Καθημερινή
10 Νοεμβρίου 2010
Ο κ. Παπανδρέου θα βρεθεί σύντομα σε ένα αδιέξοδο. Το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει είναι απλό: μπορεί να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία χωρίς να χάσει την παράταξη;
Η πραγματικότητα των αριθμών είναι αμείλικτη. Ο συνδυασμός απειρίας, καθυστέρησης στη λήψη μέτρων και άγνοιας του πώς λειτουργεί η αγορά είχε πολύ αρνητικά αποτελέσματα. Και δεν φταίει ένας μόνο υπουργός γι’ αυτό. Ευθύνεται ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος ποτέ δεν φρόντισε να συγκροτήσει ένα οργανωμένο επιτελείο με αρχή, μέση και τέλος, αλλά λειτουργεί συνεχώς σε συνθήκες χάους και πολυαρχίας. Οι καλές δημόσιες σχέσεις στο εξωτερικό είναι πολύτιμες και έπαιξαν πολύ θετικό ρόλο τους τελευταίους μήνες προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων. Δεν φτάνουν όμως, γιατί όσο ο κ. Παπανδρέου έτρεχε στο εξωτερικό κάποιος έπρεπε να κάνει τη «λάντζα» γι’ αυτόν.
Βεβαίως, κανείς δεν έκανε τη λάντζα και τώρα ο κ. Παπανδρέου πρέπει να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Να θυμίσουμε πως όταν εξελέγη θεωρούνταν γραφικοί όσοι του έλεγαν να πάρει άμεσα μέτρα και να αθετήσει θεαματικά τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Εν συνεχεία χαρακτηρίζονταν ακραίοι όσοι θεωρούσαν ανόητη τη συζήτηση για το αν πρέπει να κόψει τους μισθούς πάνω ή κάτω από τις 2.000 ευρώ. Και ήταν μονομανείς όσοι έλεγαν την περασμένη άνοιξη ότι πρέπει να κόψει με το μαχαίρι τις δαπάνες στις ΔΕΚΟ και στο ευρύτερο Δημόσιο, γιατί αν περιμένει μετά τις δημοτικές θα είναι πολιτικά τραυματισμένος. Συμπλήρωναν δε, πως έπρεπε να πάρει άμεσα φιλοεπιχειρηματικά μέτρα, γιατί μετά θα ήταν δύσκολο να το κάνει, με μια κοινή γνώμη που έχει εκπαιδευθεί να πιστεύει ότι μπορούμε πάντα να βρούμε λεφτά από τους έχοντες και κατέχοντες.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment