέρα. Και ας αφήσουμε κατά μέρος τις δικαιολογίες, πως δήθεν έτσι προβάλλεται η άλλη άποψη. Οχι, να είμαστε σοβαροί, τηλεθέαση και ικανοποιημένους πελάτες ψάχνουν όσοι προωθούν την ενημέρωση-επιθεώρηση.
Αλλο πράγμα ο σεβασμός στην άλλη άποψη και το σοβαρό ντιμπέιτ και άλλο το προμοτάρισμα της σαχλαμάρας και της φασίζουσας ακρότητας. Δεν θέλω να σκεφθώ τι θα συμβεί μια ημέρα αν αυτοί οι θίασοι κληθούν να χειρισθούν μια μεγάλη εθνική κρίση ή κάποιο άλλο λεπτό και περίπλοκο ζήτημα. Η παλαιότερη και η πρόσφατη Ιστορία μας είναι γεμάτη, άλλωστε, από ιστορικά ατυχήματα τα οποία οφείλονται στην επικράτηση του άλογου πάθους και του ασυγκράτητου λαϊκισμού σε οριακές στιγμές.
Περισσότερα
Από το δημοψήφισμα στις εκλογές
Καθημερινή
24 Μαρτίου 2012
Η διακυβέρνηση της χώρας θα μοιάζει ολοένα και περισσότερο με σκυταλοδρομία. Δύο χρόνια μετά τις πρόωρες κάλπες του 2007, ο Κώστας Καραμανλής πέρασε στον Γιώργο Παπανδρέου. Δύο (και κάτι λίγο) χρόνια αργότερα, η σκυτάλη πέρασε στον Λουκά Παπαδήμο. Ο οποίος, αν η συντηρητική παράταξη δεν αυτοχειριαστεί, θα δώσει στον Αντώνη Σαμαρά όπως ακριβώς αναμενόταν. Η αναμέτρηση θα γίνει δύο εβδομάδες μετά το Πάσχα.
Ολα εξαρτώνται πλέον από την ικανότητα της Βουλής να ολοκληρώσει την ψήφιση διαφόρων νομοθετημάτων, ώστε ο κ. Παπαδήμος να έχει ολοκληρώσει και τις «τεχνικές» (πλην όμως ουσιώδεις) λεπτομέρειες του προγράμματος ενεργειών για τις οποίες είχε λάβει, στις 15 Νοεμβρίου, την εμπιστοσύνη 255 βουλευτών.
Στην ενδιαφέρουσα αυτή περίοδο, και από πολιτική και από διπλωματική και από διεθνή άποψη, υπάρχουν τρία νέα δεδομένα. Το ένα είναι ότι κανένα κόμμα δεν θα κατορθώσει να πείσει τους ψηφοφόρους εφ’ όσον περιοριστεί σε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Ειδικότερα, προτάσεις πολιτικής που έχουν άμεσες και αρνητικές επιπτώσεις στα οικονομικά των οικογενειών και στην ικανότητα του κράτους να υποστηρίξει τις βασικές λειτουργίες (άμυνα, αστυνόμευση, υγεία, παιδεία, διοίκηση), ακόμη και αν γοητεύουν, δύσκολα θα τύχουν της έγκρισης των πολιτών.
Το δεύτερο στοιχείο, που θα αλλάξει πολύ τα όσα καταγράφουν οι μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης στα διάφορα γκάλοπ, συνδέεται με την εγκατάλειψη του «εναλλακτικού σχεδίου» εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη, έστω και για ένα διάστημα, είτε με την επαναφορά της δραχμής είτε με κάποιο άλλο δαιδαλώδες καθεστώς. Κανείς, πλέον, δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, τουλάχιστον σε βραχυχρόνιο ορίζοντα.
Τρίτο και αντιθέτως με όσα πιστεύουν εκείνοι που ζητούν από την πλειοψηφία να ρίξει «αντιμνημονιακή ψήφο», με σκοπό την αλλαγή των συμφωνιών με τους Ευρωπαίους και το Ταμείο, οι πρώτες μετεκλογικές εξελίξεις θα επιβεβαιώσουν ότι οι πολίτες θα αρκεστούν στην έκφραση του μεγάλου θυμού τους για την ανικανότητα των πολιτικών να επιτύχουν τη σωτηρία της χώρας με μέτρα που θα ξεπερνούν τις προβλέψεις του Μνημονίου.
Περισσότερα
Friday, March 23, 2012
Γραφειοκρατία
Τα Νέα
23 Μαρτίου 2012
Και με τη φετινή ετήσια έκθεσή του ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ο Γιώργος Προβόπουλος συνεχίζει μια παράδοση που καθιέρωσε ο ίδιος: να συνοδεύει τους αριθμούς των υπηρεσιών του με προλόγους που μοιάζουν περισσότερο με πολιτικές πλατφόρμες παρά με άψυχα τεχνοκριτικά κείμενα, όπως συνήθιζαν οι προκάτοχοί του.
Λόγω της διακριτικότητας που καλύπτει τον πολιτικό χαρακτήρα τους, αυτά τα κείμενα χρειάζονται συνήθως αποκρυπτογράφηση καθώς ανάμεσα στις γραμμές τους υπεισέρχονται προτάσεις που θα έπρεπε κανονικά να προέρχονται από τα κόμματα εξουσίας, αν δεν είχαν τον φόβο του πολιτικού κόστους.
Μια τέτοια πρόταση διατυπώνεται, με την απαιτούμενη αυτοσυγκράτηση, στην έκθεση.
Επί λέξει ο Γ. Προβόπουλος αναφέρει: «Είναι σκόπιμο να εφαρμοστούν μέτρα - κατ' ουσίαν μηδενικού δημοσιονομικού κόστους - που ενισχύουν τη ζήτηση και την οικονομική δραστηριότητα: διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις άμεσης απόδοσης, όπως είναι η μείωση της γραφειοκρατίας και του διοικητικού βάρους, δηλαδή φαινομένων που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις ή παρεμποδίζουν τις εξαγωγές...». Η λέξη «διαφθορά» δεν διατυπώνεται ευθέως αλλά υπονοείται...
Περισσότερα
Κλείνοντας τα μάτια μπροστά στη χρεοκοπία
Protagon.gr
23 Μαρτίου 2012
Στο τελευταίο άρθρο μου στην αμερικανική έκδοση της Huffington Post με τίτλο "the Humiliating Cost of Progress in Greece" έγραψα ότι με τα νέα χρήματα που πήρε η Ελλάδα από το δεύτερο πακέτο στήριξης δεν αγοράζεται η λύση στο πρόβλημα της χώρας μας αλλά λίγος ακόμα χρόνος μέχρις ότου το ελληνικό πρόβλημα να έχει επιλυθεί για όλους τους άλλους (Ευρωπαίους, τραπεζικό σύστημα, κατόχους ομολόγων) πλην ημών. Και συνέχισα δηλώνοντας ότι συμφωνώ με την άποψη πολλών έγκριτων οικονομολόγων που λένε ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ εξακολουθεί να είναι ζήτημα χρόνου. Δεν με ξάφνιασαν, λοιπόν, ούτε τα όσα είπε ο Πολ Τόσμεν στην αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στον ΣΚΑΪ Απαντώντας στα ερωτήματά μου άφησε να εννοηθεί ότι ζήτημα χρόνου είναι και γι' αυτόν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ με την εξής εύλογη αλλά πολύ πιθανή να συμβεί προϋπόθεση: οι ελληνικές αρχές δεν εφαρμόσουν κατά γράμμα το νέο πρόγραμμα και δεν προχωρήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με αιχμή του δόρατος της συρρίκνωση του δημοσίου. "Αν η Ελλάδα δεν κάνει αυτά που πρέπει να κάνει, δεν βρίσκω τρόπο για το πώς η χώρα θα μπορέσει να ανακάμψει εντός του ευρώ" είπε με νόημα.
Και τώρα πάμε στο δεύτερο σκέλος των δεδομένων που έχουμε μπροστά μας. Και αυτά αφορούν το ίδιο το νέο πρόγραμμα και τα όσα αυτό προβλέπει ότι πρέπει να υλοποιηθούν από μέρους της Ελλάδας. Στην ίδια συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, ο κ. Τόμσεν υπόσχεται ότι δεν θα επαναληφθούν από μέρους του "λάθη" που ομολόγησε ότι έκανε πιέζοντας τη χώρας μας να αναλάβει πολλές περισσότερες μεταρρυθμιστικές υποχρεώσεις απ' όσες μπορούσε πραγματικά να σηκώσει στους ώμους της μέσα σε εξαιρετικά ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Παραδέχεται ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν μπορεί να προέλθει πλέον από οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων ούτε από νέες ανελέητες φοροεπιδρομές πλήττοντας κυρίως τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Κι όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις Τόμσεν και Ευρωπαϊκών θεσμικών παραγόντων ότι "το δις εξαμαρτείν- στην Ελλάδα- ουκ ανδρός σοφού", οι επιφυλάξεις και οι αμφιβολίες για τον ρεαλισμό και τον ορθολογικό σχεδιασμό του νέου προγράμματος για την χώρα μας παραμένουν. Αυτή τη φορά όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι η αποτυχία και του δεύτερου "Μνημονίου" δεν θα οδηγήσει σε μία νέα τρίτη βοήθεια προς την Ελλάδα, με την ελπίδα ότι την επόμενη φορά θα διορθωθούν τα λάθη που έγιναν στο προηγούμενο, όπως συμβαίνει τώρα. Σε μία τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα χρεωθεί ολοκληρωτικά το βάρος της αποτυχίας, η οποία δυστυχώς με τα μέχρι στιγμής δεδομένα θεωρείται σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτη.
Περισσότερα
EU Proposes a Beefed-Up Permanent Bailout Fund
Wall Street Journal
March 22, 2012
A permanent €940 billion ($1.24 trillion) fund—created by combining the euro-zone's temporary and permanent bailout funds—would be the most convincing and efficient way to boost the bloc's anticrisis firewall, according to a paper prepared for national governments by the European Union's executive arm.
Boosting the firewall has been regarded as an essential step in increasing the euro zone's immunity to further financial turmoil. It will be the main topic at a meeting of finance ministers at the end of this month in Copenhagen, where the European Commission paper, reviewed by The Wall Street Journal, will be debated. Senior finance officials from euro-zone governments are discussing the options at meetings in Brussels this week.
Other members of the Group of 20 leading economies, including the U.S., have been pressing for a convincing increase in the euro zone's commitment to lend to its troubled governments before agreeing to give the International Monetary Fund more crisis-fighting resources.
More
See also
March 22, 2012
A permanent €940 billion ($1.24 trillion) fund—created by combining the euro-zone's temporary and permanent bailout funds—would be the most convincing and efficient way to boost the bloc's anticrisis firewall, according to a paper prepared for national governments by the European Union's executive arm.
Boosting the firewall has been regarded as an essential step in increasing the euro zone's immunity to further financial turmoil. It will be the main topic at a meeting of finance ministers at the end of this month in Copenhagen, where the European Commission paper, reviewed by The Wall Street Journal, will be debated. Senior finance officials from euro-zone governments are discussing the options at meetings in Brussels this week.
Other members of the Group of 20 leading economies, including the U.S., have been pressing for a convincing increase in the euro zone's commitment to lend to its troubled governments before agreeing to give the International Monetary Fund more crisis-fighting resources.
More
See also
Thursday, March 22, 2012
EU Executive Favors €940B Permanent EU Firewall
Wall Street Journal
March 22, 2012
Folding the euro zone's temporary bailout fund into its permanent fund would be the most efficient way to boost the bloc's anti-crisis "firewall", according to a paper drafted by the European Union's executive arm. Matthew Dalton has more on Markets Hub.
More
See also
March 22, 2012
Folding the euro zone's temporary bailout fund into its permanent fund would be the most efficient way to boost the bloc's anti-crisis "firewall", according to a paper drafted by the European Union's executive arm. Matthew Dalton has more on Markets Hub.
More
See also
Ανάπτυξη χωρίς εξυγίανση;
Protagon.gr
22 Μαρτίου 2012
Η Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική 2011-2012 που δημοσιεύθηκε χθες επιβεβαίωσε αυτό που όλοι ξέραμε: το πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση της οικονομίας.
Η ύφεση είναι βαθιά και παρατεταμένη: το τελευταίο τρίμηνο του 2011 το ΑΕΠ ήταν κατά 17,2% χαμηλότερο από ό,τι 4 χρόνια νωρίτερα. Η αύξηση της ανεργίας δεν δείχνει σημεία επιβράδυνσης: έφτασε το 20,7% το τελευταίο τρίμηνο του 2011 – πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα βρίσκονται χωρίς δουλειά. Παρά την κάποια ανάκαμψη των εξαγωγών, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε ελάχιστα: σε 9,8% του ΑΕΠ το 2011 (από 10,1% το 2010).
Από την άλλη, η δημοσιονομική προσαρμογή – ο βασικός στόχος των Μνημονίων – φαίνεται να ανακόπτεται. Παρά τα μέτρα, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκε το 2011 σε 10,6% του ΑΕΠ (έναντι 9,8% το 2010). Το πρωτογενές έλλειμμα (χωρίς τη δαπάνη εξυπηρέτησης του χρέους) μειώθηκε βέβαια ως ποσοστό του ΑΕΠ (από 4% σε 3%), αλλά μόνο επειδή μειώθηκε ο παρονομαστής (το ΑΕΠ) – δηλ. εξαιτίας της ύφεσης: σε ευρώ, το πρωτογενές έλλειμμα αυξήθηκε και αυτό (κατά 18 εκατ).
Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά. Τι ακριβώς όμως;
Περισσότερα
Austerity or Stimulus? What We Need Is Growth
Bloomberg
March 22, 2012
Austerity isn’t working in Europe.
Greece is collapsing, Italy and Spain’s output is declining, and even Germany and the U.K. are slowing down. In addition to their direct economic costs, these “austerity” measures aren’t even swiftly closing budget gaps. As incomes decline, tax revenue drops, and it becomes harder to cut spending. A downward spiral looms.
These events have important lessons for the U.S. Our government cannot forever borrow and spend 10 percent of gross domestic product each year, with an impending entitlements fiasco, to boot. Sooner or later, we will have to fix our finances, too. Europe’s experience is a warning that austerity - - a program of sharp budget cuts and (even) higher tax rates, but largely putting off “structural reforms” for a sunnier day - - is a dangerous path.
Why is austerity causing such economic difficulty? What else should we do?
Lack of “stimulus” is the problem, say the Keynesians, epitomized by the New York Times and its columnist Paul Krugman, who has been crusading on this point. They claim that falling output in Europe is a direct consequence of declining government spending. Yes, 50 percent of GDP spent by the government is simply not enough to keep their economies going. They -- and the U.S. -- just need to spend more. A lot more.
More
Wednesday, March 21, 2012
Greece could replace Syria as Russia’s Mediterranean friend
Financial Times
March 21, 2012
Why is Russia so adamant in defence of Syria’s Bashar al-Assad? Much to the consternation of US and European officials, Moscow has blocked efforts within the UN Security Council to sanction and further isolate the Syrian regime. Russian foreign minister Sergey Lavrov says his government feels burned by the way Nato used a resolution on Libya to bomb Muammar Gaddafi last year. That’s not credible. Mr Lavrov is an experienced diplomat who served ably as his country’s ambassador to the UN. He knows precisely how the language of a security council resolution is crafted-and how it can be interpreted.
No, Russia protects Mr Assad because Moscow needs his government right where it is. Syria is Russia’s most reliable Middle Eastern commercial partner. In fact, Mr Assad, like his father before him, buys most of his country’s military hardware from Moscow. Over the years, father and son have taken on considerable debt in the process. Russia forgave about 75 per cent of those obligations in 2006 in exchange for Russian use of Syria’s Mediterranean naval bases at Latakia and Tartus. For Russia, access to a Mediterranean port holds considerable strategic value.
The Russian government has invested heavily in long-term plans for both sites, using Latakia as a submarine base and hopes to add the space and capacity to use Tartus for missile cruisers. The Russians apparently fear that the loss of Mr Assad could mean the loss of these valuable Mediterranean ports.
Are they right? We’re likely to find out. Mr Assad has so far survived the increasingly violent challenge from his country’s rebels. Defections from his army have been limited. The country’s business elite, based mainly in Damascus and Aleppo, have yet to abandon him. But as his regime becomes increasingly isolated, Russia’s protection and the regime’s willingness to hang onto power by any means necessary probably won’t be enough. Mr Assad’s days are likely numbered, and Syria’s next government may not be favorably disposed toward Moscow.
So where can Russia turn to maintain a Mediterranean base for its navy? How about Greece? Political officials in Germany and other core EU countries should take note.
More
Tuesday, March 20, 2012
Captured Europe
Project Syndicate
March 20, 2012
Europe’s policy elite – the people who call the shots at the national and eurozone level – are in serious trouble. They have mismanaged their way into a deep crisis, betraying all of the lofty promises of unity and prosperity issued when the euro was created. The currency union may survive, but, for millions of people, the euro has already failed in its mission of sustaining growth and ensuring stability. How did this happen?
The Greek, Portuguese, Irish, and Italian economies are reeling under fiscal austerity – with budget cuts and higher taxes as far as the eye can see. This policy mix will slow their growth, and that of the rest of Europe.
But that is only part of the problem. The bigger issue is the “debt overhang” that has forced European governments to pursue this course. There are strong parallels to what happened in the United States in the past few years: many families felt crushed by their debts, so household consumption fell and has yet to recover. The adjustment will be even more painful in Europe, because a sovereign-debt crisis has a depressing effect on everyone – consumers, investors, and the public sector alike.
More
Αιμορραγία 9,8 δισ. ευρώ λόγω των αδυναμιών είσπραξης εσόδων
Καθημερινή
20 Μαρτίου 2012
Επιπλέον έσοδα ύψους 9,8 δισ. ευρώ από τον ΦΠΑ θα είχε η Ελλάδα το 2011, εάν κατάφερνε να πιάσει τον μέσο όρο αποδοτικότητας των χωρών του ΟΟΣΑ. Αυτό αναφέρει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος στην ετήσια έκθεσή του για την Οικονομία, αποδίδοντας τις υστερήσεις στα φορολογικά έσοδα στις χρόνιες αδυναμίες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και στην περιορισμένη ρευστότητα των ιδιωτών και των επιχειρήσεων.
Συγκεκριμένα τα 2/3 της χειροτέρευσης του συνόλου των εσόδων αποδίδονται στην κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Το υπόλοιπο 1/3 μπορεί να αποδοθεί σε άλλους παράγοντες όπως είναι η φοροδιαφυγή που εν μέρει οφείλεται στην περιορισμένη ρευστότητα των ιδιωτών και των επιχειρήσεων και σε χρόνιες αδυναμίες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Συνεπώς, όπως τονίζεται στην έκθεση, «ένα σημαντικό ποσοστό της υστέρησης που παρουσιάζουν τα έσοδα, παρά τη σειρά των φορολογικών παρεμβάσεων, δεν μπορεί να αποδοθεί στη χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης αλλά στους αρνητικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν και που εξακολουθούν να υφίστανται στο δεύτερο έτος εφαρμογής του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής».
Σχετικά με την αποδοτικότητα συλλογής ΦΠΑ ο διοικητής της ΤτΕ αναφέρει, ότι αυτή φθίνει δραματικά κατά τη διάρκεια του οικονομικού προγράμματος λόγω της αδυναμίας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού αλλά και λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Μάλιστα υπογραμμίζει ότι εάν η χώρα μας είχε τη δυνατότητα να διατηρήσει το 2011 την αποδοτικότητα συλλογής του ΦΠΑ του 2008 με τους τρέχοντες συντελεστές θα είχε επιπλέον έσοδα ύψους 2,3 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση δε που η χώρα μας κατάφερνε να έχει τη μέση αποδοτικότητα των χωρών του ΟΟΣΑ, τότε θα είχε υψηλότερες ετήσιες εισπράξεις ΦΠΑ ύψους 9,8 δισ. ευρώ.
Περισσότερα
20 Μαρτίου 2012
Επιπλέον έσοδα ύψους 9,8 δισ. ευρώ από τον ΦΠΑ θα είχε η Ελλάδα το 2011, εάν κατάφερνε να πιάσει τον μέσο όρο αποδοτικότητας των χωρών του ΟΟΣΑ. Αυτό αναφέρει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος στην ετήσια έκθεσή του για την Οικονομία, αποδίδοντας τις υστερήσεις στα φορολογικά έσοδα στις χρόνιες αδυναμίες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και στην περιορισμένη ρευστότητα των ιδιωτών και των επιχειρήσεων.
Συγκεκριμένα τα 2/3 της χειροτέρευσης του συνόλου των εσόδων αποδίδονται στην κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Το υπόλοιπο 1/3 μπορεί να αποδοθεί σε άλλους παράγοντες όπως είναι η φοροδιαφυγή που εν μέρει οφείλεται στην περιορισμένη ρευστότητα των ιδιωτών και των επιχειρήσεων και σε χρόνιες αδυναμίες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Συνεπώς, όπως τονίζεται στην έκθεση, «ένα σημαντικό ποσοστό της υστέρησης που παρουσιάζουν τα έσοδα, παρά τη σειρά των φορολογικών παρεμβάσεων, δεν μπορεί να αποδοθεί στη χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης αλλά στους αρνητικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν και που εξακολουθούν να υφίστανται στο δεύτερο έτος εφαρμογής του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής».
Σχετικά με την αποδοτικότητα συλλογής ΦΠΑ ο διοικητής της ΤτΕ αναφέρει, ότι αυτή φθίνει δραματικά κατά τη διάρκεια του οικονομικού προγράμματος λόγω της αδυναμίας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού αλλά και λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Μάλιστα υπογραμμίζει ότι εάν η χώρα μας είχε τη δυνατότητα να διατηρήσει το 2011 την αποδοτικότητα συλλογής του ΦΠΑ του 2008 με τους τρέχοντες συντελεστές θα είχε επιπλέον έσοδα ύψους 2,3 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση δε που η χώρα μας κατάφερνε να έχει τη μέση αποδοτικότητα των χωρών του ΟΟΣΑ, τότε θα είχε υψηλότερες ετήσιες εισπράξεις ΦΠΑ ύψους 9,8 δισ. ευρώ.
Περισσότερα
EU Official Urges Unity on Financial Tax
Wall Street Journal
March 19, 2012
Efforts to introduce a tax on financial transactions should focus on getting all 27 European Union member states on board, a senior EU official said Monday.
Algirdas Semeta, the EU's top executive on tax policy, said he believed the EU is " moving in the direction of political compromise in order to achieve consensus amongst all 27 member states" and dismissed voices calling for those countries willing to go ahead without their reluctant peers.
The way to proceed with only some EU countries on board is through the so-called method of "enhanced cooperation," where member states agree to go ahead with intergovernmental agreements when an EU-level unanimous decision can't be reached. An example of this method is the Schengen passport-free travel area. But in order to resort to enhanced cooperation, the EU has to show that it has exhausted all chances of getting a unanimous decision.
"Some are already asking whether we should look for alternative routes to agreement, by moving ahead at less than 27. I say that the time is not ripe for such a move," Mr. Semeta said, speaking to deputies from all EU member states in Copenhagen.
More
March 19, 2012
Efforts to introduce a tax on financial transactions should focus on getting all 27 European Union member states on board, a senior EU official said Monday.
Algirdas Semeta, the EU's top executive on tax policy, said he believed the EU is " moving in the direction of political compromise in order to achieve consensus amongst all 27 member states" and dismissed voices calling for those countries willing to go ahead without their reluctant peers.
The way to proceed with only some EU countries on board is through the so-called method of "enhanced cooperation," where member states agree to go ahead with intergovernmental agreements when an EU-level unanimous decision can't be reached. An example of this method is the Schengen passport-free travel area. But in order to resort to enhanced cooperation, the EU has to show that it has exhausted all chances of getting a unanimous decision.
"Some are already asking whether we should look for alternative routes to agreement, by moving ahead at less than 27. I say that the time is not ripe for such a move," Mr. Semeta said, speaking to deputies from all EU member states in Copenhagen.
More
Monday, March 19, 2012
The Logic and Fairness of Greece’s Program
iMFdirect
March 19, 2012
To get back to health, Greece needs two things. First, a lower debt burden. Second, improved economic competitiveness. The new program addresses both.
Bringing down the debt
Some countries have been able to work down heavy public debt burdens. Those that were successful did it through sustained high growth. But in Greece’s case, it had become clear that high growth—let alone sustained high growth—was not going to come soon enough. Debt had to be restructured.
The process was long and messy. After all, bargaining between creditors and debtors is rarely a love affair. In the process, foreign creditors were often vilified in Greece as bad guys—rich banks, who could and should be willing to take a hit. But in the end, banks belong to people, many of them saving for retirement, who saw the value of their bank shares go down in value.
All said, the PSI (private sector involvement) deal—the largest ever negotiated write-down of public debt—has reduced the debt burden of every man, woman, and child in Greece by close to €10,000 on average, a sizable contribution on the part of foreign savers.
Greece now has to do its part―with sustained political commitment to implement the difficult but necessary set of fiscal, financial, and structural reforms that have been agreed as part of the program supported by Greece’s partners in the eurozone and the IMF. It is a huge challenge, no doubt. But it is also an opportunity–to take advantage of the economic space opened up by private and official creditors. Will Greece seize it?
More
Greek CDS Payouts Paint a Dark Picture
Wall Street Journal
March 19, 2012
Dow Jones Newswires reporter Katy Burne makes a stop on Mean Street with news of Greek CDS, in which the minimum payout will be $2.45 billion, and what it says about the market's feeling about the country's future.
More
March 19, 2012
Dow Jones Newswires reporter Katy Burne makes a stop on Mean Street with news of Greek CDS, in which the minimum payout will be $2.45 billion, and what it says about the market's feeling about the country's future.
More
The Greek Tragedy, Act II
Project Syndicate
March 19, 2012
A Greek tragedy is typically composed of three acts. The first sets the scene. It is only with the second that the plot reaches its climax. For current-day Greece, the imposition of “voluntary” losses on the country’s private creditors represents just the end of the beginning. The real tragedy has still to unfold.
On the face of it, the “voluntary” arrangement with creditors might appear to have been a big success. The volume of Greece’s foreign debt has been reduced by more than €100 billion ($130 billion). Greece’s European partners have provided €130 billion in new loans. As a result, Greece has avoided generalized bank failures, and it has been able to continue paying its public employees.
But, despite these trumpeted results, the reality is much harsher. Even with the latest deal, Greece’s debt ratio remains at 120% of last year’s GDP. With a projected drop in GDP of 7% this year and a sustained deficit, the debt ratio would exceed 130% before stabilizing at 120% in 2020.
More
How To Solve The Greek Debt Crisis Without Taxpayer Funds
Seeking Alpha
March 19, 2012
European leaders have so far failed to realize what the real problem in Greece is. As such, the question of how to handle Europe's debt problem remains unsolved.
The main problem as I see it, is that politicians don't want to admit that there is simply too much debt that needs to be written down (I call it cyber debt). Part of the reason for not wanting to see the truth, has to do with the fact that the European Banking lobby is the main financial benefactor of European politicians.
Leaving aside the reason for this mountain of debt (the reasons are different for each country), I say that the only way to solve the problem is via massive write-downs. Many seem to imply that we cannot do this, for the market needs a "risk-free" asset. By writing down several trillion euros of debt, the market will thus not have such an asset.
While I fail to understand the concept of a "risk-free" asset, if an asset manager wants zero risk, then all he has to do is to deposit his money at the local central bank and earn a negative yield. Other than that, one has to take one's chances with the market.
Another problem, many say, with writing down trillions of euros in sovereign debt, is that the banks will be broke and that tax payers will need to nationalize the European banking system. Many argue this will be a tremendous burden to the European taxpayer.
More
Greek Deal Highlights Flaws in Default Swaps
March 18, 2012
A group of financial-market players on Monday will determine that holders of $3.2 billion in Greek credit-default swaps will receive around $2.5 billion in compensation for Greece's debt restructuring—a payout that mirrors the loss that creditors suffered.
But the happy outcome owes much to mere chance. It masks flaws in the contracts, say some market participants and legal experts, that have rattled investors and are leading to calls to revamp how the swaps are handled for defaulting sovereign nations. Credit-default swaps, or CDS, are insurance-like contracts designed to pay off when creditors aren't paid back.
The issue arises because Greece used so-called collective-action clauses to force a debt exchange on the vast bulk of its bondholders. It gave a package of new securities to its creditors and then tore up the old bonds.
The use of the clauses throws a wrench in the process of determining the size of the payout owed to CDS holders. Usually that payout is determined by the value of the defaulted, old bonds. But, in Greece's case, those bonds have been vaporized. And the new bonds creditors received in the restructuring are only a small part of a package that includes high-quality bonds issued by the euro zone's bailout fund. A new bond thus isn't a one-for-one replacement for an old bond.
That leaves potential uncertainty about the amount the swaps will pay.
More
Greece over halfway to recovery, says PM
March 18, 2012
Greece’s caretaker prime minister insists that a “large, silent majority” of Greeks are willing to do whatever is needed to stay in the eurozone, despite near-daily anti-austerity demonstrations.
Lucas Papademos said Greece was determined to avoid another debt restructuring and its political leaders were prepared to put aside differences to implement structural and fiscal reforms.
In an interview with the Financial Times, Mr Papademos expressed confidence that Greece’s downward economic spiral would prove temporary. “I am convinced that we are more than halfway along the path to economic recovery – although the fiscal consolidation process will last longer,” he said. “Positive growth rates should be achieved within less than two years,” he said.
Mr Papademos’s defiance comes in spite of widespread fears outside Greece that its economic situation makes exit from the eurozone a distinct possibility. He admitted that Greece might need more outside support if it was unable to return to financial markets by 2015.
More
Read the Transcript of the Interview
See also
Papademos keeps drama out of crisis
March 18, 2012
Lucas Papademos was the perfect central banker – clever but conservative, cautious and low-profile. Since November, however, the former European Central Bank vice-president has had the toughest, most brutally exposed job in European politics: saving Greece’s economy from collapse.
He was thrown, reluctantly, into the task when the country’s crisis led to a breakdown in normal politics. In an interview with the Financial Times it is clear at least that Mr Papademos’s instinct for understatement remains unaffected. At the ECB, the issues were sometimes tough, “but the challenges that I have confronted over the past four months have been wider in scope and greater in intensity”.
Those challenges involved averting a disorderly default and catastrophic exit from the eurozone, overseeing the largest debt restructuring in history, and securing a fresh, €174bn bailout plan from sceptical European partners and the International Monetary Fund. He has pushed through savage public spending cuts and forced bickering party leaders to agree a sweeping agenda of structural reforms.
All the while, Greeks have suffered what Mr Papademos describes as “negative aspects” of the crisis – a precipitous fall in economic activity, a severe “credit crunch” and unemployment levels that have soared above 20 per cent. Youth unemployment is above 50 per cent. Across Athens, banks’ buildings remain burnt out after riots earlier this year. Protest rallies take place daily in the city’s crowded streets.
More
Read the Transcript of the Interview
See also
Sunday, March 18, 2012
Greece’s exit from the Eurozone would be all pain, no gain
Vox
March 18, 2012
With Greece in deep recession for the fifth year running, several prominent observers have been calling on it to exit the Eurozone. This column argues this would not help Greece’s economy recover faster from its deep recession. Greece will still be the most heavily regulated country in the OECD and returning to a drachma would only add to the debt burden.
Greece has just concluded an agreement with the EU and the IMF on a second rescue package and a write-down of the debt due to private bondholders. The country is in deep recession for the fifth year running and the new package will bring more austerity. Faced with this grim outlook, several prominent observers, including Martin Feldstein (2011), Ken Rogoff, and Nouriel Roubini, have been calling on Greece to exit the Eurozone.
But a return to the drachma would be all pain, no gain (Eichengreen 2007). Exiting the Eurozone would only add to the debt burden without resolving Greece’s competitiveness problem, which stems primarily from regulatory barriers to competition, restrictive labour practices, and red tape that raise the cost of doing business. Greece ranks 100th in the World Bank’s Doing Business report and 119th in the Heritage Foundation’s Index of Economic Freedom, behind several sub-Saharan countries. Staying in the Eurozone, on the other hand, raises the question of whether Greece’s post-Soviet economy can deflate itself back to competitiveness. The answer is probably not, because real rigidities prevent the adjustment process from working. What Greece needs is what the IMF calls “growth-oriented structural reforms” – greater reliance on market forces and the rule of law.
Greece is the most highly regulated economy in the OECD. Profit margins or minimum remuneration is set by law in a number of professions (lawyers, engineers, accountants, pharmacists), and licensing requirements impose barriers to entry in others (trucking). It costs less to transport agricultural products from Central America to Greece by ship than it costs to transport them within Greece by truck. Labour contracts set wages on automatic pilot due to seniority clauses and other benefits unrelated to productivity, profitability, or performance. No amount of devaluation will get rid of these distortions.
More
Η σωτηρία της χώρας επαφίεται στη θέληση των Ελλήνων
Καθημερινή
18 Μαρτίου 2012
Η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους στην ιστορία δεν είναι μια παγκόσμια πρωτιά που μας κάνει υπερήφανους, παρά το τεράστιο τεχνικό και διαπραγματευτικό επίτευγμα, τη θηριώδη πολυπλοκότητα και δυσκολία του εγχειρήματος. Είναι, όπως σημείωσε στο μήνυμά του ο πρωθυπουργός, ευκαιρία ικανοποίησης αλλά και περισυλλογής, για τις απώλειες όσων εμπιστεύτηκαν την ελληνική πολιτεία και ζημιώθηκαν. Είναι επίσης τελικό προϊόν μιας ιστορικής αποτυχίας της χώρας: ως αποτέλεσμα αμεριμνησίας του παρελθόντος, το χρέος μας έπαυσε να είναι βιώσιμο, επιβάλλοντας την αναδιάρθρωση. Ομως, η δανειακή συμφωνία και το PSI είναι η καλύτερη δυνατή διευθέτηση του δημόσιου χρέους που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε στον πραγματικό κόσμο των δεδομένων συνθηκών και συσχετισμών.
Λένε κάποιοι: έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα η αναδιάρθρωση, τον Μάιο του 2010. Και ποιος δεν θα προτιμούσε μια μεγαλύτερη μείωση χρέους χωρίς επιπτώσεις; Ξεχνούν όμως ή παραβλέπουν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε μια ήπια, «βελούδινη» αναδιάρθρωση (Μάρτιος 2012) και μια καταστροφική χρεοκοπία είναι η στήριξη των εταίρων και η συνεργασία των πιστωτών. Είναι οι διασφαλίσεις για το τραπεζικό σύστημα και τη χρηματοδότηση της χώρας, είναι οι προϋποθέσεις παραμονής στο ευρώ. Τέτοιοι όροι δεν υπήρχαν το 2010 ούτε η βούληση των εταίρων. Οι συνθήκες δεν ήταν έτοιμες – πώς να ήταν άλλωστε, όσο η χώρα είχε ακόμα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα, υστέρηση μεταρρυθμίσεων και καμία προσαρμογή να επιδείξει; Ενα «κούρεμα» του 2010 θα έμοιαζε με μονομερή καταδολίευση δανειστών, και η τάχα δυνατότητα επιβολής του θα θύμιζε καμικάζι ζωσμένο εκρηκτικά.
Η συμφωνία του PSI δεν αφαιρεί μόνο 107 δισ. από το δημόσιο χρέος. Επιτυγχάνει μια μεγάλη επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους, με νέα ομόλογα διάρκειας έως και 30 χρόνια, με μια πολύ σημαντική μείωση μέσου επιτοκίου και ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης, με δεκαετή περίοδο χάριτος. Εξασφαλίζει τη χρηματοδοτική κάλυψη των εταίρων και του ΔΝΤ μέχρι το τέλος του προγράμματος και για όσο διάστημα χρειαστεί.
Περισσότερα
Saturday, March 17, 2012
Η χαλασμένη ατμομηχανή
Καθημερινή
17 Μαρτίου 2012
Ένα από τα θεοποιημένα πράγματα στην Ελλάδα είναι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, όπως ονομάζεται. Μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι περισσότεροι νυν γνωμηγέτες είναι παιδιά μικρομεσαίων επιχειρηματιών (βιοτεχνών, εμπόρων κ.λπ.), μιας και πριν από σαράντα ή πενήντα χρόνια δεν υπήρχε τόσο εκτεταμένος δημόσιος τομέας και στατιστικά οι περισσότεροι είδαν, έζησαν τον μόχθο των μικρομεσαίων της μεταπολεμικής οικονομικής άνθησης. Το πιθανότερο είναι ότι έχει να κάνει με εκείνα τα στερεότυπα που διαρκώς ανακυκλώνονται στον δημόσιο διάλογο και ουδείς σκέπτεται πόση αλήθεια κουβαλούν πλέον.
Αν θέλουμε όμως να δούμε την πραγματική κατάσταση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, πρέπει να κοιτάξουμε την ατμομηχανή. Η οικοδομή είναι ακόμη ένας προνομιακός χώρος ανάπτυξης αυτής της επιχειρηματικότητας. Το καλό ήταν πως ειχε κέρδη και το κακό είναι πως δεν είχε επιχειρηματικότητα. Για την ακρίβεια, αν θέλουμε να δούμε το επίπεδο της ελληνικής μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας πρέπει να θυμηθούμε τη λαϊκή ρήση «αν δεν χτίσεις σπίτι...».
Οι εμπλεκόμενοι στην οικοδομή (χτίστες, υδραυλικοί, μαραγκοί κ.λπ.), που είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ελληνικής μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, λειτουργούν βραχυπρόθεσμα, χωρίς σχέδιο, παραοικονομούν, νοιάζονται ελάχιστα για την ικανοποίηση των πελατών, δεν έχουν after sale service, συλλογικά δεν έχουν αναπτύξει μεθόδους πιστοποίησης, ο κλάδος δηλαδή λειτουργεί με τον κλασικό νεοελληνικό νόμο της «αρπαχτής». Λειτουργούν σαν να μην υπάρχει αύριο και γι' αυτό δεν θα υπάρξει αύριο.
Περισσότερα
Friday, March 16, 2012
Greece Is Making Historic Reforms
Wall Street Journal
March 15, 2012
It's been a good month for Greece and the European Union.
The Greek government, the leaders of the EU, and the International Monetary Fund (IMF) agreed on a landmark economic adjustment program geared toward strengthening Greece's institutional capacity, improving competitiveness, and creating sustainable growth. In addition, an unprecedented "haircut" deal with private-sector lenders clears the way for the release of loans from Europe and the IMF, thus placing Greece well on the path to recovery.
What many Americans may remember most, however, are images of rioting blazing across their television screens. Unseen and underreported is the real story: some of the furthest-reaching and most historic changes to any economy in modern history, aiming not only at fiscal consolidation but also at profound structural reform of an antiquated, overburdened and inefficient bureaucracy that has stifled competitiveness, innovation and productivity for decades. And if Greece's long history is any indication, the country will emerge from this process stronger, healthier and more productive.
In the past two years, Greece achieved the largest fiscal consolidation in the euro zone by implementing the toughest austerity measures ever applied, slashing salaries and pensions by 20%-50% to reduce expenditures, imposing huge tax hikes, and significantly cutting public services and benefits.
More
Europe's Debt Crisis, Seen From America
Wall Street Journal
March 15, 2012
In U.S. politics, the euro-zone crisis has become a political Rorschach test.
The three main Republican presidential contenders bash President Barack Obama for wanting to turn America into "a European-style entitlement society" in Mitt Romney's words. From the right of the U.S. political spectrum, the crisis is a predictable consequence of an unsustainable welfare state: It's down to socialism.
For many on the left, the crisis is a warning about austerity—in particular, the dangers of premature and excessive budget slashing. In this view, German-inspired fiscal retrenchment in Europe's struggling economies is a recipe for deepening recession.
Each side is using Europe to support its view about the American economy. Yet the outcome of the euro crisis could have an important impact on the U.S. presidential race. If the current calm gives way to a new era ofturmoil this year, the cautious recovery of U.S. economic confidence could be seriously undermined—and President Obama's re-election chances weakened.
Mr. Obama has had to sit on the sidelines while the euro zone muddles through the first major financial crisis since the Second World War where the U.S. hasn't had a leadership role.
More
IMF approves €28bn loan to Greece
Financial Times
March 15, 2012
The International Monetary Fund approved its part of a second international bailout for Greece on Thursday but warned that Athens had no room for error in its attempts to return to debt sustainability.
The fund’s 24-member board agreed a €28bn loan as part of a €174bn bailout for Greece – a smaller share than the IMF’s contribution to previous eurozone rescue packages.
The board decision was all but assured after Christine Lagarde, the fund’s managing director, publicly proposed the loan last week. People present at the meeting said one director, Paulo Nogueira Batista, who represents Brazil and eight other governments, abstained – the traditional way of showing dissent at the board.
Mr Batista confirmed reports that he had abstained. “I remain deeply uneasy about the Greece programme,” Mr Batista, who said he was speaking in a personal capacity, told the Financial Times. “For the past two years, Europe has taken a Panglossian view of Greece’s likely growth while the economy has continued to contract”.
More
March 15, 2012
The International Monetary Fund approved its part of a second international bailout for Greece on Thursday but warned that Athens had no room for error in its attempts to return to debt sustainability.
The fund’s 24-member board agreed a €28bn loan as part of a €174bn bailout for Greece – a smaller share than the IMF’s contribution to previous eurozone rescue packages.
The board decision was all but assured after Christine Lagarde, the fund’s managing director, publicly proposed the loan last week. People present at the meeting said one director, Paulo Nogueira Batista, who represents Brazil and eight other governments, abstained – the traditional way of showing dissent at the board.
Mr Batista confirmed reports that he had abstained. “I remain deeply uneasy about the Greece programme,” Mr Batista, who said he was speaking in a personal capacity, told the Financial Times. “For the past two years, Europe has taken a Panglossian view of Greece’s likely growth while the economy has continued to contract”.
More
IMF Executive Board Approves €28 Billion Arrangement Under Extended Fund Facility for Greece
Press Release No. 12/85
March 15, 2012
The Executive Board of the International Monetary Fund (IMF) today approved a four-year SDR 23.8 billion (about €28 billion, or US$36.7 billion) arrangement under the Extended Fund Facility (EFF) for Greece in support of the authorities’ economic adjustment program. The approval allows for an immediate disbursement of SDR 1.4 billion (about €1.65 billion, or US$2.2 billion). The EFF arrangement entails exceptional access to IMF resources, amounting to 2,159 percent of Greece’s quota.
The Executive Board also took note of Greece’s cancellation of the three-year Stand-By Arrangement (SBA) for Greece which had been approved in May 2010.
Official sector support for the second Greek program entails €130 billion (about US$170 billion) in new financing, in addition to the remainder of the financing support for the first program of €34 billion (about US$44 billion). The IMF contribution of €28 billion will be disbursed in equal tranches over a four-year period. It represents about three-elevenths of the total, excluding payments related to the private sector involvement (PSI) and repayments of bonds held by the European Central Bank. This will keep the Fund’s peak-exposure broadly unchanged relative to the SBA.
More
Thursday, March 15, 2012
Greek bond protection payout to hit $2.5bn
Financial Times
March 15, 2012
Investors holding insurance-like products as protection against a Greek default, the world’s biggest sovereign debt restructuring, will receive about $2.5bn, according to market prices on Thursday.
An auction of credit default swaps on Monday will use the price of the new Greek 30-year bond to settle payouts as part of the restructuring.
These bonds are trading at a price of 23 cents on the euro. This means buyers of CDS protection can expect a payout of 77 per cent of the net outstanding amount of Greek default swaps in the market, which stands at just above $3bn. The payout will be about $2.5bn.
Although the payout settlement process is expected to run smoothly in Monday’s auction, market participants fear the relatively new sovereign credit default swaps market may have been undermined by the Greek default.
One senior CDS trader at a European bank said: “We think the Greek auction will provide a fair price for those who have protection, but it is unclear what will happen if other sovereigns default. That could deter institutions from using sovereign CDS in the future.”
More
March 15, 2012
Investors holding insurance-like products as protection against a Greek default, the world’s biggest sovereign debt restructuring, will receive about $2.5bn, according to market prices on Thursday.
An auction of credit default swaps on Monday will use the price of the new Greek 30-year bond to settle payouts as part of the restructuring.
These bonds are trading at a price of 23 cents on the euro. This means buyers of CDS protection can expect a payout of 77 per cent of the net outstanding amount of Greek default swaps in the market, which stands at just above $3bn. The payout will be about $2.5bn.
Although the payout settlement process is expected to run smoothly in Monday’s auction, market participants fear the relatively new sovereign credit default swaps market may have been undermined by the Greek default.
One senior CDS trader at a European bank said: “We think the Greek auction will provide a fair price for those who have protection, but it is unclear what will happen if other sovereigns default. That could deter institutions from using sovereign CDS in the future.”
More
IMF Conference Call on Greece
March 15, 2012
Proceedings
MS. LOTZE: Welcome to this conference call everybody. Let me say a few words at the beginning. I have here with me the Mission Chief Poul Thomsen and Deputy Mission Chief Mark Flanagan who will speak to you. This call is on the record. Poul will make a few introductory remarks and then we will go to your questions. Thank you. Poul?
MR. THOMSEN: Thank you very much and welcome to this conference call. Our Executive Board approved this morning a new arrangement for four years to replace the existing Stand-By Arrangement. The new arrangement will be in the amount of €28 billion and will be for four years with an equal disbursement each quarter.
I think we need to at the outset recognize that a lot was achieved during the period of the Stand-By Arrangement. Major fiscal adjustment took place under this arrangement. Important reforms were put in place also not least during the first part of that arrangement. I think it is very important to keep in mind that Greece has already achieved a lot while it still has more to do. The Stand-By Arrangement delivered an important result. We know in some areas, in particular during 2011, we ran into considerable headwinds and there were fewer outcomes than expected.
I think the key challenge has been that we need the economy to adjust through productivity-boosting reforms. So far most of the adjustment reflected has been too low on GDP which is not sustainable. I agree with those that say that the policies need to be focused on growth. That doesn't mean that there will be no more need for fiscal adjustment. The fiscal deficit is too high and the fiscal adjustment is still an important part of the program. But a major change now is to try to get an earlier supply response.
More
Has Europe learnt from the mistakes made in Greek debt crisis?
Financial Times
March 15, 2012
The markets seem to have coped relatively well with “the biggest sovereign restructuring ever” last week. But they are already focusing on the next possible victim: Portugal’s bond yields have soared to levels close to those on Greek bonds a few months ago.
European authorities have declared that Greece was unique and that there will be no more debt restructuring. Undoubtedly, though, they will be tested in the coming months. Two strategies are possible.
One is to behave in the same way as in the past. This means helplessly observing the widening of credit default swap spreads on sovereign bonds until it becomes obvious that the country in question will not be able to refinance itself in the markets; then publicly denying that restructuring is even an option, but privately considering involving private creditors and even discussing the details with some market participants; finally, hastily putting in place an additional package and asking the various countries’ parliaments for approval, which they might be willing to consider… but only in exchange for debt restructuring.
Unless this approach is quickly abandoned, Greece will turn out not to be an exception after all. Markets would turn to the next prey, like in Agatha Christie’s Ten Little Indians. Who will be next? Ireland? Spain? Italy? Where would the process stop?
More
Subscribe to:
Posts (Atom)