Καθημερινή
16 Ιουνίου 2013
Από την αρχή της κρίσης, ο Πολ Κρούγκμαν παρατηρούσε για την Ελλάδα ότι «το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για μέτρα λιτότητας θα ήταν... η αύξηση των εξαγωγών, που μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν μειωθούν δραστικά το ελληνικό κόστος και οι τιμές, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Εάν η Ελλάδα ήταν μια συνεκτική κοινωνία με σύστημα συλλογικής ρύθμισης των μισθών, ένα είδος Αυστρίας στο Αιγαίο, θα ήταν πιθανό να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, μέσω μιας συλλογικά συμφωνημένης μείωσης των μισθών – μέσω μιας “εσωτερικής υποτίμησης”. Αλλά, όπως δείχνουν τα θλιβερά γεγονότα σήμερα, δεν είναι». Τα έγραφε αυτά στις 5 Μαΐου του 2010, την ίδια μέρα που κάποιοι «επαναστάτες» έκαψαν ζωντανούς στη Marfin τρεις ανθρώπους.
Στην Αυστρία του Αιγαίου, επίσης, η αναδιάρθρωση της ΕΡΤ θα γινόταν με άλλο τρόπο. Θα κατέθετε ο υπουργός μία πρόταση, θα αντιπρότειναν τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές ενώσεις διάφορες τροποποιήσεις, θα γινόταν συζήτηση και κάποιος συμβιβασμός και μια μικρότερη και καλύτερη ΕΡΤ θα ήταν εφικτή, χωρίς να κλείσει και χωρίς να περάσουμε όλα αυτά που τώρα περνάμε.
Οποιοσδήποτε όμως διαβάζει εφημερίδες γνωρίζει ότι στη Δημοκρατία του Τσαμπουκά αυτά δεν γίνονται. Στην κατά τα άλλα νομοταγή Ελλάδα, προϋπόθεση κάθε διαλόγου είναι να αποσυρθούν οι προϋποθέσεις του διαλόγου. Πόσες φορές δεν διαβάσαμε «επαναστατικά μανιφέστα», ότι «δεν μπορεί να γίνει συζήτηση αν η κυβέρνηση δεν αποσύρει την πρότασή της για... συζήτηση».
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment