Η σωτηρία της χώρας επαφίεται στη θέληση των Ελλήνων

του Γιώργου Παγουλάτου

Καθημερινή
18 Μαρτίου 2012

Η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους στην ιστορία δεν είναι μια παγκόσμια πρωτιά που μας κάνει υπερήφανους, παρά το τεράστιο τεχνικό και διαπραγματευτικό επίτευγμα, τη θηριώδη πολυπλοκότητα και δυσκολία του εγχειρήματος. Είναι, όπως σημείωσε στο μήνυμά του ο πρωθυπουργός, ευκαιρία ικανοποίησης αλλά και περισυλλογής, για τις απώλειες όσων εμπιστεύτηκαν την ελληνική πολιτεία και ζημιώθηκαν. Είναι επίσης τελικό προϊόν μιας ιστορικής αποτυχίας της χώρας: ως αποτέλεσμα αμεριμνησίας του παρελθόντος, το χρέος μας έπαυσε να είναι βιώσιμο, επιβάλλοντας την αναδιάρθρωση. Ομως, η δανειακή συμφωνία και το PSI είναι η καλύτερη δυνατή διευθέτηση του δημόσιου χρέους που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε στον πραγματικό κόσμο των δεδομένων συνθηκών και συσχετισμών.

Λένε κάποιοι: έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα η αναδιάρθρωση, τον Μάιο του 2010. Και ποιος δεν θα προτιμούσε μια μεγαλύτερη μείωση χρέους χωρίς επιπτώσεις; Ξεχνούν όμως ή παραβλέπουν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε μια ήπια, «βελούδινη» αναδιάρθρωση (Μάρτιος 2012) και μια καταστροφική χρεοκοπία είναι η στήριξη των εταίρων και η συνεργασία των πιστωτών. Είναι οι διασφαλίσεις για το τραπεζικό σύστημα και τη χρηματοδότηση της χώρας, είναι οι προϋποθέσεις παραμονής στο ευρώ. Τέτοιοι όροι δεν υπήρχαν το 2010 ούτε η βούληση των εταίρων. Οι συνθήκες δεν ήταν έτοιμες – πώς να ήταν άλλωστε, όσο η χώρα είχε ακόμα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα, υστέρηση μεταρρυθμίσεων και καμία προσαρμογή να επιδείξει; Ενα «κούρεμα» του 2010 θα έμοιαζε με μονομερή καταδολίευση δανειστών, και η τάχα δυνατότητα επιβολής του θα θύμιζε καμικάζι ζωσμένο εκρηκτικά.

Η συμφωνία του PSI δεν αφαιρεί μόνο 107 δισ. από το δημόσιο χρέος. Επιτυγχάνει μια μεγάλη επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους, με νέα ομόλογα διάρκειας έως και 30 χρόνια, με μια πολύ σημαντική μείωση μέσου επιτοκίου και ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης, με δεκαετή περίοδο χάριτος. Εξασφαλίζει τη χρηματοδοτική κάλυψη των εταίρων και του ΔΝΤ μέχρι το τέλος του προγράμματος και για όσο διάστημα χρειαστεί.

Περισσότερα