Μπρος-πίσω για τη διαφθορά

του Πάνου Καζάκου

Τα Νέα
26 Σεπτεμβρίου 2012

Η πολιτική και διοικητική διαφθορά έχει εξελιχθεί σε μείζον θέμα της δημόσιας συζήτησης. Μας την υπενθύμισαν πάλι πρόσφατα επεισόδια («λίστα των 32», συντάξεις-μαϊμού κ.ά.) που δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα. Πρέπει επομένως να δούμε την ευρύτερη εικόνα χωρίς κυνήγι μαγισσών.

Η διαφθορά αποτέλεσε μέρος της παθολογίας που οδήγησε σε τόσο βαθιά οικονομική κρίση και εμποδίζει σήμερα τις προσπάθειες για προσαρμογή της χώρας στις νέες διεθνείς συνθήκες. Σύμφωνα με πρόσφατη διαπίστωση της Global Financial Integrity «μόνο μεταξύ 2003 και 2011 βγήκαν από την Ελλάδα 261 δισ. δολάρια παράνομου χρήματος που προερχόταν από εγκληματικές ενέργειες, διαφθορά και φοροδιαφυγή» (εφημερίδα Το Βήμα 2.9.2012).

Το κόστος της πολιτικής και διοικητικής διαφθοράς για το σύνολο είναι τεράστιο. Συνήθως φαίνονταν οι μεγάλης κλίμακας περιπτώσεις υποβρυχίων κ.ά. Τώρα έρχονται ολοένα και συχνότερα στην επιφάνεια οι μικρής και μεσαίας κλίμακας περιπτώσεις (π.χ. δωροδοκίες για μικροεργολαβίες του κράτους κ.λπ.). Συνολικά βαραίνουν το ίδιο: Η μικρή διαφθορά έχει ως πρότυπο ή άλλοθι τη μεγάλη, η μεγάλη χρειάζεται τη μικρή για να έχει και πολιτικούς συμμάχους.

Πιο συστηματικά, η πολιτική και διοικητική διαφθορά επιβαρύνει τις τιμές εις βάρος του κοινού (π.χ. των φαρμάκων), γεννά τη φυγή κεφαλαίων, χειροτερεύει την ποιότητα των υπηρεσιών και προμηθειών, πράγμα που συμβολίζουν καθαρά τα υποβρύχια που γέρνουν, μειώνει τα φορολογικά έσοδα λόγω της εκτεταμένης συναλλαγής στις εφορίες, προκαλεί αδικαιολόγητα χρέη. Μέρος του χρέους που συσσώρευσε η χώρα οφείλεται στον ιδιωτικό πλουτισμό μέσω της διαφθοράς.

Περισσότερα