Wednesday, May 26, 2010

Υπουργοί για τα δύσκολα

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
26 Mαϊου 2010

Οι αρρυθμίες που παρουσιάζονται στην κυβέρνηση -και τις οποίες παρουσίασε λεπτομερώς την Κυριακή σε σχετικό ρεπορτάζ η «Κ»- είναι φυσιολογικό φαινόμενο για ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θεωρεί ότι δουλειά της πολιτικής είναι να σκορπά τα λεφτά των φορολογουμένων. Πρέπει να υπάρχουν πολλοί υπουργοί που χρόνια ονειρευόταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης εκείνη την ημέρα που θα βάζουν υπογραφές και θα κερδίζουν το χειροκρότημα των προσοδοθήρων. Ας μην τους κακίζουμε: τόσα ήξεραν από προηγούμενες κυβερνήσεις, τόσα νόμιζαν.

Η ζωή όμως και η οικονομία τους επιφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη: τη χρεοκοπία της χώρας. Είναι άδικο, να περιμένεις χρόνια για να επιδείξεις το «κοινωνικό σου πρόσωπο» και μόλις πας να υποδυθείς τον «φίλο του λαού» να σου κόβουν τη χρηματοδότηση. Αλλά πάλι ποιος είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη;

Περισσότερα

1 comment:

Απόστολος Ρήγας said...

Σίγουρα η σπατάλη δημοσίου χρήματος ήταν ο κανόνας (παντού;) τις περασμένες δεκαετίες. Ποιός πραγματικά πιστεύει όμως ότι η χρεοκοπία προκλήθηκε από τυχόν σπατάλες στο ΕΚΕΒΙ; Απαιτείται και λίγη σοβαρότης. Αντί αυτή η χώρα να επενδύσει στην παιδεία, την έρευνα και τεχνολογία, βλέπουμε απόψεις τέτοιες όπως το να λοιδορείται το ΕΚΕΒΙ...Ανεξάρτητα του τι έχει συμβεί στο ΕΚΕΒΙ που δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω νομίζω ότι αυτή η χώρα έχει ως πνευματική κληρονομιά τον πολιτισμό. Ήταν ένα από τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα της χώρας ο πολιτισμός όχι στηριζόμενος στους "αρχαίους ημών προγόνους" αλλά με βάση τη σύγχρονη νεοελληνική λογοτεχνική παραγωγή. Η περικοπή κατά 35% της χρηματοδότησης στο ΕΚΕΒΙ την ίδια στιγμή που οι δαπάνες για φάρμακα το πρώτο τρίμηνο του έτους αυξήθηκαν κατά 65εκ. ευρώ δείχνει την ποιότητα της διαχείρισης. Η αφορμή με την οποία ο συντάκτης του άρθρου τεκμηριώνει την άποψη του, την οποία προσυπογράφω πλήρως, είναι τουλάχιστον άστοχη. Οι μεγάλες σπατάλες είναι αλλού, και όχι στο ΕΚΕΒΙ...Πρώτα από όλα θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει ακριβώς από αυτές τις σπατάλες και μετά να πλήξουν ό,τι έχει να κάνει με την πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων αυτής της χώρας που σημειωτέον ολοένα επιδεινώνεται.