Wall Street Journal
February 28, 2013
Greece's international creditors have issued a new warning about the country's lagging tax reform efforts, ahead of a visit by a troika of budget inspectors and as data show tax collection is again falling short of target.
A 72-page report prepared by the European Commission and the International Monetary Fund, and distributed by a Greek tax-collectors group, paints a damning picture of Greece's deeply dysfunctional and creaking tax system, describing it as inadequate, prone to political manipulation and graft, and struggling with aging, understaffed and poorly trained personnel.
The report notes that more than half of tax collectors are above the age of 50, were poorly paid and missing basic skills, and lacked the necessary legal support to carry out their jobs. In a sign of the broader dysfunction in the service, it cited several cases where personnel had been internally reassigned to new positions but were given neither a desk nor a computer for work.
More
Thursday, February 28, 2013
Italy exposes wider crisis of democracy
Financial Times
February 28, 2013
The turmoil produced by the Italian elections has directed attention back to where it should have been all along – to the politics of the eurozone crisis. We have had six months of complacency, rising stock markets and wishful thinking. The conventional wisdom was that the crisis had been contained, with Ireland recovering and the risk of a Greek exit from the eurozone reduced. But this view always ignored the politics.
Greece, in particular, showed that even if capital flows might be going in the right direction, the democratic deficit was widening. No one has much cared outside Greece that a neo-Nazi party could shoot to above 10 per cent in the polls. But it is a warning of what can happen to other eurozone members.
There is, fortunately, no parallel to the rise of Golden Dawn in Italy. But the crisis of democratic legitimacy has been shown to be equally deep there. As in Greece, the voters have a reasonably clear view: they want to remain in Europe and – knowing the defects of their own economic system – they may even accept some measure of austerity.
But the Rome-based political class has lost all credibility in their eyes – they were creators of the mess, and of the corruption that accompanied it. They cannot be trusted to clear it up. Those who have made no sacrifice themselves lack the moral credibility to ask them of others.
More
Απαισιόδοξοι οι Έλληνες για την οικονομία, σύμφωνα με έρευνα του ΕΒΕΑ
Καθημερινή
28 Φεβρουαρίου 2013
Σχεδόν 8 στους 10 δηλώνουν απαισιόδοξοι σχετικά με την πορεία των προσωπικών τους οικονομικών (77%) και περισσότεροι από 7 στους 10 δηλώνουν απαισιόδοξοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας (73%), σύμφωνα με την ποσοτική έρευνα με τίτλο Οικονομικό Βαρόμετρο που πραγματοποιεί κατ εντολή του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών η εταιρεία ALCO, ενώ τα ευρήματά της επεξεργάζεται το Κέντρο Μελετών και Έρευνας του ΕΒΕΑ (ΚΕΜΕ-ΕΒΕΑ).
Η πρώτη έρευνα για το 2013, διεξήχθη το διάστημα μεταξύ 15 και 19 Φεβρουαρίου σε δείγμα 1.000 ατόμων ηλικίας 18 και άνω από όλη την Ελλάδα, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων.
Παρουσιάζοντας την έρευνα, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος δήλωσε: «Παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα με τους εταίρους μας και ορισμένοι οικονομικοί δείκτες εμφανίζονται βελτιωμένοι, η κοινωνία, όπως προκύπτει από την έρευνα, δεν διαπιστώνει κάποια θετική διαφοροποίηση στην οικονομική της καθημερινότητα, ούτε και μετά την εκταμίευση της δόσης στα τέλη του προηγούμενου έτους. Είναι προφανές ότι η πολιτική αυστηρής λιτότητας που εφαρμόζεται, σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στη λήψη και υλοποίηση αναπτυξιακών μέτρων επιτείνουν την ύφεση και αυξάνουν το αίσθημα ανασφάλειας στην κοινωνία και την αγορά. Η χώρα χρειάζεται άμεσα αναπτυξιακή ανάσα και ώθηση, η οποία μπορεί να προέλθει μόνο από την ενεργοποίηση των δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και ειδικότερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν μείωση των ποσοστών αισιοδοξίας των πολιτών, σε ότι αφορά τόσο την πορεία της οικονομίας όσο και τα προσωπικά τους οικονομικά, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του Δεκεμβρίου. Το ποσοστό αισιοδοξίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας επανήλθε στα επίπεδα που είχε σημειώσει δυο χρόνια πριν, τον Φεβρουάριο του 2011, παραμένοντας ναι μεν πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου αυτής, αλλά υποδηλώνοντας και την αναποτελεσματικότητα των οικονομικών πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί, καθώς δεν έχει σημειωθεί καμία βελτίωση από το 2011.
Περισσότερα
28 Φεβρουαρίου 2013
Σχεδόν 8 στους 10 δηλώνουν απαισιόδοξοι σχετικά με την πορεία των προσωπικών τους οικονομικών (77%) και περισσότεροι από 7 στους 10 δηλώνουν απαισιόδοξοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας (73%), σύμφωνα με την ποσοτική έρευνα με τίτλο Οικονομικό Βαρόμετρο που πραγματοποιεί κατ εντολή του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών η εταιρεία ALCO, ενώ τα ευρήματά της επεξεργάζεται το Κέντρο Μελετών και Έρευνας του ΕΒΕΑ (ΚΕΜΕ-ΕΒΕΑ).
Η πρώτη έρευνα για το 2013, διεξήχθη το διάστημα μεταξύ 15 και 19 Φεβρουαρίου σε δείγμα 1.000 ατόμων ηλικίας 18 και άνω από όλη την Ελλάδα, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων.
Παρουσιάζοντας την έρευνα, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος δήλωσε: «Παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα με τους εταίρους μας και ορισμένοι οικονομικοί δείκτες εμφανίζονται βελτιωμένοι, η κοινωνία, όπως προκύπτει από την έρευνα, δεν διαπιστώνει κάποια θετική διαφοροποίηση στην οικονομική της καθημερινότητα, ούτε και μετά την εκταμίευση της δόσης στα τέλη του προηγούμενου έτους. Είναι προφανές ότι η πολιτική αυστηρής λιτότητας που εφαρμόζεται, σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στη λήψη και υλοποίηση αναπτυξιακών μέτρων επιτείνουν την ύφεση και αυξάνουν το αίσθημα ανασφάλειας στην κοινωνία και την αγορά. Η χώρα χρειάζεται άμεσα αναπτυξιακή ανάσα και ώθηση, η οποία μπορεί να προέλθει μόνο από την ενεργοποίηση των δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και ειδικότερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν μείωση των ποσοστών αισιοδοξίας των πολιτών, σε ότι αφορά τόσο την πορεία της οικονομίας όσο και τα προσωπικά τους οικονομικά, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του Δεκεμβρίου. Το ποσοστό αισιοδοξίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας επανήλθε στα επίπεδα που είχε σημειώσει δυο χρόνια πριν, τον Φεβρουάριο του 2011, παραμένοντας ναι μεν πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου αυτής, αλλά υποδηλώνοντας και την αναποτελεσματικότητα των οικονομικών πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί, καθώς δεν έχει σημειωθεί καμία βελτίωση από το 2011.
Περισσότερα
Wednesday, February 27, 2013
Ο Έλληνας Μπέπε Γκρίλο θα είναι πολύ πιο πρωτόγονος και τρομακτικός από τον Ιταλό
Athens Voice
27 Φεβρουαρίου 2013
Είναι κάποιοι που λένε ότι η Ελλάδα είναι μια φτωχή, δυστυχισμένη χώρα. Δεν είναι αλήθεια. Απλώς από 24η πιο πλούσια χώρα του κόσμου πήγε 35η. Λένε ακόμα ότι ο ελληνικός λαός πεινάει. Ακόμα και σήμερα μετά από τόσα χρόνια ύφεσης, το κατά κεφαλήν εισόδημα της γειτονικής Τουρκίας είναι στο 40% του ελληνικού. Δεν έχω ακούσει κανέναν στον κόσμο να μιλάει για «ανθρωπιστική καταστροφή» και «κοινωνική γενοκτονία» στην Τουρκία. Γιατί τα λένε αυτά τα πράγματα; Ίσως γιατί αυτοί που τα λένε δεν πεινάνε.
Ακούγεται αντιφατικό, αλλά δεν είναι. Η γενίκευση ο «λαός πεινάει» αποκρύπτει την αλήθεια. Ότι κάποιοι πραγματικά είναι σε δύσκολη θέση, είναι άνεργοι, τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, με το εισόδημά τους συνεχώς να μειώνεται, ενώ κάποιοι άλλοι καταφέρνουν να διασώζουν τα προνόμιά τους κρυμμένοι πίσω από το «λαό». Λες και δεν υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι της ιστορίας, αλλά όλοι μαζί είμαστε, όλοι το ίδιο, απλώς κάποιοι άλλοι, οι «ξένοι», οι «δανειστές», μας φταίνε για όλα.
Στις αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, το πολιτικό παιχνίδι είναι λίγο πολύ φανερό. Κοινωνικά στρώματα, επαγγελματικές ομάδες, λόμπι συμφερόντων μάχονται διαρκώς για εξουσία και διανομή υπέρ τους του πλούτου. Στις υπανάπτυκτες χώρες, στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, το ίδιο ακριβώς γίνεται. Μόνο που εκεί γίνεται καλυμμένα. Γι’ αυτό και τα κόμματά τους έχουν ονόματα όπως Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας, αδελφοί Μουσουλμάνοι, και κάνουν «τζιχάντ». Οι πολιτικοί αγώνες και οι οικονομικές μάχες μεταμφιέζονται σε ιερούς πολέμους εναντίον των «απίστων», των «δυτικών», των «ξένων».
Περισσότερα
Tuesday, February 26, 2013
The sad record of fiscal austerity
Financial Times
February 26, 2013
At the Toronto summit of the Group of 20 leading economies in June 2010, high-income countries turned to fiscal austerity. The emerging sovereign debt crises in Greece, Ireland and Portugal were one of the reasons for this. Policy makers were terrified by the risk that their countries would turn into Greece. The G20 communiqué was specific: “Advanced economies have committed to fiscal plans that will at least halve deficits by 2013 and stabilise or reduce government debt-to-GDP ratios by 2016.” Was this both necessary and wise? No.
The eurozone was at the centre of the sovereign debt crisis frightening the world. Rapid fiscal tightening was judged essential for troubled governments. That view, in turn, persuaded those not yet subject to market pressure to tighten pre-emptively. That was very much the position of the UK’s coalition government. The idea that being Greece was around the corner gained traction in the US, too, notably among Republicans. Today’s battle over sequestration is partly a product of that concern.
A leading and, in my view, persuasive proponent of a contrary view is the Belgian economist, Paul de Grauwe, now at the LSE. He has argued that eurozone countries’ debt crises resulted from European Central Bank policy failures. Because of its refusal to act as lender of last resort to governments, they suffered liquidity risk – borrowing costs rose because buyers of bonds lacked confidence they would be able to resell easily at all times. That, not insolvency, was the immediate peril.
More
Eurostat: Το 31% του πληθυσμού στην Ελλάδα αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας
26 Φεβρουαρίου 2013
Το 31% του πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 24,2%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες και αναφέρονται στο 2011.
Ειδικότερα, προκύπτει ότι στην Ελλάδα, ανά ηλικιακή ομάδα, το 30,4% των παιδιών κάτω των 18 ετών αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού (27% στην ΕΕ), ενώ στους πολίτες 18- 64 ετών το ποσοστό ανέρχεται στο 31,6% (24,3% στην ΕΕ) και στους ηλικιωμένους (άνω των 65 ετών) είναι 29,3% (20,5% στην ΕΕ).
Παράλληλα, ο κίνδυνος της φτώχειας μειώνεται όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων.
Αναλυτικότερα, στην Ελλάδα το 50,2% των παιδιών με γονείς με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης απειλείται με τον κίνδυνο φτώχειας (49,2% στην ΕΕ), ενώ για τα παιδιά με γονείς με μέσο επίπεδο εκπαίδευσης το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 28,7% (22,4% στην ΕΕ) για να μειωθεί περαιτέρω στο 7,9% για τα παιδιά με γονείς υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης (7,5% στην ΕΕ).
Περισσότερα
Monday, February 25, 2013
Προβόπουλος: Αύξηση της φτώχειας κατά 43,1% σε ένα έτος
25 Φεβρουαρίου 2013
Δραματική χαρακτηρίζει στην έκθεσή του την επιδείνωση των δεικτών της φτώχειας στη χώρα ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος. Σημειώνει ότι μέσα σε ένα έτος καταγράφηκε αύξηση της φτώχειας κατά 43,1%.
Στην έκθεση χαρακτηρίζεται το πρόβλημα της προστασίας των παιδιών ως μια από τις χειρότερες συνέπειες της οικονομικής κρίσης ως ένα από τα επείγοντα ζητήματα δημόσιας πολιτικής στην Ελλάδα. Το όριο των παιδιών έως 15 ετών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε σε 23,3% το 2011 από 19,3% το 2005. Ο κεντρικός τραπεζίτης αναφέρει ως χαρακτηριστικό πρόβλημα το γεγονός ότι το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών έχει αναλάβει την σίτιση 8.000 παιδιών βρεφονηπιακών σταθμών του Δήμου Αθηναίων.
«Ο κίνδυνος της κατάρρευσης αποφεύχθηκε, το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ απομακρύνθηκε, ωστόσο δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμό» τόνισε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Γιώργος Πορβόπουλος.
Περισσότερα
Διάβασε την έκθεση
Διάβασε την ομιλία
Υφεση 4,5 % και ανεργία 27% προβλέπει η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος
25 Φεβρουαρίου 2013
Την Ετήσια Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος παρουσιάζει σήμερα το μεσημέρι ο διοικητής της Γιώργος Προβόπουλος.
Σε αυτήν, σύμφωνα με πληροφορίες, διαπιστώνεται αξιοσημείωτη πρόοδος στην προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας, αν και καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού εξαιτίας της μεγάλης ύφεσης και της υψηλής ανεργίας.
Η έκθεση της ΤτΕ προβλέπει ότι το ΑΕΠ της χώρας θα συρρικνωθεί φέτος κατά περίπου 4,5% και η ανεργία θα κυμανθεί γύρω στο 27%, εκτιμώντας ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα ξεκινήσει από την επόμενη χρονιά.
Η Τράπεζα συστήνει, μεταξύ άλλων, την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος προκειμένου να διευρυνθεί η φορολογική βάση και να αποκατασταθεί η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Περισσότερα
Διάβασε την Έκθεση
Ο χάρτης της ανεργίας - ρεκόρ
25 Φεβρουαρίου 2013
Γυναίκες, νέοι και άτομα με χαμηλή εκπαίδευση αποδεικνύονται τα μεγαλύτερα θύματα της ανεργίας στην Ελλάδα. Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στη χώρα μας την τελευταία τριετία, ενώ μόλις μέσα σε έναν χρόνο το ποσοστό των Ελλήνων που βρέθηκαν χωρίς δουλειά εκτοξεύτηκε από το 20,8% (Νοέμβριος του 2011) στο 27% (Νοέμβριο του 2012), σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Οικογένειες με περισσότερους από έναν άνεργο, νέοι που εξαιτίας της ανεργίας επέστρεψαν στο πατρικό τους καθώς δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, εργαζόμενοι με πολλά χρόνια εργασίας στην πλάτη τους, που τώρα μένουν στα αζήτητα λόγω ηλικίας, είναι οι «καθημερινές ιστορίες ανεργίας» που διηγούνται χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Έτσι, με το 48,2% των ανέργων να αναζητεί οποιαδήποτε δουλειά ανεξάρτητα αν είναι πλήρους ή μερικής απασχόλησης και το ποσοστό των μακροχρόνια άνεργων, δηλαδή εκείνων που αναζητούν εργασία περισσότερο από 12 μήνες (παλαιοί ή νέοι εργαζόμενοι), να φθάνει στο 62,6% , τα ποσοστά όσων πλέον απορρίπτουν προτάσεις για εργασία μόλις που ξεπερνά το 5%.
Όπως προκύπτει από τις έρευνες εργατικού δυναμικού, η ανεργία συνεχίζει να είναι γένους θηλυκού καθώς 3 στις 10 γυναίκες (31%) είναι άνεργες, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στους άνδρες είναι στο 24%. Παράλληλα, «χτυπά» περισσότερο τους νέους (ηλικίας από 15 έως και 24 ετών) αλλά και τις ηλικίες μεταξύ 45 και 65 ετών. Οσο για το μορφωτικό επίπεδο, οι μη έχοντες ιδιαίτερες γνώσεις αποτελούν την πιο ευάλωτη ομάδα. Ενδεικτικό είναι ότι από εκείνους που δεν έχουν πάει καθόλου σχολείο άνεργοι είναι οι 4 στους 10, ενώ το ποσοστό των ανέργων με πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν ξεπερνά το 20%.
Περισσότερα
Ο Σίσυφος στο Δημόσιο
Τα Νέα
25 Φεβρουαρίου 2013
Την περίοδο που διανύουμε το ζήτημα της «κινητικότητας» των δημοσίων υπαλλήλων με ορατό το ενδεχόμενο απολύσεων και νέων ανθρώπινων δραμάτων τείνει να επικαλύψει θεμελιώδη ζητήματα σχετικά με τη δομή του κράτους, τις λειτουργίες και την αξιολόγηση των υπηρεσιών του. Είναι πολυτέλεια να μιλήσουμε για αυτά; Οχι, αν θέλουμε να έχουμε πυξίδα για το μέλλον.
Η ελληνική Δημόσια Διοίκηση με τις χαρακτηριστικές της δομές, συμπεριφορές και πολιτικές διαπλοκές ήταν μέρος του συστήματος που μας οδήγησε στην κρίση: Ανέβαζε το κόστος των αναγκαίων για κάθε χώρα υπηρεσιών, ενώ χειροτέρευε την ποιότητά τους. Τη χρηματοδότησή της εξασφάλιζαν δάνεια και η κακοδιαχείριση κοινοτικών πόρων. Από αυτήν υπέφεραν υλικά και ατμοσφαιρικά οι πολίτες και η σοβαρή επιχειρηματικότητα (η άλλη, η αεριτζίδικη, είχε τον τρόπο της να υπεκφεύγει). Η αναμόρφωσή της θα είναι μια από τις μεγάλες προκλήσεις των επόμενων μηνών και ετών.
Από την επιστημονική έρευνα ξέρουμε ότι οι πολύπλοκοι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί εκτός αγοράς έχουν εγγενή προβλήματα. Οι υπάλληλοι έχουν τη δυνατότητα να μονοπωλούν και να φιλτράρουν πληροφορίες, να ζητούν επέκταση των υπηρεσιών, να επιδιώκουν δικούς τους προσοδοθηρικούς σκοπούς (βλ. διαφθορά στις εφορίες και αλλού) κ.λπ. Ωστόσο υπάρχουν και ευγενή κίνητρα - όπως είναι η αυτοεκτίμηση και η εκπλήρωση του καθήκοντος.
Περισσότερα
Foreign Money Revisits Greece
February 24, 2013
Foreign investors are returning to Greece as fears of an exit from the euro zone recede, signaling a possible turning point in the country's three-year-long debt crisis.
Amid a general rise in investors' willingness to buy riskier assets world-wide, everything from Greek real estate to energy stocks are finding buyers, promising investment in the country's cash-starved economy.
A steady trickle of foreign money pumped €109 million ($143.8 million) into Greek stocks in the last six months of 2012, followed by an additional €27.6 million in January, according to the Athens Stock Exchange. That money helped lift Greece's major stock index 33.4% last year, making it—bizarrely—the best-performing stock market in the European Union. It is up an additional 10.51% this year, to 1003.32, although it remains well off its high of 6355 reached more than 12 years ago.
At the same time, bond yields are falling. Yields on the few government bonds that remain in private hands following a debt restructuring last spring have in recent weeks sunk to levels last seen in late 2010, the year Greece got its first bailout. And for the first time in three years, Greek companies are selling bonds.
More
Sunday, February 24, 2013
Greece: "A promise from the army has been obtained to not intervene against a civil uprising"
February 24, 2013
It is always enlightening to hear the frank assessment of a diplomat upon leaving the service, once unshackled from "the patriotic art of lying for one's country", as 19th Century American journalist Ambrose Bierce described the craft.
Leonidas Chrysanthopoulos was a career diplomat with the Greek foreign ministry. As a junior officer with the service in the 1970s, he helped assure the then freshly democratic nation's accession to the European Union (at the time the EEC). He was at different times Athens' ambassador to Poland, Albania and Canada, and finally the director general of EU Affairs in the ministry.
Last year, he finally resigned as secretary general of the Black Sea Cooperation organisation, and entered the private sector, and now feels free to speak openly about his fury at what he says Europe and international lenders are doing to his country.
“At a certain moment, quite soon, there will be an explosion of social unrest. It will be very unpleasant,” he says, referring to 15 armed incidents in the previous ten days. In the past few weeks, offices of the governing parties have been firebombed as well as the homes of pro-government journalists. The headquarters of the prime minister's conservative New Democracy party was machine-gunned, and days later a bomb exploded at a shopping mall belonging to the country's second wealthiest citizen, although no one has been badly injured by the attacks.
More
Τα αναχώματα στη βία
Το Βήμα
24 Φεβρουαρίου 2013
Η κρίση έχει επηρεάσει καθοριστικά όχι μόνο το επίπεδο ζωής κινητοποιώντας πρωτόγνωρες στρατηγικές ατομικής επιβίωσης στο πλαίσιο μιας αφόρητης καθημερινότητας αλλά και τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για εμάς και τους άλλους: οι βεβαιότητες έχουν διαλυθεί, ενώ οι ανασφάλειες έχουν πολλαπλασιαστεί. Η ελληνική κοινωνία έχει μετατραπεί σε μια ιδεοτυπική περίπτωση «κοινωνίας του κινδύνου», με τους πολίτες να είναι εκτεθειμένοι σε αβεβαιότητες και υψηλά ρίσκα που δεν μπορούν να εκτιμήσουν ή να αποφύγουν.
Η κρίση, όμως, παρ' ότι ευθύνεται για πολλά, δεν είναι πρωτογενής αιτία και εξηγητικό εργαλείο για όλα τα κοινωνικο-πολιτικά φαινόμενα στην παρούσα συγκυρία. Οι παθογένειες που προετοίμασαν την κρίση (διαφθορά, κρατικοδίαιτη κοινωνία και αγορά, κομματισμός, λαϊκισμός κτλ.) ήταν παρούσες πριν από την εκρηκτική εκδήλωσή της. Πολλές φορές στην προσπάθεια να εξηγήσουμε τα (επι-)φαινόμενα της κρίσης - από τις διακυμάνσεις στον αριθμό των αυτοκτονιών ως τις εκδηλώσεις βίας και από την απορρύθμιση του κομματικού συστήματος ως την άνοδο της Χρυσής Αυγής -, αυθαιρετούμε αναλυτικά ανάγοντας τις αιτίες στο αποτέλεσμα. Μία από τις συνηθισμένες αναγωγές έχει να κάνει με τα θύματα της κρίσης (άνεργοι, νεόπτωχοι), για τα οποία θεωρείται αυτονόητο ότι η επιδείνωση της οικονομικής - κοινωνικής τους θέσης τα καθιστά επιρρεπή στον εξτρεμισμό και στη βία. Δεν είναι όμως (μόνο) οι ευάλωτοι στις ακραίες συνέπειες της κρίσης οι δυνητικοί πρωταγωνιστές του πολιτικού εξτρεμισμού και θιασώτες της βίας.
Περισσότερα
Γιατί δεν γίνονται επενδύσεις
Το Βήμα
24 Φεβρουαρίου 2013
Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, όταν ο γερμανός υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ επισκέφθηκε τη χώρα με ομάδα γερμανών επιχειρηματιών, καλλιεργήθηκαν προσδοκίες για επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά πάρκα που θα τροφοδοτούσαν την Ευρώπη με ηλιακή ενέργεια, καθώς και για άλλα λιγότερο μεγαλεπήβολα επενδυτικά σχέδια. Παρόμοιες προσδοκίες δημιουργήθηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη της Ανγκελα Μέρκελ, καθώς και από τα ταξίδια ελλήνων αξιωματούχων στο Κατάρ, όπως τελευταία του κ. Αντώνη Σαμαρά. Ωστόσο, ελάχιστες από τις προσδοκίες αυτές μετουσιώθηκαν σε επενδύσεις.
Οπως και οι Γερμανοί στο παρελθόν, έτσι και οι γάλλοι επιχειρηματίες που συνόδευαν τον Φρανσουά Ολάντ την περασμένη Τρίτη στην Αθήνα ήλθαν κυρίως, σύμφωνα με κορυφαίο έλληνα επιχειρηματία, «για να προωθήσουν τα προϊόντα τους και να δημιουργήσουν επαφές για ενδεχόμενες μελλοντικές συνεργασίες, όταν τα πράγματα στρώσουν». Διότι, αν ο γάλλος πρόεδρος ενδιαφερόταν για γαλλικές επενδύσεις στην Ελλάδα, θα έπρεπε να είχε φροντίσει πρώτα να παραμείνουν στη χώρα αυτές που βρίσκονταν εδώ και έφυγαν τον τελευταίο χρόνο.
Παρά το γεγονός ότι το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ έχει εξασθενήσει, το επενδυτικό ρίσκο της χώρας παραμένει υψηλό. Και τούτο διότι, όπως επισημαίνουν πηγές του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, αυτό που κρατάει χαμηλά το επενδυτικό ενδιαφέρον συνδέεται κατά κύριο λόγο με την αβεβαιότητα που δημιουργούν τόσο το ευμετάβλητο φορολογικό καθεστώς όσο και ο δυσκίνητος και χρονοβόρος μηχανισμός απονομής δικαιοσύνης.
Περισσότερα
Saturday, February 23, 2013
Για να βγεις έξω από τα σύνορα, πληρώνεις λύτρα
gregoryfarmakis.posterous.com
23 Φεβρουαρίου 2013
Ζητάμε «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου»· εξωστρέφεια και «εθνικό στρατηγικό σχέδιο για τις εξαγωγές»· συντονισμένες δράσεις για την επικοινωνιακή αποκατάσταση του «brand name» και της «εικόνας» της Ελλάδας. Προτάσεις ΕΣΠΑ γράφονται από συμβούλους, ημερίδες και συνέδρια οργανώνονται από φορείς (συνήθως κι αυτές με λεφτά του ΕΣΠΑ). Παράγοντες της αγοράς, των μέσων και της πολιτικής διερωτώνται: «Μα τι κάνει το κράτος;» Είναι απλό. Παρακρατεί εκβιαστικά από τις εξαγωγικές επιχειρήσεις πολύ και δυσεύρετο χρήμα, για μεγάλα χρονικά διαστήματα και με επαχθείς γι'αυτές όρους. Δεν πρόκειται απλά για άλλο ένα από τα πολλά αντικίνητρα. Πρόκειται για τιμωρία. Και μάλιστα τόσο πιο βαρειά, όσο πιο εξωστρεφής είναι ο ένοχος.
Ο φόρος προστιθέμενης αξίας βασίζεται σε μια πολύ απλή ιδέα, ώστε κάθε επιχείρηση να αποδίδει φόρο μόνο για την δική της συνεισφορά στην προστιθέμενη αξία του προϊόντος, σε κάθε κρίκο της αλυσίδας της παραγωγής του, από τις πρώτες ύλες μέχρι και το τελικό προϊόν: πληρώνει ΦΠΑ στους προμηθευτές της, εισπράττει ΦΠΑ από τους πελάτες της, και αποδίδει σε τακτική βάση την διαφορά. Κάθως προσθέτει αξία στο προϊόν και η αξία που εισπράττει από τους πελάτες της είναι μεγαλύτερη από αυτήν που πληρώνει στους προμηθευτές της, το ίδιο συμβαίνει και με τον φόρο, και η διαφορά του φόρου που αποδίδει στο κράτος αντιστοιχεί στην αξία που αυτή προσέθεσε στο προϊόν. Θεωρητικά.
Πέρα από το παράλογο γεγονός των διαφορετικών συντελεστών ΦΠΑ που περιπλέκουν την διαδικασία, το όλο σύστημα σταματά απότομα στα σύνορα: μια επιχείρηση που εξάγει το προϊόν της (ή τις υπηρεσίες της, καθώς προς μεγάλη απορία των γραφειοκρατών, ναι, εξάγονται κι αυτές) δεν εισπράττει ΦΠΑ από τους πελάτες της. Η διαφορά είναι πιο σημαντική απ' όσο φαίνεται: έχει πληρώσει φόρο, που πλησιάζει το ένα τέταρτο του κόστους αυτών που προμηθεύεται, ενώ δεν εισπράττει τίποτα για να συμψηφίσει τον φόρο αυτό, όπως κάνει μια μη εξαγωγική επιχείρηση. Πρέπει να περιμένει την επιστροφή της διαφοράς από το κράτος, και ήδη βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους πιο εσωστρεφείς - και πιο σοφούς - ανταγωνιστές της.
Περισσότερα
Εργοδότης πρώτης προσφυγής
Καθημερινή
23 Φεβρουαρίου 2013
Δεν είναι κακή η ιδέα της κ. Ράνιας Αντωνοπούλου (καθηγήτρια στο Bard College και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ) να γίνει το κράτος «εργοδότης ύστατης προσφυγής», όπως την διατύπωσε στην Καθημερινή (13.1.2013). Μόνο που και αυτήν την ιδέα εμείς την φάγαμε πρόωρα. Για πολλά χρόνια το κράτος ήταν «εργοδότης πρώτης προσφυγής», αποστέγνωσε την ελληνική οικονομία από κάθε ικμάδα και κάθε δυνατότητα παραγωγής νέου πλούτου και τώρα που χρειαζόμαστε τα πλεονάσματα για να βοηθήσουμε εκείνους που έχουν ανάγκη, δεν τα έχουμε.
Οι κεϊνσιανές πολιτικές που κατά καιρούς διατυπώνονται ακούγονται πολύ ευχάριστα, μόνο που κάποιος πρέπει να τις πληρώνει. Κάποιες φορές τις πληρώνουν τα δάνεια, αλλά το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι κανείς δεν μας δανείζει. Συνήθως τις πληρώνουν τα πλεονάσματα τις καλές εποχές, σαν αυτά που δεν φρόντισε να έχει ο κ. Νίκος Χριστοδουλάκης όταν ήταν υπουργός Οικονομικών και νυν διαπρύσιος κήρυκας κεϊνσιανών πολιτικών. Οπως θα έλεγε και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης, το κλασικό βιβλίο του Κέινς Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος (στα ελληνικά εκδ. Παπαζήση) δεν έχει μόνο αριστερές σελίδες. Εχει και δεξιές. Σε αυτές ο μεγάλος Βρετανός οικονομολόγος λέει ότι σε περίοδο ανάπτυξης της οικονομίας, το κράτος ακολουθεί περιοριστική πολιτική. Δημιουργεί πλεονάσματα και μειώνει το δημόσιο χρέος, έτσι ώστε να έχει να μοιράζει τον χειμώνα των κρίσεων. «Η χώρα μας», είπε στη Βουλή ο κ. Σαχινίδης, «ουδέποτε από το 1974 και μετά δεν συνδύασε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης με δημοσιονομικό πλεόνασμα. Είτε εμφάνιζε θετικούς είτε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, είχε πάντοτε δημοσιονομικά ελλείμματα. Δεν θυμάμαι αυτούς που σήμερα εμφανίζονται ως “φίλοι του Κέινς”, την εποχή που η χώρα είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης 4% και 5%, να εγκαλούν τις κυβερνήσεις γιατί εξακολουθούσαν να έχουν δημοσιονομικά ελλείμματα και όχι πλεονάσματα, γιατί δεν έθεταν το χρέος υπό έλεγχο».
Περισσότερα
Why the Euro Crisis Isn't Over
Wall Street Journal
February 22, 2013
Seventeen years ago, Bernard Connolly foretold the misery that awaited the European Union. Given that he was an instrumental figure in the EU bureaucracy and publicly expressed his doubts in a book called "The Rotten Heart of Europe," he was promptly fired. Mr. Connolly takes no pleasure now in having seen his prediction come true. And he takes no comfort in the view, prevalent in many quarters, that the EU has passed through the worst of its crisis and is on the cusp of revival.
As far as Mr. Connolly is concerned, Europe's heart is still rotting away.
The European political class, he says, believes that the crisis "hit its high point" last summer, "because that was when there was an imminent danger, from their point of view, that their wonderful dream would disappear." But from the perspective "of real live people, and families and firms and economies," he says, the situation "is just getting worse and worse." Last week, the EU reported that the euro-zone economy shrank by 0.9% in the fourth quarter of 2012. For the full year, gross domestic product fell 0.5% in the euro zone.
Two immediate solutions present themselves, Mr. Connolly says, neither appetizing. Either Germany pays "something like 10% of German GDP a year, every year, forever" to the crisis-hit countries to keep them in the euro. Or the economy gets so bad in Greece or Spain or elsewhere that voters finally say, " 'Well, we'll chuck the whole lot of you out.' Now, that's not a very pleasant prospect." He's thinking specifically, in the chuck-'em-out scenario, about the rise of neo-fascists like the Golden Dawn faction in Greece.
More
Friday, February 22, 2013
Το 70% πιστεύει ότι οι μικρές επιχειρήσεις φοροδιαφεύγουν από ανάγκη
22 Φεβρουαρίου 2013
Εν αναμονή του νέου φορολογικού, που η κυβέρνηση καταρτίζει πυρετωδώς, εξαιρετικά ενδιαφέροντα κρίνονται τα ευρήματα έρευνας που παρουσιάζει η ΕΣΕΕ, με το 70% των πολιτών να «δικαιολογεί» εμμέσως πλην σαφώς τη φοροδιαφυγή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, πιστεύοντας ότι γίνεται για λόγους βιωσιμότητας και όχι με σκοπό το κέρδος.
Σοκαριστικό ότι πάνω από τους μισούς πολίτες πιστεύουν ότι οι άλλοι μισοί κλέβουν την εφορία. Το 53% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι περισσότεροι από τους μισούς συμπολίτες τους φοροδιαφεύγουν συστηματικά.
Μόλις όμως το 16,4% παραδέχεται ότι έχει φοροδιαφύγει αποκρύπτοντας εισοδήματα. Πρόκειται κυρίως για άνδρες (24,7%) και άτομα με εισοδήματα άνω των 2.000 ευρώ μηνιαίως (23,1%).
Πιο θαρραλέα και ειλικρινά το 46,3% δηλώνει ότι έχει συμβάλει στο να φοροδιαφύγει κάποιος (μη ζητώντας πχ απόδειξη).
Περισσότερα
Κομισιόν: Ύφεση 4,4% και έλλειμμα 4,6% για την Ελλάδα το 2013
22 Φεβρουαρίου 2013
Ύφεση 4,4 % για το 2013 και ανεργία στο 27% προβλέπει για την Ελλάδα στις χειμερινές της προβλέψεις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναθεωρώντας προς τα πάνω τις εκτιμήσεις της για τα δύο μεγέθη.
Προβλέπει επιστροφή στην ανάπτυξη το 2014 με ρυθμό 0,6% και μικρή υποχώρηση της ανεργίας στο 25,7%, το ίδιο έτος. Εφέτος, η Ελλάδα θα ξεπεράσει την Ισπανία που θα έχει ανεργία 26,9% και το 2014 26,6%.
Η Κομισιόν εκτιμά ότι οι επενδύσεις θα συνεχίσουν να είναι μειωμένες στην Ελλάδα καθ' όλη τη διάρκεια του 2013 καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας ενώ προβλέπει αύξηση με μικρό ρυθμό των εξαγωγών.
Το 2014 η Κομισιόν αναφέρει ότι οι μειώσεις στο κόστος εργασίας και η απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων αναμένεται να οδηγήσουν σε νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και να ενθαρρύνουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Περισσότερα
EU forecasts paint grim economic picture
Financial Times
February 22, 2013
The economic slowdown that has shaken the eurozone’s periphery will continue to bleed into the currency bloc’s core this year, with France and Germany barely growing, according to highly anticipated forecasts published on Friday by the European Commission.
The worsening economic picture – where France’s gross domestic product is expected to grow by just 0.1 per cent and Germany’s by 0.5 per cent in 2013, both 30 basis point downgrades from three months ago – will see the eurozone as a whole shrink 0.3 per cent this year. The Commission had predicted growth of 0.1 per cent in November.
“The weakness of economic activity towards the end of 2012 implies a low starting point for the current year,” the EU’s economic affairs commissioner, Olli Rehn, said in a statement. “The current situation can be summarised like this: we have disappointing hard data from the end of last year, some more encouraging soft data in the recent past and growing investor confidence in the future.”
The deepening recession will hit particularly hard in countries that have required EU financial assistance, particularly Greece, Spain and Portugal, which are expected to suffer deeper recessions this year and barely return to growth next year, according to the new forecasts.
More
February 22, 2013
The economic slowdown that has shaken the eurozone’s periphery will continue to bleed into the currency bloc’s core this year, with France and Germany barely growing, according to highly anticipated forecasts published on Friday by the European Commission.
The worsening economic picture – where France’s gross domestic product is expected to grow by just 0.1 per cent and Germany’s by 0.5 per cent in 2013, both 30 basis point downgrades from three months ago – will see the eurozone as a whole shrink 0.3 per cent this year. The Commission had predicted growth of 0.1 per cent in November.
“The weakness of economic activity towards the end of 2012 implies a low starting point for the current year,” the EU’s economic affairs commissioner, Olli Rehn, said in a statement. “The current situation can be summarised like this: we have disappointing hard data from the end of last year, some more encouraging soft data in the recent past and growing investor confidence in the future.”
The deepening recession will hit particularly hard in countries that have required EU financial assistance, particularly Greece, Spain and Portugal, which are expected to suffer deeper recessions this year and barely return to growth next year, according to the new forecasts.
More
Πέντε χρόνια συνεχούς πτώσης τιμών και ζήτησης στην αγορά ακινήτων
22 Φεβρουαρίου 2013
Η ζήτηση ακινήτων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη εξαιτίας αφενός της υπέρμετρης φορολογικής επιβάρυνσης των ακινήτων το 2013 και αφετέρου των υψηλών αντικειμενικών αξιών σε πολλές περιοχές, σύμφωνα με εκτιμήσεις των αναλυτών της Alpha Bank, όπως διατυπώνονται στο τελευταίο εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο της τράπεζας.
Ανάλογες είναι, ωστόσο και οι εκτιμήσεις των αναλυτών της Eurobank.
Γενικά, η αγορά ακινήτων επιβαρύνθηκε δυσανάλογα από τον Σεπτέμβριο του 2011 εξαιτίας και της μεγάλης έλλειψης ρευστότητας στην οικονομία και της κάθετης πτώσης των προσδοκιών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών για την πορεία της οικονομίας, αλλά και την εξέλιξη των οικονομικών του κάθε νοικοκυριού και επιχείρησης.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη για αναζωπύρωση των συναλλαγών στην αγορά ακινήτων, στην προσπάθεια επανεκκίνησης της οικονομίας κρίνεται απολύτως απαραίτητη.
Η ανάκαμψη των συναλλαγών στην αγορά αυτή θα συμβάλει στην ανάκαμψη και των επενδύσεων σε ακίνητα, από τα εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα που διαμορφώνονται σήμερα μετά από 5 έτη συνεχούς πτώσης.
Περισσότερα
Thursday, February 21, 2013
Πλεόνασμα 177 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο, αλλά τρομάζει η βουτιά στην κατανάλωση
21 Φεβρουαρίου 2013
Πλεόνασμα ύψους 177 εκατ. ευρώ παρουσίασε το ισοζύγιο κρατικού προϋπολογισμού τον Ιανουάριο, έναντι ελλείμματος 491 εκατ. τον αντίστοιχο μήνα του 2012 και στόχου για έλλειμμα 873 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, εμφανής είναι στα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού η ασφυκτική πίεση στον τομέα των εσόδων λόγω της βουτιάς στην κατανάλωση, όπως προδίδει η απόκλιση από τους στόχους για έσοδα από ΦΠΑ και φόρους κατανάλωσης.
Πάντως την υστέρηση αυτή, καλύπτει σε μεγάλο βαθμό το μαχαίρι στις δαπάνες (-921 εκατ. ευρώ), αλλά και το πάγωμα στις επιστροφές φόρων, οδηγώντας τελικά σε πλεόνασμα.
Περισσότερα
On Political Union in Europe: The changing landscape of decision-making and political accountability
by Philippe de Schoutheete and Stefano Micossi
Center for European Studies
February 21, 2013
This essay discusses how recent developments have modified the existing allocation of tasks between the EU and national levels and the legitimising mechanisms in decision-making by the EU institutions. It examines in turn the increasing differentiation emerging in member states’ participation in EU policies and institutions, the changing configuration of executive powers and its relationship to the community method, the criteria governing the transfer of economic powers from the member states to the Union and the emerging democratic accountability and legitimising mechanisms before both the European and the national parliaments. Some main implications for the future of European institutions are summarised in the conclusions.
Read the Paper
Center for European Studies
February 21, 2013
This essay discusses how recent developments have modified the existing allocation of tasks between the EU and national levels and the legitimising mechanisms in decision-making by the EU institutions. It examines in turn the increasing differentiation emerging in member states’ participation in EU policies and institutions, the changing configuration of executive powers and its relationship to the community method, the criteria governing the transfer of economic powers from the member states to the Union and the emerging democratic accountability and legitimising mechanisms before both the European and the national parliaments. Some main implications for the future of European institutions are summarised in the conclusions.
Read the Paper
Πρωτογένες πλεόνασμα 415 εκατ. ευρώ παρουσίασε ο κρατικός προϋπολογισμός τον Ιανουάριο
22 Φεβρουαρίου 2013
Η θετική αυτή εξέλιξη αποδίδεται κυρίως στη μείωση των δαπανών κατά 1 δισ ευρώ περισσότερο από το στόχο, αλλά και στο γεγονός ότι το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε σε λιγότερες από τις προγραμματισμένες επιστροφές φόρων κατά 268 εκατ. ευρώ.
Σε ότι αφορά στα έσοδα προ επιστροφών φόρων, σημειώθηκε υστέρηση 239 εκατ. ευρώ, δημιουργώντας προβληματισμό στο οικονομικό επιτελείο. Κατηγορίες εσόδων οι οποίες υστέρησαν έναντι του στόχου είναι οι εξής:
α) ο Φ.Π.Α., όλων των κατηγοριών, κατά 161 εκατ. ευρώ,
β) οι λοιποί έμμεσοι φόροι κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ. καπνού, κ.λ.π.), κατά 153 εκατ. ευρώ,
γ) τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, κατά 134 εκατ. ευρώ.
Περισσότερα
"Πάγωμα" επιστροφών φόρων και μείωση δαπανών έφεραν πλεόνασμα
.jpg)
Capital.gr
21 Φεβρουαρίου 2013
Η μεγάλη συγκράτηση των δημοσίων δαπανών και το ουσιαστικό «πάγωμα» των επιστροφών φόρου αντιστάθμισαν την ανησυχητική υστέρηση των δημοσίων εσόδων. Αυτό προκύπτει από τα οριστικά στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού τον Ιανουάριο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία, τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν στα 4,433 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 4,437 δισ. ευρώ (υστέρηση 4 εκατ. ευρώ). Ωστόσο πρόκειται για μία «μαγική» εικόνα διότι το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε σε δραστική μείωση των επιστροφών φόρου (πχ ΦΠΑ).
Τον Ιανουάριο επεστράφησαν στους φορολογούμενους μόλις 43 εκατ. ευρώ φόροι, ενώ είχε προϋπολογιστεί ότι θα επιστραφούν 311 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, τα προ επιστροφών φόρου έσοδα (ίσως ο βασικότερος δείκτης υγείας του δημόσιου ταμείου) διαμορφώθηκαν τον Ιανουάριο στα 4,42 δισ. ευρώ έναντι στόχου 4,659 δισ. ευρώ (υστέρηση 239 εκατ. ευρώ). Εάν αθροιστούν οι επιστροφές φόρου που δεν έγιναν και η υστέρηση των προ επιστροφών φόρου εσόδων, η συνολική υστέρηση των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού ανέρχεται στα 497 εκατ. ευρώ.
Τα «σπασμένα» για έναν ακόμη μήνα στο σκέλος των εσόδων πληρώνουν οι δημόσιες δαπάνες. Οι συνολικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν τον Ιανουάριο στα 4,256 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 5,310 δισ. ευρώ (μείωση 1,054 δισ. ευρώ).
Περισσότερα
ECB earns €555m on Greek bond holdings
Financial Times
February 21, 2013
The European Central Bank said it earned €555m last year on its holdings of Greek sovereign bonds that were bought during the crisis in an attempt to calm financial market fears of a break-up of the eurozone.
The bank also revealed for the first time that nearly half of its holdings in the so-called Securities Markets Programme are of Italian debt. At the end of 2012 it held €99bn in Italian sovereign bonds, €30.8bn in Greek debt, €43.7bn in Spanish paper, €21.6bn in Portuguese debt and €13.6bn in Irish bonds.
The previously confidential figures were released by the ECB along with its annual accounts as part of a drive to increase transparency about its actions.
The SMP programme was wound down last year but has been replaced by another bond-buying programme that stands ready to buy more government debt as part of a pledge by Mario Draghi, ECB president, to do “whatever it takes” to prevent a break-up of the euro.
The earnings on the Greek debt are particularly significant as there has been a political agreement to pay back profits made from holding the bonds to the Greek government. Because the bonds still pay interest and were bought at depressed prices, they yield a lot of interest.
More
February 21, 2013
The European Central Bank said it earned €555m last year on its holdings of Greek sovereign bonds that were bought during the crisis in an attempt to calm financial market fears of a break-up of the eurozone.
The bank also revealed for the first time that nearly half of its holdings in the so-called Securities Markets Programme are of Italian debt. At the end of 2012 it held €99bn in Italian sovereign bonds, €30.8bn in Greek debt, €43.7bn in Spanish paper, €21.6bn in Portuguese debt and €13.6bn in Irish bonds.
The previously confidential figures were released by the ECB along with its annual accounts as part of a drive to increase transparency about its actions.
The SMP programme was wound down last year but has been replaced by another bond-buying programme that stands ready to buy more government debt as part of a pledge by Mario Draghi, ECB president, to do “whatever it takes” to prevent a break-up of the euro.
The earnings on the Greek debt are particularly significant as there has been a political agreement to pay back profits made from holding the bonds to the Greek government. Because the bonds still pay interest and were bought at depressed prices, they yield a lot of interest.
More
The Euro and International Financial Stability
Athens University of Economics and Business
Department of Economics
February 2013
As a result of the financial crisis of 2008, the weaknesses of the Eurozone, including the public debt crisis, materialized in severe depressions in certain of its country members. We argue that the weakness of the Eurozone are structural and can be traced to (i) institutional differences, (ii) differences in the economic structures, (iii) the fundamental inability of European Bureaucracy to deal with crises, (iv) the extreme rigidity of markets which prevents a general equilibrium in product and credit markets. Our conclusion is that the eurozone is not sustainable, and we discuss the implications of dissolving it in the best interest of the international banking and financial system. We examine in detail the recent policies of the ECB of “cheap” credit expansion. The approach of the essay is along the lines of the Austrian (von Mises’ and Hayek’s) tradition. Additionally we present substantive international empirical evidence that supports the Austrian approach.
Read the Book (in PDF)
Από την κόλαση στο καθαρτήριο
Καθημερινή
21 Φεβρουαρίου 2013
Η πρόβλεψη για τις δαπάνες του κράτους το 2013 (με τις συντάξεις, αλλά χωρίς τόκους), υπολογίζεται σε 79,1 δισ. ευρώ. Η πρόβλεψη για τα κρατικά έσοδα (με ασφαλιστικές κρατήσεις) εκτιμάται στο ίδιο ακριβώς ύψος, των 79,1 δισεκατομμυρίων. Το ισοζύγιο θα είναι απολύτως ισορροπημένο. Αν τα αποτελέσματα αποκλίνουν των προβλέψεων, θα γίνονται διορθώσεις. Να σημειωθεί ότι οι υπολογισμοί συνδυάζονται με ένα ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μειωμένο στα 184,5 δισ. ευρώ.
Η πρόοδος είναι εντυπωσιακή. Το 2009, οι δαπάνες έφτασαν στο απίθανο ύψος των 112,7 δισ., ενώ τα έσοδα είχαν μειωθεί στο επίπεδο των 88,6 δισ. ευρώ. Το άνοιγμα εκείνης της χρονιάς πήγε στα 24,1 δισ. όταν το προηγούμενο έτος ήταν λιγότερο από το μισό, μόλις 11,2 δισ. ευρώ. Η χρηματοδότηση ενός τόσο μεγάλου ελλείμματος και τόσο απότομα διογκωθέντος θα ήταν προβληματική, ακόμη κι αν δεν συνέβαινε στη διάρκεια μιας τόσο μεγάλης κρίσης.
Η έκρυθμη εκείνη κατάσταση μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Απαιτήθηκαν πολλαπλές περικοπές, ενώ νέες ρυθμίσεις έχουν προγραμματιστεί για τους επόμενους μήνες. Απαιτήθηκαν επανειλημμένες αυξήσεις φόρων. Επιβλήθηκαν νέοι, με διασημότερο, λόγω της υπεραπόδοσής του, τον φόρο στα ακίνητα. Περικοπές και αναδιατάξεις φόρων θα γίνουν και το 2014, προκειμένου το 2015, που είναι και έτος εκλογών, να επέλθει μια κάποια ηρεμία.
Διανύουμε τους τελευταίους μήνες της κόλασης που απροετοίμαστοι αντιμετωπίσαμε λόγω της βαθύτατης κρίσης. Μέχρι το φθινόπωρο θα έχουμε περάσει στο καθαρτήριο.
Περισσότερα
Ένα ακόμη σοβαρό λάθος
Τα Νέα
21 Φεβρουαρίου 2013
Με τη συνηθισμένη ανησυχία αναμένουμε τη νέα επίσκεψη της τρόικας: ποιες αποκλίσεις από τους στόχους θα εντοπίσει τούτη τη φορά, ποια πρόσθετα επώδυνα μέτρα ενδεχομένως θα απαιτήσει. Παράλληλα εντείνονται η απόγνωση και η αγανάκτηση για τη συνεχιζόμενη ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, χωρίς να διακρίνεται κάπου ένα τέλος. Δεν αρκεί να διαπιστώνουμε ότι σε σύγκριση με παλαιότερα η οικονομική κατάσταση είναι πιο σταθερή. Τα υπέρογκα δίδυμα ελλείμματα του δημόσιου τομέα και των εξωτερικών συναλλαγών, τα οποία το 2010 είχαν αναγκάσει τη χώρα να προσφύγει στην ευρωπαϊκή και στη διεθνή βοήθεια και να δεχθεί τους όρους που της επιβλήθηκαν, τείνουν πράγματι πια να εξαλειφθούν, ενώ με τις αποφάσεις του Δεκεμβρίου η ευρωζώνη εξασφάλισε τη χρηματοδότηση της Ελλάδας για ακόμη μία διετία. Εφόσον αποτράπηκε ο κίνδυνος άτακτης χρεοκοπίας και αποκλεισμού από το ευρώ, δημιουργούνται ξανά προϋποθέσεις ώστε να εισρεύσουν ιδιωτικά κεφάλαια στη χώρα, καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα. Σύμφωνα όμως με όλες τις επίσημες προβλέψεις, η ύφεση θα συνεχιστεί και φέτος: παραγωγή, εισοδήματα, επενδύσεις συνολικά θα εξακολουθήσουν να μειώνονται, η τεράστια ανεργία θα ανέβει κι άλλο.
Το μεγάλο ζητούμενο, δίπλα στην υποχρεωτική εξάλειψη των ελλειμμάτων και τη συνακόλουθα αναπότρεπτη οικονομική συρρίκνωση, ήταν από την πρώτη στιγμή της κρίσης να στηριχθούν και να διευρυνθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Διόλου εύκολο αφού έπρεπε να γίνει με όρους διεθνώς ανταγωνιστικούς σε μιαν οικονομία την οποία έως τότε στρέβλωνε σε μεγάλο βαθμό η άνιση κρατική προστασία, ενώ οι δημόσιοι πόροι προς αναδιανομή περιορίζονταν δραστικά. Για να μην αφεθεί το παραγωγικό σύστημα στην ανεξέλεγκτη καταστροφική δυναμική των αγορών, χρειαζόταν ένα εθνικό σχέδιο. Στην εκπόνησή του δεν ανταποκρίθηκαν οι εγχώριες πολιτικές, κοινωνικές, επιχειρηματικές και επιστημονικές δυνάμεις, από κοινού, όπως θα όφειλαν. Μπορεί να εξηγηθεί η αδυναμία τους. Βρέθηκαν ανέτοιμες μέσα στην παραζάλη από τη φοβερή κρίση, οι εξωτερικές απαιτήσεις ήταν εξοντωτικές, θεσμική παράδοση για τη διευθέτηση συγκρουόμενων συμφερόντων στη χώρα μας δεν υφίσταται. Αλλωστε ούτε οι άλλες χώρες του Νότου της ευρωζώνης φαίνεται να αντεπεξήλθαν πολύ καλύτερα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, έτσι, πρόσφατη αυστριακή μελέτη η οποία επικρίνει την πολιτική των Μνημονίων που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία από αυτήν ακριβώς τη σκοπιά: την ανυπαρξία στόχων για την παραγωγή.
Περισσότερα
Διαβάστε τη μελέτη
Wednesday, February 20, 2013
Ο πραγματικός πολλαπλασιαστής της ύφεσης είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα
Athens Voice
20 Φεβρουαρίου 2013
Δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για τη βία των ανθρώπων. Γιατί πρέπει να μιλήσεις για ζωές. Χαμένες ζωές. Καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές. Ούτε οι πιο δικοί τους άνθρωποι δεν μπορούν να τις ερμηνεύσουν. Πολύ λιγότερο η τηλεοπτική ψυχολογία και η κοινωνιολογία του ταμπλόιντ.
Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, όμως, είναι να μιλήσουμε για τον τρόπο που η κοινωνία δέχεται τη βία, την αναπαράγει, τη νομιμοποιεί, τη χρησιμοποιεί, την αθωώνει, την κάνει κοινότοπη. Λένε ότι η Ελλάδα δεν ξεπέρασε ποτέ την παράδοση της βίας, δεν έκλεισε ποτέ τη ρωγμή του Εμφυλίου. Με αποτέλεσμα οι γενιές να αλλάζουν και η βία να παραμένει πάντα παρούσα, οικείος τρόπος επίλυσης των κοινωνικών και πολιτικών διαφορών.
Έτσι είναι, δεν πάει πολύς καιρός που κοινοβουλευτικά κόμματα καλούσαν στη δημιουργία ενός νέου ΕΑΜ και πολιτικοί αρχηγοί προειδοποιούσαν να μην ξανακάνουμε το λάθος της Βάρκιζας, τότε που παρέδωσαν τον οπλισμό. Φοβάμαι, ωστόσο, πως και η επίκληση μιας αιματηρής παράδοσης μάλλον μας αθωώνει. Δεν έχουμε μια βία που έρχεται απ’ το παρελθόν, αλλά μια βία της διάλυσης που μεγαλώνει ευθέως ανάλογα με την προϊούσα αποσύνθεση και παρακμή του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου.
Περισσότερα
This Greek Reality TV Show Eschews a Grecian Formula
February 20, 2013
One morning in Athens, George Stroumboulis huddled with Greek network television executives about his reality show starring home buyers looking for bargains in crisis-battered Greece. The show, "Hellenic Home Hunting," follows jet-setting prospects touring homes in search of the perfect pied-à-terre or villa. Filmed in English with Greek subtitles, it is one of the first shows of its kind for the network, which had yet to test the house-hunting niche already popular in the U.S.
But there is a hitch: It isn't being shown in Greece.
"Greeks in Greece don't care about it," Mr. Stroumboulis, a 31-year-old Canadian marketer, who is of Greek heritage, said during a January visit to New York. The show made its debut early this month on Greek TV network Antenna in North America, most of Europe and Australia.
The show spotlights a stumbling block for the Greek housing recovery: Most locals lack the means to capitalize on bargain prices. With home prices falling roughly 40% since the Greek housing market's peak in 2008, prices are expected to continue to drop at least through the first half of this year, according to the Hellenic Association of Realtors. Some agents say price cuts can run as deep as 60% to 70%.
More
Πτώση εσόδων σε 22 από τους 24 βιομηχανικούς κλάδους το 2012
Καθημερινή
20 Φεβρουαρίου 2013
Αθροιστικές απώλειες άνω των 5 δισ. ευρώ κατέγραψε, στη διάρκεια του 2012, ο τζίρος 22 εκ των 24 βιομηχανικών κλάδων της χώρας. Εξαιρουμένου του κλάδου των παραγώγων πετρελαίου, οι τιμές των οποίων αυξήθηκαν λόγω της ανόδου τόσο της παραγωγής όσο και των διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου, η ελληνική μεταποιητική βιομηχανία κατέγραψε σημαντική ποσοστιαία μείωση του τζίρου της. Η απώλεια τζίρου της μη πετρελαϊκής βιομηχανίας, σε σχέση με το 2011, κυμαίνεται περί το 10%.
Αυτά προκύπτουν από επεξεργασία στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα με τα οποία ο τζίρος των μεταποιητικών βιομηχανιών της χώρας, συμπεριλαμβανομένων αυτών του κλάδου των παραγώγων πετρελαίου, το 2012 αυξήθηκε κατά 3,4% έναντι αύξησης 7,3% το 2011 και 6,0% το 2010.
Δεδομένου ότι οι πωλήσεις του κλάδου των διυλιστηρίων και άλλων επιχειρήσεων επεξεργασίας πετρελαίου, που αυξήθηκαν κατά 19,7% το 2012, αντιστοιχούν σε περισσότερο από 25% των συνολικών πωλήσεων των βιομηχανιών όλων των κλάδων, συνάγεται μείωση της τάξεως του 10% των λοιπών βιομηχανικών πωλήσεων κατά το 2012. Οι πωλήσεις του κλάδου των διυλιστηρίων και άλλων επιχειρήσεων επεξεργασίας πετρελαίου είχαν αυξηθεί επίσης το 2011 κατά 25,2% και το 2010 κατά 29,1%, ωθώντας ανοδικά τον συνολικό δείκτη πωλήσεων, λόγω του ειδικού βάρους του κλάδου, παρά την πτώση των εσόδων της πλειονότητας των υπόλοιπων κλάδων.
Χαρακτηριστικό της οικονομικής καχεξίας που χαρακτήρισε την πορεία των ελληνικών βιομηχανιών το 2012 είναι ότι μείωση των εσόδων τους παρουσιάζουν οι 22 από τους συνολικά 24 κλάδους της μεταποιητικής βιομηχανίας, έναντι 18 το 2011 και 20 το 2010. Επιπλέον, σε έντεκα από αυτούς τους 22 κλάδους η ποσοστιαία μείωση των εσόδων ήταν διψήφια, έναντι δέκα το 2011 και δεκατριών το 2010.
Περισσότερα
20 Φεβρουαρίου 2013
Αθροιστικές απώλειες άνω των 5 δισ. ευρώ κατέγραψε, στη διάρκεια του 2012, ο τζίρος 22 εκ των 24 βιομηχανικών κλάδων της χώρας. Εξαιρουμένου του κλάδου των παραγώγων πετρελαίου, οι τιμές των οποίων αυξήθηκαν λόγω της ανόδου τόσο της παραγωγής όσο και των διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου, η ελληνική μεταποιητική βιομηχανία κατέγραψε σημαντική ποσοστιαία μείωση του τζίρου της. Η απώλεια τζίρου της μη πετρελαϊκής βιομηχανίας, σε σχέση με το 2011, κυμαίνεται περί το 10%.
Αυτά προκύπτουν από επεξεργασία στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα με τα οποία ο τζίρος των μεταποιητικών βιομηχανιών της χώρας, συμπεριλαμβανομένων αυτών του κλάδου των παραγώγων πετρελαίου, το 2012 αυξήθηκε κατά 3,4% έναντι αύξησης 7,3% το 2011 και 6,0% το 2010.
Δεδομένου ότι οι πωλήσεις του κλάδου των διυλιστηρίων και άλλων επιχειρήσεων επεξεργασίας πετρελαίου, που αυξήθηκαν κατά 19,7% το 2012, αντιστοιχούν σε περισσότερο από 25% των συνολικών πωλήσεων των βιομηχανιών όλων των κλάδων, συνάγεται μείωση της τάξεως του 10% των λοιπών βιομηχανικών πωλήσεων κατά το 2012. Οι πωλήσεις του κλάδου των διυλιστηρίων και άλλων επιχειρήσεων επεξεργασίας πετρελαίου είχαν αυξηθεί επίσης το 2011 κατά 25,2% και το 2010 κατά 29,1%, ωθώντας ανοδικά τον συνολικό δείκτη πωλήσεων, λόγω του ειδικού βάρους του κλάδου, παρά την πτώση των εσόδων της πλειονότητας των υπόλοιπων κλάδων.
Χαρακτηριστικό της οικονομικής καχεξίας που χαρακτήρισε την πορεία των ελληνικών βιομηχανιών το 2012 είναι ότι μείωση των εσόδων τους παρουσιάζουν οι 22 από τους συνολικά 24 κλάδους της μεταποιητικής βιομηχανίας, έναντι 18 το 2011 και 20 το 2010. Επιπλέον, σε έντεκα από αυτούς τους 22 κλάδους η ποσοστιαία μείωση των εσόδων ήταν διψήφια, έναντι δέκα το 2011 και δεκατριών το 2010.
Περισσότερα
Dealing with Private Debt Distress in the Wake of the European Financial Crisis A Review of the Economics and Legal Toolbox
International Monetary Fund
Working Paper No. 13/44
February 20, 2013
The private non-financial sector in Europe is facing increased challenges in meeting its debt servicing obligation. In response, governments are revisiting legal tools and—in some cases—institutional arrangements to deal with over-indebtedness. For households, where the problem in some countries is large but no established best practice exists, reforms have generally sought to allow debtors a fresh start while minimizing moral hazard and preserving bank solvency and credit discipline. For the corporate sector, efforts have focused on facilitating debt restructuring (including through out of court mechanisms). Direct government intervention has been rare.
Read the Paper
Tuesday, February 19, 2013
Why the euro crisis is not yet over
Financial Times
February 19, 2013
Is the eurozone crisis over? The answer is: “yes and no”. Yes, risks of an immediate crisis are reduced. But no, the currency’s survival is not certain. So long as this is true, the possibility of renewed stress remains.
The best indicator of revived confidence is the decline in interest-rate spreads between sovereign bonds of vulnerable countries and German Bunds. Irish spreads, for example, were just 205 basis points on Monday, down from 1,125 points in July 2011. Portuguese spreads are 465 basis points, while even Greek spreads are 946 basis points, down from 4,680 points in March 2012. Italian and Spanish spreads have been brought to the relatively low levels of 278 and 362 basis points, respectively. (See chart.)
Behind this improvement lie three realities. The first is Germany’s desire to keep the eurozone intact. The second is the will of vulnerable countries to stick with the policies demanded by creditors. The third was the decision of the European Central Bank to announce bold initiatives – such as an enhanced longer-term refinancing operation for banks and outright monetary transactions for sovereigns – despite Bundesbank opposition. All this has given speculators a glorious run.
Yet that is not the end of the story. The currency union is supposed to be an irrevocable monetary marriage. Even if it is a bad marriage, the union may still survive longer than many thought because the costs of divorce are so high. But a bad romance is still fragile, however large the costs of breaking up. The eurozone is a bad marriage. Can it become a good one?
More
Σύνταγμα και «χρυσός κανόνας»
Τα Νέα
19 Φεβρουαρίου 2013
Ο λόγος για τον οποίο προωθείται από όλα τα κόμματα εξουσίας του τόπου μια νέα συνταγματική αναθεώρηση, φαίνεται να είναι η διόρθωση όλων των ελλειμμάτων του επιχώριου συστήματος διακυβέρνησης (ελλείμματα αντιπροσώπευσης, αποτελεσματικότητας, λογοδοσίας, διαφάνειας). Επιμελώς από όλα τα κόμματα έχει τεθεί προς το παρόν εκτός των λόγων της συνταγματικής αναθεώρησης ίσως ο μοναδικός για τον οποίο αυτή πρέπει πράγματι να γίνει.
Η Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην ΟΝΕ, που τα κράτη-μέλη της Ενωσης (πλην της Βρετανίας και της Τσεχίας) υπέγραψαν στις 2-3-2012 και ισχύει από την 1-1-2013, είναι το βάθρο της νέας «αρχιτεκτονικής» της ΟΝΕ και διαπνέεται από έναν κύριο στόχο: να διασφαλίζει τη σταθερότητα της ευρωζώνης, με το να δεσμεύει τα κράτη να διατηρούν υγιή και βιώσιμα δημόσια οικονομικά. Στα κράτη η Συνθήκη δίνει προθεσμία το αργότερο μέχρι την 1-1-2014 ώστε, «μέσω διατάξεων δεσμευτικού και μόνιμου χαρακτήρα, κατά προτίμηση συνταγματικού», να ισχύσει στο εσωτερικό δίκαιο ο «χρυσός κανόνας», όπως αποκαλείται, των δημόσιων οικονομικών, δηλαδή η εκπόνηση ισοσκελισμένου ή πλεονασματικού προϋπολογισμού και ενός αυτόματου μηχανισμού για τη θέσπιση διορθωτικών μέτρων.
Αυτόν ακριβώς τον «χρυσό κανόνα» η ελληνική πολιτική τάξη, που είναι μάλιστα η πρώτη που κύρωσε με νόμο τη Συνθήκη λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της, μέχρι στιγμής τουλάχιστον αποσιωπά ότι πρέπει να τον εντάξει στο Σύνταγμα, αναθεωρώντας έτσι άλλες, ουσιαστικές διατάξεις του (εκείνες που διέπουν τον κρατικό προϋπολογισμό).
Περισσότερα
Monday, February 18, 2013
The Collateral Damage of Europe’s Rescue
Project Syndicate
February 18, 2013
The eurozone is now in its sixth year of crisis – and of efforts by the European Central Bank and the international community to end it. Policymakers are becoming ensnared in a creeping interventionism that, as British Prime Minister David Cameron has put it, may alter the eurozone “beyond recognition” and violates Europe’s basic economic and political rules.
The newest demand, loudly voiced by French President François Hollande, is for the ECB to manipulate the exchange rate. Hollande is alarmed by the rapid appreciation of the euro, which has risen from $1.21 at the end of July 2012 to $1.36 in early February this year. The strengthening exchange rate is putting additional pressure on the rickety southern European and French economies, undermining their already low competitiveness.
The cheap credit ushered in by the euro fed an inflationary economic bubble in southern Europe that burst when the financial crisis hit. Credit terms worsened abruptly, and what was left was the thoroughly overpriced rump of economies that had become excessively dependent on foreign financing.
More
Sunday, February 17, 2013
Cyprus Conservative Wins First-Round Vote
February 17, 2013
Cyprus's conservative leader Nicos Anastasiades emerged victorious in a first-round presidential vote Sunday but failed to clinch the absolute majority needed and will face a second electoral battle next week in a vote seen as key to the country's bailout hopes.
Mr. Anastasiades is expected to win in the second round, and he will immediately be responsible for negotiating a multibillion-euro loan for Cyprus and turning around the country's recession-struck economy, which is threatening to become the next flash point in Europe's debt crisis.
Mr. Anastasiades, a 66-year-old lawyer by profession, is seen by analysts as being able to get the Cypriot economy, now in its second year of recession, back on its feet. He also is a stalwart of Europe's conservative party caucus and close to German Chancellor Angela Merkel, who publicly supported his bid during a visit to Cyprus in January.
He will need those skills to help mend relations with Europe, which were sorely tested by his predecessor's unyielding stance on austerity measures and privatizations that Europe and the International Monetary Fund have demanded.
More
Τι πραγματικά μας διδάσκει η Αργεντινή
Καθημερινή
17 Φεβρουαρίου 2013
Μπορεί οι παραλληλισμοί με την Αργεντινή να έχουν γίνει κλισέ, βασίζονται όμως συνήθως σε αποσπασματικές αναγνώσεις της μεγάλης κρίσης του 2001. Γι’ αυτό και το έργο–αναφορά του Paul Blustein (And The Money Kept Rolling In and Out) προσφέρεται για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.
Πρώτον, οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι τρομακτικές. Σχεδόν αποκτάς πλήρη περιγραφή της ελληνικής κρίσης αντικαθιστώντας μερικά ονόματα. Οπως και σ’ εμάς, το θεμελιώδες πρόβλημα ήταν η αναντιστοιχία μιας «σκληρής» νομισματικής πολιτικής με μια χαλαρή δημοσιονομική πολιτική. Η Αργεντινή έπασχε από χρόνιες στρεβλώσεις: πραξικοπήματα, δικτατορίες, τρομοκρατία, και ιδίως λαϊκισμός – ο Περονισμός θεωρείται η μήτρα του φαινομένου. Αναπόφευκτα, η οικονομική κατάσταση της χώρας βρισκόταν σε πλήρη αντίφαση με τις τεράστιες οικονομικές δυνατότητες και τον φυσικό της πλούτο. Τον Απρίλιο του 1991 επιχειρήθηκε το μεγάλο άλμα, κάτι αντίστοιχο με την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Ο Περονιστής Κάρλος Μένεμ ανέθεσε στον εκσυγχρονιστή οικονομολόγο Ντομίνγκο Καβάλο να θέσει τέλος στον υπερπληθωρισμό που είχε γονατίσει τη χώρα και αυτός εγκαινίασε την πολιτική μετατρεψιμότητας πέσο–δολαρίου με κλειδωμένη ισοτιμία, υιοθετώντας ουσιαστικά το δολάριο, όπως πάνω–κάτω έκανε η Ελλάδα με το ευρώ.
Περισσότερα
Saturday, February 16, 2013
Μεγάλη μείωση των τιμών στα ακίνητα
16 Φεβρουαρίου 2013
Επιταχύνθηκε, εντός του 2012, η πτώση των τιμών των ακινήτων, στο σύνολο της χώρας, ενώ η μέση σωρευτική μείωση από το 2007, έχει φτάσει στο 26,3%.
Παράλληλα σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, κάθετη πτώση καταγράφουν και οι πωλήσεις ακινήτων, αφού το ενδιαφέρον για επενδύσεις στο real estate έχει συρρικνωθεί λόγω της ύφεσης και της αβεβαιότητας που κυριαρχεί στην οικονομία.
Η πτώση των εμπορικών τιμών των ακινήτων θα επηρεάσει αντίστοιχα και τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, εν όψει της αναπροσαρμογής τους εντός του Μαρτίου. Η αρμόδια επιτροπή που είχε συσταθεί στο υπουργείο Οικονομικών θα παραδώσει το πόρισμά της στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, στο οποίο θα καταγράφονται οι μεταβολές και το τρέχον ύψος των εμπορικών αξιών των ακινήτων, σε ολόκληρη τη χώρα. Με βάση το πόρισμα, το ΥΠΟΙΚ θα προσδιορίσει το ύψος των αντικειμενικών αξιών, και όπως έχει δεσμευτεί ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, στις περιοχές που οι εμπορικές τιμές είναι χαμηλότερες από τις αντικειμενικές αξίες, οι «τιμές εφορίας» θα μειωθούν. Σύμφωνα με το μνημόνιο, οι αντικειμενικές αξίες πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις τιμές αγοράς.
Περισσότερα
Greece intensifies efforts against corruption
Southeast European Times
February 16, 2013
After securing 52.5 billion euros in new loans from international lenders in a fight to keep the economy afloat, Greek Prime Minister Antonis Samaras now faces a foe on another front -- the country's reputation for runaway corruption.
After generations of impunity, Greece has begun what seems to be a crackdown, although skeptics note that it could take years to prosecute major cases.
On the heels of a tax evasion scandal that led to an investigation into a former finance minister's handling of a list of Greeks with secret Swiss bank accounts, the former mayor of Thessaloniki has been arrested for allegedly overseeing a scheme to steal more than 50 million euros from the city's coffers.
Prosecutor Vassilis Haldoupis also filed charges against former Mayor Vassilis Papageorgopoulos and Michalis Lemousias, former general secretary. Panayiotis Saxonis, former municipal treasurer, was also charged and another 15 suspects are being investigated.
The justice ministry has proposed legislation aimed at tax cheats who owe the country more than 52 billion euros as well as public officials found to have unlawfully enriched themselves.
More
Το Δημόσιο είναι το πρόβλημα και όχι το... «λάθως»
Έθνος
16 Φεβρουαρίου 2013
Αν μεγαλώσουμε ακόμα περισσότερο τον ήδη μεγάλο, σπάταλο και δυσλειτουργικό δημόσιο τομέα, μπορεί ο λανθασμένος πολλαπλασιαστής να μας οδηγήσει παροδικά σε κάποια υψηλότερα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας, όμως τα επίπεδα αυτά θα τα πληρώσουμε αργότερα.
«Λάθος» ανέκραξε το ΔΝΤ ή «Λάθως» (όπως λένε και οι τοίχοι στην Αθήνα). Ο ίδιος ο αμαρτωλός εξηγεί το Λάθως του σε ερευνητικό δοκίμιο (Growth forecast errors and fiscal multipliers, IMF working paper 13/1). Η εισαγωγή του κειμένου αυτού διαβάζεται ανεξάρτητα από τους 13 πίνακες και είναι προσιτή σε οποιονδήποτε που έχει περάσει «Μάκρο» 3ου έτους. Γι' αυτόν τον λόγο ας μου επιτραπεί ένας σχολιασμός επί των σχολίων.
Πολλοί από αυτούς που κατακεραυνώνουν το ΔΝΤ φθάνουν πολύ κοντά στο να υιοθετούν τα λεγόμενα «bootstrap economics». Αν κάποιος τραβήξει με δύναμη τα κορδόνια των παπουτσιών του προς τα πάνω, γιατί να μην μπορεί να υπερνικήσει τη δύναμη της βαρύτητας και να απογειωθεί σαν μπαλόνι στον αέρα; Αν ο πολλαπλασιαστής είναι 1,5 (και βάλε) για πάντα, και το δούμε ανάποδα (δηλαδή τι γίνεται με την τόνωση της ζήτησης), τότε βάζοντας 10 ευρώ στην οικονομία καταλήγεις με 15, βάζοντας 100 με 150 κ.ο.κ. Αυτά μπορεί να μετρούν τη βραχυπρόθεσμη κατάσταση και την ταχύτητα προσαρμογής, αλλά δεν μπορεί να παραμένουν για να χαρακτηρίσουν τη μόνιμη κατάσταση επ' άπειρον.
Περισσότερα
Friday, February 15, 2013
Europe: Toward A More Perfect Union
iMF direct
February 15, 2013
During the years that followed the euro’s introduction, financial integration proceeded rapidly and markets and governments hailed it as a sign of success. The widespread belief was that it would benefit both south and north—capital was finally able to flow to where it would best be used and foster real convergence.
But in fact, a lasting convergence in productivity did not materialize across the European Union. Instead, a competitiveness divide emerged. As the financial crisis gripped the euro area in 2010, these and other problems came to the fore.
Three years later, the financial symptoms of the crisis are thankfully receding with a new sense of optimism in markets. But the underlying problems—lack of convergence of productivity and the structural flaws in the architecture of the monetary union—have only been partially addressed.
So where do we stand, and what more is needed?
More
The Europe barometer points to stormy weather
Centre for European Policy Studies
February 15, 2013
Against the current background of a sharp decline in public support for the EU and an emerging reinforced centre to manage the euro crisis, this commentary finds that the only way Europe’s leaders can hope to keep the fragile equilibrium afloat is to summon up the courage to go forward with concrete proposals for political union.
Read the Paper
Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό
Καθημερινή
15 Φεβρουαρίου 2013
Και μετά τη νηνεμία που έφερε η συμφωνία του Δεκεμβρίου, ερχόμαστε δειλά δειλά ξανά στη φουρτούνα των αποκλίσεων του προϋπολογισμού, των καθυστερήσεων στην εφαρμογή των διαφόρων μέτρων (αποφασισμένων και «αναποφάσιστων») και της αβεβαιότητας για την εκταμίευση της επόμενης δόσης.
Σαν να μην πέρασε στιγμή από τις μέρες-σοκ των αρχών του 2010. Οι ιδιωτικοποιήσεις αργούν, η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων (με εφεδρεία ή αλλιώς) συνεχίζει «υπό συζήτηση», η ορθολογικοποίηση της φορολογίας μετατίθεται χρονικά, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής παραμένει «στο συρτάρι» και η ενίσχυση της ανάπτυξης συνεχίζει να είναι ο μεγάλος «άγνωστος Χ».
Αυτή τη φορά, όμως, οι δικαιολογίες έχουν πάψει. Η Ευρώπη έχει πλέον πραγματικά ξεπεράσει εαυτόν στην παροχή (οικονομικής και πολιτικής) στήριξης στην Ελλάδα και η πολιτική συγκυρία, με την τρικομματική κυβέρνηση, είναι πλέον όσο ευνοϊκή θα μπορούσε ποτέ να είναι.
Οι λύσεις υπάρχουν, έχουν προβλεφθεί, έχουν αναλυθεί (παρά τα όποια λάθη και αστοχίες στις προβλέψεις του ΔΝΤ και της τρόικας) και, το κυριότερο, έχουν χρηματοδοτηθεί. Ακούγεται παράδοξο, αλλά το πρόβλημα πλέον δεν είναι τα λεφτά. Το πρόβλημα είναι στην εφαρμογή, στον τρόπο.
Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι οικονομικό, δεν είναι η «έλλειψη χρημάτων», αλλά η έλλειψη σχεδιασμού, επικοινωνίας και αποφασιστικότητας. Η έλλειψη ενός συνολικού και εμπεριστατωμένου σχεδιασμού που θα αρθρώσει, θα κοινωνήσει και θα εφαρμόσει μια σειρά από παρεμβάσεις – με σύστημα, σκοπό, στόχο και συνέπεια. Να ξεκαθαρίσει επιτέλους η κυβέρνηση πώς βλέπει να διαμορφώνεται το παραγωγικό μοντέλο της χώρας στη μεταμνημονιακή εποχή και να κάνει τις αντίστοιχες ιδιωτικοποιήσεις και παρεμβάσεις.
Περισσότερα
A Very Greek Depression
International Herald Tribune
February 14, 2013
Like many Greeks caught in the maelstrom of the economic crisis, my wife and I live a day-to-day existence.
Since the newspaper where I worked for 23 years (my wife for 17) went out of circulation in December of 2011, we have both been unemployed. Neither of us have received a paycheck in 18 months, as our newspaper stopped paying us five months before it closed. With unemployment for journalists at over 30 percent, and the official unemployment rate at 26 percent, our prospects for this year are, shall we say, not terribly favorable.
Our story is typical of many in Greece, though some are much worse off and some have it better. But like an overwhelming number of Greeks who are struggling just to get enough food, to keep their homes warm and to maintain a semblance of normalcy, we are fighting to keep our dignity intact and avoid the depression that is enveloping our country.
We have been lucky in some ways. Our son, like many young people, has left Greece and found work as a software engineer in Scotland, and we are watching as the country loses a generation of highly skilled university graduates. Our parents, though elderly, are healthy and manage to survive on their pension, which has been cut by almost 50 percent in the last two years. They have offered to share what little they have with us — something common in Greece, where traditional family ties often offset ineffective social welfare programs.
More
Η ελληνική παραμόρφωση
Τα Νέα
15 Φεβρουαρίου 2013
Τελικά η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης υπήρξε τόσο καθημαγμένη χώρα από πλευράς συγκρότησης, ανάπτυξης, ευκαιριών και δυνατοτήτων ώστε να οδηγεί, συλλογικά και ατομικά, σε απελπισία ή, ορισμένους, στον νεοναζισμό και μερικούς άλλους στην τρομοκρατία; Βεβαίως, η αποσαθρωμένη σήμερα χώρα στη δίνη της κρίσης δικαιολογημένα οδηγεί στην απελπισία μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Μήπως όμως έφτασε στην κρίση γιατί, μεταξύ άλλων, δεν είχαμε εννοιολογήσει σωστά την Ελλάδα, ιδιαίτερα τις τελευταίες δύο δεκαετίες; Μήπως δηλαδή άλλο ήμασταν ως χώρα και άλλο νομίζαμε ότι ήμασταν;
Κατ' αρχήν, πάντως, ήμασταν μια υπεραναπτυγμένη χώρα του παγκόσμιου συστήματος, είτε αυτό αρέσει σε ορισμένους είτε όχι - στην 24η θέση του παγκόσμιου δείκτη ανάπτυξης, ανάμεσα δηλαδή στις 25 περισσότερο αναπτυγμένες χώρες από τις περίπου 200 χώρες της υφηλίου (Human Development Report του ΟΗΕ). Η Ελλάδα την περίοδο εκείνη είχε ρυθμούς ανάπτυξης γύρω στο 4%, με άλλους κοινωνικούς δείκτες. Είχαμε βεβαίως προβλήματα και παθογένειες, ανισοκατανομή εισοδήματος και θύλακες φτώχειας. Ενδεχομένως, η ανάπτυξη αυτή ήταν πλαστή καθώς στηρίχτηκε στα δανεικά και στο υψηλό χρέος. Αλλά πάντως ήταν ανάπτυξη. Παρά ταύτα κυριαρχούσε το «σύνδρομο της ψωροκώσταινας». Πιστεύαμε, όπως αποδεικνύεται από έρευνες της εποχής, ότι ήμασταν ανάμεσα στους φτωχότερους της υφηλίου! Είναι γνωστές οι θρηνολογίες για τη «χαμένη γενιά των 700 ευρώ», σαν να ήταν κόλαση να αρχίσει ένας απόφοιτος πανεπιστημίου εργασία με 700 ευρώ (σήμερα ακούγεται ως κρύο αστείο). Η Ελλάδα δεν ήταν τότε ικανοποιημένη με την ευημερία που απολάμβανε. Τη θεωρούσε φτώχεια, ήθελε περισσότερα, ο καθένας ήθελε να γίνει πλούσιος σε χρόνο-ρεκόρ. Και πίεζε γι' αυτό. Και η πολιτική τάξη των πελατειακών σχέσεων, ανήμπορη να αντισταθεί, δανειζόταν για να ανταποκριθεί. Και αντί να γίνουμε πλουσιότεροι, γίναμε πάνω απ' όλα διεφθαρμένοι και τελικά φτωχότεροι.
Περισσότερα
Subscribe to:
Posts (Atom)