του Φώτη Γεωργελέ
Athens Voice
17 Απριλίου 2013
Όταν αλλάζει η κατάσταση, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά, είναι η αλλαγή υποδείγματος. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν πριν. Οι πιο φιλότιμοι κάνουν περισσότερο από αυτό που έκαναν πριν. Λέγεται ενεργητική αδράνεια. Πιστεύουν ότι η κρίση είναι ένα παροδικό φαινόμενο, κάποτε θα τελειώσει και όλα θα συνεχιστούν όπως ήταν πριν. Θα τελειώσει, αλλά τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Το οικονομικό μοντέλο που μας οδήγησε στη χρεοκοπία δεν θα ξαναϋπάρξει.
Δεν είναι το σημαντικότερο ζήτημα που μας απασχολεί, αλλά είναι σημαντικό. Κυρίως γιατί αφορά συμπεριφορές, δείχνει πόσο ώριμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε τα νέα δεδομένα. Είναι τώρα χρόνια που συζητάμε για τα ωράρια των καταστημάτων. Αν θα είναι ανοιχτά κάθε Κυριακή, 10 Κυριακές ή 6. Μέχρι τώρα, αυτό που έχει γίνει σε 5 χρόνια ύφεσης είναι να μένουν ανοιχτά 2 ώρες παραπάνω τα Σάββατα. Εντωμεταξύ τα λουκέτα είναι καθημερινό φαινόμενο, έχουν πια τη μορφή χιονοστιβάδας. Αλλά όλοι αντιδρούν στην προοπτική να δουλέψουν περισσότερο, να δουλέψουν αλλιώς.
Οι παπάδες ανησυχούν μη χαθεί ο «εκκλησιασμός» της Κυριακής. Ανησυχούν γιατί παραδίδουμε την Κυριακή στο εμπόριο και πότε θα βλέπουν τις οικογένειές τους οι εργαζόμενοι. Όλοι γενικά είναι ανήσυχοι. Κάτι απειλεί τη μέχρι τώρα κανονισμένη ζωή τους. Συγνώμη που θα το πω έτσι ψυχρά, αλλά αν φοβάσαι τόσο πολύ το μέλλον, αν δεν θες να αλλάξει τίποτα, τότε η κρίση που υποτίθεται είναι δραματική, για σένα δεν είναι τόσο. Γιατί υπάρχουν και 1,5 εκατομμύριο άνεργοι που δεν συζητάνε για ωράρια, ψάχνουν μια δουλειά πρώτα να βρουν, μια οποιαδήποτε δουλειά. Το πρόβλημά μας είναι οι θέσεις εργασίας, όχι οι μέρες που θα ασκείται αυτή η εργασία.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment