Και όμως έχουμε επιλογή!

του Πάνου Καζάκου

Τα Νέα
30 Απριλίου 2012

Το αργότερο από το 2009 η ελληνική οικονομία περιήλθε σε μια οικονομική κρίση διαρκείας. Κύρια χαρακτηριστικά της η πτώση του ΑΕΠ κατά περίπου 14% μέσα σε τρία χρόνια (2009-2011), με προοπτική για περαιτέρω μεγάλη πτώση τουλάχιστον το 2012, και η δραματική αύξηση της ανεργίας που το 2012 ξεπέρασε το 20%. Οι προβλέψεις για τα επόμενα δύο-τρία χρόνια δεν είναι ενθαρρυντικές.

Η κρίση χρέους και η ύφεση, σε συνδυασμό με συχνά αντιφατικά μέτρα, είχαν πολλαπλές πολιτικές επιπτώσεις. Μία από αυτές ήταν η πολυδιάσπαση του πολιτικού χώρου. Κάπως συνοπτικά: Συρρικνώθηκε η επιρροή των δύο κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εντός και εκτός Βουλής και ιδρύθηκαν νέα κόμματα. Σύμφωνα με τις έρευνες γνώμης, στη νέα Βουλή θα αντιπροσωπεύονται 9 κόμματα, ενώ τα δύο μεγάλα μπορεί να μην καταφέρουν να έχουν μαζί την πλειοψηφία των βουλευτών. Οι πραγματικές διαφοροποιήσεις σε ελληνική πολιτική και κοινωνία είναι πολύ περισσότερες: στις εκλογές θα συμμετάσχουν επισήμως 29 κόμματα, ενώ μερικά από εκείνα που έχουν πιθανότητες εισόδου στη νέα Βουλή αποτελούν συνασπισμούς μικρότερων ομάδων. Επίσης, πολυάριθμες ομάδες κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα λεγόμενα social media.

Συχνά η συζήτηση στην Ελλάδα περιστράφηκε γύρω από τη δημοκρατική ποιότητα των εκλογικών συστημάτων που στόχευαν σε μονοκομματικές κυβερνήσεις. Εχει υποστηριχθεί ότι τα εκλογικά συστήματα εκτός της απλής αναλογικής διαστρεβλώνουν τη δημοκρατική διαδικασία μη επιτρέποντας την εκλογή στο Κοινοβούλιο μικρών κομμάτων. Αλλά αυτή η άποψη παρακάμπτει το ερώτημα αν η εμφάνιση πολλών μικρών κομμάτων σημαίνει, ειδικά σε συνθήκες κρίσης, υπέρβαση του πελατειακού-συντεχνιακού συστήματος (της προσοδοθηρίας εν τέλει) ή ενίσχυσή του (της).

Περισσότερα