Έθνος
16 Φεβρουαρίου 2013
Αν μεγαλώσουμε ακόμα περισσότερο τον ήδη μεγάλο, σπάταλο και δυσλειτουργικό δημόσιο τομέα, μπορεί ο λανθασμένος πολλαπλασιαστής να μας οδηγήσει παροδικά σε κάποια υψηλότερα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας, όμως τα επίπεδα αυτά θα τα πληρώσουμε αργότερα.
«Λάθος» ανέκραξε το ΔΝΤ ή «Λάθως» (όπως λένε και οι τοίχοι στην Αθήνα). Ο ίδιος ο αμαρτωλός εξηγεί το Λάθως του σε ερευνητικό δοκίμιο (Growth forecast errors and fiscal multipliers, IMF working paper 13/1). Η εισαγωγή του κειμένου αυτού διαβάζεται ανεξάρτητα από τους 13 πίνακες και είναι προσιτή σε οποιονδήποτε που έχει περάσει «Μάκρο» 3ου έτους. Γι' αυτόν τον λόγο ας μου επιτραπεί ένας σχολιασμός επί των σχολίων.
Πολλοί από αυτούς που κατακεραυνώνουν το ΔΝΤ φθάνουν πολύ κοντά στο να υιοθετούν τα λεγόμενα «bootstrap economics». Αν κάποιος τραβήξει με δύναμη τα κορδόνια των παπουτσιών του προς τα πάνω, γιατί να μην μπορεί να υπερνικήσει τη δύναμη της βαρύτητας και να απογειωθεί σαν μπαλόνι στον αέρα; Αν ο πολλαπλασιαστής είναι 1,5 (και βάλε) για πάντα, και το δούμε ανάποδα (δηλαδή τι γίνεται με την τόνωση της ζήτησης), τότε βάζοντας 10 ευρώ στην οικονομία καταλήγεις με 15, βάζοντας 100 με 150 κ.ο.κ. Αυτά μπορεί να μετρούν τη βραχυπρόθεσμη κατάσταση και την ταχύτητα προσαρμογής, αλλά δεν μπορεί να παραμένουν για να χαρακτηρίσουν τη μόνιμη κατάσταση επ' άπειρον.
Περισσότερα
No comments:
Post a Comment