Ελευθεροτυπία
16 Μαΐου 2010
Ενώ το σενάριο μιας δυσμενούς διόρθωσης παγκοσμίως φαινόταν να συγκεντρώνει δυναμική (momentum) εσχάτως καθώς πλήθαιναν οι ενδείξεις ότι η όποια ανάκαμψη, ιδίως στην Αμερική, εδραζόταν κυρίως στις επιδράσεις των αυξημένων κρατικών δαπανών ή/και στους αμερικανούς καταναλωτές που απλώς ξοδεύουν πλέον τις αποταμιεύσεις τους, ήρθε η έκπληξη από την Ευρώπη.
Ηταν η μόνη λύση πλέον που είχε απομείνει, και όπως είχαμε υποστηρίξει και παλαιότερα, ήταν και η μοναδική. Οταν η ανεργία και η ευελιξία έχει φτάσει στο ζενίθ, η λιτότητα αρχίζει να εξαντλεί και οι προϋπολογισμοί καταρρέουν, ο μόνος που μπορεί να αποτρέψει την καταιγίδα είναι αυτός που τυπώνει χρήμα. Η μαζική κεϊνσιανή επέκταση είναι τότε η μόνη λύση στην κατάσταση που έχουμε βρεθεί κι ευτυχώς αυτό έγινε επιτέλους κατανοητό έστω και την ύστατη ώρα.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment