του Θάνου Βερέμη
Καθημερινή
24 Μαρτίου 2012
Στο πολιτικό σύστημα της κατακερματισμένης κοινωνίας οι πελατειακές σχέσεις αποτελούν παράγοντα αποφασιστικό για τα εκλογικά αποτελέσματα. Οι συγγενείς και γείτονες Ιταλοί με τον κατακερματισμένο Νότο και τον δυτικότροπο Βορρά, γνώρισαν περίοδο πολιτικής σύγχυσης, ανάλογη με τη σημερινή ελληνική όταν τα μεγάλα πελατειακά κόμματα της Χριστιανοδημοκρατίας και των Σοσιαλιστών κατέρρευσαν από τα σκάνδαλα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα απώλεσε την ιστορική του ηγεσία, με τελευταίο μεγάλο τον Μπερλιγκουέρ και στο τέλος έχασε την ταυτότητά του. Οταν οι προστάτες των Ιταλών ψηφοφόρων έπαψαν να είναι σε θέση να προσφέρουν στο κοινό τους τα αναμενόμενα ρουσφέτια και τις παραδοσιακές εξυπηρετήσεις, οι ψηφοφόροι διασκορπίστηκαν σε νέους σχηματισμούς.
Κάτι ανάλογο φαίνεται ότι ήδη συμβαίνει στις τάξεις των Ελλήνων ψηφοφόρων, καθώς το κράτος χάνει τους πόρους που κάποτε διέθετε και δεν υπόσχεται στους μέλλοντες εξουσιαστές ότι θα τους παράσχει την δυνατότητα διανομής αγαθών στους πελάτες τους.
Σε κοινωνία με απόλυτη εξάρτηση από αναδιανομή πόρων μέσα από την κρατική μηχανή, οι σημερινοί Ελληνες βρίσκονται διχασμένοι ανάμεσα στην επανάληψη της παραδοσιακής εκλογικής τους συμπεριφοράς επιλέγοντας κόμμα εξουσίας, ή την διάρρηξη του δικομματισμού, ψηφίζοντας το κόμμα που αντιπροσωπεύει τις επιταγές του θυμικού τους.
Ο κρατισμός υπήρξε μόνιμο παρακολούθημα της γένεσης του ελληνικού έθνους-κράτους. Ακόμη και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας ήταν έργο κρατικού σχεδιασμού. Μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, το κράτος έγινε η ατμομηχανή της ανασυγκρότησης και δημιουργός της κρατικοδίαιτης ελληνικής βιομηχανίας. Η βοήθεια που προσέφεραν στην Ελλάδα οι σύμμαχοί της, πέρασαν μέσα από την κρατική διαχείριση και διανομή. Μόλις μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η χώρα απέκτησε επιτέλους ανταγωνιστικές βιομηχανίες - κυρίως τροφίμων.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment