Protagon.gr
18 Νοεμβρίου 2010
Όπως είναι γνωστό το Μνημόνιο μεταξύ της Ελλάδας και του ΔΝΤ-ΕΕ προβλέπει μια σειρά μέτρων περιστολής των δαπανών και αύξησης των κρατικών εσόδων που έχουν ως στόχο την μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και κατά συνέπεια του δημόσιου χρέους.
Την πολιτική αυτή αντιπαλεύουν το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ και η ΝΔ. Στη θέση της πολιτικής της «λιτότητας» , όπως την χαρακτηρίζουν, το ετερόκλητο αυτό πολιτικό μέτωπο προτείνει μια πολιτική «ανάπτυξης». Όμως «ανάπτυξη» μπορεί να σημάνει διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να σημάνει π.χ. την λήψη διαρθρωτικών μέτρων (π.χ. άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις) που στοχεύουν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας και κατά συνέπεια στην ανάπτυξη της οικονομίας της.
Όμως οι αντιμνημονιακοί δεν έχουν αυτή την «ανάπτυξη» στο μυαλό τους. Θέλουν μια «ανάπτυξη» στην οποία η ομελέτα θα γίνει χωρίς να σπάσουν αυγά. Αυτό το οποίο εννοούν με αυτό τον ορο είναι η λήψη μέτρων τόνωσης της ζήτησης μέσω της αύξησης τω κρατικών δαπανών(προσλήψεις στο δημόσιο, δημόσια έργα).
Περισσότερα
Βλ. επίσης εδώ
No comments:
Post a Comment