Sunday, March 4, 2012

Η συνταγή της παρακμής

του Στάθη Καλύβα

Καθημερινή

4 Μαρτίου 2012

Η περίεργη προσκόλληση σε έναν ξεπερασμένο νόμο του 1920 μάς επιτρέπει να αντιληφθούμε πολύ καθαρά και το πώς φθάσαμε στη χρεοκοπία και γιατί δυσκολευόμαστε τόσο να βάλουμε τη χώρα σε διαφορετική τροχιά. Επιδιώκοντας την οικονομική διαφάνεια, ο νόμος αυτός (2190/1920) επιβάλλει στις ανώνυμες εταιρείες τη δημοσίευση του ισολογισμού τους καθώς και πρόσθετων στοιχείων σε τουλάχιστον μία πολιτική και μία οικονομική εφημερίδα. Το ακριβές κόστος για τις εταιρείες είναι ασαφές (οι σχετικές αναφορές κυμαίνονται από 300 έως 1.200 ευρώ), αλλά αναγνωρίζεται πως το σύστημα λειτουργούσε καταχρηστικά και ανορθολογικά, οδηγώντας σε πρόσθετες επιβαρύνσεις.

Εξασφαλίζοντας πλέον την απαραίτητη δημοσιότητα δίχως κόστος, το Διαδίκτυο μετέτρεψε μια ουσιαστική υποχρέωση σε αυθαίρετο χαράτσι, ένα από τα εκατοντάδες που επιβαρύνουν τη λειτουργία της αγοράς και υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Εκατοντάδες μικρές και μεγάλες εισφορές δημιούργησαν χιλιάδες «ραντιέρηδες». Η προσοδοφορία μετατράπηκε στο δημοφιλέστερο σπορ της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η ΕΡΤ, π. χ., συντηρεί εκατοντάδες υπαλλήλους μέσω της υποχρεωτικής εισφοράς, ενώ αναφέρεται πως το 90% των εσόδων της ΓΣΕΕ καλύπτεται από την υποχρεωτική εργατική εισφορά στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας. Κάπως έτσι έφθασε η Ελλάδα στον πάτο: στην 81η θέση ως προς την οικονομική ελευθερία, στην 90ή ως προς την ανταγωνιστικότητα και στην 109η θέση ως προς την επιχειρηματικότητα. Ολα αυτά είναι γνωστά, αλλά δεν έχουν εμπεδωθεί ευρύτερα. Είναι προφανές πως η δραστική μείωση των στρεβλώσεων αποτελεί προϋπόθεση εξόδου από την ύφεση. Ανάμεσα στα άλλα μέτρα, το Μνημόνιο ΙΙ επιτάσσει την κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης, καθώς μάλιστα πριν από μια τετραετία είχε δοθεί κατ’ εξαίρεση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ελληνική κυβέρνηση παράταση για τη μη δημοσίευση ισολογισμών, που λήγει στις 31 Μαρτίου 2012. Οπως όμως συμβαίνει συνήθως, οι ενδιαφερόμενοι αδιαφόρησαν θεωρώντας πως το θέμα δεν τους αφορούσε. Τώρα ξύπνησαν.

Περισσότερα

No comments: